భారత రత్నానికి నివాళి..

Sand sculptor Sudarshan Patnaik pays tribute to the
People's President through this unique sand art

మరణం అనివార్యమని తెలిసినా ఆత్మీయులనో ఆత్మ బంధువులనో కోల్పోయినపుడు మనసు బాధపడక మానదు. అదీ కలాం గారి లాంటి మహోన్నతమైన మనిషి దూరమైతే మిన్ను విరిగి మీద పడినంతగా చలించి పోవడం సహజమే. కానీ ఈ సమయంలో ఆయన మరణాన్ని చూసి కన్నీరు కార్చవద్దు ఆయన మహోన్నతమైన జీవితాన్ని చూసి గర్వపడదాం.. స్ఫూర్తి పొందుదాం.. దదాపు గత మూడు దశాబ్దాలుగా (బహుశా ఇస్రో/డీఅర్డీఓ గురించి తెలిసిన వారికి అంతకు ముందు నుండే) ఈ దేశంలోని ప్రతి ఒక్కరిలో ముఖ్యంగా విధ్యార్ధులలో యువతలో ఆ మహానుభావుడు రగిలించిన స్ఫూర్తి వెలకట్టలేనిది. 

ఎన్ని విజయాలు సాధించినా.. ఎన్ని కీర్తి శిఖరాలని అధిరోహించినా.. ఎంతటి ఉన్నతమైన పదవులు స్వయంగా ఆయన్ని వరించినా.. ఆయన మాత్రం తన సింప్లిసిటీని వదలక అందరికి అందుబాటులో ఉంటూ కామన్ మాన్ గా ప్రతి ఒక్కరి అభిమానానికి పాత్రులయ్యారు. ఈ దేశపు ప్రధమ పౌరునిగా రాష్ట్రపతిగా బాధ్యతలు నిర్వర్తిస్తూ కూడా విద్యార్ధుల కోసం ఉపన్యాసాలు ఇవ్వడానికి ఎంత దూరమైనా ఎన్ని కిలోమీటర్లైనా ఆ విద్యాలయం చిన్నదా పెద్దదా అని ఆలోచించకుండా వందా రెండొందలమంది చదువుకునే చిన్న పబ్లిక్ స్కూల్స్ నుండి ఐ.ఎస్.బి. ఐ.ఐ.ఎమ్ ల వరకూ ఎక్కడికైనా ఎంతటి ప్రయాసకైనా ఓర్చి వెళ్ళేవారు. 

చివరికి వారికి అంత్యంత ఇష్టమైన ఈ వ్యాపకంతోనే ఐ.ఐ.ఎం లొ లివబుల్ ఎర్త్ స్పీచ్ లో భాగంగా నాయకత్వ లక్షణాలని గురించి యువతకు చక్కని స్పీచ్ ఇస్తూ తన చివరి క్షణాలు విద్యార్ధులతో గడపడం చూస్తే. ఆయన లేకపోవడం కొంచెం బాధను కలిగించినా ఇలా తనకిష్టమైన పని చేస్తూ అనాయాస మరణం పొందడం ఎందరికి సాధ్యం చెప్పండి అనిపిస్తుంది. మిసైళ్ళూ రాకెట్లే కాదు మరణం సైతం ఆయనకి సలాం చేసి గులామైందని అనిపించక మానదు. అందుకే నాకు ఆయన మరణం చూసి కన్నీరు రావట్లేదు.. ఆయన లాంటి ఒక ఉత్తమ భారతీయుని జీవితాన్ని చూసి గర్వంగా ఉంది..  

అంతటి మహా మనిషి సైతం సామాన్య మానవుల్లా ఎనభై నాలుగేళ్ళకే మరణించాలా? మరికొంతకాలం జీవించి ఉంటే బాగుండేదని అనిపించినా.. అలాంటి మహోన్నతులకు మరణం ఉండదు.. ఈ దేశపు ప్రతి పౌరుడి గుండెలో వెలుగై శాశ్వతంగా కొలువుంటారు అనే నిజం ధైర్యాన్నిస్తుంది. ఆ నవ్వు ముఖం, వారి స్ఫూర్తినిచ్చే మాటలు అన్నీ ఏదో క్షణంలో గుర్తొస్తూనే ఉంటాయి. కుదిరితే మళ్ళీ మాకోసం ఈ దేశ ప్రజలలో మరిన్ని తరాలలో స్ఫూర్తి నింపడం కోసం కలాం గారు ఈ దేశంలోనే జన్మించాలని మనసారా కోరుకుంటున్నాను.. ఎంత వద్దనుకున్నా కానీ వారి అంతిమ క్షణాలను గురించిన ఈ పోస్ట్ ఛదివినపుడు ఎందుకో తెలియకుండా హృదయంతో పాటు కనులు చెమరించాయి.

మొత్తం చదవండి

బాహుబలి - ది బిగినింగ్...

ఆన్ లైన్ మూవీ వెబ్ సైట్స్ లో తక్కువ వచ్చిన రివ్యూ రేటింగ్స్ అండ్ వాటిలో రివ్యూవర్స్ కామెంట్స్ చూసి నిరుత్సాహ పడి సినిమా చూడడం మానేసిన వారికి నేను చెప్పదలచుకున్నది ఒక్కటే. ఈ సినిమా చూడకపోవడం వలన మీరో అద్భుతమైన అనుభవాన్ని మిస్ అవుతున్నారు. చిన్నతనంలో చందమామ లాంటి పుస్తకాలలో చదువుకున్న అందమైన కథలను కనుల ముందు సాక్షత్కరింప జేసుకునే అవకాశాన్ని కోల్పోతున్నారు.

నేను కొన్ని హాలీఉడ్ వార్ ఎపిక్ చిత్రాలు ఇదివరకే చూసినా వాటిలో ఏదో తెలియని లోటు కనిపించేది నాకు ఒక విధమైన అసహజత్వం కనిపించేది, ఆ మనుషులు, కాస్ట్యూమ్స్, గెటప్స్, స్వరాలు, భాష ఒకదానితో ఒకటి పొంతన కుదరక అన్నిటికి మించి చిన్నప్పటినుండీ నేను చదువుకుని ఊహించుకున్న సన్నివేశాలకు భిన్నంగా ఉండి పూర్తి సంతృప్తినిచ్చేవి కాదు. ఏదో మిస్ అయిన ఫీల్ ఉండేది. బాహుబలి మొదటి సారి ఆ లోటు తీర్చింది. అంతా మనదైన ఒక అద్భుత లోకాన్ని కనులముందు ఆవిష్కరించింది.  

కామెడీ లేదు కాకరకాయ లేదు భోజనం మధ్యలో లేపేసినట్లుంది అంటూ వ్రాసిన రివ్యూలను పట్టించుకోకుండా ఈ క్రింద నేను రాసే మిగిలిన రివ్యూను కూడా చదవకుండా తక్షణమే వెళ్ళి ఈ సినిమా చూడండి. అద్యంతం మీరు పెట్టిన ప్రతి పైసా వసూల్ అయ్యిందనిపించే ఎంటర్ టైన్మెంట్ పొందుతారనే పూచీ నాది. తనువు రోమాంచితమయ్యే సన్నివేశాలని చూసి ఆహా ఏం తీశాడ్రా మన వాడు అని ఖచ్చితంగా గర్వపడి మరింత మందికి చూపిస్తారు.

సాథారణంగా ఏదైనా ఒక సినిమా హిట్ అయితే దానిలోని పాత్రలను కొనసాగించి మరో కొత్త కథ రాసుకుని దీనికి సీక్వెల్ తీయడమనేది ఒక అలవాటు. గత కొన్ని సంవత్సరాలుగా హాలీఉడ్ లో కొన్ని సినిమాలు ముందే ఇన్ని భాగాలుగా విడుదల చేయాలని నిర్ణయించుకుని అన్ని ఉప కథలుగా విడగొట్టుకుని తీయడం మరో కొత్త ట్రెండ్ అయింది. కానీ ఈ సినిమా కథ అలా కాదు ఉన్నది ఒకటే కథ అదంతా రెండున్నర గంటల నిడివిలో చెప్పలేక రెండు భాగాలుగా విడగొట్టామని ఇది ఒక సినిమా ఫస్టాఫ్ లా ఉంటుందని మొదటినుండీ చెప్తూనే ఉన్నారు.

అలా ముందుగా చెప్పి ప్రిపేర్ చేసినా కూడా మొదటి భాగం అర్థాంతరంగా ఆగిపోయిందనడం హాస్యాస్పదం. కాకపోతే ఇంత అద్భుతమైన చిత్రం మిగిలిన కథ తెలుసుకోడానికి ఏడాది ఎదురు చూడాల్సి రావడం కష్టం కలిగించే విషయమే. కానీ అది ఇష్టమైన కష్టం దానికి దర్శక నిర్మాతలను ఆక్షేపించడమో అది ఈ సినిమాలో ఒక లోపమనడమో ఎప్పటికీ చేయలేం. అసలు సినిమా అద్యంతం ఆశ్చర్యంతో ఒక అద్భుతాన్ని చూసినట్లు చూడడమే తప్పించి మరో ఆలోచనే రాదు.

నిజానికి రెండు పార్టులు చూసేవరకూ సినిమా గురించీ కథా కథనాల గురించీ విశ్లేషించడమో సమీక్షించడమో సరికాదు కానీ ఈ సినిమాలో నాకు నచ్చిన అంశాల గురించి ప్రస్తావించడానికి ఈ పోస్ట్ రాస్తున్నాను. కథ ఇప్పటికే చాలా రివ్యూలు చదివి తెలుసుకుని ఉంటారు, ఒక వేళ తెలియకపోతే తెలుసుకోకుండానే సినిమా చూసి మీ అనుభూతి సాంద్రతను మరింత పెంచుకోండి.

పురిటిలోనే తల్లినుండి వేరై విధివశాత్తు విపత్కర పరిస్థితులలో కోయదొరలను చేరుతాడు మన హీరో శివుడు (ప్రభాస్). అనుకోని పరిస్థితుల్లో మాహిష్మతి రాజ్యంలో అడుగుపెట్టిన శివుడిని చూసిన ప్రజలంతా ’బాహుబలి’ ’బాహుబలి’ అని పిలుస్తుంటారు. ఈ బాహుబలి ఎవరు అతని కథేమిటి? అతనికి తనకి ఉన్న సంబంధమేమిటి? మాహిష్మతి సామ్రాజ్యంలో ఏం జరిగింది? అనేది శివుడు తెలుసుకోవడమే మొదటి భాగంలోని కథ. అయితే అది ఇందులో కొంతవరకే చెబుతారు. అసలు అన్నదమ్ముల మధ్య వైరం ఏమిటి, బాహుబలి ఏమయ్యాడనే పూర్తి కథ తెలుసుకోడానికి పార్ట్ టూ(బాహుబలి – ది కంక్లూజన్) కోసం వచ్చే ఏడాది వరకూ ఎదురు చూడాలి.

