అమ్మ జ్ఞాపకాల కబుర్లు

చదువుకోసం హాస్టల్ కు పంపేప్పుడు తన బేలతనం నాకుకనపడనివ్వకుండా దాచుకుంటూ అమ్మ నాకు చెప్పిన ధైర్యం, ఎంత దూరంలో ఉన్నా ఎలాంటి సమస్య అయినా ఫోన్ లోనే తన సలహాలతో దూరం చేసిన వైనం. తనులేకపోతే ఏమీలేదన్న నిస్పృహ, అంతలోనే తనిచ్చిన జీవితం ఉందన్న ఆశ. ఇలా అమ్మ గురించిన కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

అందమైన బాల్యం

మధురమైన జ్ఞాపకాలతో అందమైన బాల్యాన్ని నా సొంతం చేసినందుకు అమ్మానాన్నలకు ఎప్పుడూ ఋణపడి ఉంటాను. మొదటి సంతానాన్నవడంతో నేనాడిందే ఆట పాడిందే పాట అమ్మమ్మ వాళ్ళింటికి వెళ్ళినా మా ఇంట్లో అయినా అపురూపంగా గడిచింది. పాడుకున్న పాటలు, ఆడుకున్న ఆటలు, స్కూల్ ఎగ్గొట్టడానికి వేసిన వేషాలు, తిన్న చిరుతిళ్ళు, నాన్న వేలు పట్టుకుని కొట్టిన షికార్లు, 16mm సినిమాలు కబుర్లు ఇక్కడ చదవచ్చు.

ఇంటర్మీడియెట్ హాస్టల్ కబుర్లు

నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనం అమ్మానాన్నలకు దూరంగా నాదంటూ ఓ స్వంత ప్రపంచం. అప్పటివరకూ ప్రతి చిన్న పనికి వాళ్ళమీద ఆధారపడి ఒక్కసారిగా నాకు నేనే నెగ్గుకు రావాల్సిన పరిస్థితులను తలుచుకుని దిగులు. అంతలోనే చుట్టూ ఉన్న స్నేహితులతో నేస్తం కట్టేసి చేసిన అల్లర్లు, పరోఠాల బిజినెస్సులు, చెరకుతోట దొంగతనాలు, ఆడ్మినిస్ట్రేటర్ కి మస్కాగొట్టి చూసిన సినిమాలు, సరదా కొంటె కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్

ఇంటర్మీడియెట్ కి రెసిడెన్షియల్ హాస్టల్ కనుక పంజరంలో పక్షిలా బతికితే ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ యూనివర్సిటీ హాస్టల్స్ లోకి వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా జూలోనుండి పచ్చని అడవిలోకి వదిలేసిన జింక పరిస్థితే అయింది, ఎక్కడికి పరుగులెట్టినా ఏం చేసినా అడిగేవాళ్ళులేరు. అసలు హాస్టల్ బిల్డింగ్ లో నిరంతరం కాపుకాసే వార్డెన్ ఉండడనే విషయం నాకు డైజెస్ట్ కావడానికి నెలపట్టింది :-) నిజమా అలా ఎలా సాధ్యం అని ఇప్పటికీ అనిపిస్తూనే ఉంటుంది. అంతటి స్వేఛ్చాప్రపంచంలో చేసిన అల్లర్లు కొన్ని కబుర్లు ఇక్కడ.

సినిమాలు రివ్యూలు..

నాకున్న అతి పెద్ద వ్యసనం సినిమా చూడడం రిలీజైన ప్రతి అడ్డమైన సినిమా చూసేసి ఈబొమ్మలో చూపించినట్లు తెలుగు సినిమాని భుజాల మీద మోసేవాళ్ళలో నేనొకడ్ని. చూసి ఊరుకోకుండా ఇది ఇందుకు బాలేదు అది అందుకు బాగుంది అంటూ పేద్ద వంద సినిమాలు తీసేసి విశ్రమిస్తున్న మేధావిలా చేసే విశ్లేషణలు :-) హహహ చదివిన ఒకరిద్దరు అలా తిడతారు కానీ నా దృష్టిలో ఒక సాధారణ సినీ ప్రేక్షకుడు చూసొచ్చి మిత్రులతో చెప్పే కబుర్ల లాంటి నా సినీ రివ్యూలు ఇక్కడ చదవండి. ఆరెంజ్, ఖలేజా, కృష్ణం వందే జగద్గురుం లాంటివి కొన్ని ఎక్కువమంది ఆదరణ పొందాయ్.

శుక్రవారం, డిసెంబర్ 31, 2010

హాస్టల్ - 7 (న్యూ ఇయర్)

ఈ టపానూ ఇంకా కొత్త సంవత్సరం పై బ్లాగరులు రాసిన మరికొన్ని చక్కని టపాలను సుజన మధుర గారి e-బుక్ లో ఇక్కడ చదవండి. సర్వర్ లో డౌన్లోడ్ అవకపోతే గూగుల్ డాక్స్ లో ఇక్కడ నుండి దింపుకోండి.

మిగతా పండగలు చేసినా చేయకపోయినా ఆగస్ట్ 15 కాక మా కాలేజ్ లో ముఖ్యంగా చేసేవి మూడు పండగలు. ఒకటి దీపావళి -  పెద్ద సంఖ్యలో బాణాసంచా తెప్పించి ఇళ్ళకు వెళ్లకుండా హాస్టల్లోనే ఉండిపోయిన పిల్లలతో కాల్పించేవారు. రెండోది కాలేజ్ యానివర్సరీ - ఒక చీఫ్ గెస్ట్ ను పిలిపించి పెద్ద సభ జరిపి, సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు, రెండువారాలుగా జరిగిన వివిధ పోటీలలో విజేతలకు బహుమతిప్రదానం, మెస్ లో ఫీస్ట్ ఏర్పాటులతో ఘనంగా జరిగేది. ఇక మూడోది న్యూయియర్ - డిశంబర్ 31 న మధ్యాహ్నం నుండి కాలేజ్ లో మా తరగతి గదులను బెలూన్లు, రంగుకాగితాలు, తగరపు కాగితాలు, మెలికల కాగితాలతో శక్తిమేరకు ముస్తాబు చేసే వాళ్లం. ఆరోజు సాయంత్రం ఫీస్ట్ ఇక రాత్రి డాబా పైన క్లాస్ రూంస్ ముందున్న ఖాళీ స్థలంలో అందరినీ సమావేశపరచి మా డైరెక్టర్ కేక్ కట్ చేసేవారు. రోజూ ఒకటే దినచర్యతో చప్పగా గడిచే హాస్టల్ జివితంలో ఈ ప్రత్యేకమైన రోజులు తెచ్చే సందడి అంతా ఇంతా కాదు. ఆ కార్యక్రమాలు ఎలా ఉన్నా పుస్తకాలు ముట్టుకునే పనిలేదన్న సంతోషం ఎంత అరిచి అల్లరి చేసినా ఎవరూ ఏమీ అనరు అనే ధైర్యంతో నిజంగా పండగ వాతావరణం ప్రతి విద్యార్ది మొహంలో ఆనందంగా ప్రతిఫలించేది.

కాలేజ్ డెకరేషన్ ప్లాన్స్ ఒక వారం ముందునుండే ప్రారంభమౌతాయి కావాల్సిన సామాగ్రికోసం స్పెషల్ ఔటింగ్ పర్మిషన్ తెచ్చుకోవడం ఎలా చెయ్యాలో అందరం కూర్చుని చర్చించుకోవడం మంచి సరదాగా ఉండేది. మాలో కొందరం ఈ ప్లానింగ్ లో ఉంటే కాస్త రౌడీ బ్యాచ్ సమావేశమై మరో ప్లానింగ్ లో ఉండేది. ఏమిటయ్యా అది అంటే కొంతమంది వార్డెన్స్ స్టూడెంట్స్ తో ఫ్రెండ్లీగా ఉండేవారు కానీ ఒకళ్ళిద్దరు మాత్రం వాళ్ళు పైనుండి దిగివచ్చిన దేవుళ్ళలా మేమంతా వాళ్ళని పీడించుకు తినడానికి పుట్టిన రాక్షసుల్లా బిల్డప్ ఇచ్చేవాళ్ళు. అలాంటివాళ్ళ లిస్ట్ ఒకటి తయారు చేసి వాళ్ళలో ఎక్కువ తప్పులు చేసిన ఒకవార్డెన్ ని ఎన్నుకునేవాళ్ళు (ఠాగూర్ సినిమా లోని ACF రేంజ్ అనమాట). ఇక 31 రాత్రి డిన్నర్ అయ్యి A.O గారు ఇంటికి వెళ్ళాక కారిడార్ లోనో(పైన ఫోటోలో చూపించినట్లే ఉండేది మా కారిడార్ అటు ఇటు రూంస్ తో) లేదంటే బాత్రూంస్ దగ్గరో ఆ వార్డెన్ ని పట్టుకుని లైట్లు ఆపేసి దుప్పటి ముసుగేసి కసితీరా కొట్టే వాళ్ళు. సో వార్డెన్ ని బయటకి ఎవరు తీసుకు రావాలి, లైట్స్ దగ్గర కంట్రోల్ ఎవరిది, దుప్పటి ఎవరెవరు పట్టుకోవాలి, ఎవరెవరు కొట్టాలి ఇత్యాదులన్నీ ప్లానింగ్ లో భాగమనమాట.

ఇక శ్రీనివాసరావుగారని డైనింగ్ హాల్ సూపర్ వైజర్ ఒకాయన ఉండేవారు తను ఫుడ్ విషయంలో క్వాలిటీ సంగతి పట్టించుకున్నా పట్టించుకోకపోయినా పెరుగు కప్పుల దగ్గర మాత్రం నిక్కచ్చిగా ఉండేవారు. చిన్న చిన్న కప్పుల్లో డైరెక్ట్ గా తోడుపెట్టేవారు పెరుగు, అది ఎవరికీ సరిపోయేది కాదు కనుక ఏమాత్రం అవకాశమున్నా మేం ఏదో ఒక మాయ చేసి అదనంగా సంపాదించడానికి ప్రయత్నించేవాళ్ళం ఒకవేళ జ్వరం లాటివి వస్తే మాత్రం మిగతా కూరలు తినం కాబట్టి అదనంగా శాంక్షన్ చేసేవారు. ఆయన ఫీస్ట్ రోజు ఐస్క్రీం కప్పుల మీద ఆ నిఘా ఏర్పాటు చేసేవారు. చిన్న చిన్న ప్లాస్టిక్ కప్పులలో చెక్క స్పూన్స్ తొ సహా వచ్చే ’క్వాలిటీ’ వెనిలా ఐస్క్రీం రుచి భలే ఉండేది. ఒక కప్పు సరిపోక  మేమంతా కలిసి “I scream.. You scream.. We scream.. For Ice cream..” అని గోల గోల చేసేవాళ్ళం. ఓ సారి అలాఅరుస్తుంటే ఓ చిరంజీవి దురభిమాని “ట్వింకిల్ ట్వింకిల్ లిటిల్ స్టార్ చిరంజీవి మెగా స్టార్” అని అరిచాడు. ఏంట్రా నీ గోల అంటే మొన్న చిరంజీవి సినిమాకిఇలానె అరిచాంరా మీరు స్లోగన్స్ ఇస్తున్నారు కదా అని నే కూడా ఇచ్చాను అన్నాడు. “ఆహా అలాగా ఒరే వీడి కప్పుకూడా లాక్కోండ్రా చిరంజీవి వచ్చి వీడికి ఐస్క్రీం తినిపిస్తాడు” అని వాడి మీద పడ్డాం :-)

ఇక రాత్రి కేక్ కటింగ్ దగ్గర కేక్ తోపాటు కూల్ డ్రింక్ లూ, సమోసాలో లేదా వెజ్ పఫ్ ఏర్పాటు చేసేవాళ్ళు. ఓ సారి కేక్ కటింగ్ ఆ తర్వాత చిన్న చిన్న స్పీచ్ లూ అయ్యాక కేక్ అందరికీ సర్వ్ చేసేసి ఆపై సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు ఏమీ ప్లాన్ చేయకపోవడంతో ఎవరైనా పాటలు కానీ డాన్స్ లు కాని చేసే వాళ్లుంటే రండిరా అని ఆహ్వానం పలికారు. ఒకడి ఏకపాత్రాభినయం మరొకడి పాట అయ్యాక ఎవరో “సార్ వేణుగాడు కూడా పాటలు బాగా పాడతాడు సార్” అంటూ నన్ను ముందుకు తోశారు. ఎదురుగా డైరెక్టర్, A.O. ఇంకా మిగిలిన స్టాఫ్ అంతా ఉండటంతో కాస్త మొహమాట పడినా కాదనలేక నేను సిరివెన్నెల నుండి “ఈ గాలీ.. ఈ నేల..” పాట మొదలెట్టాను. మొదటి చరణం చివరికి వచ్చేసరికి నా ముందున్న వాళ్ళంతా పాపం శ్రద్దగానే వింటున్నారు కానీ మా డైరెక్టర్, స్టాఫ్ నాపాట పట్టించుకోకుండా ఏవో కబుర్లు మొదలుపెట్టటంతో గోల మొదలైంది. అంతే మనకి వెంటనే శంకరాభరణం శంకరశాస్త్రిగారు గుర్తొచ్చారు... “ఠాట్ నేను పాడుతుంటే వినకుండా గోలచేస్తారా !! వీళ్ళకు నా పాట వినే అర్హతలేదు ఫో !!” అనుకుని పాట ఆపేసి కూర్చుండిపోయాను. మా సార్ ఒకరు “ఏంట్రా ఆపేశావ్?” అని అడిగితే “నాకు అంతవరకే వచ్చండి..” అని చెప్పేసరికి పాపం చేసేది లేక చప్పట్లు కొట్టేశారు.


విజయవాడలోనిది ఒకే బిల్డింగ్ లో గడిపిన ఖైదీ జివితమైతే ఇంజనీరింగ్ కి వచ్చాక ఆంధ్రా యూనివర్సిటీ వైజాగ్ లో అపరిమితమైన స్వేచ్చ... అక్కడ నాకు బాగా గుర్తున్నవాటిలో ఓ ఏడాది 31 రాత్రి సెకండ్ షోకి దదాపు ఒక 15 మందిమి క్లాస్మేట్స్ అంతా కలిసి ’అనగనగా ఒక రోజు’ సినిమాకి వెళ్ళాము. నాకు ఇప్పటికీ గుర్తు చిత్రాలయలో చూశాము ఆ సినిమా మా వాళ్ళు కొందరు ముందువెళ్ళారు మేం ఓ నలుగురం 5 నిముషాలు లేట్ గా వెళ్ళాం మేం థియేటర్ లోకి ఎంటర్ అయ్యే సరికి ఊర్మిళ ఇంట్రడక్షన్ సీన్ వస్తుంది తను చక్రి కోసం వెయిటింగ్ పెద్ద స్క్రీన్ పై తనని చూడటానికి రెండుకళ్ళు చాలడం లేదు. మా వాళ్ళు సీట్లలోంచి “ఒరేయ్ మేం ఇక్కడ ఉన్నాం..” అని అరుస్తున్నా పట్టించుకోకుండా అలానే వాక్వే లో నిలబడి ఆ సీన్ చూశాక వెళ్లి సీట్లలో సర్దుకున్నాం :-) ఆసక్తి ఉన్నవాళ్ళు పై వీడియోలో 6 నిముషాల దగ్గర చూడండి.

