సంస్కారం a.k.a. manners

ఒకో సారి ఓ వ్యక్తి మనకి నచ్చలేదు అంటే అతనికి సంభందించిన ఏ విషయమూ మనకి నచ్చవేమో కదా... దానికి తోడు ఆ వ్యక్తి సకల కళా వల్లభుడైతే ఇక చెప్పాలా... ఈ టపాకి మొదట చుట్టా, బీడీ, సిగరెట్.. అని పెడదాం అనుకున్నాను, ఆగండాగండి, పొగాకు ప్రియులంతా నా పై దండెత్తి రాకండి, ఈ టపా ఉద్దేశ్యం ఫలానా అలవాట్లు మంచివి, ఫలానావి కావు అని చెప్పడానికి కాదు. సదరు అలవాట్లు ఉన్న ఒకరిద్దరు వ్యక్తుల వలన నాకు కలిగిన అసౌకర్యం గురించి చెప్పడానికి మాత్రమే. సాధారణంగా నా ముక్కుకు సెన్సిటివిటీ ఎక్కువ, ఎంత ఎక్కువ అంటే ఒకోసారి నా చెమట వాసన కి నాకే చిరాకు వస్తుంటుంది, అందుకే నేను సాధారణం గా డియోడరెంట్ లో ఇంచుమించు స్నానం చేసినంత పని చేసి ఆఫీసుకు వెళ్తాను. అలాంటిది ఇక సిగరెట్లు, ఖైనీ, గుట్కా లాటి పొగాకు వాసన అయితే ఇక నా అవస్థ మాటల్లో చెప్పలేను. సిటీ బస్సుల్లో ప్రయాణించడం నాకు నచ్చక పోవడానికి ఇదికూడా ఒక కారణం. ఆఫీస్ లో ఇది వరకూ పక్క సీట్ వ్యక్తి దమ్ము కొట్టి వచ్చిన వెంటనే నేను కాఫీ బ్రేక్ తీసుకుని వాడి కి దూరం గా కాసేపు గడిపి వచ్చే వాడిని లేదంటే కాసేపు నా పని చెడి పోయేది. నా అదృష్టం కొద్దీ గత రెండేళ్ళుగా అలాటి వాళ్ళ పక్క క్యూబికల్స్ అలాట్ అవకపోడం వలన బతికి పోయాను.

ఇక సదరు హీరో గారు మా అఫీసులోనే పని చేస్తారు. నేను ఇది వరకు పని చేసిన ఒక ప్రాజెక్ట్ లో పని చేశారట "తెలుగు మాట వినిపిస్తే అదో ఆనందం బాసూ చాలా రోజుల తర్వాత ఇక్కడ నిన్ను చూశా" అని అంటూ పరిచయం చేసుకున్నాడు. ఓహొ తెలుగంటే అభిమానం కాబోలు అని నేనూ ఎదురుపడినపుడు ఒకటి అరా మాట్లాడేవాడ్ని. ఈ మధ్యే కొన్ని కారణాల వలన ఇతను ఉండే పక్క క్యాబిన్ లో కి నేను మారాల్సి వచ్చింది. ఇప్పడిప్పుడే అయ్యవారి లీలలు ఒకటొకటి బయట పడుతున్నాయ్. ఆఫీస్ టైం లో దర్జాగా సిగరెట్ కాల్చి రావడం ఒక ఎత్తైతే అది కాల్చి వచ్చి నా సీట్ దగ్గరలో నిలబడి పెద్ద పెద్ద గా అరుస్తూ ఏదో ఫోన్ మాట్లాడేస్తుంటాడు. ఆ వాసన భరించ లేక ఒకటి రెండు సార్లు చెప్పి చూశాను అయినా ఏ మాత్రం మార్పు లేదు. ఇదిలా ఉంటే ఒకోసారి గుట్కా నో, ఖైనీ నో ఏదో చెత్త నముల్తూ నోటికి ఒక పక్క నుండి ఆ సొల్లు కారుతూ ఉండగా, భయంకరమైన దుర్గంధం వెదజల్లుతూ, ఆ నోటి తుంపర మన మీద పడుతుందేమో అనే ధ్యాసైనా లేకుండా మొహం మీదకి వచ్చి మాట్లాడుతుంటాడు.ఆప్పటికీ నేను అసహ్యం చిరాకు, కోపం ఇత్యాది భావాలనన్నీ కలగలిపిన అతి భయంకరమైన ముఖ కవళికలతో దూరం జరగడానికి ప్రయత్నిస్తూ మాటలు ఎక్కడివి అక్కడ తుంచేయడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాను. అయినా అతనికి నా మీద కనికరం కలగదు. అభిమానానికి ముచ్చట పడాలో అలవాట్ల తో అవస్త పెడుతున్నందుకు బాధ పడాలో అర్ధం కాదు ఒకో సారి.