సినిమాలో మొదట చెప్పుకోవలసింది దర్శకుడు రాజమౌళి విజన్ ని. తన ప్రతీ చిత్రానికీ తను సెట్ చేసుకున్న బౌండరీస్ ని తనే మరికొంచెం జరుపుకుంటూ ప్రేక్షకులకు మరింత మెరుగైన అనుభూతిని అందించాలని తపనపడే ఇతను ఈ చిత్రంలో ఆ బౌండరీని మరింత ఛాలెంజింగ్ లెవల్ లో సెట్ చేసుకుని విజువల్ గా ఒక అద్భుతాన్ని చూపించాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. అతని విజన్ ని అంతే అద్భుతంగా తెరకెక్కించిన సినిమాటోగ్రాఫర్ సెంథిల్ గురించి కూడా ప్రత్యేకంగా చెప్పుకోవాలి.

ఈ చిత్రం ఒక విజువల్ వండర్ గా వేనోళ్ళ కొనియాడబడుతుందంటే దానివెనుక అతని కృషి అభినందనీయం. అలాగే విజువల్ ఎఫెక్ట్స్ పర్యవేక్షించిన శ్రీనివాసమోహన్ కూడా అద్భుతమైన వర్క్ చూపించారు. నా దృష్టిలో ఈ చిత్రానికి ఈ ముగ్గురు ముఖ్యమైన పిల్లర్స్ వంటివారైతే నాలుగో పిల్లర్ ప్రధాన పాత్రధారులు. కీరవాణి గారి పాటలకన్నా రీ-రికార్డింగ్ ఆకట్టుకున్నాకూడా నేషనల్ అప్పీల్ కోసం కొంత కాంప్రమైజ్ అయ్యరేమో తెలియదుగానీ 'మగధీర', 'ఈగ' సినిమాలలోలా తన సంగీతంతో ఎలివేట్ చేసి గూస్ బంప్స్ తెప్పించిన సన్నివేశాలు లేవనిపించింది.. 

మరుపురాని పాత్రలలో.. మాహిష్మతి సింహాసనానికి కట్టుబానిసగా ఉంటూ దానిని అధిష్టించిన వారిని రక్షిస్తామని తమ పూర్వీకులు ఇచ్చిన మాటకు కట్టుబడి నమ్మకానికి నిలువెత్తు రూపంగా మసలుతూ. మనసులో భల్లాలదేవుడిని చంపాలన్నంత కోపమున్నా కూడా విధి నిర్వహణ కోసం తన ప్రాణాలడ్డుపెట్టైనా సరే అతడ్ని కాపాడుతూ ఉండే యోధుడు 'కట్టప్ప' పాత్రలో సత్యరాజ్ నటన అత్యద్భుతం.

కన్న కొడుకుపై ఉన్న పేగు బంధానికీ, తనకు దక్కని సింహాసనం తన వారసుడికైనా దక్కాలనే కట్టుకున్న భర్త కోరికకీ తలవంచక ధర్మానికి కట్టుబడి ఉండే వ్యక్తిగా, రాజతంత్రాన్ని ఔపోసన పట్టి శతృవును మట్టికరిపించే క్రౌర్యాన్ని మాతృత్వపు మమకారాన్ని ఒకే సమయంలో చూపించగల రాజమాత 'శివగామి'గా రమ్యకృష్ణ నటన అనితర సాధ్యం. ఆవిడ లేకపోతే మా సినిమా లేదని రాజమౌళి చెప్పిన మాటలో అసత్యం లేదనిపిస్తుంది.

  

భీకరమైన ఆకారం, గంభీరమైన స్వరం, సుస్పష్టమైన వాచకం, వెన్నులో చలిపుట్టించే తీక్షణమైన చూపులు తన సొంతం. ఒకేఒక్క పిడిగుద్దుతో అడవిదున్నను సైతం నేలకూల్చగల బలవంతుడు, తండ్రికున్న పదవీ కాంక్ష తనకీ ఉన్నా మనసులోని మర్మం మరిఒకరికి తెలియనివ్వక మెసలుతూ కౄరత్వానికీ విలనిజానికీ నిలువెత్తు రూపమైన 'భల్లాలదేవుడు'గా రాణా తనని తాను మలుచుకున్న తీరు శ్లాఘనీయం. ఈ సినిమాలో నాకు నచ్చిన పాత్ర ఇదే. ఈ పాత్రలో రాణాని చూసి భళా అనకుండా ఉండలేం. ద్వితీయ భాగంలో ఇతని సన్నివేశాలకోసం ఎదురు చూసేలా చేశాడు.  

ఆకాశమే హద్దుగా దేన్నైనా సాధించగలననే నమ్మకం, పట్టుదల తన సొంతం. అతనికి దేవుడి మీద నమ్మకం కన్నా అమ్మమీద ప్రేమే అంతులేనిది. అసాధ్యాలను సుసాధ్యాలను చేయాలని ఉవ్విళ్ళూరే 'శివుడి'గా, రాజంటే రణరంగంలో శత్రువులను గెలవడమే కాదు రాజ్యంలో ప్రజల మనస్సులను కూడా గెలుచుకోవాలని బలంగా నమ్ముతూ అంతులేని పరాక్రమానికి బుద్ధిబలం తోడై మంచితనానికి మరో రూపమైన 'అమరేంద్ర బాహుబలి'గా రెండు పాత్రలలో ప్రభాస్ మెప్పించాడు. గత చిత్రాలతో పోలిస్తే దేహదారుఢ్యాన్ని తను పెంపొందించుకున్న తీరూ, ఇంచుమించు రాణాతో సమానంగా పెరిగినా అతనిలా భారీగా కనిపించకుండా ప్రతి కదలిక కళాత్మకంగా ఆకట్టుకునేలా ప్రదర్శించిన తీరూ అద్భుతం. 

తనని పాతికేళ్ళుగా బంధీగా ఉంచి చిత్రహింసలకు గురిచేస్తున్న భల్లాలదేవుడి పై తన అణువణువులోనూ రగులుతున్న ద్వేషాన్ని అణచిపెట్టి తనని విడిపించడానికి తన కన్నకొడుకొస్తాడని ఆశగా ఎదురు చూసే ’దేవసేన’ పాత్రలో అనుష్క కనిపించినది ఒక్క పదినిముషాలే అయినా ఈ పాత్ర ధరించడం వేరొకరి వల్లకాదు అనిపించింది. దేవసేన విముక్తే తన జీవిత ధ్యేయంగా పోరాడే యోధురాలిగా, స్త్రీ సహజమైన సున్నితత్వాన్ని మిస్ అవుతున్నానా అని బాధపడే యివతి 'అవంతిక' గా తమన్నా మంచి కృషి చేసింది కానీ ప్రేమ శృంగారం పలికినంతగా తన ముఖంలో వీరం రౌద్రం పలకలేదనిపించింది.

ఈ పాత్రల తీరుతెన్నులు రెండవభాగంలో మారిపోయే అవకాశాలు లేకపోలేదు కానీ ఈ చిత్రం వరకూ మాత్రం ఖచ్చితంగా మెప్పించాయి. ఇంకా ఆయుధవ్యాపారి 'అస్లాంఖాన్' గా సుదీప్, ఆహార్యంతోనే జుగుప్స రేకెత్తించే 'కాలకేయ' గా ప్రభాకర్, తండ్రి తాతల మధ్య దుర్బుద్దులని నోటి దురుసునీ వారసత్వంగా పొందిన 'బద్రుడి' గా అడవి శేష్ కూడా ఆకట్టుకున్నారు.

కోయగూడెం నాయకుడి భార్య 'సంగ' గా తన ఒక్క మాటతో భర్తతో సహా గూడెం మొత్తాన్ని కట్టడి చేయగల పవర్ ఫుల్ పాత్రలో నటించిన రోహిణి గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పుకోవాలి. ఈ పాత్ర కోయగూడేనికి శివగామిలా ఉంటుంది. ముఖ్యమైన నాలుగు స్త్రీ పాత్రలను (శివగామి, సంగ, దేవసేన, అవంతిక) శక్తి స్వరూపాలుగా మలచినందుకు కథకులు విజయేంద్ర ప్రసాద్ గారిని, రాజమౌళి ని అభినందించి తీరాలి.

తెలుగు సినిమా స్థాయిని కొన్ని రెట్లు పెంచే విజువల్ ట్రీట్ గా తీర్చిదిద్దడానికి ఈ చిత్ర యూనిట్ పడిన శ్రమకి, వెచ్చించిన సమయానికి, పెట్టిన పెట్టుబడికి ధీటుగా కలెక్షన్ల వర్షాన్ని కురిపిస్తున్న ఈ చిత్రానికి ఇంకా ప్రత్యేకమైన ప్రమోషన్ అవసరం లేదు కానీ ఒక్క మాట చెప్పి ముగిస్తాను. భారతీయత నిండిన ఊహాలోకపు విజువల్ ఫీస్ట్ కోసం, ఒక మంచి సినిమా చూసిన అనుభూతి మీ సొంతం చేసుకోడానికి ప్రతి ఒక్కరూ మిస్ అవకుండా చూడవలసిన చిత్రం బాహుబలి.

మొత్తం చదవండి

సన్నాఫ్ సత్యమూర్తి...

సన్నాఫ్ సత్యమూర్తి - ’విలువలే ఆస్తి’ - ఆ టైటిల్ కీ ఈ ట్యాగ్ లైన్ కీ వందశాతం జస్టిఫికేషన్ ఇచ్చే సినిమా ఇది. ఒక సినిమాలో హీరోయిన్ తనపై అటాక్ చేసిన రౌడీలని చితకబాదిన హీరోతో “నాకు వాళ్ళకంటే నిన్ను చూస్తేనే ఎక్కువ భయమేస్తుంది” అని అంటుంది. అలా ఈ కాలం సినిమాల్లో హీరోలు విలన్ల కన్నా భయానకంగా తయారవుతున్నారు. విలువల సంగతి దేవుడెరుగు కనీసం సగటు మనిషిలా ప్రవర్తించకపోవడమే హీరోయిజం అనిపించుకుంటున్న ఈ రోజుల్లో...