ఫ్రెండ్స్ అందరం కలిసి వెళ్ళడంతో సినిమాలోని కామెడీ చాలాబాగా ఎంజాయ్ చేశాం. సినిమా అయ్యాక క్లాస్మేట్స్ లో అమ్మాయిలను మహరాణిపేట హాస్టల్స్ లో దింపేసి ఆ డౌన్ లో దిగి బీచ్ కు వెళ్ళి బీచ్ రోడ్ వెంబడి నడుచుకుంటూ మా హాస్టల్స్ కు చేరుకోవడం మరిచిపోలేని అనుభూతి దారిలో పెద్ద పెద్దగా అరుస్తూ ఆటోవాలాలకు, బైకుల్లోనూ, కారుల్లోనూ ఎదురైన ప్రతి ఒక్కరికీ గ్రీటింగ్స్ చెబుతూ, కబుర్లు చెప్పుకుంటూ, సినిమాలోని బ్రహ్మానందం ’జాక్సన్ మైఖేల్ జాక్సన్’ కామెడీ సీన్స్ కొన్ని యాక్ట్ చేస్తూ నవ్వుకుంటూ గోల గోలగా గడిపాము. హాస్టల్ దగ్గర టెలిఫోన్ బూత్ నుండి రాత్రి 12:30 కి ఒక ర్యాండమ్ నంబర్ కి ఫోన్ చేస్తే లిఫ్ట్ చేసిన ఆంటీ మొదట కాస్త టెన్షన్ పడినా.. ఇలా ఇంజనీరింగ్ స్టూడెంట్స్ కొంత మందిమి సరదాగా ఒక నంబర్ ట్రై చేశాము అని వివరంగా చెప్తే తర్వాత వాళ్ళ ఇంటిల్లిపాదితో మాట్లాడించడం.. వాళ్ళు కూడా చాలా పాజిటివ్ గా రెస్పాండ్ అయ్యి చాలా సంతోషంగా ఉంది మీతో మాట్లాడటం బాగా ఎంజాయ్ చెయ్యండి అని చెప్పడం కూడా మరిచిపోలేను. ఆ నంబర్ గుర్తులేదు కానీ వాళ్ళ ఇల్లు MVP కాలనీలో ఉంది అని మాత్రం చెప్పారు అపుడు.

"ఆనాటి ఆ స్నేహమానందగీతం ఆ ఙ్ఞాపకాలన్ని మధురాతి మధురం" అని పాడుకోవడమే ఇపుడు మిగిలింది... ఒకవేళ అందరం కలిసినా కార్లు, గ్యాడ్జెట్లు, భయాలు, బాధ్యతలు ఇప్పటి కథేవేరు... ఆరోజుల్లోలా నిర్లక్ష్యంగా ఎంత రాత్రైనా బిందాస్ గా రోడ్లమీద తిరగగలమా... ఏమో!! నాకైతే నమ్మకం లేదు...

బ్లాగ్ మిత్రులందరికీ హృదయపూర్వక నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు.

ఆదివారం, డిసెంబర్ 26, 2010

హాస్టల్ - 6 (వేణు The దేవదాస్ !!)

~*~*~ ఇది సీరియల్ కాదు ఏ టపాకు ఆ టపానే విడిగా కూడా చదువుకోవచ్చు.. నేను విజయవాడ సిద్దార్థ రెసిడెన్షియల్ లో ఇంటర్మీడియట్ చదివేరోజుల్లో జరిగిన ఈ హాస్టల్ కబుర్ల గురించి పరిచయం లేని వారు విజయవాడ హాస్టల్లో అన్న లేబుల్ పై క్లిక్ చేస్తే ముందు 5 టపాలు చదవవచ్చు.~*~*~

ఖర్మరా బాబు ఇపుడు వీడి ప్రేమకథ వినిపిస్తాడా అని కంగారు పడకండి, ఓ ప్రేమికుడుగా దేవదాస్ ఎంత ఫేమస్సో ఓ తాగుబోతుగా కూడా అంతే ఫేమస్ మరి, ఇపుడు నే చెప్పబోయేది ఆ రెండో (అవ)లక్షణం గురించే. నేను విజయవాడలో ఇంటర్ చదివేరోజుల్లో మాకు ప్రతి ఆదివారం ఔటింగ్ ఇచ్చేవారు అంటే మధ్యహ్నం భోజనాలు అవ్వగానే బయటకి వెళ్ళి రాత్రి పదిగంటలలోపు హాస్టల్ కు వచ్చేయాలి. మొదట్లో హోం సిక్ వలన ఆ కొద్ది టైంలోనే రెండుగంటలపైగా ప్రయాణం చేసి నరసరావుపేటలో ఇంటికి వెళ్ళేవాడిని. కానీ ప్రతీసారి సోమవారం పొద్దున్న తిరిగి రావడం, ఉదయం స్టడీ అవర్ గైర్హాజరీ తో మా A.O. గారు ప్రతీవారం వెళ్ళద్దంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చేవారు. ఆయనకి భయపడి ప్లస్ హాస్టల్ జీవితానికి కూడా అలవాటుపడటంతో కొన్ని నెలల తర్వాత ప్రతివారం ఇంటికి వెళ్ళడం మానేసి  కొంతమంది ఫ్రెండ్స్ తో కలిసి విజయవాడ సిటీ చుట్టి రావడానికి వెళ్ళే వాణ్ణి.

ఇలాంటి ఒక ఆదివారం నా నేస్తాలంతా వేరే వేరే పనుల మీద తలోదిక్కు వెళ్ళడంతో నేను ఒంటరి వాడినైపోయాను. క్రితంవారమే ఇంటికి కూడా వెళ్ళివచ్చాను కనుక ఒంటరిగా తిరిగేసొద్దాం అని ఈడుపుగల్లు నుండి విజయవాడ RTC బస్టాండ్ కు వెళ్ళే సిటీబస్ ఎక్కి రాఘవయ్యపార్క్ దగ్గర దిగాను. మేం సాధారణంగా ఆ చుట్టుపక్కల ఏరియాలన్నీ సర్వేచేసేవాళ్లం బీసెంట్ రోడ్, స్వర్ణాపేలస్, ఆ దగ్గరలోని పాతపుస్తకాల షాపులు, రాజ్ యువరాజ్ థియేటర్ సెంటర్ ఇంకా వాటి దగ్గర రీడింగ్ రూములూ అన్నీ నడిచి తిరిగేవాళ్ళం. నేను కూడా అలాగే తిరుగుతూ కొన్ని పాత పుస్తకాలు కొనుక్కుని చీకటి పడ్డాక డిన్నర్ గురించి ఏంచేద్దామా అని ఆలోచిస్తున్నంతలో ఒక బార్ & రెస్టారెంట్ కనిపించింది. మా కారంపూడిలో పక్కింటి సత్యం వల్లనైతేనేమి ఇంకొన్ని దుస్సంఘటనలవల్ల అయితేనేమి నాకు చిన్నప్పటినుండి కూడా తాగినవాళ్ళను చూస్తే భయం.
గమనిక : సర్వకాల సర్వావస్థలయందునూ ఏవిధమైన ఆల్కహాల్ పానీయమైననూ సేవించుట ఆరోగ్యానికి హానికరమని పిల్లలు పెద్దలు అందరూ గుర్తించ ప్రార్ధన.
కానీ ఆ క్షణం ఒక చిన్న చిలిపి ఆలోచన వచ్చింది దానికి తోడు లోపలనుండి పలావు ఘుమ ఘుమలు రారమ్మంటూ పట్టిలాగుతున్నాయి, గమనించి చూస్తే అప్పటికింకా ఏడుగంటలే అవడం మూలాన్నేమో పెద్దగా రష్ కూడా లేదు. సరే అని “సాహసం సేయరా ఢింభకా” అని నాకు నేనే ధైర్యం చెప్పుకుని లోపలికి అడుగుపెట్టాను. ఒక ప్లేట్ పలావు ఒక థమ్సప్ ఆర్డర్ చేసి కూర్చున్నాను. బయటికి పలావు వాసన మాత్రమే వచ్చింది కానీ లోపల సిగరెట్లు మందు నీచు కలిసిన ఘోరమైన వెగటు వాసనతో కడుపులో తిప్పడం మొదలైంది.

“వెయిటర్ ని చూస్తే కాస్త మంచోడు లాగానే కనిపిస్తున్నాడు మనకి కోపరేట్ చేస్తాడంటావా లేక అడగ్గానే పుసుక్కున నవ్వేసి ఆటపట్టిస్తాడా...” అని ఆలోచనలు ఒక వైపు.

“ఎవడికి తిక్కరేగి సినిమాలో చూపించినట్లు బాటిల్ పగలకొట్టి మన మీదకి ఫైటింగ్ కొస్తాడో ఒక వేళ అలా వస్తే వాడ్ని ఎలా ఎదుర్కోవాలి? చేతికి అందుబాటులో ఎమేం వస్తువులు ఉన్నాయ్? మనం బెండ్ అవడానికి ఎటువైపు సామాన్లు లేకుండా ఖాళీ ఉంది? పంచ్ ఎలా ఇవ్వాలి?” అని శివ రేంజ్ లో ఫైట్ ప్లానుల ఆలోచనలు మరొక వైపు..

“ఇక్కడ నన్ను ఎవరైనా చూసి అమ్మకి చెప్తే నా పరిస్థితి ఏంటి? మూడో తరగతి నుండి ఇంతవరకూ తన్నులు తినలేదన్న రికార్డ్ బ్రేక్ అవుతుందా? చదువు మానిపిస్తారా?..” అన్న ఆలోచనలు మరో వైపు ఇలా నానావిధాలుగా టెన్షన్ పడుతుండగా వెయిటర్ ఫుడ్ తెచ్చాడు.

అతన్ని “ఒక్క క్షణం బాస్” అని ఆపి “ఒక క్వార్టర్ విస్కీ బాటిల్ తెస్తావా ఖాళీది” అని అడిగాను. అతనొకసారి వార్నీ ఈడిక్కూడా మందుగావాల్సొచ్చిందా అన్నట్లు పైనుండి కిందకి చూసి చిరాగ్గా “ఏం బ్రాండ్?” అని అడిగాడు. దానికి నేను “ఆహ ఏ బ్రాండ్ ఐనా పర్లేదు ఖాళీబాటిల్ కావాలి దాన్లో ఈ థమ్సప్ పోసి ఇవ్వు” అని అడిగాను. విషయం అర్ధం కాగానే అతని మొహంలో చిరాకు స్థానే ఆసక్తి ప్లస్ అల్లరి కనిపించాయ్.. నవ్వుతూ “ఏం బాస్ లవ్వర్ కి టోకరా ఇవ్వడానికా?” అని అడిగాడు. “ఎందుకోకందుకు నువ్వు ఇవ్వరా బాబు” అంటే “కుదరదు బాస్ మాశేఠ్ చూస్తే బిల్ ఏస్తాడు” అన్నాడు. నాకు ఎలాగైనా ఆ క్వార్టర్ బాటిల్ లో కూల్ డ్రింక్ పోసుకుని వెళ్ళి మావాళ్ళ ముందు దేవదాస్ రేంజ్ లో కలర్ ఇవ్వాలన్న కోరిక పెరిగిపోతుంది. సరదా గురించి చూస్తున్నానే కానీ ఆ సీసా నేను క్యాంపస్ లోకి తీసుకువెళ్తే ఒకవేళ అదిబయటపడితే వచ్చే అనర్థాలగురించి ఆ క్షణం ఆలోచించలేదు.
మెటల్ ఆల్కహాల్ ఫ్లాస్క్
అతనికి ఒక 10 రూపాయలు టిప్ ఇచ్చి “వెళ్ళి మీ శేఠ్ కి ముందే విషయం చెప్పి తీసుకురా” అన్నాను. మొత్తానికి విజయవంతంగా థమ్సప్ నింపిన క్వార్టర్ బాటిల్ సంపాదించి దాన్ని పుస్తకాలతో పాటు ప్లాస్టిక్ క్యారీబ్యాగ్ లో పడేసి దర్జాగా ఊపుకుంటూ నడవడం మొదలుపెట్టాను. కౌబోయ్ సినిమాల్లో హీరోలు స్టీల్ ఆల్కహాల్ ఫ్లాస్కుల్లోంచి తాగుతున్నట్లు నేను ఈ క్వార్టర్ బాటిల్ ఎత్తి తాగుతుంటే చుట్టూ నా ఫ్రెండ్సంతా హీరోవర్షిప్ తో నా వైపు ఆరాధనాపూర్వకంగా చూస్తూ “అబ్బ వీడెంత గ్రేట్ రా, వీడికెంత ధైర్యంరా, హాస్టల్ కి మందు తెచ్చుకొని తాగుతున్నాడు..” అని వాళ్ళళ్ళో వాళ్ళు చెవులు కొరుక్కుంటూ గుసగుసలాడుకుంటున్నట్లుగా కలల్లో తేలిపోతూ ఒక ఐదు నిముషాలు నడిచానో లేదో ఉన్నట్లుండి ఎక్కడినుంచో సీసా భళ్ళుమని బద్దలైన పెద్ద శబ్దం !!!

సీసాతో పాటు నా కలలు కూడా బద్దలై వాస్తవంలోకి వచ్చి ఎక్కడా అని తలదించి చూస్తే.. కవర్లో సీసా ముక్కలు ముక్కలై... థమ్సప్ నేను కొన్న పుస్తకాలని పూర్తిగా తడిపేసి గాజుపెంకులు ప్లాస్టిక్ సంచికి చేసిన కన్నంలోంచి కిందకి కారుతూ నా ప్యాంట్ పైకి కూడా చింది అంతా బంక బంకగా ఖంగాళీ సీన్. అనుమానం వచ్చి తల ఎత్తి పక్కలకి చూస్తే ఒకరిద్దరు అనుమానంగా నా వైపే చూస్తూ కనిపించారు. హిహిహి అని ఒక వెర్రినవ్వు నవ్వి హమ్మయ్య పర్లేదు ఎవరూ సీరియస్ గా తీసుకున్నట్లు లేదులే అని తల మరోపక్కకి తిప్పగానే పక్కనే కిళ్ళీ బంకు దగ్గరనుండి నిర్లక్ష్యంగా సిగరెట్ కాలుస్తూ “ఏంట్రా అది?” అని అడుగుతూ ఒక కానిస్టేబుల్ నా వైపు నడవడం మొదలెట్టాడు. నా పై ప్రాణాలు పైనే పోయాయ్ “ఒరేయ్ వేణుగా ఐపోయిందిరా.. నీ జీవితం మఠాష్.. జాగ్రత్తగా డీల్ చేయకపోయావో నీశేషజీవితమంతా జైల్లోగడపాల్సిందే.. నీ ఎంకమ్మా.. నువ్వూ నీ దిక్కుమాలిన ఐడియాలు..” అని నన్ను నేనే మనసులో బండ బూతులు తిట్టుకుంటూ సాధ్యమైనంత నవ్వుముఖంతో మాక్సిమమ్ మర్యాదతో ఇది సార్ జరిగింది కావాలంటే ఆ బార్ లో వెయిటర్ సాక్ష్యం సార్ అని మొత్తం స్టోరీ వినిపించాను.
మరి నా ఫేస్ లో అమాయకత్వం కనిపించిందో, నా భయం చూసి జాలేసిందో, నా మాటతీరు నచ్చిందో, తను వయసులో ఉన్నపుడు చేసిన అల్లరి గుర్తొచ్చిందో గాని అతనుకూడా టోన్ మార్చేసి నవ్వుతూ “అల్లరి చేయాలనుకుంటే చాలదోయ్ తగిన తెలివితేటలు కూడా ఉండాలి... డ్రింక్ లో గ్యాస్ ఉంటుంది కదా నువ్వు సంచి ఊపడంవల్ల లోపల ప్రెజర్ ఎక్కువై సీసా పగిలి ఉంటుందిలే కంగారు పడకు..” అని సర్దిచెప్పి బంకులో ఇంకో క్యారీబ్యాగ్ ఇప్పించి “పుస్తకాలు అందులో పెట్టుకుని బుద్దిగా హాస్టల్ కి వెళ్ళు..” అని పంపించాడు. నేను తిరిగి చూడకుండా అదిరే గుండెని అరచేత పట్టుకుని ఎలాగో హాస్టల్ లో పడ్డాను. అలా హీరోనవుదామనుకున్న నా కల నెరవేరక జీరోగా మిగిలిపోవడమే కాక ఎంత ఆరబెట్టినా ఆ పుస్తకాలకు ఉన్న బంక వదలక చాన్నాళ్ళపాటు వాటిని ముట్టుకున్నపుడల్లా ఆ పోలీస్ మొహమే గుర్తొచ్చి వణుకొచ్చేది.

