ఇక విషయానికి వస్తే, ఈ దేశం లోకి వచ్చాక మొదటి సారి ఈ బ్లాక్ ఐస్ అన్న పదం విన్నప్పుడు " ఓరి వీళ్ళ అసాధ్యం కూలా, ఐస్ కి కూడా వర్ణ బేధమా, ఔరా!!" అని బోల్డు కుంచెం ఆశ్చర్య పడిపోయేసాను. తర్వాత ఆరా తీయగా తెలిసింది ఏమిటంటే ఈ అమెరికా లో ఎడ తెరిపి లేకుండా మంచు కురిసి బయట ఉన్న అతి శీతల ఉష్ణోగ్రత వలన ఆ మంచు రోడ్డు పైనే ఐస్ లా గడ్డ కట్టి బాగా నునుపు తేలి, నీటికి సహజంగా ఉన్న పారదర్శకత వలన నల్లని రోడ్ మీద పలచగా పేరుకోని నల్లని ఐస్ అనే భ్రమ కలిగించడమే కాక దీని పారదర్శకత వలన ఇలా ఐస్ పేరుకున్నట్లు తెలియక వేగంగా దాని మీద నుండి కారు నడిపి నప్పుడు స్లిప్ అయ్యి అనేక యాక్సిడెంట్ లకి కారకమవుతుంది. ఇదిగో ఇలాంటి ఒక అతి చిన్న ఐస్ లేయర్ కొన్ని వారాల క్రితం నన్ను కింద పడేసింది. ఆ విషయం మీతో పంచుకుందామనే ఈ ప్రయత్నం.
"వసంతం వచ్చింది వేసవి ఎండలు మండి పోతున్నాయ్ ఇప్పుడు నీ గోల ఏంటి !!" అని విసుక్కోకండి మరి అసలు మజా ఇప్పుడే ఉంది, వింటర్ లో సాధారణంగా బయట వాతావరణం గమనించి జాగ్రత్తగా నడచుకొంటాం కాస్త స్ప్రింగ్ వాతావరణాన్ని గమనించగానే మనకు తెలియకుండానే ఇంకేముంది అని కాస్త రిలాక్స్ అవుతాం అప్పుడే వస్తాయ్ ఇలాంటి చిక్కులు. చికాగో, మిచిగన్, విస్కాన్సిన్ లాటి కొన్ని చోట్ల "House pasting no festival" అన్నట్లు స్ప్రింగ్ రాగానే సరిపోదు, మే మాసం వరకూ కూడా అడపా దడపా మంచు పలకరించి పోతూనే ఉంటుంది. అందుకే చికాగో లో రెండే కాలాలు అని అంటారు ఒకటి వింటర్ మరొకటి construction season ఎనిమిది నెలలు వింటర్ కి కేటాయించగా మిగిలిన నాలుగు నెలల్లో ఇళ్ళు కట్టుకునే పనుల్లో పడతారనమాట. అంతెందుకు స్ప్రింగ్ వచ్చింది అని ఎగిరి గంతులేసి ఒక వారం కూడా గడవలేదు రాత్రి ఇక్కడ ధారాళంగా స్నో పడింది.