ఒక మంచి అబ్బాయి, మనుషులకు, బంధాలకు విలువనిస్తూ, వదినని తల్లిలా గౌరవిస్తూ, వాళ్ల నాన్న నేర్పిన విలువలను నిలువెల్ల వంట బట్టించుకుని వాటితోనే జీవించడానికి ఇష్టపడే హీరో. అలా అని అతను అల్లరి చేయడా అంటే చేస్తాడు కాని హీరోయిన్లని ’ఏవే’ ’ఒసే’ అంటూ, డబుల్ మీనింగ్ డైలాగుల్తో మాట్లాడుతూ చూసే వాళ్లకి ఒళ్లు కంపరమెత్తేలా కాదు... ఆ చేసే అల్లరిలో కూడా హుందాతనం ఉంటుంది, చూడ ముచ్చటగా ఉంటుంది... అలా అల్లరి చేస్తాడు. నిజానికి ఇలాంటి హీరోలు కొత్తేం కాదు ఒకప్పటి సినిమాల్లో ఇలాగే మంచిగా ఉండేవాళ్ళు. ఇది మళ్ళీ అలాంటి ఓ హీరో విరాజ్ ఆనంద్ (అల్లు అర్జున్) కథ.

ఇక హీరోయిన్స్ అంటే దేవలోకం నుండి భూలోకానికి దిగొచ్చిన దేవకాంతలు కాదు సగటు మనుషులే వాళ్లకీ బలహీనతలుంటాయ్, కొందరు సొంత నిర్ణయాలు తీస్కునే తెలివితేటల్లేక తండ్రి ఎవర్ని చూపిస్తే వాళ్లమీదకి ప్రేమను బదిలీ చేసుకోగల సగటు అమ్మాయిల్లాగే ఉంటారు, కొందరికి టైప్ వన్ డయాబెటిస్ లాంటి పుట్టుకతో వచ్చే అనారోగ్యాలూ ఉంటాయ్, మరికొందరికి ఒకడ్ని కట్టుకుని కాఫీలో విషమిచ్చి చంపేసి అన్న దగ్గర సింపతీ కొట్టేసి నచ్చిన వాడ్ని పెళ్లి చేస్కోవచ్చు అనే తింగరి ఆలోచనలొచ్చే లాజిక్కు లేని బుర్రలుంటాయ్... అలాంటి ఓ ముగ్గురమ్మాయిలు పల్లవి(అదాశర్మ), సమీర(సమంత), వల్లి(నిత్యామీనన్) మన హీరో గారి జీవితాన్ని ఎలా ప్రభావితంచేశారో చెప్పే కథ ఇది.

మన హీరో విరాజ్ ఆనంద్ తండ్రి సత్యమూర్తి (ప్రకాష్ రాజ్) మనుషులు, బంధాలు, విలువలు ముఖ్యమని.. ప్రాణం కంటే ఏదీ ఎక్కువ కాదని నమ్మే వ్యక్తి. అతనికి పూర్తి వ్యతిరేకమైన భావజాలంతో జీవితంలో డబ్బే ముఖ్యమనీ బంధాలు, విలువలు అన్నీ తరువాతేనని నమ్మే వ్యక్తి పేరులోనే పైసా ఉన్న పైడా సాంబశివరావు (రాజేంద్రప్రసాద్). తమిళనాడులోని కొన్ని ఊళ్ళని అనఫిషయల్ గా పరిపాలించే నియంత, మంచినీళ్ళు తాగినంత సులువుగా మర్డర్ చేసేయగల కర్కోటకుడైనా కట్టుకున్న భార్య ముందు ఆవిడ ప్రేమ ముందు తలవంచి ఆవిడ కోసం కొన్ని నియమాలను పాటిస్తూ ఊరి గొడవలను తనలోని రాక్షసుడిని ఆవిడకు తెలియకుండా దాచి ఉంచే వ్యక్తి దేవరాజ్(ఉపేంద్ర). వీరు ముగ్గురికి ఒకరితో ఒకరికి గల బంధమేమిటో వాళ్ళు హీరో లైఫ్ లో పోషించిన పాత్రేమిటో చెప్పే కథ ఇది.

ప్రాక్టికాలిటీ మెటీరియలిజం పేరేదైనా తరతరానికి మనిషి ఆలోచనలలో ఎలాంటి మార్పు వస్తుంది, ఎటువంటి వాటికి విలువ ఇస్తున్నాడు వేటికి ఇవ్వట్లేదు, ఎలాంటి ప్రయారిటీస్ ఎంచుకుంటున్నాడు అనే వాటిని వివిధ పాత్రల ప్రవర్తన ద్వారా స్పష్టంగా మన కళ్ళముందు ఉంచుతుందీ చిత్రం. చక్కని సంభాషణలతో సన్నివేశాలతో మన దైనందిన పరుగు ఆపి ఒక్క క్షణం ఆలోచించేలా చేస్తుందీ చిత్రం. దీనికి తోడు హుషారైన పాటలు, ఆకట్టుకునే నటీనటుల పెర్ఫార్మెన్స్, సన్నివేశాలకు తగినట్టి నేపధ్య సంగీతం, చక్కని సినిమాటోగ్రఫీ వెరసి ఒక మంచి అనుభూతిని మన సొంతం చేస్తాయి. అల్లు అర్జున్, ఉపేంద్ర ల నటన చూడడం కోసమే ఈ సినిమా చూడవచ్చు.  

త్రివిక్రమ్ రచయితగా దర్శకుడుగా పని చేసిన గత చిత్రాల తాలుకు జ్ఞాపకాలను కాసేపు పక్కన పెట్టేసి అనుభవజ్ఞుడైన దర్శకుడు ప్రతిభ ఉన్న నటులతో కలసి చెప్పే ఓ మంచి కథ విందాం తను ఏం చెప్పాలని ప్రయత్నించాడో ఓ క్షణమైనా ఆగి ఆలోచిద్దాం అనే ఆలోచనతో ఈ సినిమా చూడండి. త్రివిక్రమ్ మిమ్మల్ని నిరాశ పరచకపోగా మీకు తన మీద గౌరవం మరికొంత పెరుగుతుంది అని ఖచ్చితంగా చెప్పగలను.

ఇందులో ఓ పాటుంటుంది “శీతాకాలం సూర్యుడి లాగా కొంచెం కొంచెం చూస్తావే... వేసవి కాలం గాలుల్లాగా కొంచెం కొంచెం వీస్తావే” అని... అచ్చం ఈ పాటలో చెప్పినట్లే సినిమాలో త్రివిక్రమ్ పంచ్ డైలాగులు, హాస్యం కూడా కొంచెం కొంచెమే అంటే కథకు ఎంత అవసరమో అంతే ఉంటాయి ఉన్న కాసేపూ హాయినిస్తాయి. సినిమా పూర్తయాక ఒక మంచి సినిమాని చూశామనే ఫీలింగ్ నిస్తాయి. 

పిజ్జాలు బర్గర్ లు బిర్యానీలూ ఎన్ని తిన్నా... పెరట్లో నాన్న మన పక్కన కూర్చుని కబుర్లు చెప్తుంటే అమ్మ వేడి వేడి అన్నంలో అంత ఆవకాయ ఇంత వెన్నపూస కొంత ముద్దపప్పు కలిపి తినిపిస్తుంటే ఆ రుచీ కమ్మదనం వేరే వేటికీ రాదు కదా. అందుకే కమర్షియల్ హంగులు లేవనీ ఎంటర్ టైన్మెంట్ లేదనీ హీరో పాసివ్ అని విలన్ తో ఎదురు పడి ముష్టి యుద్దం చేయలేదని అంటూ వేయి వంకలు వెదికి రాసిన రివ్యూలు చదివి సినిమాకి వెళ్లకుండా ఆగిన వాళ్ళెవరైన ఉంటే ధైర్యంగా వెళ్ళి చూడండి. చేసిన మంచి వృధాపోదు, ఒకరికి మంచి చేస్తే మనకీ మంచే జరుగుతుంది అనే నమ్మకాన్ని బలపరిచే కథను తెలుసుకోండి. ఒక మంచి అనుభూతిని మిస్ కాకండి.  

చిత్రంలో నాకు నచ్చిన కొన్ని సంభాషణలను ఇక్కడ కోట్ చేస్తున్నాను. దయచేసి ఇంకా సినిమా చూడని వారు ఇవి చదవకండి.

“ఎప్పుడూ నీళ్ళలో ఉండే చేపకి జలుబు అంటుకోనట్లు ఇంత సంపాదించినా ఆయనకి డబ్బుపట్టలేదు”

“మోసపోవడం ఫూల్ అవడం ఇవన్నీ ఒక మనిషి ప్రాణం కన్నా ఎక్కువా?”

“తెలివి తేటలు వాడాల్సింది అవతలి వాళ్లని మోసం చేయడానికో లేదా వాళ్ళు ఎప్పుడు మోసం చేస్తారా అని కనిపెట్టడానికో కాదు... పని చేయడానికి అంతే”

“రావణాసురుడు సీతని పట్టుకున్నాడు రాముడి చేతులో చచ్చాడు, వదిలేసుంటే కనీసం బ్రతికుండేవాడు. కౌరవులు జూదంలో గెలిచారు, కురుక్షేత్రంలో పోయారు, ఓడిపొయి ఉంటే బ్రదర్స్ అంతా కలిసి పార్టీ చేస్కునే వారేమో. అందుకే కొన్ని సార్లు పట్టుకోవడం కన్నా వదిలేయడమే కరెక్ట్, గెలవడం కన్నా ఓడిపోవడమే కరెక్ట్.

“హరికథలు ఎంత బాగా చెప్పినా పళ్ళెంలో పదిపైసలే వేస్తారు”

“కోటి రూపాయల లాటరీ తగిలినా కాని ముప్పైలక్షలు టాక్స్ లో పోతుంది అందుకేనేమో అదృష్టం డిస్కౌంట్ తో వస్తుంది అంటారు, దురదృష్టం మాత్రం బోనస్ తో వస్తుంది”

“భార్యని గెలవాలంటే కప్పులు కాదుసార్ మీ మధ్యనున్న ఆ గోడని బద్దలు కొట్టండి”

“ఫ్రెండుని రా.. ప్రాణం ఇవ్వలేకపోవచ్చు.. పార్టనర్ షిప్ ఇస్తాను”

“మనం బాగున్నపుడు లెక్కలు మాట్లాడి కష్టాల్లో ఉన్నపుడు విలువలు మాట్లాడకూడదు”

“కొందరుంటారు కోటి రూపాయలు కొట్టే లాటరీ టిక్కెట్ ఇస్తే కలర్ బాలేదని పారేస్తారు”

“కిడ్నాప్ చేసి పెంచుకోవడం అంటున్నాడు రేపు చంపేసి నేల్లో దాచి పెట్టుకోడం అంటే”

“యాక్సిడెంటంటే బైకో కారో రోడ్ మీద పడ్డం కాదు ఒక కుటుంబం మొత్తం రోడ్డుమీద పడిపోడం”

“మనం కావాలనుకునే అమ్మాయ్ వస్తే ఎలా ఉంటుందో తెలియదు కానీ మనల్ని వద్దన్న అమ్మాయి తిరిగి వస్తే మాత్రం ఆ ఫీలింగ్ చాలా హై ఉంటుంది”