ఇప్పుడు ఎప్పుడైనా ఈ సంఘటన గుర్తొస్తే ఇలా అనిపిస్తుంటుంది.. అప్పట్లో ఇంత టెర్రరిజం లేకపోబట్టి గానీ అదే ఇప్పటి రోజుల్లో ఐతే ముందు నన్ను షూట్ చేసేసి తర్వాత ఏం జరిగిందో ఎంక్వైరీ చేసి ఉండేవాడేమో.
గమనిక : ఆల్కహాల్ సేవించుట ఆరోగ్యానికి హానికరమని పిల్లలు పెద్దలు అందరూ గుర్తించ ప్రార్ధన. అది శరీరంపై కలుగజేయు దుష్ఫలితాల గురించి తెలుసుకోవడానికి ఈ క్రింది చిత్రం చూడండి.

గురువారం, డిసెంబర్ 23, 2010

చిన్ననాటి పాటలు

మధ్య ఒక స్నేహితుడి ఇంటికి వెళ్ళినపుడు, వాళ్ళ పాప ఆటల మధ్యలో తన 'చిన్నారుల తెలుగు పాటల పుస్తకం' తెచ్చి నాకు చూపించింది. దాన్లో కొన్ని పాటలు చూసిన మరుక్షణం మనసు అలా బాల్యంలోకి వెళ్ళి మళ్ళీ వెనక్కి రానని మొరాయిస్తుంటే బలవంతంగా లాక్కొచ్చి ఇహంలో పడేసాను. వెంటనే ఆ మధురానుభూతిని అనుకున్న తక్షణం పొందడానికి వీలుగా ఆ పాటలను ఎక్కడైన పదిల పరచుకోవాలని ఎక్కడో ఎందుకు బ్లాగ్ ఉందికదా అనుకుని అన్ని ఇక్కడ రాసుకుంటున్నాను. అచ్చుతప్పులకు తోడు ఙ్ఞాపకశక్తియొక్క లోపాల వలన కొన్ని పాటలలో తప్పులు ఉండవచ్చు, కొన్ని అసంపూర్తిగా ఉండవచ్చు. నేను మిస్ అయినవి మీకు తెలిసిన మరికొన్ని మంచి పాటలు వ్యాఖ్యల ద్వారా కలపండి.

కొన్ని పాటలు అక్కడక్కడా వెతికి సేకరించాను కానీ అన్నీ దొరకక పూర్తి వివరాలు సేకరించలేకపోయాను కనుక మీరు గమనించిన సవరణలు తెలియచేస్తే టపాలో సరిచేస్తాను. నా చిన్నప్పటి నేస్తాలలో ఒకరిద్దరు అమ్మాయిలు కూడా ఉండటంతో "చెమ్మ చెక్క..", "ఒప్పులకుప్ప", "చిట్టిచిట్టి మిరియాలు", "కాళ్ళాగజ్జ", "తొక్కుడు బిళ్ళ", లాంటి పాటలు ఆటలు కూడా అందరం కలిసి పాడుకుని ఆడుకునే వాళ్ళం అందుకే అన్నీ ఇక్కడ పొందు పరుస్తున్నాను. సరే మరి బడి గుడి ఒకటేనంటూ గురువును దైవంతో సమానంగా పూజించమంటూ చెప్పే ఈ పాటతో బాల్యంలోకి మన ప్రయాణం మొదలెడదామా.
1
బడిలో గంట గుడిలో గంట
రెండూ ఒకటేనంటా..
గుడిలో దేవుడు బడిలో గురువు
ఇద్దరు ఒకటేనంటా..
చదువుల తల్లి ఒడిలో మనమూ
చక్కగ చదువుకుందామూ..

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
2
చిట్టి చిలకమ్మా
అమ్మకొట్టిందా
తోట కెళ్ళావా
పండు తెచ్చావా
గూట్లో పెట్టావా
గుటుక్కున మింగావా

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
3
బుర్రుపిట్ట బుర్రుపిట్ట తుర్రుమన్నది
పడమటింటి కాపురం చేయనన్నది
అత్తతెచ్చిన కొత్త కోక కట్టనన్నది
మామతెచ్చిన మల్లెపూలు ముడవనన్నది
మగనిచేత మొట్టికాయలు తింటానన్నది

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

4
చందమామ రావె జాబిల్లి రావె
కొండెక్కి రావె కోటిపూలు తేవె
బండెక్కి రావె బంతిపూలు తేవె
తేరుమీద రావె తేనెపట్టు తేవె
పల్లకీలో రావె పాలు పెరుగు తేవె
పరుగెత్తి రావె పనసపండు తేవె
అలయకుండ రావె అఱటిపండు తేవె
అన్నిటిని తెచ్చి మా అబ్బాయికివ్వవె

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
5
బుజ్జిమేక బుజ్జిమేక ఏడికెళ్తివి
రాజుగారి దొడ్డిలోన మేతకెళ్తిని
రాజుగారి దొడ్డిలోన ఏమి చూస్తివి
రాణిగారి పూలమొక్కల సొగసు చూస్తిని
పూలమొక్కల సొగసు చూసి ఊరకొంటివా
పూలమొక్కల సొగసు చూసి మేసివేస్తిని
రాజుగారి భటులు వచ్చి ఏమి చేస్తిరి
రాజుగారి భటులు వచ్చి తన్ని పంపిరి.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
 6
ఛల్ ఛల్ గుర్రం చలాకి గుర్రం
సవారిచేస్తే చక్కని గుర్రం
సాములు చేస్తే సర్కస్ గుర్రం
పౌరుషముంటే పందెపు గుర్రం
ఆగకపోతే అరబ్బీ గుర్రం
చచ్చుది అయితే జట్కా గుర్రం

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
7
వానా వాన వల్లప్ప
వాకిలి తిరుగు చెల్లప్ప
చేతులు చాపు చెల్లప్ప
తిరుగు తిరుగు తిమ్మప్ప
తిరుగాలేను నరసప్ప

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
 8
చీమ ఎంత చిన్నది 
పనిలో ఎంత మిన్నది
ముందు చూపు ఉన్నది 
పొదుపులోన మిన్నది

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
9
చెమ్మ చెక్క చారడేసి మొగ్గ.. 
అట్లుపోయంగ ఆరగించంగా..
ముత్యాల చెమ్మ చెక్క ముగ్గులేయంగా
రత్నాల చెమ్మ చెక్క రంగులేయంగా
పగడాల చెమ్మచెక్క పందిరెయ్యంగ
పందిట్లో మా బావ పెండ్లి చేయంగ

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
 10
చింత చెట్టుతొర్ర లోన చిలక ఉన్నది
తాత బోడిబుర్ర మీద పిలక ఉన్నది
చిలక ముక్కు తాత ముక్కు తీరునున్నది
చింత తొర్ర తాత బుర్ర తీరునున్నది
తాతకాళ్ళకున్న జోడు కిర్రుమన్నది
చింతచెట్టు తొర్రలోన చిలుక తుర్రుమన్నది

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
11
కోతీబావకు పెళ్ళంటా 
కొండా కోనా విడిదంటా
కుక్కానక్కల విందంటా 
ఏనుగు వడ్డన చేయునట
ఎలుగు వింతను చూచునటా
కోడీ కోకిల కాకమ్మా 
కోతీ పెళ్ళికి పాటంటా
నెమళ్ళు నాట్యం చేయునటా
ఒంటెలు డోలు వేయునటా
ఊరంతా శుభలేఖలటా
వచ్చే వారికి విందులట
పెళ్ళిపీటలపై కోతీ బావ
పళ్ళికిలించునటా..
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
12
చుక్ చుకు రైలు వస్తుంది
దూరం దూరం జరగండి
ఆగినాక ఎక్కండి
జోజో పాపా ఏడవకు
లడ్డూ మిఠాయి తినిపిస్తా
కమ్మని పాలు తాగిస్తా
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
13
 బావా బావా పన్నీరు.. 
బావని పట్టుకు తన్నేరు..
వీదీ వీదీ తిప్పేరూ.. 
వీశెడు గంధం పూసేరు..

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
14
తారంగం తారంగం 
తాండవ కృష్ణా తారంగం
వేణూ నాథా తారంగం 
వెన్న ముద్దల తారంగం
ఆలా బాలా తారంగం.. 
ఆడుకొ పాపా తారంగం..

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
15
ఉడుతా ఉడుతా హూచ్
ఎక్కడికెళ్తావ్ హూచ్
కొమ్మ మీదీ జాంపండు
కోసుకొస్తావా మా బేబీ కిస్తావా..
చేతిలో ఉన్న పల్లీని ఒక చిన్న ముక్క కొరికి ముందు పళ్ళతో చిత్రంగా ఆత్రంగా నములుతూ హైరానా పడిపోతూ హడావిడిగా అన్ని వైపుల తలతిప్పేస్తూ ఓసారి పరికించి మళ్ళీ కాస్త కొరికి హైరానా పడిపోయే ఈ బుజ్జి బుజ్జి ఉడుతలు నాకుచాలా ఇష్టమైన నేస్తాలు :-) చిన్నప్పుడు అంటే నాకు ఊహ తెలియక ముందే ఓ ఏడాది వయసప్పుడు అనమాట నన్నెత్తుకుని అమ్మ ఈ పాట ఎక్కువగా పాడేసిందేమో మరి. నన్ను మా ఇంటి ముందున్న జామ చెట్టు కింద పడుకోపెడితే ఉడుతలు, రామ చిలుకలు దోర మగ్గిన జామపండ్లని రుచి చూసి మరీ నాకోసం నా మంచం మీదికి విసిరి నాతో అప్పటి నుండే దోస్తీ కట్టేసేవట. అవి అంత ప్రేమగా విసురుతుంటే పాపం వెర్రి అమ్మేమో వీటి ప్రేమ పాడుగాను అబ్బాయికి ఎక్కడ దెబ్బతగులుతుందో ఆ పళ్ళు తగిలి అని గాబరా పడేదట.
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
16
ఒప్పుల కుప్ప వయ్యారి భామ
సన్న బ్వియ్యం ఛాయపప్పు
చిన్న మువ్వ సన్న జాజి
కొబ్బరి కోరు బెల్లం ముక్క
గూట్లో రూపాయి నీ మొగుడు సిపాయి

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
17
గుడు గుడు గుంచెం గుండే రాగం
పాముల పట్నం పడగే రాగం
అత్తారింటికి దారేది దారేది దారేది..

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
18
ఏనుగమ్మా ఏనుగు..
మా ఊరొచ్చిందేనుగూ..
ఏనుగు మీదా రాముడు..
ఎంతో చక్కని దేముడూ..
ఏనుగు ఏనుగు నల్లనా..
ఏనుగు కొమ్ములు తెల్లనా..

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
19
చిట్టిచిట్టి మిరియాలూ.. చెట్టు కింద పోసి..
పుట్ట మన్ను దెచ్చి.. బొమ్మరిల్లు గట్టి..
బొమ్మరింట్లో పిల్ల పుడితే..
బొమ్మ తలకూ నూనె లేదు..
బొమ్మ బిడ్డకీ నెయ్యి లేదు..
అల్ల వారింటికీ చల్లకు వెళితే..
అల్ల వారి కుక్క భౌ భౌ మన్నది
నా కాళ్ళ గజ్జెలు ఘల్ ఘల్ మన్నవి
చంకలోని పిల్ల క్యార్ క్యార్ మన్నది

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
 20
కాళ్ళా గజ్జ కంకాళమ్మా
వేగు చుక్క వెలగ మొగ్గ
మొగ్గ కాదు మోటానీరు
నీరు గాదు నిమ్మల బావి
బావి కాదు బచ్చలి కూర
కూరా కాదు గుమ్మడి పండు
పండు కాదు పాప కాలు
కాలు తీసి కడగా పెట్టు. 
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

కాళ్ళాగజ్జ కంకాళమ్మ అంటే గుర్తొచ్చింది, దాగుడు మూతలు ఆడేముందు దొంగని డిసైడ్ చేయడానికి చేతి పంటలు వేసుకునే బదులు, అందరం కింద రౌండుగా కాళ్ళు చాపుకుని కూర్చుని ఇదే పాటని బాగా కుదించి
కాళ్ళా గజ్జ కంకాళమ్మా
వేగు చుక్క వెలగ పండు
కాలు తీసి కడగా పెట్టు.
అని అంటూ చేత్తో కాళ్ళు చూపుతు "కడగాపెట్టు" అన్న పదం ఎవరి కాలి మీదకి వస్తే వాళ్ళు పంటైనట్లు చివరిగా మిగిలిపోయిన వాళ్ళని దొంగగా నిర్ణయించేసే వాళ్ళం. ఈ దాగుడు మూతలు ఆటకి ఉపయోగించే మాటలు కూడా పాటలాగానే ఉంటాయ్ కదా.. కాకపోతే మన అమ్మో లేదా మన టీంలో పెద్దవాళ్ళో పాడేస్తారు :)
వీరీ వీరీ గుమ్మడి పండు వీరి పేరేమీ
xyz, ఆ xyz వెళ్ళి దాక్కో

దాగుడు మూతల దండాకోర్
పిల్లి వచ్చే ఎలుక చోర్
ఎక్కడి దొంగలక్కడే..
గప్ చుప్.. సాంబార్ బుడ్డీ
 ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ఇంకా చేతవెన్నముద్ద, ఆదివారంనాడు అఱటి, కాకీ..కాకీ పాటలకోసం అనుగారి ఊహలు ఊసులు బ్లాగ్ ఇక్కడ చూడండి.

బుధవారం, డిసెంబర్ 15, 2010

చిత్రమాలిక లో నేను..

పదేళ్ళ క్రితం నేను అమెరికాలో మొదటిసారి కాలుపెట్టినపుడు ఎదుర్కొన్న ప్రధమ సమస్య భాష. భాష అనేకన్నా యాస అనడం సబబేమో. పదోతరగతి వరకు తెలుగుమీడియంలో చదువుకున్న నాకు నాఇంగ్లీష్ నాలెడ్జే అంతంత మాత్రం, ఇక అమెరికన్ యాక్సెంట్ అర్ధం చేసుకోడానికి నానా కష్టాలు పడి ఒళ్ళు చెవులు సర్వం  రిక్కించి విని ఆ మాటలు మనసులో ప్రాసెస్ చేసుకుని అర్ధంచేసుకోవాల్సి వచ్చేది. ఇక అమెరికన్ల సంగతికొస్తే నేను మాట్లాడటం దేవుడెరుగు కనీసం తలాడించినా అర్ధమయ్యేది కాదు “అవుననా కాదనా దాని అర్ధమేమిటి” అని మళ్ళీ మళ్ళీ అడిగేవాళ్ళు. వీటన్నిటినీ అధిగమించడానికి నేను ఎన్నుకున్న మార్గం టివిలొ వచ్చే అమెరికన్ సినిమాలు.

అక్కడ టివీలో క్లోస్డ్ క్యాప్షన్స్ (సబ్ టైటిల్స్) పెట్టుకుని వచ్చే ప్రతి అడ్డమైన సినిమాలు చూసేవాడిని. మనకి భాష + మ్యానరిజమ్స్ తెలియాలి కనుక సంభాషణలున్న సినిమాలు చూస్తుంటే "ఊరక మాట్లాడుకుంటుంటే ఏం చూస్తావ్ ఒక్క యాక్షన్ సీన్ లేకుండా" అంటూ మా రూంమేట్స్ అసహనానికి గురయ్యేవారు. వాళ్ళగోల భరించలేక రాత్రిళ్ళు జాగారం చేసిన రోజులు ఎన్నో. అలాంటి రోజుల్లో చూసిన సినిమానే 12 Angry Men అసలే థ్రిల్లర్స్ అంటే ప్రత్యేకమైన ఆసక్తి ఉన్ననాకు ఈ సినిమా చాలా చాలా నచ్చేసింది. ఎంతగా అంటే తర్వాత రోజుల్లో దదాపు రెండునెలలకోసారి చూసేటంత. ఈ సినిమా పై నేను రాసిన పరిచయ వ్యాసం చిత్రమాలిక లో చదవండి...

ఆదివారం, డిసెంబర్ 12, 2010

నిజం చెప్పి ప్రేమించమనే ఆరెంజ్.