సో కొన్ని వారాల క్రితం ఇలాంటి ఒక మంచి సన్నీ డే ఉదయం ఆఫీసుకు బయల్దేరి "చా! వెదవ జీవితం, ఏంటో చిన్నపుడు అమ్మ వాళ్ళ తో గొడవపడో మాయ చేసో కాన్వెంట్ చదువునీ, గంపెడు పుస్తకాల స్కూల్ బ్యాగ్ బరువునీ తప్పించుకొన్నా కానీ ఇంత వయసొచ్చాక ఉద్యోగం చేస్తున్న టైం లో ల్యాప్ టాప్ బ్యాగ్ పేరు తో జీవితాంతం ఓ స్కూలు బ్యాగ్ ని మోయాల్సి వస్తుందని అనుకోలేదు" అని వీపున వేళ్ళాడుతున్న బ్యాగ్ సరిచేసుకుంటూ తిట్టుకుంటూ బయటకి అడుగు పెడదాం అని చూద్దును కదా, బయట మంచు అంతా కరిగి పోయి ఫెళ్ళున ఎండ కాస్తూ అందమైన ఉదయం కనిపించింది దాన్తో ఆనందం పట్టలేక "వావ్ వాటే డే!! అని ఆనందిస్తూ బస్ కి లేట్ అవుతుంది అని అనుకుంటూ తలుపు తీయగానే చల్లని గాలి స్వాగతించింది. హ్మ్ ఇదేమీ ఈ అపశృతి అని అనుకుంటూ హడావిడిగా నడక మొదలు పెట్టాను చుట్టూ అంతా క్లియర్ గా ఉంది కదా అని కాస్త రిలాక్స్ అవడం తో కింద ఉన్న చిన్న ఐస్ లేయర్ (పై ఫోటో లోనిది) ని గమనించ లేదు దాంతో దాని మీద కాలు వేయడం, బ్యాలన్స్ తప్పడం తో రక రకాల యోగాసనాలు వరుసగా వేసేసి చివరిగా ఇదిగో ఈ పక్క ఫోటో లో ఉన్నట్లు శలభాసనం లో సెటిల్ అయ్యాను ఏదో ఆగిపోయాను కానీ అసలు ఓ రెండు రౌండ్లు ఫల్టీలు కొట్ట వలసింది. కాస్త మడమ బెణకడం తప్పించి ఏమీ దెబ్బలు తగల లేదు లేండి. ఈ సాకు ను అడ్డం పెట్టుకుని రెండ్రోజులు ఇంటి నుండి పని చేసాను అది వేరే విషయం.
అసలు మీరు ఎప్పుడైనా జారి కింద పడ్డారా :) చెప్తే నవ్వుతారు, వీడెవడండీ బాబు అంటారేమో కానీ, కింద పడుతున్నపుడు భలే ఉంటుంది అంతా మనకు తెలుస్తూనే ఉంటుంది కానీ సీక్వెన్స్ ఆఫ్ ఈవెంట్స్ వేగంగా జరిగిపోతాయ్ అంటే మన మెదడు గ్రహించి రియాక్ట్ అయ్యే లోపలే తరువాతది జరుగుతుంటుంది. హ హ అంతా మనకి తెలుస్తుంది కానీ ఏదీ మన కంట్రోల్ లో ఉండదు భలే చిత్రమైన స్తితి లే, తర్వాత ఒక సారి అసలు ఏం జరిగింది అని ఆలోచిస్తే ఇదంతా గుర్తొచ్చి భలేగా అనిపించింది. చికాగో వచ్చిన కొత్త లో ఊరు నడి బొడ్డున ఇలాంటి ఓ చిన్న ఫీట్ చేసాను. పోయిన సంవత్సరం తప్పించుకున్నాను అలాగే ఈ ఏడు కూడా ఎస్కేప్ అనుకున్నాను కాని మొన్న సరండర్ అవక తప్పలేదు. చిన్నపుడు స్కూల్ నుండి వచ్చే దారిలో నో స్కూల్ లోనో ఇలాంటి ఫీట్ లు బాగానే చేసే వాడ్ని. ఎలా పడినా పర్లేదు కానీ తల నేల కి ఆనితే మాత్రం అమ్మ చేసే హడావిడి అంతా ఇంతా కాదు. పసుపు, సున్నం కలపిన ఎఱ్ఱనీళ్ళ లో కాసిన్ని ఎండు మిఱపకాయలు వేసి దిష్టి తీసి పడిన చోట బోర్లించకుండా వదిలేది కాదు. సరే ఇంతకీ ఇదంతా ఎందుకు చెప్తున్నా అంటే వింటర్ ముగిసింది కదా అని రిలాక్స్ అవకుండా నడిచేప్పుడూ డ్రైవ్ చేసేప్పుడూ కాస్త ఇలాంటి బ్లాక్ ఐస్ గురించి చూసుకోండి.
సరే నండీ మరి అవి ఈ రోజుకి కబుర్లు మళ్ళీ మరో టపా లో త్వరలో కలుద్దాం అంత వరకూ శలవా మరి.