“తెలిసి చేస్తే మోసం... చేశాక తెలిస్తే తప్పు”

“కత్తి ఎత్తితే కోతే కోయగలవు కత్తి దించి చూడు కొత్త రాత రాయగలవు”

“అదృష్టం వచ్చి షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చేలోపు దరిద్రం వచ్చి లిప్ కిస్ పెట్టేస్తుంది”

“బాగా బతికి పేరుతెచ్చుకునే ఓపిక లేదు... బాగా చంపి ఫేమస్ అయ్యేదా”

“ఎక్కడో జరిగిన యాక్సిడెంట్లని ఎవరో చేసిన తప్పుల్నీ జాతకాలంటూ ఆడాళ్ళ మీద రుద్దటం తప్పు”

“దూసుకెళ్ళే బాణం రేసుకెళ్ళే గుర్రం వెనక్కి తిరగదు”

“కుందేలు పులిబోన్లోకి సైట్ సీయింగ్ కి వచ్చినట్లు నేను ఈయన దగ్గరకొచ్చానేంటి”

“మా నాన్న దృష్టిలో భార్యంటే నచ్చి తెచ్చుకునే బాధ్యత, పిల్లలు మోయాలనుకునే బరువు, నా దృష్టిలో నాన్నంటే మర్చిపోలేని ఒక జ్ఞాపకం”

“నేను ఒక్కడ్నే

ఉన్నవి రెండే దార్లు చంపడం లేదా చావడం

నేను ముగ్గురికి సమాధానం చెప్పాలి

నాలుగు వారాల క్రితం కాసిన పందెం

అయిదు వేల మంది జనాభా ఉన్న ఒక ఊరు

ఆరు వందలమంది ప్రైవేట్ సైన్యం ఉన్న ఒక నియంత

ఏడు అడుగులు నాతో నడవడానికి సిద్దంగా ఉన్న ఒక అమ్మాయి

నా జీవితాన్ని మార్చేసిన ఎనిమిది వేల గజాల స్థలం

తొమ్మిది నిముషాలు మిగిలిన గడువు

పది మీటర్ల దూరంలో చావు”... ఇదీ నా కథ.

            

మొత్తం చదవండి

ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం...

నువ్వెవరు? అనేది చాలా సింపుల్ గా కనిపించే అతి కష్టమైన ప్రశ్న. చాలామందికి అది సమాధానం లేని ప్రశ్న కూడా. ఆ ప్రశ్నకు సమాధానం దొరుకుతుందనే ఆశ రిషి(విజయ్)ని హిమాలయాల్లోని దూద్ కాశి (ఆకాశ గంగ) ప్రయాణానికి పురిగొల్పుతుంది. ఆపేరు మొదటిసారిగా టెంత్ లో తన బెస్ట్ ఫ్రెండ్ సుబ్రహ్మణ్యం(నాని) తో కలసి విన్నాడు కాబట్టి ఆ ప్రయాణం కూడా తనతోనే చేయాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. "డబ్బుదేముంది బాస్ కూటికోసం కోటి విద్యలు, జీతం కన్నా జీవితం విలువైనది ఎప్పుడు ఎంజాయ్ చేశావ్ అని అడిగితే వేళ్ళమీద లెక్కపెట్టుకునే పరిస్థితి నాకొద్దు" అనే ఫిలాసఫీ రిషిది.

అయితే దీనికి పూర్తి వ్యతిరేకంగా "లోకంలో నువ్వెవరో నీ బాంక్ బాలన్స్ తోనే తెలుస్తుంది దాని కోసం నేనేదైనా చేయడానికి రెడీ, సంపాదనే నా జీవితం" అనే ఫిలాసఫీ సుబ్బుది. దూద్ కాశి వెళ్లడం తనకి అస్సలు ఇష్టముండదు అదంతా వేస్ట్ ఆఫ్ టైమ్ అండ్ ఎఫర్ట్ అనుకుంటాడు. సుబ్బు తాను కోరుకున్నట్లే అనతికాలంలో డబ్బు సంపాదించేసి ఒక బిజినెస్ టైకూన్ కూతుర్ని పెళ్ళి చేసుకుని వాళ్ళ కంపెనీకి ఎండీ గా సెటిల్ అవబోయే తరుణంలో... టెంత్ లోనే ట్రాన్స్ ఫర్ అయి వెళ్ళిపొయిన రిషి తిరిగి అతని జీవితంలో ప్రవేశిస్తాడు. 

వారిద్దరికి అనుకోని పరిస్థితులలో ఇంచుమించు రిషిలాంటి మనస్తత్వమే ఉన్న ఆనంది(మాళవిక నాయర్) అనే అమ్మాయి పరిచయమవుతుంది. రిషి దూద్ కాశి ట్రిప్ కు ఆనందిని కూడా తీస్కెళతాను అని చెప్తాడు. ఆనంది ఎవరు, రిషి సుబ్బు మనసు మార్చ గలిగాడా, వీరు ముగ్గురు కలిసి దూద్ కాశి కి ప్రయాణం చేశారా లేదా అసలు వారి జీవితాలు ఎలాంటి మలుపు తిరిగాయి అనేది తెలుసుకోవాలంటే "ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం" సినిమా చూడాలి.

సినిమా లో చెప్పిన ఫిలాసఫీని రెండు కీలకమైన డైలాగ్స్ లో చెప్పేస్తాడు. "ప్రకృతి మనిషి అవసరానికి సరిపడా ఇస్తుంది అత్యాశకి సరిపడా కాదు" అనేది ఒకటైతే రెండోది "గొంగళి పురుగు తన బరువుకన్నా కొన్ని వేల రెట్లు ఆకుల్ని తిని మొక్కల్ని నాశనం చేస్తుంది కానీ అదే పురుగు శీతాకోక చిలుకగా మారాక మళ్ళీ మొక్కలకు ప్రాణం పోస్తుంది. మనిషి కూడా పురుగులా తినీ తినీ భూమిని నాశనం చేస్తున్నాడే తప్ప తనలో ఒక శీతాకోక చిలుక దాగుందనే విషయాన్ని మర్చిపోతున్నాడు" అనేది.

"ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం" సినిమా కేవలం హిమాలయాల్లోని దూద్ కాశి కి చేసిన ప్రయాణం గురించి మాత్రమే కాదు. ఒక మనిషి తనలో దాగున్న ఆ శీతాకోక చిలుకను కనుగొనడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి, జీవితంలో లెక్కలూ అనాలిసిస్ లూ తప్ప అనుబంధాలు అనుభూతుల గురించి పట్టించుకోని ఒక మనిషి వాటిని కనుగొనే దిశగా చేసిన ప్రయాణం గురించి, డబ్బుకన్నా విలువైన వాటిని తెలుసుకోవడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి, తనని తాను కనుగొనడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి, ప్రేమను కనుగొనడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి.

తెలుగు సినిమా కి అలవాటు లేని ఒక కొత్త జొనర్ లో సమకాలీన సమస్యను తీస్కుని వైవిధ్యంగా ప్రజెంట్ చేసిన ఈ చిత్ర దర్శకుడు నాగ్ అశ్విన్ ని అభినందించి తీరవలసిందే. హాస్యంతో కలిపి చెప్పడంతో ఎమోషన్ కాస్త డైల్యూట్ అయినట్లు అనిపించినా అదే లేకపోతే మరో ప్రీచింగ్ సినిమాగా మిగిలుండేది అనిపిస్తుంది. ఈ సినిమా కోసం సముద్ర మట్టానికి ఐదువేల ఐదొందల మీటర్ల ఎత్తులో ఎవరెస్ట్ బేస్ క్యాంప్ లొకేషన్స్ కు చిత్ర యూనిట్ అంతా స్వయంగా ట్రెక్కింగ్ చేస్కుంటూ వెళ్ళి చిత్రీకరించడం అభినందించ దగిన విషయం. ఇంగ్లీష్ సినిమాలు డాక్యుమెంటరీలు చూసేవారికి అంత అనిపించక పోవచ్చు కానీ సగటు తెలుగు ప్రేక్షకులను హిమాలయాల లొకేషన్స్ విజువల్స్ తప్పక ఆకట్టుకొంటాయి.

తన ఫ్లాప్ చిత్రాలలో కూడా నటుడిగా మంచి మార్కులు కొట్టేసే నానీ ఇలాంటి సబ్జెక్ట్ దొరికితే చెలరేగిపోతాడనే విషయం ప్రత్యేకంగా చెప్పక్కర్లేదు. వేరియేషన్స్ చూపడంలోనూ కీలక సన్నివేశాలలోనూ తన నటన ఆకట్టుకుంటుంది. విజయ్ దేవరకొండ బబ్లీ రోల్ తో మరికొంత సేపు కనిపిస్తే బాగుండు అనిపిస్తాడు. పొడవుతప్ప మిగిలిన విషయాల్లో నిత్యా మీనన్ తో కాస్త పోలికలు కలిసిన హీరోయిన్ మాళవిక నాయర్ తన నటనతో మెప్పిస్తుంది. కృష్ణం రాజు గారు చేసిన పాత్ర నాకు చాలా నచ్చింది. ఆయన రెబెల్, బిల్లా లాంటివి కాక ఇటువంటి హుందా అయిన పాత్రలు ఎన్నుకుంటే బాగుంటుందనిపించింది. 

రాధన్ నేపధ్య సంగీతం పాటలూ కూడా సినిమా మూడ్ కు తగినట్లున్నాయి, రాకేష్, నవీన్ ల సినిమాటోగ్రఫీ బాగుంది. వైవిధ్యమైన సినిమాలు ఇష్టపడే ప్రతి ఒక్కరూ చూడదగిన చిత్రం "ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం". ఈ చిత్ర దర్శకుడు నాగ్ అశ్విన్ ముందు ముందు తెలుగులో ప్రతిభ ఉండి సెన్సిబుల్ చిత్రాలను నిర్మించే దర్శకుల జాబితాలో చేరతాడనడంలో ఎటువంటి సందేహం లేదు.

మొత్తం చదవండి

మళ్ళీ మళ్ళీ రావు ఇలాంటి సినిమాలు

కొన్నిసినిమాలు పెద్దగా హడావిడి లేకుండా నిశ్శబ్దంగా విడుదలవుతాయి కానీ ప్రేక్షకుల మనసులో అలజడులను రేపి శాశ్వతమైన స్థానాన్ని సంపాదించుకుంటాయి. అలాంటి అరుదైన సినిమానే “మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు”. నిజానికి ఈపేరుతో సినిమా మొదలుపెడుతున్నారన్నపుడు అబ్బా మంచి పాటల్లో లైన్స్ ఇలా వాడి పిచ్చి సినిమాలు తీసి చెడగొడతారెందుకో అని అనుకున్నాను. కానీ సినిమా చూశాక ఆ పాట ఎంత ఇష్టమో సినిమా మీద అంతకు పది రెట్లు ఇష్టమ్ పెరిగింది. ప్రతివారం సినిమాలు విడుదలవుతూనే ఉంటాయి అందులో సగానికి పైగా ప్రేమకథలే ఉంటూంటాయి కాని ఇలాంటి ప్రేమకథలు మాత్రం అరుదుగా వస్తాయి.