నేనూ మార్గదర్శిలో చేరాను ఆరెంజ్ సినిమా చూశాను :-) ఈ సినిమాగురించి మాటమాట్లాడితే బడ్జెట్ అంటున్నారు అదీకాక ఇంత ఆలశ్యంగా చూశాను కదా అని ఈ కామెడీ డైలాగ్ కొట్టా కానీ ఇలా చిట్టీలు కట్టుకుని పొదుపుచేసి సినిమాకి వెళ్ళవలసివచ్చే రోజులు ఎంతో దూరంలేవు. దిక్కుమాలిన మల్టిప్లెక్స్ పుణ్యమా అని ఇక్కడ టిక్కెట్లకు ఒక స్థిరమైన ధర ఉండదు కన్నడ సినిమాలు కాస్త తక్కువేకానీ పరభాషాచిత్రాలు మరీ ఎక్కువ అవి మొదటివారమైతే 350 తరవాత నుండి వారంమధ్యలో ఐతే పగలు 160, సాయంత్రాలు 180, వారాంతం(శుక్ర,శని,ఆది) వచ్చిందంటే అవే రేట్లు వరుసగా 200, 240 ఐపోతాయి. వీటికితోడు మంచినీళ్ళ సీసా కావాలన్నా యాభైరూపాయిలు అదికూడా బయట నుండి తీసుకు వెళ్ళడానికి వీలు లేదు. పోనీలే నిర్మాతలు బాగుపడతారుకదా అనుకుందామంటే టిక్కెట్ డబ్బులో డిస్ట్రిబ్యూటర్స్ కి వెళ్ళేది తక్కువా థియేటర్ యాజమాన్యానికి వెళ్ళేది ఎక్కువా అంట. నాలాంటి సింగిల్ టికెట్ గాడికే ఈ డబ్బులతో ఒక అరడజను డివిడి లు వాటిలో ఇరవైకి తక్కువగాకుండా సినిమాలు వచ్చేవి అనిపిస్తే ఇక కుటుంబాల పరిస్థితి ఏమిటి ? పైరసీని అరికట్టండి అంటే ఎవరైనా ఎందుకు అరికడతారు ? సరే ఈవాదన ఎంతకీ తెగదు కనుక అదివదిలేసి సినిమా విషయానికి వస్తే... సినిమా నాకు చాలా నచ్చేసింది అలా అని నెగటివ్ పాయింట్స్ లేవని కాదు కానీ ఆలోచింపచేసే సినిమా...

“సముద్రమంత ప్రేమని పొందాలనుకునే ప్రతి ఒక్కరికీ ఈ చిత్రం అంకితం” 

సినిమాప్రారంభానికి ముందు ఈ లైన్ చూసి ఒకింత ఆశ్చర్యపోయాను ఎంటీ ఈ సినిమా హీరో ఏదో కొంతకాలమే ప్రేమిస్తాను అని అంటాడు అన్నారు ఇక్కడచూస్తే సముద్రం అంత ప్రేమ అంటున్నాడు కొంతకాలంలో అదెలా సాధ్యం అని. సినిమా పూర్తయ్యాక భాస్కర్ చెప్పింది అదే అనిపించింది కొంతకాలం ప్రేమిస్తే సముద్రమంత ప్రేమ చూడలేవు కనుక ప్రేమ తగ్గడమోలేదా పాతబడడమో జరిగినపుడు విడిపోవడానికి కారణాలు కాకుండా ఆప్రేమను పెంచుకోవడానికి ఇంకొంచెం ప్రేమించడానికి కారణాలు అణ్వేషించు అలా జీవితకాలం ప్రేమించి చరమాంకంలో సముద్రమంత ప్రేమని ఆస్వాదించు అని. ప్రేయసిని సంతోషపెట్టడానికి ఆబద్దాలాడటం ఏమాత్రం ఇష్టంలేని నిజాయితీగల ఓ కుర్రాడు అలా అబద్ధాలు ఆడేబదులు ప్రేయసికోసం తనని తాను మెల్లగా మార్చుకోవడం ఇంకా సింపుల్ గా చెప్పాలంటే “Don’t sacrifice anything for anybody” అనే అభిప్రాయం నుండి “Sacrifice anything for your Love” అనుకునే వరకూ చేసిన ప్రయాణమే ఈ ఆరెంజ్. 

ఒప్పుకోవడానికి కష్టమనిపించినా తెలిసో తెలియకో మనలో నూటికి తొంభై మందిమి మన జీవిత భాగస్వామిని నిర్లక్ష్యం చేస్తుంటాం, అది నిర్లక్ష్యం కూడా కాదు we just take them for granted. ప్రేమించడం మొదలైన కొత్తలోనో పెళ్ళైన కొత్తలోనో ప్రయత్నించినంతగా మన ప్రేమని ప్రదర్శించాలని, ఎదుటి మనిషిని సంతోషపెట్టాలని ఆరాటపడటం రాను రాను తగ్గిపోతుంది. అంతమాత్రాన ప్రేమతగ్గిపోయినట్లు అర్ధంకాదు దైనందిన జీవితాల్లో పడి ఇతరత్రా బాధ్యతలవల్ల కొంత ఇవన్నీ కుదరకపోవచ్చు. మరీ కుర్రపిల్లల్లా ఆ చేష్టలేమిటీ అని ఎవరన్నా ఏమైనా అంటారేమో అన్న బిడియం కూడా కారణం కావచ్చు. ఈ సినిమాలో పెళ్ళిరోజు గ్రాండ్ గా జరుపుకుంటూ వాళ్ళ అందమైన మొదటి పరిచయాన్ని నెమరువేసుకుంటున్న హీరోయిన్ తండ్రిని హీరో ఒక ప్రశ్న వేస్తాడు “ఈ రోజు మీరు మీ ప్రేమని ఎలా express చేశారంకుల్” అని. దానికి అతనిదగ్గర సమాధానం ఉండదు, అతనిదగ్గరేకాదు మనలో చాలామంది దగ్గర ఆ సమాధానం ఉండదు. అలా సమాధానంలేకుండా ఉండకూడదు అనే ఆరెంజ్ చెప్తుంది.

నేను రామ్ చరణ్ ని చూడటానికి ఇంకా పూర్తిగా అలవాటుపడలేదు, చాలా చోట్ల ఫ్రెష్ లుక్ తో పెప్పీగా కనిపించినా అక్కడక్కడా ఘోరంగా కూడా కనిపించాడు. ఈ సినిమాలొ డాన్స్ నాకు బాగానచ్చింది, చరణ్ మాటల్లోనే చెప్పాలంటే “కరెంట్ షాక్ కొట్టి కిందపడి గిలగిల కొట్టుకుంటున్నట్లు, చీపురు లేకుండా నేల ఊడుస్తున్నట్లు ఉండే జిమ్నాస్టిక్ స్టెప్స్ ఒకటి కూడా లేవు” అన్నీ కూడా ఫ్రీఫ్లోయింగ్ మూమెంట్ తో ఏమాత్రం కష్టపడకుండా అలవోకగా వేసేలా పాటల మూడ్ కి తగినట్లుగా మంచి ఆహ్లాదకరమైన స్టెప్స్ కంపోజ్ చేశారు. నాగబాబువేసిన చిన్న పాత్ర సినిమాకి చాలా కీలకం సినిమా ఎసెన్స్ అంతా ఆ ఒక్క చిన్నపాత్రతో చక్కని సన్నివేశాలతో చెప్పేశాడు. కానీ ఇతని లెగ్ చిరంజీవికి ఏ సినిమాలో కూడా అచ్చిరాలేదు అదే చరణ్ కి కూడా కంటిన్యూ అవుతున్నట్లుంది, ఈ పాత్రకి ఏ జగపతి బాబు లాంటివారినో ఉపయోగించుకుంటే ఇంకా బాగుండేదేమో అనిపించింది. హాస్యం అంతర్లీనంగా ఉంది పొట్టచెక్కలయ్యేల నవ్వించే సన్నివేశాలు కాదు ప్రత్యేకమైన ట్రాక్ లేదు కానీ చిరునవ్వులు పూయించే సున్నితమైన హాస్యం ఉంది. ఈ ప్రేమకథకు ప్రేక్షకుని పాత్రలో బ్రహ్మానందాన్ని చక్కగా ఉపయోగించుకున్నాడు కొన్ని చోట్ల ఇతని కామెంట్స్ మన అభిప్రాయాలతో సరిగ్గా సరిపోతాయి :-) ఇక పాటలగురించి చెప్పేదేముంది పదే పదే వినదగ్గ పాటలు కనీసం ఒక ఏడాది పాటు వినిపిస్తూనే ఉంటాయి.


సినిమా టైటిల్స్ చివర షాట్ లో స్క్రీన్ మొత్తం తెల్లని దుమ్ముతో నిండి ఉంటుంది అది మెల్లగా సద్దుమణిగి స్క్రీన్ మీద ఒక సగం అంతా జెనీలియా మొహం మిగతాసగంలో పైన ఒక మూల దర్శకత్వం భాస్కర్ అన్న పేరు కనపడతాయి. ఈ దర్శకుడి జెనీలియా పిచ్చి గురించి చెప్పటానికి ఇంతకంటే నిదర్శనం ఇంకేమి కావాలి. సినిమాపై అన్ని కోట్లు ఖర్చుపెట్టిన నిర్మాత ఈవిడ దుస్తులపై ఇంకాస్త ఖర్చుపెట్టి ఇంకో నాలుగంగుళాలు పొడవు కుట్టిస్తే బాగుండేది. అయినా దుస్తులు పొడవు తగ్గే కొద్దీ రేటు పెరుగుతుందనుకుంటా కదా ఆ లెక్కన చూస్తే నిర్మాతకి కాస్త డబ్బులు మిగిలేవేమో. కానీ గుడ్డిలో మెల్ల ఏమిటంటే ఈవిడ ఇంట్లోఉన్నపుడైనా కాస్త నిండుగా ఒళ్ళు కప్పుకుని పరువు నిలబెట్టింది అంతవరకుసంతోషం. పొట్టిబట్టలు పిచ్చిజుట్టుతో యంగ్ గా కనిపించవచ్చు అని ఎవరుచెప్పారోకాని ముందువాళ్ళని తన్నాలి. ఇక తన ఇంట్రడక్షన్ ని చూసి సినిమా అంతా ఇంతేఉంటుందా ఇంటర్వెల్ లో బయటపడటం ఎలాగా అని ఆలోచిస్తున్నటైంలో ఆ సన్నివేశాల్లో తనని చూసి ప్రేమలో పడిన చరణ్ వాళ్ల అక్కతో “ఇవ్వాళ సిడ్నీలో ఓ తింగరిదాన్ని చూశాను” అని చెప్పడంతో పోనిలే దర్శకుడికి కనీసం ఆ క్లారిటీ ఉందికదా అని కుదుటపడ్డాను. అనుకున్నట్లుగానే మొదట్లో తను అలా ఎందుకు ఉంది రాను రాను ఎలా చేంజ్ అయింది అన్నది బాగానే చూపించాడు.

ఈ సినిమాలో కథ గురించి చెప్పుకోడానికి పెద్దగా ఏమీలేదు ఇప్పటికే చాలా రివ్యూలలో చెప్పేశారు కూడా కదా ఉన్న కాస్త కథ గురించీ అందుకే ఇక నేను ఆ పాయింట్ టచ్ చేయడంలేదు. గ్రాఫిటీ బాగుంది స్ప్రే క్యాన్ ఫైట్ ప్రత్యేకంగా ఉంది కానీ అంత గొప్పగా అనిపించలేదు. ఇక స్కైడైవింగ్ ఫైట్ తో మన చెవుల్లో ఏకంగా పూల మొక్కలే పెట్టేశాడు అనిపించింది ఏమాత్రం కన్విన్సింగ్ గా లేదు. అసలా ఫైట్ మొత్తం ఎత్తేస్తే ప్రభుపాత్ర మరికొంతబాగా ప్రజంట్ చేసినట్లు ఉండేది, నా అనుమానం అది భాస్కర్ స్క్రిప్ట్ లో ఉండిఉండదు ఫ్యాన్స్ కోసం వేసిన వేషాలయి ఉండచ్చు. ట్రూత్ / డేర్ గేం సన్నివేశం నాకు చాలా నచ్చింది. అక్కడక్కడా కొన్ని డైలాగ్స్ చాలా బాగున్నాయి “ప్రేమించిన అమ్మాయిని ప్రేమిస్తున్నట్లు నటించడం మహాపాపంరా” లాంటి డైలాగ్స్ మిమ్మల్ని ఆలోచింపజేస్తాయి. 


ఆరెంజ్ name is not about the fruit, it’s about the color, it’s about the freshness. సినిమాకి ఈ పేరుతోనే ఒక తాజాదనం తీసుకువచ్చాడు భాస్కర్. మొదటినుండి చివరివరకూ ఏదో కొన్నిచోట్లతప్ప ప్రతి ఫ్రేం లోనూ ఆ తాజాదనం ప్రతిఫలించింది. ఈ సినిమాని హైదరాబాద్ నేపధ్యంలో తీసి ఆ తాజాదనం తీసుకురావాలంటే చాలా క్రియేటివిటీ కావాలి అదిలేకే సిడ్నీ నేపధ్యాన్ని గ్రాఫిటీని ఎన్నుకున్నాడు. సినిమాకి రిపీట్ ఆడియెన్స్ అయిన మాస్ కి ఈ సినిమాలోని గాఢత అర్ధంకాక, యువతకి ఈ సినిమాలోని నిజాయితీని ఎదుర్కొనే ధైర్యంలేక ఈసినిమాని  ఫ్లాప్ చేశారేమో అనిపించింది. ఈ సినిమా అయ్యాక వస్తుంటే నేనువిన్న కామెంట్ “మా ఫ్రెండ్ చెప్పింది నిజమే మామ గర్ల్ ఫ్రెండ్ తో కలిసి ఈ సినిమాకి చచ్చినా రాకూడదు”.

నిజాయితీగా ప్రేమగురించి ఆలోచింపచేసే సినిమా ఆరెంజ్. నిజమైన ప్రేమకీ ప్రేమ అనే భ్రమకి తేడాతెలియని యువత మిస్ అవకుండా చూడవలసిన సినిమా ఆరెంజ్. మేం ప్రేమిస్తున్నాం ప్రేమలోఉన్నాం అని అనుకునే వాళ్ళని పక్కన పెడితే మీరు మీ ప్రేయసినో జీవితభాగస్వామినో నిజంగా ప్రేమిస్తున్నట్లైతే ఈ సినిమా చూశాక తనదగ్గర మీ ప్రేమని మరోసారి వ్యక్తీకరించాలనీ తననుండి తొలినాటి అదే ప్రేమని మళ్ళీ మళ్ళీ పొందాలనీ ఖచ్చితంగా అనిపిస్తుంది. ఒక వైవిధ్యమైన స్క్రిప్ట్ తో ముందుకు వచ్చిన భాస్కర్‍నీ, ప్రయోగమనో మూడోసినిమానేకదా అనో భయపడకుండా ధైర్యంగా సినిమా చేయడానికి అంగీకరించిన రామ్ చరణ్‍నీ అభినందించి తీరాలి.

సోమవారం, డిసెంబర్ 06, 2010

నెనర్లు.. ధన్యవాదాలు.. త్యాంకులు..

ఈరోజు (డిశంబర్ ఆరు) నా పుట్టిన రోజు సంధర్బంగా బ్లాగులలో టపాల ద్వారా, కామెంట్ల ద్వారా, బజ్ లోనూ, లేఖలలోనూ నాకు శుభాకాంక్షలు తెలియజేసిన మిత్రులందరికీ పేరు పేరునా హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు. ఈ సంధర్బంగా గతంలో గుర్తుచేసుకున్న నా పుట్టినరోజు ఙ్ఞాపకాలు ఇక్కడ చూడవచ్చు.