ఇక ఈ మానవుడి మరో అద్వితీయమైన అలవాటు త్రేన్పులు (burping/belching). భోజనం సమయం లో కడుపు నిండిన దానికి గుర్తు గా ఓ చిన్న త్రేన్పు వస్తే, కష్టపడి వండిన వారికి ఓ చిన్న అభినందన / కాంప్లిమెంట్ లాగా అందంగానే ఉంటుంది. కానీ మన వాడు మనిషి సన్నగానే ఉంటాడు కానీ సిగరెట్లు, గుట్కా పొగాకు వంటి వాటితో ఎసిడిటీ తెచ్చుకున్నాడల్లె ఉంది, తెస్తే తెచ్చుకున్నాడు అది అతని ఆరోగ్యం అతనిష్టం కానీ ఆ ఏడుపేదో అతని సీట్ దగ్గర ఏడిస్తే మనకేమీ అభ్యంతరం లేదు. గంటకోసారి హడావిడి గా అతని సీట్ లోనుండి లేచి నా క్యూబికల్ లోకి వచ్చి అతి జుగుప్సాకరం గా అత్యంత దీర్ఘం గా ఇంచు మించు వాంతి చేసుకుంటున్నాడేమో అన్నట్లు అతిభయంకరమైన త్రేన్పు ఒకటి త్రేన్చేసి నాకు మహా చిరాకు తెప్పిస్తాడు. ఆ పనేదో అతని సీట్ లో చేయచ్చు కదా అసలేమిటి ఇతని ఉద్దేశ్యం అని నా కొలీగ్ కూడా నాతో చర్చించినా మేం ఆ విషయం ఏంటో కనిపెట్ట లేకపోయాం.

అతను సీట్ వదిలి వెళ్ళాలి అంటే నా క్యూబికల్ మీదుగానే వెళ్ళాలి అదో పనిష్మంట్ నాకు. పదినిముషాలకోసారి అటుగా వెళ్తూ సెల్ఫోన్ లో అరుస్తూ మాట్లాడుతూ నా కుర్చీ వెనకాల నిలబడి నా సిస్టం లోకి తొంగి చూస్తుంటాడు. ఎపుడైనా వ్యక్తిగత ఈమెయిల్స్ చేస్తున్నపుడు సైతం ఇతను ఏమాత్రం సంస్కారం లేకుండా అలా తొంగి చూస్తుంటే లాగి పెట్టి ఒకటి కొట్టాలని అనిపిస్తుంది. మొత్తం మీద ఎవరికైనా basic manners మీద ట్రైనింగ్ ఇవ్వాలి అంటే మా వాడ్ని ఒకరోజు గమనించమని చెప్పి, "అదిగో అతని లా ఉండకు చాలు.. ఇంకెలా ఉన్నా నీకు మ్యానర్స్ వచ్చేసినట్లే ఫో.." అని చెప్పచ్చు. కనుక ఈ టపా చదివిన వారిలో ఎవరికైనా లేదా మీఆత్మీయులకైనా ఈ పైన చెప్పిన అలవాట్లు ఉంటే.. వారు ఈ ప్రపంచం లో తాము తప్ప మరో జీవి లేడన్నట్లు గా బొత్తిగా ఇతరుల ఇబ్బందులను గమనించకుండా నడుచుకుంటుంటే కనుక.. కాస్త మారండి/మారమని చెప్పండి ప్లీజ్!! మీ స్వేచ్చ ఇతరులకు ఇబ్బంది కలిగించ కూడదు కదా. (మన బ్లాగ్ లోకం లో ఇటువంటి వారు లేరనే అనుకుంటున్నాను).

మొత్తం చదవండి

ఇది నిజమేనా ??

కోట్లాది అభిమానుల గుండెల్లో గత ఇరవై నాలుగు గంటలు గా పదే పదే మొలకెత్తు తున్న ప్రశ్న ఇది. చెరగని చిరునవ్వుకీ, నిండైన తెలుగు తనానికీ, ఎదురు లేని ఆత్మ విశ్వాసానికీ, తిరుగులేని మొండిధైర్యానికీ కలిపి రూపం ఇచ్చినట్లుగా ఉండే మన YSR (డాక్టర్ ఎడుగూరి సంధింటి రాజశేఖరరెడ్డి) గారు ఇక లేరు అనీ ఇకపై కేవలం వీడియో లు ఫోటోల లోనే కనపడతారనీ.. ప్రజల గుండెల్లో ఏర్పరచుకున్న చెరగని స్థానానికి మాత్రమే పరిమితమయ్యారు అని తెలిసిన ప్రతి ఒక్కరూ అయ్యో అనుకోక మానరు. కనపడుట లేదు అని ప్రకటించిన దాదాపు ఇరవై నాలుగు గంటల తర్వాత chopper was found burnt అని వార్తలు వచ్చినా... "ఏమో ఒక వేళ ముందే దూకేసి ఉండచ్చేమో.." అనే అత్యాశ తో ఓ వైపు, "లేదు అంతా అయిపోయింది ఇక అధికారిక ప్రకటనే మిగులుందేమో.." అనే అనుమానం ఒక వైపు మెలిపెడుతుండగా ఎదురు చూసిన అభిమానులను నిరాశ పరుస్తూ పిడుగు లాటి వార్త బయల్పడింది. పగవాడికి కూడా వద్దు ఇలాటి మరణం అనుకునే విధం గా ఆయన పొందిన హఠాన్మరణం తీవ్రం గా కలచి వేసింది, i hate helicopters అనుకునేలా చేసింది.