అమ్మ(పవిత్ర లోకేష్)నూ పరుగునూ అమితంగా ప్రేమించే రాజారామ్(శర్వానంద్) ఒలింపిక్స్ గెలవాలని కలలు కంటూ ఉంటాడు. లక్ష్య సాధనలో భాగంగా స్టేట్ లెవల్ ఫైనల్స్ లో పాల్గొనే టైమ్ లో నజీరా(నిత్య మీనన్) ని చూస్తాడు. బురఖాలో ఉన్న ఆమె కళ్ళను మాత్రమే చూసినా, నజీరా మంచి మనసును కూడా చూసి ఆమెపై మనసుపడతాడు. నజీరా కూడా ఆతన్ని ఇష్టపడుతుంది. అన్ని ప్రేమ కథల్లో లాగే వారి ప్రేమకూ అడ్డంకులు ఏర్పడతాయి వాటిని అధిగమించి వారు ఎప్పటికైనా ఒకటి కాగలిగారా అనేది తెలుసుకోవాలంటే మీరు ఈ కమ్మని ప్రేమకథను తెరపై చూడాల్సిందే.

పొద్దున్న చూసుకుని మధ్యాహ్నం కలుసుకుని సాయంత్రం పెళ్ళాడి తెల్లారి విడిపోయే ఆధునిక ఫేస్బుక్ ప్రేమల కాలంలో ఏళ్ళతరబడి గుండెల్లో నిలిచి ఉండే ఒక ప్రేమ కథను అదీ ఇంత ఎఫెక్టివ్ గా కన్విన్సింగ్ గా చెప్పగలగడం ఒక్క క్రాంతిమాధవ్ కే చెల్లింది. కమర్షియల్ సినిమాల్లో ఫైట్లకో స్టెప్పులకో డైలాగులకో విజిల్స్ వినబడడం కామనే కానీ ఈ సినిమాలో ప్రేమికుల మధ్య వచ్చే కొన్ని కీలక సన్నివేశాలలో సైతం ప్రేక్షకులు విజిల్స్ వేసీ చప్పట్లు కొట్టారంటే ఆ ప్రేమజంటతో ఎంత ఎమోషనల్ గా కనెక్ట్ అయ్యారో అలా చేయడంలో ఈ సినిమా టీమ్ ఎంతగా విజయం సాధించిందో అర్ధమవుతుంది.

కనిపించడానికి ఇది ఎంత సాధారణమైన ప్రేమకథలా ఉందో అంతే సాధారణంగా ఈ కథలోని పాత్రలు మన చుట్టూ ఉండే సమాజంలోంచే స్క్రీన్ మీదకి నడిచొచ్చేసినట్లుంటాయి. ఒకప్పుడు వచ్చిన అద్భుతమైన ప్రేమకథలు అవి తీసిన బాలచందర్, మణిరత్నం లాంటి దర్శకులు మదిలో మెదులుతారు. ఈ సినిమా ఇంత బాగా రావడానికి టీమ్ ఎఫర్ట్ కారణం ఇంచుమించు అన్ని డిపార్ట్మెంట్స్ పనితీరు చక్కగా ఉంది కాకపోతే నాలుగు పిల్లర్స్ గా నిలిచినది మాత్రం దర్శకుడు, నటీనటులు, డైలాగ్స్, విజువల్స్.

దర్శకుడు “క్రాంతి మాధవ్” ఒక స్వచ్ఛమైన ప్రేమకథను తీసుకుని సహజమైన పాత్రలతో నెమ్మదైనదే అయినా చక్కని కథనంతో మనసుని తాకే అందమైన సన్నివేశాలను అల్లుకుంటే నటీనటులు ఆ పాత్రలకు ప్రాణం పోసి సజీవంగా మన కళ్లముందుంచారు. ఇటీవల విడుదలై హిట్ సాధించిన “రన్ రాజా రన్” లోని శర్వానంద్ కూ ఈ చిత్రంలోని శర్వానంద్ కూ ఒక్క పోలిక కూడా కనబడదు. మనకి ఇందులో కేవలం రన్నర్ “రాజా రామ్” మాత్రమే కనిపిస్తాడు. అంత వైవిధ్యమైన నటనని ప్రదర్శించాడు. 

ఇక నిత్యామీనన్ మొదటి సగంలో ఎక్కువభాగం బురఖాలో కనిపించి కళ్ళతోనే నటించేసి వేల భావాలను పలికించింది. అలాగే తను ప్రధానంగా నడిచే సెకండాఫ్ అంతా కూడా ఎంతో గ్రేస్ ఫుల్ గా చేసింది. హీరోకి అమ్మగా చేసిన పవిత్ర, కోచ్ గా చేసిన సూర్య, చాలా కాలం తర్వాత కనిపించిన చిన్నా, కథని మలుపు తిప్పే పాత్రలో నాజర్, నిత్య ఫ్రెండ్ జ్యోతిగా చేసిన నటి అందరూ చాలా బాగా నటించారు. ఇక రచయిత “సాయిమాధవ్ బుర్రా” ప్రాసల కోసం పాకులాడకుండా సులభశైలిలో అర్ధవంతమైన ఆలోచింపజేసే చక్కని సంభాషణలు పలికించి ఆ మాటలు సినిమా పూర్తయాక కూడా చాలారోజులు మనలని వెంటాడేలా చేశాడు.
 

ఇక సినిమాటోగ్రాఫర్ “వి.ఎస్.జ్ఞానశేఖర్” ఈ సినిమాని తెరకెక్కించిన తీరు అద్భుతం ప్రతి విజువల్ నూ అందంగా తీర్చి దిద్దాడు. సంగీతాన్ని అందించిన మళయాళీ సంగీత దర్శకుడు “గోపీ సుందర్” పాటల విషయంలో కాస్త తడబడినా నేపధ్య సంగీతాన్ని మాత్రం ప్రతి సన్నివేశాన్ని ఎలివేట్ చేసేలా అందించాడు. వెరసి ఈ సినిమా చూస్తున్నపుడు దృశ్యకావ్యమంటే ఇదేనేమో అనిపిస్తుంది. మామూలు సినిమా చూసినట్లుగా కాక, ఒక మంచి పుస్తకం  చదువుతున్నట్లో, సముద్రపు ఒడ్డున కూర్చుని ఒక కమ్మటి కవితను ఆస్వాదిస్తున్నట్లో ఒక అందమైన అనుభూతి మన సొంతమవుతుంది.

ఇదే చిత్రానికి చిరకాలం గుర్తుండిపోయే మరోచరిత్ర, అభినందన, గీతాంజలి లాంటి ప్రేమకథలకు కుదిరినట్లుగా మంచి సంగీత సాహిత్యాలు కూడా తోడై ఉంటే సినిమా మరో మెట్టు ఎదిగి ఉండేది. అలాగే మరీ నెమ్మదైన కథనం, అక్కడక్కడ మేకప్ పరమైన దోషాలూ, సినిమా ప్రారంభంలో సంగీతపాఠాల సన్నివేశాలలో ఉచ్ఛారణ దోషాలు లాంటి లోపాలు పంటికింద రాయిలా అక్కడక్కడా తగిలినా అవి సినిమా అనుభూతిని ఏమాత్రం డిస్ట్రబ్ చేయవు.

హృద్యమైన ప్రేమ కథలను ఇష్టపడే ప్రతి ఒక్కరూ మిస్ అవకుండా చూడవలసిన సినిమా “మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు”. ఇంత స్వచ్ఛమైన, నిర్మలమైన ప్రేమకథలు అరుదుగా వస్తూ ఉంటాయి కనుక మిస్ అవ్వకండి. సాధారణంగా మళయాళంలోనో తమిళ్ లోనో అపుడపుడూ ఇలాంటి ఇంటెన్స్ ప్రేమకథలు వస్తుంటాయి. వాటికి ధీటుగా తెలుగులో వచ్చిన ఈ చక్కని చిత్రాన్ని ప్రోత్సహించడం ఇటువంటి మంచి చిత్రాలు కోరుకునే ప్రతి తెలుగు సినీ అభిమాని బాధ్యత.

ఈ చిత్రంలో నాకు నచ్చిన కొన్ని సంభాషణలు.. (సినిమా చూసి వచ్చాక మాత్రమే వీటిని చదవమని మనవి)

"నువ్వెప్పుడూ గెలవడానికి పరిగెట్టు పక్కనోడ్ని ఓడించడానికి కాదు. ఓడించాలి అనుకునే వాడు వెంటపడుతూ ఉంటాడు వాడెపుడూ వెనకే ఉంటాడు, గెలవాలనుకునే వాడు ముందుంటాడు ఎపుడూ గెలుస్తూనే ఉంటాడు. గెలవడం అంటే ఓడించడం కాదు."

"గెలుపుతో స్నేహం చేయండి.. ఎప్పుడూ మీతోనే ఉంటుంది. ఓటమిని ప్రేమించండి.. ఎప్పుడూ మిమ్మల్ని గెలిపిస్తూ ఉంటుంది."

"కంటికీ మనస్సుకూ కామన్ సెన్స్ ఉండదు.. వాటితో తిరిగితే మనమూ చెడిపోతాం."

"జేబులో రూపాయ్ లేకపోయినా అమ్మాయిని ట్రై చేయొచ్చు... కానీ లక్ష్యాన్ని ట్రై చేయకూడదా..!! లక్ష్యం అమ్మాయికన్నా సెక్సీగా ఉంటుందిరా."

తండ్రి : "ఇండియా ఎలా ఉంది.."
కూతురు : "అలాగే ఉంది.. చూడ్డానికి ఎలా ఉన్నా.. బ్రతకడానికి బాగుంటుంది."

"ప్రేమంటే కలిసుండటం కాదు.. దూరాన్ని కూడా దగ్గరగా ఫీలవడం."

"కన్నీళ్ళు... మనకొస్తే అది కష్టం అవుతుంది.. అవే మనకోసం వొస్తే ప్రేమ అవుతుంది."

"వయసైపోయిందా...?!!! వయసు పెరుగుతూ ఉంటుంది..ఒకసారే అది ఆగిపోతుంది."

"బిడ్డ ఆకలి తీరిందగ్గరనుంచీ అమ్మ ఆకలి మొదలవుతుంది..."