 
నాకు ఇష్టమైన "పుదీనా జంతికలు" చేసిపెట్టిన సృజనగారికి, తనెవరో నేను పేరుచెప్పను మీరే కనిపెట్టండి అంటూ నాకు అభావకుడు అని పేరు తగిలించి దేశమంతా బ్లాక్ డే జరుపుకునే ఈరోజున మా నరసరావుపేట రాష్ట్రానికి మాత్రం శ్వేతదినంగా ప్రకటించి తనదైన శైలిలో శుభాకాంక్షలు చెప్పిన "గీతాచార్యగారికి", తన బ్లాగ్ లో నాకు ఇష్టమైన కృష్ణుని బొమ్మతోపాటు చక్కని మెసేజ్ మరియూ బజ్ లో ఓ అల్లరి మల్లిక్ కార్టూన్ తో మరిచిపోలేని విషెస్ అందించిన "మంచుగారికీ", వైవిధ్యమైన తనశైలిలో ఇంటిల్లిపాదితో కలిసి  శుభాకాంక్షలు చెబుతూనే పెద్దన్నయ్యలా నాకు కర్తవ్యబోధ చేసిన "భాస్కర రామరాజు గారికి" ప్రత్యేకమైన ధన్యవాదాలు. You all made my day and Thanks a lot for making me feel so special on this day.


ఇంత మంచి కుటుంబాన్నీ, స్నేహితులను నాకు ఇచ్చినందుకు, ఇంతటి ప్రేమాభిమానాలు నా సొంతం చేసినందుకు ఆ దేవుడికి, ఈబ్లాగులోకానికీ, మీ అందరి మంచి మనసులకు మరోసారి ధన్యవాదాలు తెలుపు కుంటున్నాను. 

ఈ సంధర్బంగా సంకలినులలో టపాలు లేదా కామెంట్స్ వలన ఎవరికైనా అసౌకర్యం కలిగిఉంటే మన్నించగలరు. 

శనివారం, నవంబర్ 27, 2010

శబ్బాసు రా భరణీ...

“ఎవడ్రావీడు భరణి గారంతటి వారిని ’రా’ అంటాడా ఎంత కండకావరం” అంటూ చొక్కా చేతులు మడిచి యుద్దానికి వస్తున్నారా ? రండి రండి నాకేం భయంలేదు. మీరేమన్నా అనుకున్నా మా దొరబాబుని, పాతసామాన్లోడ్ని, నానాజీని, తోటరాముడ్ని, మాణిక్యంగాడ్ని, చేపలక్రిష్ణగాడిని నేను రా అనే అంటాను. ఎంత ఎదిగినా ఒదిగి ఉండే మా తనికెళ్ళ, ఎక్కడికి వెళ్ళినా తన మూలాలని మరచిపోని మా భరణి కూడా నన్నేమి అనడు. క్యారెక్టర్ ఆర్టిస్ట్ గా స్టార్ డమ్ సాంపాదించుకున్న విలక్షణమైన నటుడు తనికెళ్ళభరణి అంటే నాకు చాలా చాలా ఇష్టం. ఆయన హాస్యపాత్ర పోషిస్తే నవ్వని వాళ్ళుండరు, ఓ తండ్రిగానో బాబాయ్ గానో చేస్తే హుందాగా ఒదిగిపోతారు, ఇక ‘ఆమె’ సినిమాలో లాంటి దుష్టపాత్రలో కనిపిస్తే చూస్తున్న మనకే సినిమా అన్న విషయం మరచిపోయి వెళ్ళి వాడిని పట్టుకు నాలుగు తన్నాలనిపించేలా జీవించేస్తారు.

“సీతతో అదంత వీజీ కాదు” అంటూ నచ్చిన అమ్మాయిని ఎలా లవ్లో పడేయాలా అని ప్రయత్నాలు చేస్తూ పక్కవాళ్ళ సలహాలు విని భంగపడే అమాయకపు దొరబాబు గా, చివరికి తన మామ దుర్భుద్ది తెలిసి అతనికి గడ్డిపెట్టే పాత్రలో తన మొదటి సినిమా “శ్రీకనకమాలక్ష్మి రికార్డింగ్ డ్యాన్స్ ట్రూప్” తోనే నన్ను ఆకట్టుకున్నారు. తర్వాత “చెట్టుకిందప్లీడర్” లో రాజేంద్రప్రసాద్ గుక్కతిప్పుకోకుండా తనకారు గొప్పతనం గురించి పేజీలు పేజీలు డైలాగులు చెప్తుంటే వాటన్నిటికీ సమాథానంగా “పాత సామాన్లు కొంటాం” అని ఒకే ఒక్క డైలాగ్ తో  నన్ను కుదురుగా కుర్చీలో కూర్చోనివ్వకుండా నవ్వించి నా  మనసులో కామెడీ ఆర్టీస్ట్ గా చెరగని ముద్ర వేసుకున్నారు. అంతలోనే “శివ” సినిమా లో నానాజీ గా ఓ వైవిధ్యమైన గెటప్ మరియూ డైలాగ్ డెలివరీతో “అఛ్చా!! భరణి కామెడీ ఆర్టిస్ట్ మాత్రమేగాదు మంచి నటుడు” అని మనందరిచేతా శబాష్ అనిపించుకున్నాడు.
   

ఇక అక్కడనుండి... వంటింట్లో అన్నం, పిల్లల చేతిలో ఐస్క్రీం లాంటివి దొంగిలిస్తూ తన పెళ్ళి జైల్లో జరగాలని కలలుకనే “చిలిపిదొంగ” గా అల్లరి చేసినా, “నాకో బుల్లి చెల్లి.. నేడే గల్లీలో దానికి పెళ్ళి.. ఇది జరగాలి మళ్ళీ మళ్ళీ” అంటూ తోటరాముడుగా లొల్లి చేసినా, “వారెవా ఏమి ఫేసు” అంటూ మాణిక్యంగా ఖాన్ దాదాని మాటల్తో మాయచేసినా, లాయర్ సాబ్ గా గాయంలో మాచిరాజుకి చట్టానికి దొరక్కుండా దందాచేసే సలహాలిచ్చినా, ఇంద్రన్న నమ్మిన బంటు వాల్మీకి గా యావన్మందినీ మెప్పించినా, భార్యని అమితంగా ప్రేమిస్తూ ఏనాటికైనా అసెంబ్లీ లో కొరమీనంత మైకట్టుకొని “అద్దెచ్చా” అనాలనుందంటూ చేపలకృష్ణగా అదరగొట్టినా చూస్తున్న మనం నటుణ్ణి  మర్చిపోయి ఆయా పాత్రల్లో మాత్రమే లీనమయ్యేలా చేయడం తనికెళ్ల భరణి గారి గొప్పతనమే. కమర్షియల్ సినిమాల్లో పాత్రలేకాకుండా తిలదానం, గ్రహణం లాంటి చిత్రాలలో సైతం మంచి పాత్రల్లో మనని రంజింప చేశారు. ఇలా తలుచుకుంటుంటే ఈ జాబితాకు అంతే ఉండదు, ఆయన చేసిన పాత్రలన్నీ కళ్ళముందు సజీవంగా కదులుతున్నాయి.     

నటుడికన్నా ముందు ఒక మంచి రచయిత అయిన భరణి నటుడిగా బిజీ అయ్యాక మాట మాట్లాడితే కలం మడిచి జేబులో పెట్టేశానని అంటుంటారు కానీ ఆ కలానికి సాగటమే తప్ప ఆగటం తెలీదు. తెలిస్తే తెలంగాణా యాసలో ఇంత చక్కటి శివస్తుతిని పలికించగలిగేదా. మొన్న తనకి జరిగిన వెండి పండుగ సభలో చదివి వినిపించిన “శబ్బాసు రా శంకరా” నాకు చాలా నచ్చేసి మళ్ళీ మళ్ళీ వినడానికి mp3 గా మార్చుకుని మీతో కూడా పంచుకుందామని ఇదిగో ఇక్కడ ఇస్తున్నాను చిత్తగించండి. దీన్ని పైరసీ అనచ్చేమో నాకు తెలీదు కానీ నన్నడిగితే మాత్రం అభిమానమనే అంటాను. క్రింద ప్లేయర్ లోడ్ అయ్యాక ప్లేబటన్ నొక్కి భరణి గారు తన స్వరంతో వినిపించిన ఈ శివస్తుతి వినవచ్చు, ఆడియో డౌన్లోడ్ చేసుకోవాలంటే ఇక్కడ నొక్కండి.


 శంకర అంటెనే నాకు 
శెక్కెర లెక్కనె ఉంటదయ్య
శివునాఙ్ఞైతది చీమనైత 
శబ్బాసురా శంకరా
“శివునాఙ్ఞ లేనిదే చీమైనా కుట్టదంటూ” శంకరునికి పరమ విధేయత కల్గిన ప్రాణిగా మనకి పరిచయమైన చీమతో తనని తాను పోల్చుకుంటూ అలానే ఈశ్వరునితో పోలిస్తే తను చీమంత అల్పుణ్నని ఒద్దికగా చెప్తూనే చక్కెర వైపు చీమ ఆకర్షింప బడినట్లు నీవైపు నేనాకర్షింపబడతాను అదికూడా నీ ఆఙ్ఞమేరకే అని చెప్పడం ఎంత బాగుంది.
***
గణపతి దేవుడు నీకు బిడ్డ 
ఖబరస్థానేమో నీ అడ్డ
నీతత్వాల్ బాడత కాళ్ళమీద బడ్డా 
శబ్బాసురా శంకరా
***
ఆధాచంద్రమ నెత్తిమీద 
నీలో ఆధానేమో అమ్మాయే
పూరా ఙ్ఞానివి నీకు సాటెవరురా 
శబ్బాసురా శంకరా
***
పెండ్లామా పెద్దమ్మతల్లి 
గంగెంట ఏందీ లొల్లి
మూడుకండ్లుంటెనె రెండు ఇండ్లాయెరా 
శబ్బాసురా శంకరా
***
పెద్దోన్కెమో సిద్ధి బుద్ధి 
చిన్నోన్కి దేవమ్మ శ్రీవల్లి
నీ ఖాన్దాన్ మొత్తం ఇద్దరే ఇద్దరా 
శబ్బాసురా శంకరా
***
బైటికి బండబూతివి 
అర్ధంగాని లోలోతివి
కరిగే రాతివి పరంజ్యోతివి 
శబ్బాసురా శంకరా
***
“నాకా రావయ ఓనమాలు 
బిల్ కుల్ రాదు చందస్సు
నువ్వే యతివి గణాలు సుట్టుముట్టూ 
శబ్బాసురా శంకరా”
ఛందస్సులోని యతిని గణాలను తీసుకుని ఈశ్వరునిలోని యతికి ఆతని ప్రమధ గణాలకు ఇంత చక్కగా లంకేసి సర్వం ఈశ్వరమయమని తనచే పలికించేది వాడే అని ఎంత అందంగా చెప్పాడు. 
***
కన్ను దెరిస్తె నువ్వే 
కన్నులు మూస్తెభి నువ్వే
మా కండ్లల కారు చీకటుల కారణమేందిరా.. 
శబ్బాసురా శంకరా

బిడ్డా ఇది పాపిష్టిలోకము 
దీన్ని నేనే జూడ మీకెందుకు
అనిమాకన్నులు మూసిపెట్టినవు లే 
శబ్బాసురా శంకరా
కళ్ళు మూసినా తెరిచినా కారుచీకట్లే ఏమీ కనపడదంటూ కళ్ళలో నీళ్ళుకారడానికి బదులు చీకట్లు కారు తున్నాయి అని అంటూ ఒక్క పదానికి ఎన్ని భావాలు. 
***
కారటుదీస్తది సిల్క 
పనులైతై పైసలిమ్మంటదీ
ఇది కాకింటది కావు కావంటది 
శబ్బాసురా శంకరా
హ హ జాతకం కార్డు తీసిన చిలక నీ పనులవుతాయి పైసలివ్వవోయ్ అని అడిగితే పైన ఎగురుతున్న కాకి ఇది  విని తన కావ్ కావ్ అనే అరుపులతో ఆపనులు కావుకావు నమ్మద్దని చెప్తున్నదని భరణి చమత్కారం :-) శెబ్బాస్ అనిపించుకోక ఏముంది.
***
క్వాయిష్ ఒక్కటె నాకు ఎప్పటికీ 
కైలాసమెటు బోవుడో
కాశీబోవుడు కాలిపోవుడూ 
శబ్బాసురా శంకరా

******

భరణి వెండి పండుగ వీడియో ఇక్కడ చూడవచ్చు. తన ప్రసంగం 11ని:25సె కు మొదలౌతుంది. తనికెళ్ళ భరణి గారి ప్రసంగం చివరలో 26ని:32సె. దగ్గర తెలుగు భాషకు మాత్రమే ప్రత్యేకమైన సాహితీ ప్రక్రియ పద్యం అని చెపుతూ, శ్రీకృష్ణదేవరాయలు గారు అల్లసాని పెద్దనని కవిత్వం లక్షణాలు ఎలా ఉండాలి అని అడిగితే పెద్దన గారు ఆశువుగా చెప్పిన “పూతమెరంగులన్” పద్యమును భరణిగారు చదివిన తీరు పండితులను పామరులను సమానంగా ఆకట్టుకుంటుంది అంటే అతిశయోక్తి కాదేమో. 


ఇటీవలే వెండి పండుగ జరుపుకున్న మా తనికెళ్ళ భరణి నిండు నూరేళ్ళూ మరెన్నో వైవిధ్యభరితమైన పాత్రలు పోషిస్తూ మరిన్ని మంచి రచనలు చేయాలనీ, ఆ శక్తినీ, ఆసక్తినీ, ఆయుష్షునీ ఆకళామతల్లి తన ముద్దుబిడ్డకు ఆశీస్సులుగా అందజేయాలని మనసారా కోరుకుంటూ శలవు.

ఆదివారం, నవంబర్ 21, 2010

బ్లాగ్వన భోజనాలకు నావంతు :-)

జ్యోతిగారు బ్లాగ్ వన భొజనాలకు ఆహ్వానాన్నందించారు బాగానే ఉంది కానీ మన వంతుగా మనం ఏం తీసుకు వెళ్దాం అని కాస్సేపాలోచించానా అంతలో మనల్ని పదో తరగతి నుండి ఇలాంటి వన భోజనాలు లేదా పాట్ లక్ లలో ఆదుకుంటున్న సరంజామా గుర్తొచ్చింది. అవును కదా మరి అందరూ వంటలే చేసుకొస్తే ప్లేట్లు, కట్లెరీ ఎవరు తెస్తారు అని వెంటనే అవి పట్టుకొద్దాం అని నిర్ణయించేసుకున్నా :-D మాములుగా ఇదివరకు అలవాటైన ప్లాస్టిక్ సామాగ్రి పట్టుకొద్దామంటే ఈ మధ్య పర్యావరణం పై మక్కువ పెరిగింది అదీకాక కాస్తంత గ్రాండ్ గా కూడా ఉంటుందని మన బ్లాగర్లందరి కోసం వెండి కంచాలు, బంగారు పూతపూసిన కట్లెరీ తీసుకువచ్చాను అందుకోండి. అహా మాకు మ్యాచింగ్ మ్యాచింగ్ కావాలి అంటారా అలాగే వెండి కట్లెరీ కూడా ఆ చివర్న ఉన్నాయ్ చూడండి.

వెండి కంచాలు
బంగరు పూత పూసిన కట్లెరి
వెండి కట్లెరీ
సరే మరి పేపర్ టవల్స్ ఎక్కడ బాబు అంటారా ? చెప్పాను కదండీ పర్యావరణ కాలుష్య నివారణార్థం ప్లాస్టిక్ మరియూ పేపర్ ఉపయోగం నిషిద్దం. కాబట్టి నామాట విని ఈ సారికి మీ మీ కర్చీఫ్ లకో, చున్నీలకో, పైట చెంగులకో పని పెట్టేయండి అవేవీ అందుబాటులో లేవంటే ఓ మహత్తరమైన చిట్కా ఏంటంటే ఎవరూ గమనించకుండా స్టైల్ గా ఫ్యాంట్ జోబులో చేతులు పెట్టుకుని లోపల వైపున్న గుడ్డకి తుడిచేసుకోండి :-D ఏదో సరదాగా రాసా, నో అఫెన్స్ ప్లీజ్.