నాకు రాజకీయ పరిఙ్ఞానం చాలా తక్కువ. ఎవరో బాగా పేరు పొందిన నాయకుల గురించి తప్ప తెలియదు. ఇప్పటి వరకూ నా జీవితం లో కరచాలనం చేసిన రాజకీయనాయకులు ఇద్దరే ఇద్దరు ప్రత్యక్షంగా చూసిన వారు కూడా అంతే. ఒకరు నేను ఇంటర్మీడియేట్ చదివే కాలేజీ యానివర్సరీ ఫంక్షన్ కి వచ్చిన ఇప్పటి బీజేపీ నేత వెంకయ్య నాయుడు గారు. ఇంకొకరు నేను ఇంజనీరింగ్ చదివే సమయం లో వైజాగ్ తాజ్ హోటల్ కి మరి కొందరు విధ్యార్ది నాయకులతో కలిసి వెళ్ళి కలిసిన అప్పటి యువజన నాయకుడు వైయస్సార్. ఆయనని నమ్మిన వారిని ఖచ్చితంగా ఆదుకుంటారు, సాయం చేసిన వారిని పేరు పేరునా గుర్తు పెట్టుకుంటారు. చాలా మంచి నాయకుడు. ఖచ్చితంగా కాబోయే ముఖ్య మంత్రి అని తోటి విధ్యార్దులు అందరూ అంటున్నా ఆ అభిమానులు అన్న తర్వాత ఆమాత్రం పొగడరా అని అనుకుంటూనే వెళ్ళాను. ఆయన రాత్రి పదీ పదకొండు గంటల మధ్య అయినా ఏమాత్రం విసుగు కనపడనివ్వకుండా చెరగని చిరునవ్వుతో పలకరించి ఆప్యాయంగా మాట్లాడిన వైనం నన్ను సంభ్రమానికి గురిచేసింది నాయకుడు ఇలానె ఉంటాడేమో అనిపించింది. ఆ తర్వాత కొన్నేళ్ళకి ముఖ్య ప్రతిపక్ష నేతగా ఎదిగి కాంగ్రెస్ పని అయిపోయింది రా అని అన్న వాళ్ళు ఆశ్చర్య పడేలా ఒక్క చేత్తో పార్టీ నీ గెలిపించి తిరుగు లేని నాయకుడై నిలిచాడు.

ఎందరు ఏమన్నా మూర్తీభవించిన తెలుగుతనం లా తీరైన పంచకట్టు తో చెరగని చిరునవ్వు తో హుందాగా నడచి వచ్చే ఆ నాయకుడు ఇక పై కనపడరు అంటే జీర్ణించు కోడం కష్టంగానే ఉంది. ప్రతిపక్షం చిందులు తొక్కుతుంటే చెదరని ఓ చిన్న చిరునవ్వుతో వారి ని అదుపులో పెట్టి, తను చెప్పాల్సింది చెప్పేసి, చేయాల్సింది చేసేసే నాయకుడ్ని మళ్ళీ ఎప్పుడు చూస్తామో . ఏదేమైనా "చిందు కన్నీటి ధారా ప్రేమనే తెలుపులే !" అన్నట్లు శోక సంద్రమైన రాష్ట్రం ఆయన గెలుచుకున్న ప్రేమ ని స్పష్టంగా తెలియచేస్తుంది. తననుకున్నది సాధించడానికి ఎంతకైనా తెగించే తత్వమే "చెప్పకుండా వెళ్తున్నా.." అని చెప్పి మరీ వెళ్ళిపోయేలా చేసిందని బాధ పడడం తప్ప ఎవరైనా ఏమి చేయగలం. ఆ మహా మనిషి కీ ఆయనతో పాటు ఈ దుర్ఘటనలో మరణించిన వారందరి ఆత్మలకూ శాంతి చేకూరాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను. ఈ క్షణం నాయకుడు సినిమా లోని ఈ లైన్లు గుర్తుకొస్తున్నాయ్.

ఓ చుక్క రాలింది !!
ఓ జ్యోతి ఆరింది !!
కన్నీరు మిగిలిందీ !!
కధ ముగిసిందీ !!

ఈ ఫోటోలను ప్రచురించిన Hindu వారికీ అవి నా కళ్ళబడేలా చేసిన త్రివిక్రం గారికీ ధన్యవాదాలు.

మొత్తం చదవండి