"ఎదురుచూపులని వెతకడం కూడా ప్రేమేనేమో!!"

"చూడాలనుంది.. నీ అందాన్ని కాదు.. నీలో బతుకుతున్న నన్ను.. నాలో ఉన్న నిన్ను.. నేను చూడాలి.."

"బ్రేకప్ చెప్పాలనిపిస్తే అది ప్రేమే కాదు... నిజమైన ప్రేమ ఎప్పటికీ బ్రేకప్ అవదు."

"ఓటమిని పరిగెత్తించు అది గెలుపు వరకూ తీస్కెళుతుంది."

"అతను గుర్తు పట్టకపోతే చచ్చిపోతాను, గుర్తు పడితే ఇక బ్రతకలేను."
(చాలా సంవత్సరాల తరువాత ప్రేమికుణ్ణి కలవబోతున్న ప్రేయసి)

"ప్రేమలో పెళ్ళి ఉండకపోవచ్చు కానీ పెళ్ళిలో ప్రేమ ఉంటుంది."

తల్లి : (ఉత్తరం చదవమన్న కూతురుతో) "తప్పమ్మా. ఒకళ్ళు రాసింది మరొకరు చదవకూడదు."
కూతురు : "పిల్లలు రాసింది తల్లి చదవాలమ్మా... తప్పులు దిద్దాలిగా."

"బతుకుని లెక్క చేయకపోయినా ఫరవాలేదు. చావును గౌరవించాలి."

"కన్నీళ్ళు మనిషీ కవలపిల్లలు... పుట్టినప్పటి నుండి పోయేవరకూ మనతో ఉండేది కన్నీళ్ళే."

"నాదీ అనేది ఫీలింగ్ సార్ అది కొంటే రాదు.. వస్తే పోదు.."

"ఇన్నాళ్ళాగితేనే ప్రేమవుతుందని రూలేదైనా ఉందా... ప్రేమలో ఎవరూ పద్దతిగా పడరు.."

"ఇప్పుడంటే ఆశల్తో ఆలోచనలతో ప్రేమించుకుంటాం ఓ వయసొచ్చాక ఇవన్నీ ఉండవు అపుడు జ్ఞాపకాలతో ప్రేమించుకోవాలి. ఎన్నుంటే అంత మంచిది కదా..." (“ఈ దాగుడు మూతలెందుకూ నువ్వెవరో సూటిగా చెప్పచ్చు కదా” అన్న ఫ్రెండ్ తో హీరోయిన్)

"వాడి ప్రేమ నీకు పిచ్చిలా ఉంది కదా..."
"అలా లేకపోతే అది ప్రేమ కాదు కదా..."

"ఒకడిలైఫ్ ఇంకొకడికి లైట్ గానే ఉంటుంది కానీ.. ఎవడి లైఫ్ వాడికి చాలా వెయిట్ ఉంటుంది."

కూతురు : "ఏ తల్లీ కూతురు లైఫ్ మీద ఇలా స్పై చేయకూడదు.."
తల్లి : "ఏ కూతురు లైఫూ ఇంత స్పైసీగా ఉండకూడదు.. ఐ యామ్ నాట్ స్పైయింగ్ ఐ యామ్ కన్సర్న్డ్."

"నాన్నకి దూరంగా ప్రేమించిన వాడితో ఉండచ్చు కానీ దూరం చేస్కొని ఉండకూడదు."

"అమ్మనీ ప్రేమనీ మించినది ఏవుంటుంది ?"

"ప్రేమనే వదులుకున్న నాకు ప్రాణమొక లెక్కా.. ఆఫ్ట్రాల్.. ప్రేమకు పుట్టిన ప్రాణం ప్రేమకన్నా చాలా చిన్నది."

"ప్రేమ పుట్టడానికి ఒక్క క్షణం చాలు కానీ అదే ప్రేమ చచ్చిపోడానికి ఒక జీవితం చాలదు."

మొత్తం చదవండి

మా టీవీలో ఓనమాలు on 7th Feb 8PM

మంచి సినిమాలు చాలా అరుదుగా వస్తాయి, వాటిని ప్రోత్సహించడం అటువంటి చిత్రాలని అభిమానించే వారు తప్పక చేయవలసిన పని. ఇంచుమించు రెండేళ్ళ క్రితం "క్రాంతిమాధవ్" దర్శకత్వంలో వచ్చిన ఒక చక్కని చిత్రం "ఓనమాలు". ఈ చిత్రానికి ఖదీర్ బాబు రాసిన పదునైన సంభాషణలు ఆకట్టుకుంటూనే ఆలోచింప చేస్తాయి. ఇంత చక్కని సినిమాను మాటీవీ వారు ఈ శనివారం ఫిబ్రవరి 7 న రాత్రి 8 గంటలకు మొదటిసారి ప్రసారం చేస్తున్నారు. ఈ చిత్రం విడుదలైనపుడు చూడడం కుదరని వారు ఈ సదవకాశాన్ని వదులుకోకుండా తప్పక చూడండి. ఈ చిత్రం పై అప్పట్లో నేను రాసిన రివ్యూ ఇక్కడ చదవచ్చు.  

ఈ చిత్ర దర్శకుడు "క్రాంతిమాధవ్" "శర్వానంద్", "నిత్యామీనన్" జంటగా తీసిన కొత్త చిత్రం "మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు" ఈరోజే (ఫిబ్రవరి ఆరున) విడుదలై "మళ్ళీ మళ్ళీ రావిలాంటి చిత్రాలు" అంటూ విమర్శకుల అభినందనలు పొందడం సంతోషించ దగిన విషయం.

మొత్తం చదవండి

అమ్మా అమ్మా..

కాలం ఎంతటి బాధనైనా మరిపిస్తుందని అందరూ అంటూ ఉంటారు కానీ అది కొంతమేరకే నిజం. అంతకంతకూ పెరిగే మధ్యాహ్నపు నీడలా కాలం గడిచే కొద్దీ బాధ కూడా పెరుగుతుంది... అమ్మ మాకు దూరమై నేటికి ఆరేళ్ళు గడిచినా ఆ దిగులు మాత్రం ఇసుమంతైనా తగ్గలేదు సరికదా తను దూరమైనప్పటి కన్నా తను వదిలి వెళ్ళిన శూన్యం ప్రశ్నిస్తూ తను లేని లోటు అనుక్షణం గుర్తొస్తూ ఉండేకొద్దీ ఆ బాధ మరింత పెరుగుతూనే ఉంది తప్ప తరగడంలేదు. తన అడుగు జాడల్లో నడవాలని ప్రయత్నిస్తూ తను అపురూపంగా నిర్మించిన పొదరింటిని పదిలంగా కాపాడుకుంటూ తన జ్ఞాపకాల ఊతంతో ఎలాగో కాలం గడుపుతున్నాను. 

ఇటీవల విడుదలైన రఘువరన్ బి.టెక్ చిత్రంకోసం రామజోగయ్య శాస్త్రి గారు రాసిన ఈ పాట నాకు చాలా నచ్చింది. ఒకరకంగా నా బాధకే అక్షర రూపమిచ్చారనిపించింది. ముఖ్యంగా రెండవ చరణంలో తను దూరమైనందుకు బాధ పడుతున్న బిడ్డను అమ్మ ఎలా ఊరడిస్తుందో రాసిన వాక్యాలు చక్కగా ఉన్నాయి. అవి జానకమ్మ గారు పాడడం మరింత బాగుంది. అమ్మకు నివాళిగా ఈ రోజు ఈ పాట ఇక్కడ పంచుకోవాలనిపించింది. ఎంబెడ్ చేసినది ఒక నిముషం పాటు సాగే వీడియో ట్రైలర్ మాత్రమే పూర్తి పాట ఆడియో యూట్యూబ్ లో ఇక్కడ లేదా మ్యూజిక్ సైట్ లో ఇక్కడ వినవచ్చు లేదా ఇక్కడ డౌన్లోడ్ చేస్కోవచ్చు. 

అమ్మకు నివాళిగా తన గురించి ఈ బ్లాగులో ఇదివరకు వ్రాసిన పోస్టులు ఇక్కడ చూడవచ్చు.

చిత్రం : రఘువరన్ బి.టెక్ (2014)
సంగీతం : అనిరుధ్ రవిచందర్
సాహిత్యం : రామజోగయ్య శాస్త్రి
గానం : దీపు, జానకి

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..
మాటే లేకుండా నువ్వే మాయం
కన్నీరవుతోంది ఎదలో గాయం
అయ్యో వెళ్లిపోయావే
నన్నొదిలేసి ఎటుపోయావే
అమ్మా ఇకపై నే వినగలనా నీ లాలిపాట
నేపాడే జోలకు నువు
కన్నెత్తి చూశావో అంతేచాలంటా.. 

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..

చెరిగింది దీపం కరిగింది రూపం
అమ్మా నాపై ఏమంత కోపం
కొండంత శోకం నేనున్న లోకం
నన్నే చూస్తూ నవ్వింది శూన్యం.
నాకే ఎందుకు శాపం
జన్మల గతమే చేసిన పాపం
పగలే దిగులైనా నడిరేయి ముసిరింది
కలవరపెడుతోందీ పెను చీకటీ
ఊపిరి నన్నొదిలి నీలా వెళ్ళిపోయింది
బ్రతికీ సుఖమేమిటీ..

ఓ అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..

విడలేక నిన్ను విడిపోయి ఉన్నా
కలిసే లేనా నీ శ్వాస లోనా
మరణాన్ని మరచి జీవించి ఉన్నా
ఏ చోట ఉన్నా నీ ధ్యాసలోనా
నిజమై నే లేకున్నా
కన్నా నిన్నే కలగంటున్నా
కాలం కలకాలం ఒకలాగే నడిచేనా
కలతను రానీకు కన్నంచునా
కసిరే శిశిరాన్నే వెలివేసి త్వరలోనా
చిగురై నిను చేరనా... 

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..
అడుగై నీతోనే నడిచొస్తున్నా
అద్దంలో నువ్వై కనిపిస్తున్నా 

అయ్యో వెళ్లిపోయావే
నీలో ప్రాణం నా చిరునవ్వే 

అమ్మా ఇకపై నే వినగలనా నీ లాలిపాట
వెన్నంటీ చిరుగాలై జన్మంతా
జోలాలీ వినిపిస్తూ ఉంటా...

ఈ పెయింటింగ్ చిత్రించిన వారు Mitra Shadfar ఇక్కడ నుండి సేకరించబడినది, వారికి ధన్యవాదాలు.

మొత్తం చదవండి

రౌడీఫెలో...