రాత్రి ఇక్కడి వరకే టైప్ చేసి ఉదయాన్నే పోస్ట్ చేసేద్దాం అనుకున్నా కానీ ఉదయాన్నే కాస్త తొందరగా పదింటికి లేచి ఆత్మారాముడ్ని శాంతింప చేద్దామని ఆలోచిస్తుంటే అవును ఇదెందుకు బ్లాగ్ లో పెట్టేయకూడదూ అనిపించింది. ఆలోచనొస్తే ఊరుకుంటామా, మరి నేను చేసిన ఈ స్టీందోశ కూడ రుచి చూసి వెళ్ళండి. అంటే మరి హోటల్లో చేసే స్టీందోశ ఎలా చేస్తారో నాకు తెలీదు మరి దీన్ని స్టీందోశ అనచ్చోలేదో కూడా నాకు తెలీదు. నేను చేసుకునే ఈ దోశ ప్రత్యేకత ఏంటంటే అస్సలు నూనె వాడకపోవడం ఇంకా పెనం పైన మూత పెట్టి ఆవిరితో కూడా ఉడికించడం. అందుకే దీన్ని నేను స్టీందోశ అని పిలుచుకుంటాను, ఎప్పుడైనా ప్రత్యేకమైన అకేషన్ కు నెయ్యివేసి పలచగా కరకరలాడేలా చేసిన దోశలు తిన్నా, సాధారణంగా నాకు ఇలా స్టీం చేసుకునే దోశలంటేనే ఇష్టం, కాస్త పలచగా పోసి ఎక్కువ కాలిస్తే ఇవికూడా కరకరలాడుతాయండోయ్.

నేనైతే మా ఇంటిదగ్గరలోని బేకరీలోనో కిరాణా కొట్టులోనో దొరికే రెడీమేడ్ దోశపిండి కొనుక్కొని వచ్చి చేస్తాను. ఓపిక ఉన్నవాళ్ళు ఒక వంతు మినప్పప్పుకు ఒకటింపావు వంతు బియ్యం ఓ ఐదుగంటలు నాన పెట్టి మిక్సీలో రుబ్బుకుని మెత్తని దోశ పిండి తయారు చేసుకోవచ్చు. వంటలో కార్బోహైడ్రేట్స్ తగ్గించాలనుకునే వాళ్ళు మినప్పప్పు ఎక్కువ వేసి బియ్యం తగ్గించుకోవచ్చు కాకుంటే దోశలు కాస్త గట్టిగా వస్తాయి అవి మెత్తబడాలంటే మిక్సీలోవేసేముందు కాసిన్ని మెంతులు కలుపుకోవచ్చు కాకుంటే రుచి కొద్దిగా మారుతుంది. ఇక బియ్యం ఎక్కువేసిన ఈ పిండి ముందు రోజు రాత్రే రడీ చేసుకుని ఒక ఐదారు గంటలు పులవనిచ్చి ఉదయాన్నే దోశలు వేసుకుంటే పుల్లట్లు బ్రహ్మాండంగా వస్తాయి కానీ ఐదుగంటలైన వెంటనే ఫ్రిజ్ లో పెట్టటం మరిచి ఎక్కువ పులిస్తే రుచి పాడైపోతుంది కనుక జాగ్రత్తగా ఉండాలి. నేను కొనుక్కొచ్చిన పిండికి కాసిని నీళ్ళు కాస్తంత ఉప్పు వేసి బాగా కలిపి పక్కన పెట్టుకుంటాను, ఎప్పుడైనా పిండి మరీ తాజాగా ఉండి అస్సలు పులవలేదు అనిపిస్తే కాస్త పెరుగు కానీ మజ్జిగ కానీ కలుపుతుంటాను.

మనం నూనె కూడా వాడట్లేదు కనుక నాన్ స్టిక్ దోశల పెనం ఉపయోగిస్తే దోశలు పెనానికి అంటుకోకుండా చక్కగా వస్తాయి . ఇక మొదటి దోశ ఎప్పుడూ సరిగా రాదు అంటూ ఉంటారు చాలామంది కానీ గ్యాస్ మంటను మీడియం కన్నా కాస్త తక్కువలో ఫోటోలో చూపినట్లుగా  పెట్టి ఓపికగా పెనం సరైన ఉష్ణోగ్రతకు చేరుకునే వరకూ ఎదురు చూస్తే మొదటి దోశ ఐనా పెనంకు అంటుకు పోకుండా చక్కగా వస్తుంది. ఈ సరైన ఉష్ణోగ్రత తెలుసుకోడానికి నేను పెనం పై ఇంచుమించు మూడు అంగుళాల దూరంలో అఱచేయి బోర్లించి చేతికి వేడి తగిలేదీ లేనిదీ చూస్తాను. అలా పెనం వేడెక్కాక ఒక గరిటెతో దోశపిండిని పెనం మధ్యలో వేసి గరిటె అడుగుభాగంతో పిండిపై నెమ్మదిగా నొక్కుతూ పిండిని గుండ్రంగా పెనం అంతా పరచుకునేలా తిప్పాలి. ఆ వెంటనే పెనం పైన దోశను పూర్తిగా కవర్ చేయగల మూతను బోర్లించాలి, ఈ మూత గాజుదైతే దోశ స్థితిని ఎప్పటికప్పుడు పర్యవేక్షించడానికి సులువుగా ఉంటుంది. ఈ మూత వలన అవిరికి దోశ పైన కూడ చక్కగా ఉడికినది గమనించి మూత తీసి అట్లకాడతో అంచు వెంబడి మెల్లగా దోశను పెనం నుండి వేరు చేసి ఆపై పూర్తిగా తీసి ప్లేట్లో సర్వ్ చేసుకోవచ్చు దోశను తిరగేయాల్సిన అవసరం ఉండదు. అలా కాదూ రెండు వైపులా ఎక్కువగా కాలిన క్రిస్పీదోశ నాకిష్టం అంటే తిరగేసి రెండోవైపు కూడా కాల్చవచ్చు.

దోశకూ దోశకు మధ్య నూనె/నెయ్యి లో ముంచిన గుడ్డతో కానీ అవి వద్దనుకుంటే తడి గుడ్డతో కానీ సగం కోసిన ఉల్లిపాయతోకానీ పెనం అంతా ఒకసారి రుద్దితే ఉష్ణోగ్రత కాస్త తగ్గి పెనం అంతా సమంగా విస్తరించడం వలన దోశ చక్కగా వస్తుంది. ఇక దోశ పైన పలుచగా గుంటూరు సంబారు కారం చల్లుకోవడమో (మన దగ్గర స్టాకులేదు అందుకే ఫోటోబులో అది మిస్సింగ్) లేదా అసలు పిండిలోనే ఉప్పుతో పాటు కాస్తంత కారం కూడా కలిపేయడమో చేశారంటే ఈ దోశలను చట్నీకూడా అవసరం లేకుండా లాగించేయచ్చు. పై ఫోటోలోనిది ఒక్క చుక్క ఆయిల్ కూడా ఉపయోగించకుండా వేసిన దోశ. That is హెల్తీ దోశ making for dummies :-)

బుధవారం, నవంబర్ 17, 2010

రక్త చరిత్ర - 1

"నా సినిమాలో హింసా రక్తపాతం మాత్రమే ఉంటాయి అవి చూడాలనుకున్న వాళ్ళె ఈ సినిమాకు రండి మిగతావాళ్ళు చూడకపోయినా పర్లేదు" అంటూ వర్మ స్పష్తం చేశాక కూడా రక్త చరిత్ర సినిమా చూడాలా అసలే మనకి హింసాత్మక సినిమాలను భరించడం కష్టం. రక్త చరిత్ర సినిమా విడుదలైన రోజు నా ఆలోచనలు ఇవి కానీ వర్మ మీదున్న అపారమైన అభిమానం తో అసలు కథేమిటో ఎలా తీసాడో తెలుసుకోడానికి ఒక్క సారైనా చూడకపోతే ఎలా అని తెలుగు వర్షన్ కోసం వెతికాను కానీ బెంగళూరు లో రిలీజ్ అవ్వలేదు ఆహ సర్లే ఈ విధంగా తప్పించుకున్నాం అనుకుని ఇక ఆ ఆలోచన వదిలేశాను. అనుకోకుండా ఓవారం క్రితం షో టైమింగ్స్ చూస్తుంటే బెంగుళూరు లో తెలుగు వర్షన్ కూడా విడుదల అయి ఉండటం గమనించిన వెంటనే పరుగున వెళ్ళిపోయాను. థియేటర్ లోపలికి అడుగుపెట్టి పరికించి చూస్తే ఒక మోస్తరు పెద్ద ఆడిటోరియం సగానికి నిండటమే కాక అందులో సగం మహిళా ప్రేక్షకులు ఉండటం నన్ను ఆశ్చర్యపరచింది. ఎంత పిచ్చినా____ని అని తనకు తానే చెప్పుకున్నా, ఎలాంటి సినిమాలు తీసినా వర్మకు ఉన్న అభిమానుల సంఖ్య తగ్గే ప్రసక్తే లేదు అనుకుని నవ్వుకుంటూ నా సీట్లో సెటిలై సినిమా చూడటంలో లీనమయ్యాను.


ఆంగ్ల చిత్రాలు ఒరిజినల్ డివిడి చూసే అలవాటున్న వారు ఎడిషనల్ లాంగ్వేజ్ ఆప్షన్ లో డైరెక్టర్స్ కామెంటరీ అన్న ఆప్షన్ చూసి ఉంటారు ఇందులో సినిమా డైలాగ్ లు చిన్నగా వినిపిస్తూ ఆ షాట్ ఎలా ప్లాన్ చేసిందీ ఎంత కష్టపడింది ఇంకా ప్రేక్షకులు అక్కడ గమనింఛవలసిన అంశాలు ఇత్యాది వివరాలు సినిమా డైరెక్టర్ తన స్వరంతో చెప్తూ ఉంటాడు. ఒకవిధంగా దర్శకుడు దగ్గరకూర్చోబెట్టుకుని తన పాయింట్ ఆఫ్ వ్యూ లో మనకు సినిమా చూపించినట్లనమాట. నాకు ఒక సారి చూసిన సినిమాలు ఇలా డైరెక్టర్స్ కామెంట్ తో చూడటం చాలా ఇష్టం బహుశా దీన్ని చూసి ప్రేరణ పొందారో ఏమో కానీ వర్మ తన వ్యాఖ్యానంతో సినిమా ప్రారంభించారు. చాలాచోట్ల ఈ వ్యాఖ్యానం బాగానే సహాయ పడింది కాని ఒకటిరెండు సార్లు మాత్రం అక్కడ జరుగుతుంది మళ్ళీ ఈయన చెప్పాల్సిన పనేముంది అనిపించింది. ఆమాత్రం విసుగైనా మనకి కలగడానికి కారణం తన కంఠస్వరం. అదే వ్యాఖ్యానాన్ని మరికాస్త ట్రిం చేసి సాయికుమార్ లాంటి మరో గంబీరమైన స్వరం ఉన్న నటుడితో చెప్పించి ఉంటే ఇంకా చాలా బాగుండేది.

ఇంకా సినిమా చూడని వారు సినిమా చూసే ఉద్దేశ్యమున్న వారు నీలిరంగులో ఉన్న ఈ మూడు పేరాల సినిమా కథ చదవకుండా ఉండడం ఉత్తమం. నరసింహారెడ్డికి ముఖ్య అనుచరుడైన వీరభద్రయ్య ఎదుగుదలను చూసి ఓర్వలేని నాగమణి రెడ్డి నరసింహా రెడ్డికి అతనిపై లేనిపోనివి చెప్పి వారిద్దరిని విడదీయడమే కాక నరసింహారెడ్డే వీరభద్రయ్యని నరికేయమని పురమాయించేలా చేస్తాడు. ఎన్నికలలో వీరభద్రయ్య వర్గానికి సానుభూతి దక్కకూడదని వీరభద్రయ్య కుడిభుజమైన మందాని బెదిరించి అతనిచేతే వీరభద్రయ్యని అవినీతిపరుడని ఆరోపింప చేసి దారుణంగా చంపిస్తాడు నాగమణి. తన తండ్రిని చంపింది మందా అయినా చంపించింది నాగమణి, నరసింహ అని తెలుసుకున్న శంకర్ అడవిలో దాక్కుని ఒక్కొక్కరినీ చంపుతూ ఉంటాడు. తండ్రి చావుతో గ్రామానికి వచ్చిన ప్రతాప్ తన అన్న శంకర్ ను కూడా ఎన్ కౌంటర్ పేరిట పోలీసులు పొట్టనపెట్టుకోవడంతో చలించిపోయి తన పట్నంచదువు పక్కన పెట్టి ప్రతీకారంగా నరసింహా, మందా, నాగమణి ముగ్గురిని చంపేస్తాడు. 

నాగమణి కొడుకూ నరరూపరాక్షసుడు ఐన బుక్కారెడ్డి ప్రతాప్ ను వెదికి చంపడానికి చేసిన ప్రయత్నాలు వృథాఅవ్వగా ప్రతాప్ పాపులారిటీకి గండి కొట్టాలని తన పలుకుబడిని పెంచుకోవాలని అధికారం కోసం తన అన్నను ఎన్నికలలో నిలబెడతాడు. కొత్తగా పార్టీ పెట్టి ఆ ఊరిలో సభపెట్టటానికి వచ్చిన సినీనటుడు శివాజీరావు ను బాంబులతో బెదరగొట్టి వెనక్కి వెళ్ళేలా చేస్తాడు బుక్కారెడ్డి. దాంతో అహం దెబ్బతిన్న శివాజీ రావు బుక్కారెడ్డిని ఎదుర్కోగల ప్రతాప్ ని చేరదీసి "నువ్ చేస్తున్న చెడులో కూడా మంచిని చూసాను కానీ నువ్ అధికారంలేకుండా కేవలం అయుధంతో ఏమీ చేయలేవు బ్రదర్ కనుక నా పార్టీ తరపున బుక్కారెడ్డి అన్నకు పోటీగా ఎన్నికలలో నిలబడు" అని ఆఫర్ చేస్తాడు. నరసింహ ని చంపితే నాగమణి అతన్ని చంపితే బుక్కా ఇలా ఎవరో ఒకరు పుడుతున్నారు కనుక సిస్టం ను బాగు చేయాలంటే తనే సిస్టం అవ్వాలి అని నిర్ణయించుకున్న ప్రతాప్ ఎన్నికలలో నిలబడతాడు.
ఎన్నికలలో ఘన విజయం సాధించిన ప్రతాప్ కు శివాజీరావు మంత్రిపదవి ఇచ్చి గౌరవిస్తాడు. ఘోరమైన ఓటమిని భరించలేక దుఖిస్తున్న బుక్కారెడ్డిని అతను ఎన్నికల సమయంలో చేసిన హత్యల కేసుల్లో అరెస్టు చేయడానికి వచ్చిన పోలీస్ ఆఫీసర్ అశ్వని ని చంపేసి జైలు పాలవుతాడు. అలా పోలీసుల కళ్ళెదుట మరో పోలీసాఫీసర్ను చంపి జైలులో ఉన్న బుక్కారెడ్డిని అతనికి ప్రతాప్ పై ఉన్న పగని వాడుకుని తమ పార్టీ ఎదుగుదలకు అడ్డంపడిన ప్రతాప్ ని అంతంచేయాలని పెద్దసారు మరో పెద్దచేతుల త్రినాథరావు సాయంతో బెయిల్ పై విడుదల చేయిస్తాడు. హైదరబాద్ మహేశ్వరి కాంప్లెక్స్ లో ఎవరికీ తెలియకుండా నివసిస్తూ ప్రతాప్ హత్యకు పథకాలు రచిస్తున్న బుక్కారెడ్డిని శివాజీరావు అనుమతితో తన మనుషులను పురమాయించి అతి కౄరంగా హత్య చేయిస్తాడు ప్రతాప్. ఈ హత్యతో శివాజీరావు పార్టీలో కొందరు అసమ్మతి వర్గం ప్రతాప్ ఒక గూండా అని హత్యలు చేసే అతన్ని పార్టీలో ఉంచడానికి వీలు లేదని గొడవచేస్తారు. వారికి సమాధానంగా చంపినది ఒక రావణుడి లాంటి కౄరుడిని అని ప్రతాప్ నారాముడు అని సమర్ధించడమే కాక "శివాజీ రావ్ రాజ్యంలో లో గూండాయిజమనేది కనిపించకూడదు అది అణచి వేయడం మరో పెద్ద గూండా వల్లనే అవ్తుతుంది అది నువ్వే బ్రదర్" అని శివాజీరావ్ ప్రతాప్ కి పూర్తి అధికారం కట్టబెట్టటంతో రాష్ట్రంలో ఒక తిరుగులేని శక్తిగా ఎదుగుతాడు ప్రతాప్. అలా ఎదురు లేకుండా రాష్ట్రాన్ని ఏలుతున్న ప్రతాప్ కు అనుకోని ఒక అడ్డంకి ఎదురైంది ఆ కథ ద్వితీయపర్వంలో అని వర్మ చెప్తుండగా రక్త చరిత్ర-2 ట్రైలర్ తో మొదటి భాగం ముగుస్తుంది.

రెండుగంటల నిడివి గల ఈ సినిమాలో ఒక్క డబ్బున్నోడా పాట తప్ప మరే ఇతర అనవసరమైన సన్నివేశం లేకుండా శరవేగంగా నడిచే కథనంతో ఆద్యంతం ఎక్కడా బోరుకొట్టకుండా నడిపించడంలో వర్మ సఫలమయ్యాడు. అప్పుడే ఇంటర్వెల్ వచ్చిందా అపుడే సినిమా ఐపోయిందా అని అనుకున్నాను. ఈ మధ్య కాలంలో నాకు ఇలా అనిపించిన సినిమాలు చాలా అరుదు. ఇక రక్తపాతం హింస గురించి  ముందునుండీ ప్రచారంలో ఊదరగొట్టడం వలననేమో నాకు మరీ అంత ఎక్కువ అనిపించలేదు, కొన్ని సీన్స్ నెగటివ్ లో చూపించడం,  లాంగ్ షాట్స్, డైరెక్ట్ సబ్జెక్ట్ ని చూపకుండా శబ్దం, చిందిన రక్తం, నటుల హవభావాలతో భీభత్సాన్ని పలికించడం లాటి వర్మ ప్రత్యేకమైన షాట్స్ తో నాకు సగటు ఫ్యాక్షన్ సినిమాలలో ఉన్నహింస కన్న ఏమీ ఎక్కువ లేదు అనిపించింది. ద్వితీయార్ధంలో వయొలెన్స్ పాళ్ళు తక్కువ ఉండటం కూడా నాకిలా అనిపించడానికోకారణం. ఇక విభిన్నమైన కెమెరా యాంగిల్స్, వర్మ స్టైల్ ఆఫ్ టేకింగ్ ప్రతి ఫ్రేమ్ లోనూ కనిపిస్తూ వర్మ అభిమానులను అలరిస్తుంది. ఒక పీరియడ్ ఫిల్మ్ గా వర్మ తీసుకున్న జాగ్రత్తలు అభినందించదగినవి అట్టహాసంగా సుమోలు స్కార్పియోలూ ఉపయోగించకుండా స్కూటర్లు జీప్ లు ఉపయోగించడం ద్వారా చాలా సహజంగా మనం సినిమా కాక ఆసన్నివేశం లో దూరంగా నిలబడి చూస్తున్నామా అన్న అభిప్రాయాన్ని కలిగిస్తాడు. అలానే డిఐ, కాస్ట్యూమ్స్ మరియూ మేకప్ కూడా సహజత్వాన్ని ప్రతిభింబించాయి. ఇవన్ని వర్మ సినిమాలో మినిమం ఎదురుచూసే స్టాండర్డ్స్ వీటిగురించి ప్రత్యేకంగా రాయనక్కర్లేదు అంటారా ఏదో చూసిన సంతోషంలో చెప్తున్నా...

సినిమాలోని ప్రతి పాత్రా ఈసినిమాని తమ నరనరాల్లోకి ఎక్కించుకుని జీవించినట్లు అనిపిస్తుంది ఏంచేశారో కానీ వర్మ అందరినుండీ అలాంటి నటనని రాబట్టుకున్నారు. ప్రతాప్ పాత్రలో వివేక్ లీనమైపోతే బుక్కారెడ్డిగా అభిమన్యు ఒళ్ళు గగుర్పొడిచే కౄరత్వాన్ని పలికించాడు. శివాజీరావు గా శతృఘ్ను అదిరిపోయే మ్యానరిజమ్స్ తో ’బ్రదర్’ ’టాపిక్ ఈజ్ ఓవర్’ లాంటి మాటలు పలకడంలోనూ అలరిస్తారు. నందిని గా చేసిన అమ్మాయి రాధికా ఆప్టే అందం చీరకట్టులో సింపుల్ గా ఉండి ఆకట్టుకుంటుంది, బాణం సినిమాలోని హీరోయిన్ వేదికను గుర్తు చేస్తుంది. కీలకమైన సన్నివేశాలేకాక వీరభద్రయ్య హత్య సన్నివేశంలో మందా వెంటే ఉండి అతనికి రెండో ఆలోచన రానివ్వకుండా అతన్ని ప్రేరేపించడం, భర్తల అకారణ వైరంతో వారి భార్యల మధ్య సంభంధాలు ఎలా మారిపోతాయి, ఫ్యాక్షనిజం రౌడీయిజం రాజకీయ నాయకుల మథ్య సిస్ట్రంలో చేవ ఉన్న పోలీసులు సైతం ఎలా నిస్సహాయులవుతారు ఇలాంటి చిన్న చిన్న సన్నివేశాల చిత్రీకరణ సైతం ప్రత్యేకతతో ఆకట్టుకుంటాయి. సినిమాకు తగిన నేపధ్య సంగీతం సన్నివేశాలకు మరింత ఘాడత చేకూర్చింది కొన్ని చోట్ల రక్త రక్త అంటూ విసిగించినా చాలాచోట్ల ఉపయోగించిన వాయిద్యాలు కానీ శ్లోకాలు కానీ సరైన ఇంపాక్ట్ కలుగజేసాయి అనడంలో ఏమాత్రం సందేహంలేదు. ఇక పాటలంటారా ఇది మాటల సినిమా ఆమాటకొస్తే చేతల సినిమా పాటల సినిమా కాదు కనుక ఆ విషయానికి అంతగా ప్రాముఖ్యత ఇచ్చినట్లు కనిపించదు.

శివాజీరావు పాత్ర గురించి అంతగా గొడవ చేయాల్సిన అవసరం కూడా నాకు ఏం కనిపించలేదు. ఆ పాత్ర అలా ప్రవర్తించడానికి ప్రతాప్ కు సపోర్ట్ చేయడానికి వర్మ సరైన జస్టిఫికేషన్ ఇచ్చాడు. ముల్లును ముల్లుతోనే తీయాలి అన్న సూత్రం అందరికీ తెలిసిందే అందరూ పాటిస్తున్నదే అదే పని శివాజీరావు కూడా చేశాడు. అలాంటి పని అతని గొప్పతనాన్ని ఎందుకు తగ్గిస్తుందో నాకు అర్ధంకాలేదు. నొబడీ ఈజ్ పర్ఫెక్ట్ ఆయన మహానుభావుడైనంత మాత్రాన ఎన్నో మంచి పనులు చేసినంతమాత్రానా ఆ మంచి చేయడనికి అడ్డుపడుతున్న రాక్షసులను తొలగించడానికి పోరాటమార్గాన్ని ఎంచుకోవడం తప్పెలా అవుతుంది. అది కూడా ఒక లీడర్షిప్ లక్షణం అని ప్రజలు ఎందుకు ఒప్పుకోలేకపోతారో నాకెప్పటికీ అర్ధం కాదు. ప్రజాస్వామ్య రాజ్యంలో పోలీసుల అండతో కూడా ఒక ఊరిలోకి అడుగుపెట్టలేని నిస్సహాయ స్థితిలోకి తనని నెట్టివేసిన ఒక రాక్షసుడిని ఎదుర్కోవడానికి ఆయనకి అంతకన్నా మార్గం లేకపోయింది.
మొత్తానికి మరో మంచి సినిమా చూసిన సంతోషం నా మొహంలో ప్రతిఫలిస్తుండగా వర్మ శకంలో పుట్టి అతని సినిమాలు చూస్తూ ఎదుగుతున్నందుకు మరోసారి గర్వపడుతూ ధియేటర్ నుండి బయటకు వచ్చిన నేను ఆ క్షణం నుండే రక్త చరిత్ర రెండవభాగం ఎప్పుడు విడుదల అవుతుందా అని ఆసక్తిగా ఎదురు చూడటం మొదలు పెట్టాను.

సోమవారం, నవంబర్ 15, 2010

బెంగళూరు పుస్తకోత్సవం 2010

ప్రతి ఏడు ఈ పుస్తకోత్సవాల గురించి వినడమే కానీ వెళ్ళడానికి అస్సలు కుదిరేది కాదు. ఈ సారి ఎలాగైనా వెళ్ళాలి అని సెల్ లోనూ క్యాలెండర్ లోను రక రకాల రిమైండర్లు పెట్టుకుని ఎట్టకేలకు ఈవేళ వెళ్ళిరాగలిగాను. నిజంగా ఇదో మహా ఉత్సవం అద్భుత ప్రపంచం కొన్ని పాత పుస్తకాల స్టాల్స్ తోపాటు కొందరు పబ్లిషర్స్ స్టాల్స్, కొన్ని పుస్తకాల షాపుల స్టాల్స్, కొన్ని ఇంటర్నేషనల్ ప్రత్యేక స్టాల్స్, రామకృష్ణ మఠం స్టాల్, ఇస్కాన్ స్టాల్, ఖురాన్ కి సంభందించిన స్టాల్ మరియూ ఇస్లాం స్టూడెంట్స్ కు ప్రత్యేకమైన స్టాల్. ఇంకా మధ్యలో అక్కడక్కడ పుస్తక పఠనానికి సంబందించిన టూల్స్ స్టాల్, స్టేషనరీ స్టాల్, ఇంటర్నేషనల్ డివిడిల స్టాల్ లాంటి పుస్తకాలకు సంభందించిన వైవిధ్యభరితమైన ప్రదర్శనలతో బాగా ఆకట్టుకుంది. సమయాభావం వలన నేను రెండు గంటలకు మించి గడపలేకపోయాను కానీ కాస్త తీరిక చేసుకుంటే అన్ని భాషల (హిందీ,ఇంగ్లీష్, తెలుగు) పుస్తకాలపై ఇష్టం ఉన్నవారు చాలా సమయం గడపవచ్చు.

డిస్కౌంట్స్ పరంగా గొప్పగా ఉన్నట్లైతే ఏమీ కనిపించలేదు ఇంటర్నేషనల్ స్టాల్ లో మాత్రం యాభై మరియూ వంద రూపాయలకు మంచి కలర్ ఫుల్ ప్రింటింగ్ ఉన్న పుస్తకాలు ఉన్నాయి కానీ వాటిలో నాకు అంతగా ఆసక్తికరమైనవేమీ కనిపింఛలేదు వివరంగా చూడలేదనుకోండి నేను మరికాస్త సమయం గడిపి ఉంటే మరిన్ని వివరాలు ఇవ్వగలిగి ఉండేవాడ్ని. ఏర్పాట్లు అంటే స్టాల్స్, లైటింగ్, కార్పెట్ లాటివి అన్నీ బాగున్నాయి కానీ మొదటి పావుగంట కరెంట్ లేకపోవడం కాస్త విసుగు తెప్పించింది. మంచినీటి సౌకర్యం కూడా నాకు బయటకు  వచ్చేముందు లాంజ్ లోతప్ప ఎక్కడా కనిపించలేదు. బయటకి వచ్చేముందు లాంజ్ లోని చిన్న కేఫ్ లాంటి సెటప్ లో స్నాక్ ఐటంస్, స్వీట్స్, శాండ్విచ్, కార్న్ లాంటివి దొరుకుతున్నాయి.

ఇక తెలుగుకు సంభందించి ఇక్కడ మూడు స్తాల్స్ ఉన్నాయి, ఠాగూర్ పబ్లికేషన్స్, విక్టర్ పబ్లికేషన్స్, విశాలాంధ్ర పబ్లికేషన్స్. ఇంకా ఇస్కాన్ మరియూ రామకృష్ణ మఠం స్టాల్స్ లో అతి కొన్ని తెలుగు రచనలు ఉన్నాయి. కింద ఇచ్చిన బొమ్మలో తెలుగు పుస్తకాల స్టాల్స్ ఎక్కడ ఉన్నాయో మార్క్ చేశాను గమనించ గలరు. అన్ని షాపులకు సరైన అవకాశం ఇవ్వడానికి ఎంట్రన్స్ మరియూ ఎక్సిట్ ను ప్రతిరోజూ మారుస్తారు (బొమ్మలో ఎరుపు రంగుతో entrance/exit అని రాసి ఉన్నవి) అందుకే టిక్కెట్ కౌంటర్ రిఫరెన్స్ గా తీసుకుని మీరు వెళ్ళిన దారిని బట్టి ఈ స్టాల్స్ ఎక్కడ ఉన్నది సరిగా అంచనా వేసుకోవచ్చు. ఠాగూర్ పబ్లిషర్స్ ది సింగిల్ స్టాల్ కానీ ఇతర పబ్లిషర్స్ నుండి కూడా మంచి పుస్తకాలే ఉన్నాయి. విక్టర్ వారిదాన్లో పెద్దబాలశిక్షకు నిఘంటువులకు పెద్ద పీట వేశారు ఇంకా భక్తి, యోగా, తంత్ర, జ్యోతీష్యం కి సంభందించిన పుస్తకాలు ఎక్కువ ఉన్నాయి.
విశాలాంధ్ర బుక్ స్టాల్ లో మంచి కలక్షన్ తోపాటు వారి హాస్పిటాలిటీ చాలా బాగుంది వీరి పుస్తకాలు ఎలా అమ్మాలో వీరికి బాగా తెలుసు అని ప్రత్యేకంగా ఇప్పుడు చెప్పాల్సిన పనిలేదు కానీ మిగతా చోట్ల కన్నా వీరి రిసెప్షన్ మరియూ సందర్శకులకు సహాయం చేసే పద్దతి నాకు బాగా నచ్చింది. నాషాపింగ్ అంతా విశాలాంధ్రలోనే చేశాను, ప్రత్యేకంగా లిస్ట్ ఏమీ పట్టుకెళ్లలేదు లెండి కనిపించినవి ఏవో కొన్ని కొనేశాను. వీరు అనంతపురం నుండే కాక హైదరాబాద్ నుండి కూడా రోజూ పుస్తకాలు తెప్పిస్తున్నారు కనుక మీరు ఏవైనా పుస్తకాలు ప్రత్యేకంగా కావాలంటే వీరికి చెప్పి తెప్పించుకోవచ్చు. ఇక్కడ మీరు ఎక్కువ పుస్తకాలు కొంటే మాత్రం బిల్లింగ్ పై శ్రద్ద పెట్టండి ఆ డిస్కౌంట్లదేముంది లే పుస్తకం పైన ఉన్న ధర చెల్లిద్దాం అంటే మీ ఇష్తం కానీ మీరు విశాలాంధ్ర మెంబర్ ఐతే (ఏడాది క్రితం నే గుంటూరు లో తీసుకున్నపుడు రెండు సంవత్సరాల సభ్యత్వానికి 25 రూ.లు) మీకు విశాలాంధ్ర పుస్తకాలపై ఇరవై శాతం మరియ ఇతర పబ్లిషర్స్ పుస్తకాలపై పది శాతం రాయితి దొరుకుతుంది. ఈ రాయితీపై వీళ్ళు అసహనం ప్రదర్శించడం వీలైతే స్కిప్ చేయడం గమనించాను అందుకే మీకు గమనించమని ప్రత్యేకంగా చెప్తున్నాను.

ఈ నెల ఇరవై ఒకటి (ఆదివారం Nov 21st) వరకూ సాగే ఈ పుస్తకోత్సవానికి ప్రవేశ రుసుము ఒక్కొక్కరికి ఇరవై రూపాయలు, సమయం ఉదయం పదకొండు గంటలనుండి రాత్రి ఎనిమిది వరకూ. అలానే గుర్తుంచుకోవాల్సిన మరో ముఖ్యమైన విషయం సరిపడ డబ్బు మీ వెంట తీసుకు వెళ్ళాల్సి ఉంటుంది ఇక్కడ ఏ స్టాల్ లోనూ క్రెడిట్ కార్డ్ పై చెల్లించే అవకాశం లేదు, అలానే ఏటియం కూడా చూడలేదు.