నారా రోహిత్ నాకు నచ్చే నటులలో ఒకరు. తెలుగులో ఇతర కమర్షియల్ హీరోలకి భిన్నంగా తనకంటూ ఒక పంథా సృష్టించుకోవాలని తపనపడే ఇతని స్టోరీ సెలక్షన్ బాగుంటుంది. మొదటి చిత్రం 'బాణం' లోనే తన ప్లస్ పాయింట్స్ ని సరిగా క్యాచ్ చేసి వాటిని హైలైట్ చేసే కథతో వచ్చి మంచి మార్కులేయించుకున్నాడు. తరువాత ఒక లవ్ స్టోరీ (సోలో), ఒక ఫ్యామిలీ రివెంజ్ డ్రామా(ఒక్కడినే), ఒక సోషల్ మెసేజ్ ఫిల్మ్ (ప్రతినిధి) ఇలా ఏం చేసినా మినిమమ్ గ్యారెంటీ ఔట్ పుట్ ఇచ్చే ప్రామిసింగ్ హీరో అనిపిస్తాడు నాకు. కమర్షియల్ సక్సెస్ ఎలా ఉన్నా కానీ ఇతని సినిమాలు ఖచ్చితంగా వైవిధ్యంగా తప్పక ఒకసారైనా చూడాలనిపించేలా ఉంటాయి.

పాటల రచయిత 'కృష్ణ చైతన్య' దర్శకత్వంలో నారా రోహిత్ హీరోగా వచ్చిన కొత్త చిత్రం ఈ 'రౌడీఫెలో'. దర్శకులుగా మారే రచయితల సినిమాలు అంతత్వరగా డిజప్పాయింట్ చేయవనే నమ్మకాన్ని మరోసారి నిలబెట్టింది ఈ చిత్రం. నెరేషన్ విషయంలో కాస్త నెమ్మదిగా ఉన్నట్లనిపించినా అది కూడా సినిమాకి ఒక స్టైల్ ని యాడ్ చేసింది ఇక డైలాగ్స్ విషయంలో అయితే చాలా చక్కగా రాసుకున్నాడు. సినిమాలో కొన్ని కీలక సన్నివేశాలు తను తీసిన విధానం వాటి ఫ్రేమింగ్ ప్రేక్షకులతో "ఆహా ఏం తీశాడ్రా" అని అనిపిస్తాయి. అఫ్ కోర్స్ వాటికి ’సన్నీ’ ఇచ్చిన నేపధ్య సంగీతం, ఓం సినిమాటోగ్రఫీ, నటీనటుల చక్కని పెర్ఫార్మెన్స్ కూడా తోడయ్యాయనుకోండి.

కథ విషయానికి వస్తే లెక్కలేనంత ఆస్థి, మంచి మనసు ఉన్నా నిలువెల్లా ఇగో తో నిండిపోయిన ఒక అహంకారి రాణా ప్రతాప్ జయదేవ్( నారా రోహిత్). తన కాలర్ పట్టుకున్నందుకు మూడేళ్ళ తర్వాత కూడా మర్చిపోకుండా అమెరికా నుండి వచ్చి వాడ్ని కొట్టి తన అహాన్ని తృప్తిపరచుకునే రకం. ఒక ఎస్పీతో(ఆహుతి ప్రసాద్) అయిన గొడవలో అహం దెబ్బ తిన్న రాణా పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లోనే చేరి ఆ ఎస్పీకి పక్కలో బల్లెంలా తయారవాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. అయితే కొల్లేరు ఎస్సై గా ఛార్జ్ తీసుకున్నాక ఓ కేస్ ఇన్వెస్టిగేషన్ లో అక్కడి బీదల బ్రతుకులతో చెలగాటమాడుతూ వారినుండి మనిషిగా జీవించే హక్కును సైతం లాగేసుకుంటున్న లోకల్ ఎంపీ అసురగణ దుర్గా ప్రసాద్ (రావు రమేష్) గురించి తెలుసుకుంటాడు. రాణా కేస్ ఇన్వెస్టిగేషన్ ఏమైంది ఆ ఎంపీకి ఎలా బుద్దిచెప్పాడు అనేది మిగిలిన కథ.

నారా రోహిత్ స్ట్రెంత్స్ లో మొదట నిలిచేది తన డైలాగ్ డెలివరీ.. ఈ సినిమాలో దర్శకుడు దాన్ని పీక్స్ లో ఉపయోగించుకున్నాడు. యారొగెంట్ పోలీసాఫిసర్ గా ఈ పాత్రలో కరెక్ట్ గా సరిపోయాడు. అయితే ఫిట్ నెస్ విషయంలో తన గత చిత్రం ప్రతినిధి కన్నా నయమే అనిపించినా మరింత శ్రద్ద తీస్కోకపోతే ముందుముందు ఇతనిని భరించడం కష్టమయే ప్రమాదం ఉంది. తర్వాత చెప్పుకోవలసింది రావురమేష్ నటన ఇతనికి సరైన పాత్రలు దొరికితే ఎప్పుడూ చెలరేగిపోతాడు. ఇందులో కూడా అలాగే తనకి వచ్చిన అవకాశాన్ని చక్కగ సద్వినియోగ పరచుకున్నాడు. తన సటిల్ పెర్ఫార్మెన్స్, డైలాగ్ డెలివరీ చూస్తే ముందు ముందు మరింత మంచి పేరు తెచ్చుకుంటాడు తన తండ్రి పేరు నిలబెడతాడు అని అనిపించింది.

గొల్లపూడి గారు, తాళ్ళూరి రామేశ్వరి గారు, పరుచూరి వెంకటేశ్వరరావు గారు, జోగి బ్రదర్స్, అజయ్ అందరూ తమ తమ పాత్రలకు తగిన న్యాయం చేశారు. ప్రవీణ్ కి మంచి పాత్ర లభించింది. థియేటర్ ఓనర్ ’సిల్క్’ గా పోసాని కృష్ణ మురళి కామెడీ బాగానే పండించాడు. కమెడియన్ సత్య(స్వామిరారా ఫేం) సునీల్ ని అనుకరించడానికి వృథా ప్రయత్నం చేశాడు, తన ఒరిజినల్ స్టైల్లో చేస్తేనే ఎక్కువ ఆకట్టుకునేవాడేమో అనిపించింది. హీరోయిన్ విశాఖ సింగ్ ఫర్వాలేదు సినిమాలో నెగటివ్ పాయింట్ ఏమైనా ఉందంటే అది హీరోగారి లవ్ ట్రాకే అసలే నెమ్మదిగా నడిచే స్క్రీన్ ప్లేకి ఇది మరికాస్త బ్రేక్ వేసినట్లుగా అయింది. అయితే పాటలు ఒక్క చరణమే చిత్రీకరించడం ఒక ప్లస్ పాయింట్.

కొల్లేరు నేపధ్యంగా అల్లుకున్న ఈ సినిమాలో కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్ కి తక్కువ ప్రాధాన్యతనిచ్చి స్లో నెరేషన్ అయినా తను చెప్పాలనుకున్న పాయింట్ పై మాత్రమే దృష్టినిలిపి నడిపించారు దర్శకుడు. తెలుగులో వచ్చే రొటీన్ లవ్ స్టోరీలూ, బకరా కమెడియన్ కామెడీలూ, నవ్వొచ్చే ఫైటింగ్ యాక్షన్ సినిమాలు చూసి బోర్ కొట్టి కొత్తదనం కోరుకుంటున్న వారికి ఈ సినిమా తప్పక నచ్చుతుంది.

అయితే కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్, లౌడ్ కామెడీ, లవ్ ట్రాక్ లాంటివి సరిగా లేకపోవడం, స్లో నెరేషన్ లోటుగా భావిస్తే మీరు ఈ సినిమాకి దూరంగా ఉండడం మంచిది. సినిమాని ఆస్వాదించడానికి అవి అడ్డంకి కాదని మీరు భావిస్తే వైవిధ్యమైన కథతో, ఆలోచింపచేసే సంభాషణలతో, బిలీవిబుల్ ఫైట్స్, సటిల్ కామెడీ కి తోడు చక్కని సినిమాటోగ్రఫీ, సరైన నేపధ్య సంగీతం, నటీనటుల బెస్ట్ కంట్రోల్డ్ పెర్ఫార్మెన్స్ తో కూడిన ఒక మంచి తెలుగు సినిమా చూసిన అనుభూతి కోసం ’రౌడీ ఫెలో’ చూడండి. సినిమాలో నాకు నచ్చిన కొన్ని డైలాగ్స్ ఇక్కడ ఇస్తున్నాను. 

“అరవై సెకన్లలో డెబ్బైరెండు సార్లు కొట్టుకునే గుండెకే లాజిక్ లేదు ఇక నేను చేసిన పనుల గురించి అడిగితే ఏం చెప్తారా.”

“జంతువులకి చెప్పాలి, మనిషిని అడగాలి, నాలాంటోడ్ని బతిమాలాలి.”

“మూగవాడిది ఒక విధమైన మౌనమైతే పేదవాడిది మరొక విధమైన మౌనం. మూగవాడు మాటల్రాక మాట్టాడ్డు, పేదవాడికి అన్నీ తెలిసినా మట్లాడలేడు.”

“ద్రౌపది నవ్వినపుడు దుర్యోదనుడు లైట్ తీస్కుని ఉంటే మహాభారతం ఉండేదా? సీత నవ్వుని రావణాసురుడు పట్టించుకోకపోతే రామాయణం ఉండేదా? పురాణాలన్నీ ఇగో ప్రాబ్లమ్సేననమాట.”

“కోపం బాగా కాస్ట్లీ అనమాట మాటి మాటికీ వాడకూడదు.”

“నేను సాయం చేయను న్యాయం చేస్తాను.”

“చరిత్ర ఎక్కువగా చెడ్డవాళ్ళనే గుర్తుంచుకుంటుంది.”

హీరో : “నాకు పెద్దగా ఆశలూ లేవు ఆకలంటే తెలీదు...”
ఒక పెద్దాయన : “ఆశకీ ఆకలికి మధ్య అవసరం ఉంటుంది అది ఎప్పుడు ఎలా వస్తుందో ఎవరికీ తెలీదు.”

“మనిషిని చూసి మనిషి ఎందుకు భయపడాలి ?”

“మంచి విషయాలు గొప్పోళ్ళు చెప్పారంటే విలువిస్తారు కానీ నువ్వు నేనూ చెప్పామంటే ఎవరూ పట్టించుకోరు.”

“ప్రెపంచకంలో మనిషి గురించి ఆలోచించే ప్రతివాడూ పిచ్చోడే కదా.”

“మీకంటే బెంజ్ ఉంది కాబట్టి ఇన్నోవా వద్దన్నారు అదే పాత స్కూటర్ మీద తిరిగేవాడైతే కావాలనుకుంటాడు.”

“చేపలుపట్టే వలలో తిమింగలాలు పడవు.”

“నువు మనుషులను భయపెట్టగలవేమో అక్షరాలను కాదు.”