మరికొన్ని వివరాల కోసం బుక్ ఫెస్ట్ వెబ్సైట్ ఇక్కడ చూడండి.
విశాలాంధ్ర స్టాల్ లోని పుస్తకాల గురించి మరికొన్ని వివరాలకు పుస్తకం లోని వ్యాసం ఇక్కడ చూడండి.

ఇక నే కొన్న పుస్తకాల జాబితా అంటారా ఎప్పటికి ఇవన్ని చదవడం పూర్తి చేస్తానో కానీ చిట్టా ఇదిగో చిత్తగించండి.
1.నామిని గారి ఇస్కూలు పుస్తకం(ఇస్కూలు పిలకాయల కత, పిల్లల భాషలో అల్జీబ్రా, చదువులా చావులా, అమ్మ చెప్పిన కతలు, పిల్లల్తో మాట్లాడాల్సిన మాటలు) (వీరి పుస్తకాలు నాకు అస్సలు దొరికేవి కావు ఇప్పటికి మొదటి పుస్తకం చదివే వీలు చిక్కింది).
2.శ్రీపాద వారి కలుపు మొక్కలు (మొన్న గుంటూరులో మార్గదర్శి, వడ్లగింజలు, పుల్లంపేట జరీ చీర తో పాటు ఇది దొరకలేదు, ఆలోటు ఇప్పుడు తీరింది).
3.పాలగుమ్మి వారి రచనల మూడవ  సంపుటం (బ్రతికిన కాలేజి, చచ్చి సాధించాడు, భక్త శబరి, చచ్చిపోయిన మనిషి నవలలు).
4.బుచ్చిబాబు కథలు మొదటి సంపుటం (వీరి రచనలు చదవడం ఇదే మొదలు).
5.అడివి బాపిరాజు గారి నారాయణరావు నవల.
6.భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు గారి రచనలు మొదటి సంపుటం(ఓ 20 తక్కువ 500 జోకులు మరియూ 9 హాస్య కథానికలు:-)
ఇవి కాక ఈ కింది వంశీ రచనలు
7.వెండితెర నవలలు (శంకరాభరణం, సీతాకోకచిలుక, శుభోదయం, అన్వేషణ సినిమాలపై).
8.ఆనాటి వాన చినుకులు (23 కథల సంపుటం).
9.మంచు పల్లకీ.
10.గాలికొండాపురం రైల్వేగేటు.
11.గోకులంలో రాథ.
12.వెన్నెల బొమ్మ.

శనివారం, నవంబర్ 13, 2010

ఓ రేంజ్ ఆడియో ఓ బేబి / ఓ బాబు

సాథారణంగా ఎలాంటి తెలుగు సినిమాఐనా ఆడియో రిలీజ్ ఐన వెంటనే సాధ్యమైనంత త్వరగా వినడం నాకు అలవాటు కనీసం ఒక్క పాట ఐనా బాగుండకపోతుందా అని ఒక ఆశ అనమాట. కాని ఒకోసారి కొన్ని ఆల్బంలు అనుకోని కారణాల వల్ల వెంటనే వినడానికి కుదరదు. అదేంటో నాకు అలా కుదరనపుడల్లా ఆ ఆడియో ఖచ్చితంగా హిట్ ఐ తర్వాత విన్నపుడు ఎలా మిస్ అయ్యాను ఇన్ని రోజులు అనిపిస్తుంది. అలా నేను మిస్ అయి ఆలస్యంగా విన్న ఆడియో ఆరెంజ్. ఆ మధ్య చాలా బిజీగా ఉండి అసలు ఈ సినిమా ఆడియో రిలీజ్ అయినది కూడా తెలుసుకోలేకపోయాను. కాస్త తీరిక దొరికాక చూస్తే పాటలన్నీ ఒకదాన్ని మించి ఒకటి ఉన్నాయి. ఈ మధ్య కాలంలో నాకు ఒక ఆల్బంలో అన్ని పాటలు బేషరతుగా నచ్చినది ఈ సినిమాకేనేమో. హెరీస్ జయరాజ్ పాటలు ఇదివరకు కూడా కొన్ని ఆల్బంలలో చాలా సార్లు విన్నా అన్ని పాటలు బాగుండటం అరుదే. అదీకాక ఇప్పటి వరకూ విన్నవి అన్నీ తమిళ డబ్బింగ్ సినిమాలవే అవడంతో కాస్త నిరాశగా ఉండేది. మొదటి సారి ఈ ఆల్బం మాత్రం చాలా సంతోష పెట్టింది. పాటలన్నీ మంచి హుషారుగా స్టైలిష్ గా నవతరపు పోకడలు పోతున్నా మెలోడిలు కూడా ఉండటంతో ఆల్బం ఒక షడ్రసోపేత విందులా వినిపిస్తుంది.


ఊల ఊలాలా/ సిడ్నీ నగరం : ఓ నగరం ఇన్ని రోజులు తన ప్రియురాలిని తనకి కనబడకుండా దాచి ఉంచి నేరం చేసిందని, ఐనా చివరికి తన తప్పు తాను తెలుసుకుని సిగ్గుపడుతూ ఈ రోజు నిన్ను నాకు చూపించింది ఇక ఆలస్యం చేయకుండా ప్రేమించేయమంటూ సాగే ఈ పాట కాన్సెప్ట్ నాకు భలే నచ్చేసింది. సురేంద్ర కృష్ణ/కేదారనాద్ పరిమి రచించిన ఈపాట కారుణ్య స్వరంలో స్టడీ బీట్ తో మెలొడీనా లేక బీట్ సాంగా అని కేటగరైజ్ చేయడానికి ఆలోచించేలా చేస్తుంది. మధ్య మధ్య వచ్చే ఇంగ్లీష్ బిట్స్ కాస్త అడ్డంపడతాయి కానీ అవికూడా ట్రెండీగా ఉన్నాయ్.

చిలిపిగ చూస్తావ్ అలా: ఇది మరో మంచి మెలోడీ, ప్రారంభంలో వచ్చే మ్యూజిక్ బిట్ చాలా హాయిగా మొదలై మన చేయి పట్టుకుని  పాటలోకి నడిపించుకు వెళ్తుంది. వనమాలి రచనలోని పదాలు కార్తీక్ స్వరంలో హేరీస్ ఆధ్వర్యంలో హొయలు పోయాయి. మధ్యలో వచ్చే "కొంచెం మధురము" బిట్ పాట విన్న వెంటనే మనసులో నిలిచిపోయి మనల్ని హమ్ చేసేలా చేస్తుంది. కథానాయకుడు ప్రేమ అనుకున్నది ప్రేమకాదని తేలాక నిజమైన ప్రేమను వెదికే ప్రయత్నంలో ప్రేమనే నిందిస్తూ ఈపాట కాన్సెప్ట్ సాగుతుంది.

నేను నువ్వంటూ : వనమాలి రచనలో నరేష్ అయ్యర్ స్వరంతో సాగే ఈ పాట మంచి మెలోడిగా మనసులో నిలిచిపోతుంది. తన ప్రేమని నిజాయితీనీ పొగుడుకుంటూ వాటిలోని ఘాడత మూలంగా తనని ప్రేమించకుండా ఉండటం నీ వల్లకాదు అని కథానాయికకి చెప్తూ సాగుతుంది ఈపాట. పాటంతా స్మూత్ గా చాలా హాయిగా సాగిపోతుంది. ఈ పాట గురించి నే చెప్పడం కన్నా మీరు విని ఆస్వాదించడం బెటర్. 


హలో రమ్మంటె : రామజోగయ్య శాస్త్రి రచనతో విజయ్ ప్రకాష్ పాడినది ఈ పాట. మంచి డ్యాన్స్ కు స్కోప్ ఉన్న పాట అనిపించింది. నువ్వు రమ్మంటే వచ్చిన ప్రేమ కాదు నువ్వు పొమ్మంటే పోడానికి అంటూ తన ప్రేమ గొప్పతనాన్ని చెప్తూ ఆ ప్రేమను ఒప్పుకొమ్మని అడిగే కాన్సెప్ట్ తో సాగుతుంది ఈ పాట. చరణానికి ముందు ర్యాప్ తర్వాత వచ్చే ఓ.ఓ అన్న ఆలాపన నాకు బాగా నచ్చింది.  

ఓ రేంజి లవ్ ఇది: పాట ముందు మొదలయ్యే డ్రం బీట్ పాట ఎలా సాగనుందో హింట్ ఇస్తూ ఒక మూడ్ క్రియేట్ చేస్తుంది. వనమాలి రచన లొ బెన్నీ పాడాడీపాటను. పల్లవిలో హిందీ ఇంగ్లీష్ తెలుగు కలిసిన సంకరభాష వాడినా స్టైల్ లో అది కొట్టుకుపోయింది. ఇది కూడా తన ప్రేమ గొప్పతనాన్ని తెలుపుతూ ఆ ప్రేమను పొందాలంటే డేరింగ్ కావాలను చెప్తూ మోసగాళ్ళ దగ్గర ప్రేమ కోసం ఎదురు చూడకు నిజాయితీ ఐన ప్రేమను గుర్తించమని తన ప్రియురాలిని అడుగుతూ సాగుతుంది. మంచి హుషారైన పాట.

రూబా రూబా: ప్రేమలో తన పరిస్థితి గురించి వివరిస్తూ సాగే ఈపాట వనమాలి సాహిత్యంతో సింపుల్ గా "ఎంత సేపు కలిసున్నా ఆశే తీరదే ", "నీతో ఉంటె సంతోషం కాదా నిత్యం నా సొంతం" లాంటి వాడుక మాటల లైన్స్ తో అలరిస్తుంది, అక్కడక్కడా హిందీ లైన్స్ ఉన్నా స్వరంలో కలిసిపోయి పెద్దగా ప్లోకు అడ్డం పడవు.

బుధవారం, నవంబర్ 03, 2010

రజని ఇష్టైల్ - సరదా యాడ్స్

రజనీ స్టైల్ యాడ్స్, టీవి అందుబాటులో లేని వారి కోసం, చూసి ఆనందించండి. మొదటిది ఈ మధ్య విడుదలైనది రెండవది చాలా పాతది మీరు ఇప్పటికే చూసి ఉండవచ్చు. కానీ మరో సారి చూసి నవ్వుకోదగిన వీడియో :-)



ఆదివారం, అక్టోబర్ 31, 2010

హెచ్చవేత - చైనీయుల పద్దతి(ట)

ఇప్పటికే ఈ వీడియో మీలో చాలా మంది చూసి ఉండచ్చు, కానీ నేను నిన్నే చూశాను and felt amazing. నా స్కూల్ డేస్ లో నాకు ఈ ట్రిక్ తెలిసుంటే ఎంత బాగుండేది, ఎన్ని కష్టాలు తప్పేవి అని చాలా అనిపించింది :-)

Show this to your kids at your own risk :-D


బుధవారం, అక్టోబర్ 27, 2010

సుత్తి ఎవరి సొత్తు?

నిన్న రౌడి గారి బ్లాగ్ లో శంకరయ్య గారు సుత్తి ఎవరి సొత్తు? విశ్లేషణ ఇవ్వగలరా అని అడిగిన ప్రశ్న చూసి వెంటనే నేనెరిగిన నాలుగు ముక్కలు చెప్దామని వారి ప్రశ్ననే శీర్షిక గా చేసుకుని సుత్తి గురించి కాసేపు సుత్తి కొడదామని ఈ టపా మొదలెట్టాను. వారేదో ఆంగ్ల నవలలో "You had been hammering Mr. Lanslott for the money since longtime" అన్న వాక్యం చదివి ఈ పదం ఆంగ్ల రచయితలు ఇదివరకే వాడినట్లున్నారు మన జంధ్యాల గారి ఐడియా కాదేమో అనిపించింది అన్నారు. ఆంగ్లంలో hammering అన్న ఉపయోగం గురించి వెతికితే ఈ కింది జవాబిచ్చింది. ఆ వివరాలు ఈలింక్ లో చూడవచ్చు. >>"to interrogate someone; to ask questions endlessly of someone. The cops kept hammering away at the suspect until he told them everything they wanted to know. They hammered at him for hours."<< వారు ఉదహరించిన వాక్యం కూడా ఈ అర్ధానికి సరిపోయినట్లు అనిపిస్తుంది.

ఇక మన జంధ్యాల గారు తెలుగు ప్రజలకు పరిచయం చేసిన సుత్తి గురించి నేను కొత్తగా చెప్పాల్సిందేమీ లేదు. వారి మాటలలోనే సుత్తివేలు గారి నోటివెంట సుత్తి గురించిన వ్యాఖ్యానం ఈ క్రింది వీడియో లో చూడండి. బహుశా జంధ్యాల గారు ఆంగ్లంలో ఉపయోగించిన పద్దతి నుండి inspire అయి ఉండచ్చు కానీ వారు తెలుగు వారికి పరిచయం చేసిన ఈ సుత్తికొట్టడం అనేమాటకు సర్వ పేటెంట్ హక్కులు జంధ్యాల గారివే అని నా అభిప్రాయం :-)


ఆ వాక్ప్రవాహానికి శోషొచ్చి పడిపొయిన భరతుడు కాస్సేపటికి తేరుకుని "అన్నయ్యా నేను రాను అని ఒక్క మాట చెబితే చాలదా ఇంత సుత్తెందుకూ" అన్నాడట. అలా భరతుడి నోట్లోనుంచి రాలిన  ఆ సుత్తి భారత దేశం లో వాడుకలోకొచ్చిందనమాట. ఈ సుత్తుల్లో చాలా రకాలున్నాయ్...

ఒక్కోడూ ఠంగు ఠంగు మని గడియారం గంటగొట్టినట్లు సుత్తేస్తాడు దాన్ని ఇనప సుత్తి అంటారు అంటే iron hammering అనమాట.
ఇంకోడూ సుత్తేస్తున్నట్లు తెలీకుండా మెత్తగా సుత్తేస్తాడు రబ్బర్ సుత్తి అంటే rubber hammering అనమాట.
ఇంకోడూ ప్రజలందరికీ కలిపి సుత్తేస్తాడు సామూహిక సుత్తి దీన్నే mass hammering అంటారనమాట అంటే రాజకీయ నాయకుల మీటింగులు ఉపన్యాసాలు ఈ టైపు.
పోతే ఇంకోటైపుంది మీనాన్న గారు నాకు సుత్తేదామని వచ్చారనుకో నేనే ఎదురు తిరిగి మీ నాన్నగారికి సుత్తేశాననుకో దాన్ని ఎదురు సుత్తి అంటారు అంటే reverse hammering అనమాట...
ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే నాది సుధీర్ఘ సుత్తవుతుందనమాట అంటే prolonged hammering అనమాట.

మహానుభావుడు జంధ్యాల గారు ఇప్పుడు లేరు కాని ఉండుంటే " ఇంకోడూ చదివేవాడి ఖర్మ అన్నట్లు పేజీలకు పేజీలు వాళ్ళ బ్లాగుల్లో రాసేస్తుంటారు దాన్ని బ్లాగ్‌సుత్తి అంటారనమాట" అని కూడా ఒక రకం కలిపేసి ఉండేవారు :-) అదండీ సుత్తి వెనక ఉన్న కథాకమామిషు. మనలో మన మాట మీలో బిజెపి వాళ్ళెవరైనా ఉంటే మారాములోరిని సుత్తేసాడంటావా అని నాపై దాడి చేయకండి బాబులు ఏమైనా ఉంటే జంధ్యాల గారితో తేల్చుకోండి ప్లీజ్...

నేను ???

నా ఫోటో
అర్ధంకానివాళ్ళకో ప్రశ్నార్థకం, అర్ధమైన వాళ్ళకో అనుబంధం. ఈ లోకంలో ఎందరో పిచ్చాళ్ళున్నారు. డబ్బు, పదవి, కీర్తి, కాంత, కనకం, ప్రేమ, సినిమా, మంచితనం, తిండి ఇలా ఎవరికి తోచిన పిచ్చిలో వాళ్ళు మునిగి తేలుతుంటారు. నేనూ ఓ పిచ్చోడ్నే.