“ఆకలితో ఉన్న జంతువు కన్నా ఆశతో ఉన్న మనిషే ప్రమాదకరం.”

“ఇండియాలో గాంధీ గారి మాట కన్నా నోటుకే విలువెక్కువ.”

మొత్తం చదవండి

కార్తికేయ

జవాబులేని ప్రశ్నలు అంటూ ఉంటే అది ప్రయత్నలోపమే తప్ప తగినవిధంగా ప్రయత్నిస్తే సమాధానం దొరకని ప్రశ్న అంటూ ఉండదని నమ్మే క్యూరియస్ అండ్ డేరింగ్ మెడికో కార్తీక్. తను మెడికల్ కాంప్ లో భాగంగా సుబ్రహ్మణ్యపురం అనే చిన్న ఊరికి వెళ్తాడు. అక్కడ ఎంతో పురాతనమైన ఒక సుబ్రహ్మణ్యస్వామి దేవాలయం ఉంటుంది కానీ ఇటీవల మూసి వేయబడిన ఆ గుడి తలుపులు తెరవడానికి ఎవరు ప్రయత్నించినా అసలు ఆ గుడి గురించి మాట్లాడినా కూడా చనిపోతూ ఉంటారు. ఈ విషయం తెలిసిన కార్తీక్ తన సహజమైన క్యూరియాసిటీ తో ఆ రహస్యాన్ని ఎలా ఛేదించాడనేదే "కార్తికేయ" సినిమా.

నిఖిల్ తన ట్రెండ్ మార్చి చేసిన గత చిత్రం స్వామిరారా తరహాలోనే హైపర్ యాక్షన్ ని పక్కన పెట్టేసి పాత్రకు తగినట్లు హుందాగా నటించాడు. స్వాతి కూడా అవసరానికి మించి బబ్లీనెస్ ప్రదర్శించకుండా చాలా కంట్రోల్డ్ పెర్ఫార్మెన్స్ తో ఆకట్టుకుంది. ఒకటి రెండు సార్లు మేకప్ విషయంలో మరికాస్త శ్రద్ద తీసుకుని ఉంటే బాగుండేది అనిపించింది. ప్రవీణ్, సత్య హాస్యం బాగుంది అలాగే జోగి బ్రదర్స్ లో ఒకరైన జోగినాయుడికి మంచి పాత్ర దక్కింది. మిగిలిన సీనియర్ నటులు తనికెళ్ళ భరణి గారు, రావురమేష్, తులసి, కిషోర్, రాజా రవీందర్ అంతా వారి వారి పాత్రల్లో చక్కగా ఒదిగిపోయారు. 

నూతన దర్శకుడు చందు మొండేటి కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్ జోలికి వెళ్ళకుండా పూర్తిగా కథా కథనాలను నమ్ముకుని తెరకెక్కించారీ చిత్రాన్ని. సస్పెన్స్ ను చివరివరకూ మెయిన్ టెయిన్ చేస్తూ తను రాసుకున్న కథనం ఆకట్టుకుంది. అయితే సినిమా అంతా బిల్డప్ మరీ ఎక్కువవడంతో చివరికి సస్పెన్స్ రివీల్ అయినప్పుడు ఇంతేనా అని కాస్త డిజప్పాయింట్ మెంట్ కి గురయ్యే అవకాశాలు లేకపోలేదు. కాకపోతే భక్తిని సైన్స్ ని చాలా చక్కగా బ్యాలెన్స్ చేస్తూ సినిమాని కంక్లూడ్ చేసిన తీరు నాకు బాగా నచ్చింది.

ఈ సినిమాకి శేఖర్ చంద్ర నేపద్య సంగీతం మంచి ఎసెట్ అయింది చాలా సన్నివేశాలను ఎలివేట్ చేయడానికి తోడ్పడింది. అలాగే కార్తీక్ ఘట్టమనేని సినిమాటోగ్రఫీ కూడా మరో పెద్ద ఎసెట్. పాటలలో ఒకటి రెండు మెలోడీలు ఆకట్టుకుంటాయి కానీ ద్రిల్లర్ కావడంతో పాటలు నెరేషన్ కి అడ్డుపడిన ఫీలింగ్ కలిగింది. "ఇంతలా" అనే పాట కాన్సెప్ట్ అండ్ చిత్రీకరణ మాత్రం బాగుంది. రొటీన్ ఫార్ములా చిత్రాలకు భిన్నంగా థ్రిల్లర్ సబ్జెక్ట్ తో కథే హీరోగా తీసిన చిత్రం కార్తికేయ. వైవిధ్యమైన సినిమాలను థ్రిల్లర్ సినిమాలనూ ఇష్టపడే ప్రేక్షకులు తప్పక ఒకసారి చూసి తీరవలసిన చిత్రమిది, డోంట్ మిస్ ఇట్. 

మొత్తం చదవండి

ఊహలు గుసగుసలాడే...

ప్రేమ !... రెండక్షరాల పదం... ఒక చిన్న ఫీలింగ్ / ఎమోషన్... సినిమాలు మొదలయినప్పటినుండీ... ఆమాటకొస్తే కథలు చెప్పడం మొదలైన దగ్గర నుండి కూడా ఇప్పటికి కొన్ని వేల సార్లు కథా వస్తువుగా ఉపయోగపడింది ఈ ప్రేమ, ఇక ముందు కూడా ఉపయోగపడుతుంది.

ప్రేమ కథలు ఎన్ని సార్లు విన్నా చూసినా బోర్ కొట్టవని కొత్తగానే ఉంటాయని పదే పదే హిట్ అయ్యే ఎన్నో ప్రేమకథలు ఇప్పటికే ప్రూవ్ చేశాయి. అలాంటి ఒక ప్రేమకథకి ఆకట్టుకునే కథనం, చక్కని సంభాషణలు, సున్నితమైన హాస్యం కూడా తోడైతే... ఆ సినిమా చూడడం ఒక మంచి అనుభూతిని ఇస్తుంది.

అలాంటి ఓ మంచి సినిమానే "ఊహలు గుసగుసలాడే" సినిమా... ఈ సినిమా ఈ ఆదివారం (24 ఆగస్ట్ 2014) సాయంత్రం 6 గంటలకు మాటీవీ లో టెలికాస్ట్ అవుతుంది. అవకాశమున్న ప్రతిఒక్కరూ తప్పక చూడండి... డోంట్ మిస్ ఇట్... ఒక వేళ మిస్ అయినా 25 ఆగస్ట్ 2014 నుండి డివిడి లభ్యమవనుంది సొంతం చేస్కోండి.

 

చెడిపోవడానికి అన్ని అవకాశాలున్నా కూడా బుద్దిమంతుడిగా మిగిలిపోయిన ఒక రిచ్ మంచబ్బాయి ఆనంద్ గా "అష్టాచెమ్మా" సినిమాతో పరిచయమైన "శ్రీనివాస్ అవసరాల" దర్శకుడిగా అవతారమెత్తి తెరకెక్కించిన తొలి చిత్రం ఇది. నటుడిగా ఆ సినిమాతో ఎంత ఆకట్టుకున్నాడో దర్శకుడిగా, రచయితగా అడుగడుగునా తన మార్క్ చూపిస్తూ ఈ సినిమాతో కూడా అంతే ఆకట్టుకున్నాడు. ఎక్కడా వెకిలి హాస్యానికి చోటివ్వకుండా క్లీన్ కామెడీతో ఒక మంచి సినిమా చూసిన అనుభూతిని మన సొంతం చేశాడు. 

ఈ సినిమాకి కళ్యాణ్ కోడూరి సంగీతం కూడా ఒక పెద్ద ఎసెట్ అయింది. సంగీతం అంటే వాయిద్యాల హోరుగా సాహిత్యాన్ని మింగేసేదిగా నిర్వచనాన్ని మార్చేస్తున్న ఈరోజుల్లో... సిరివెన్నెల, అనంత శ్రీరాం రాసిన పాటల్లోని అందమైన సాహిత్యాన్ని చక్కగా కాంప్లిమెంట్ చేస్తూ ప్రతి పదమూ స్పష్టంగా వినిపించేలా దానికి సపోర్టింగ్ గా నేపధ్యంలో పరిమితమైన వాయిద్యాలతో చాలా హాయైన అనుభూతిని ఇచ్చింది. కావాలంటే ఒకసారి ఈ క్రింది పాట విని చూడండి మీరే ఒప్పుకుంటారు. అలాగే నేపధ్య సంగీతం సైతం ప్రతి సీన్ లోనూ సంభాషణలను మింగేయకుండా సన్నివేశాలను ఎలివేట్ చేస్తుంది. 

సినిమాకు మరో ఎసెట్ వెంకట్ సి దిలీప్ సినిమాటోగ్రఫీ... వైజాగ్ బీచ్ అయినా, టీవీ స్టూడియో అయినా, అపార్ట్మెంట్ కాంప్లెక్స్ అయినా, సినిమా థియేటర్ అయినా, ఏదైనా కూడా చూడచక్కని ఫ్రేమ్స్ లో కళ్ళకి ఏమాత్రం శ్రమనివ్వని కలర్ కాంబినేషన్స్ లో సన్నివేశానికి తగిన మూడ్ కియేట్ చేస్తూ హాయిగా అనిపిస్తుంది. సినిమాలోని ముఖ్యమైన మూడు పాత్రల్లోనూ నాగశౌర్య, రాశిఖన్నా, శ్రీని అవసరాల ఒదిగిపోయారు. సపోర్టింగ్ రోల్స్ చేసిన ఇతర నటీనటులంతా కూడా ఆకట్టుకున్నారు. 

కథ కన్నా కథనానికి ఎక్కువ ప్రాముఖ్యతనిచ్చిన ఈ సినిమా ఒక మహోన్నతమైన తెలుగుసినిమా అని చెప్పను కానీ ఆకట్టుకునే కథనంతో చక్కని పాటలతో సున్నితమైన హాస్యంతో ఒక మంచి సినిమాని చూసిన అనుభూతిని అందిస్తుంది. కామెడీ అంటే బూతులు, డబుల్ మీనింగ్ డైలాగులు, ఎదుటి వ్యక్తిని బకరాని చేయడం లేదా తన్నడం మాత్రమే అనుకోకుండా సన్నివేశాలనుండి సంభాషణలనుండి కూడా హాస్యాన్ని సృష్టించవచ్చని ప్రూవ్ చేసిన ఒకప్పటి జంధ్యాల సినిమాలను గుర్తు చేసే సినిమా ఈ "ఊహలు గుసగుసలాడే". ఈ పోస్ట్ లో ఎంబెడ్ చేసిన ట్రైలర్స్ చూడండి నచ్చితే ఈ సినిమా మిస్ అవకండి. 

మొత్తం చదవండి