అమ్మ జ్ఞాపకాల కబుర్లు

చదువుకోసం హాస్టల్ కు పంపేప్పుడు తన బేలతనం నాకుకనపడనివ్వకుండా దాచుకుంటూ అమ్మ నాకు చెప్పిన ధైర్యం, ఎంత దూరంలో ఉన్నా ఎలాంటి సమస్య అయినా ఫోన్ లోనే తన సలహాలతో దూరం చేసిన వైనం. తనులేకపోతే ఏమీలేదన్న నిస్పృహ, అంతలోనే తనిచ్చిన జీవితం ఉందన్న ఆశ. ఇలా అమ్మ గురించిన కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

అందమైన బాల్యం

మధురమైన జ్ఞాపకాలతో అందమైన బాల్యాన్ని నా సొంతం చేసినందుకు అమ్మానాన్నలకు ఎప్పుడూ ఋణపడి ఉంటాను. మొదటి సంతానాన్నవడంతో నేనాడిందే ఆట పాడిందే పాట అమ్మమ్మ వాళ్ళింటికి వెళ్ళినా మా ఇంట్లో అయినా అపురూపంగా గడిచింది. పాడుకున్న పాటలు, ఆడుకున్న ఆటలు, స్కూల్ ఎగ్గొట్టడానికి వేసిన వేషాలు, తిన్న చిరుతిళ్ళు, నాన్న వేలు పట్టుకుని కొట్టిన షికార్లు, 16mm సినిమాలు కబుర్లు ఇక్కడ చదవచ్చు.

ఇంటర్మీడియెట్ హాస్టల్ కబుర్లు

నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనం అమ్మానాన్నలకు దూరంగా నాదంటూ ఓ స్వంత ప్రపంచం. అప్పటివరకూ ప్రతి చిన్న పనికి వాళ్ళమీద ఆధారపడి ఒక్కసారిగా నాకు నేనే నెగ్గుకు రావాల్సిన పరిస్థితులను తలుచుకుని దిగులు. అంతలోనే చుట్టూ ఉన్న స్నేహితులతో నేస్తం కట్టేసి చేసిన అల్లర్లు, పరోఠాల బిజినెస్సులు, చెరకుతోట దొంగతనాలు, ఆడ్మినిస్ట్రేటర్ కి మస్కాగొట్టి చూసిన సినిమాలు, సరదా కొంటె కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్

ఇంటర్మీడియెట్ కి రెసిడెన్షియల్ హాస్టల్ కనుక పంజరంలో పక్షిలా బతికితే ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ యూనివర్సిటీ హాస్టల్స్ లోకి వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా జూలోనుండి పచ్చని అడవిలోకి వదిలేసిన జింక పరిస్థితే అయింది, ఎక్కడికి పరుగులెట్టినా ఏం చేసినా అడిగేవాళ్ళులేరు. అసలు హాస్టల్ బిల్డింగ్ లో నిరంతరం కాపుకాసే వార్డెన్ ఉండడనే విషయం నాకు డైజెస్ట్ కావడానికి నెలపట్టింది :-) నిజమా అలా ఎలా సాధ్యం అని ఇప్పటికీ అనిపిస్తూనే ఉంటుంది. అంతటి స్వేఛ్చాప్రపంచంలో చేసిన అల్లర్లు కొన్ని కబుర్లు ఇక్కడ.

సినిమాలు రివ్యూలు..

నాకున్న అతి పెద్ద వ్యసనం సినిమా చూడడం రిలీజైన ప్రతి అడ్డమైన సినిమా చూసేసి ఈబొమ్మలో చూపించినట్లు తెలుగు సినిమాని భుజాల మీద మోసేవాళ్ళలో నేనొకడ్ని. చూసి ఊరుకోకుండా ఇది ఇందుకు బాలేదు అది అందుకు బాగుంది అంటూ పేద్ద వంద సినిమాలు తీసేసి విశ్రమిస్తున్న మేధావిలా చేసే విశ్లేషణలు :-) హహహ చదివిన ఒకరిద్దరు అలా తిడతారు కానీ నా దృష్టిలో ఒక సాధారణ సినీ ప్రేక్షకుడు చూసొచ్చి మిత్రులతో చెప్పే కబుర్ల లాంటి నా సినీ రివ్యూలు ఇక్కడ చదవండి. ఆరెంజ్, ఖలేజా, కృష్ణం వందే జగద్గురుం లాంటివి కొన్ని ఎక్కువమంది ఆదరణ పొందాయ్.

గురువారం, జనవరి 22, 2015

అమ్మా అమ్మా..

కాలం ఎంతటి బాధనైనా మరిపిస్తుందని అందరూ అంటూ ఉంటారు కానీ అది కొంతమేరకే నిజం. అంతకంతకూ పెరిగే మధ్యాహ్నపు నీడలా కాలం గడిచే కొద్దీ బాధ కూడా పెరుగుతుంది... అమ్మ మాకు దూరమై నేటికి ఆరేళ్ళు గడిచినా ఆ దిగులు మాత్రం ఇసుమంతైనా తగ్గలేదు సరికదా తను దూరమైనప్పటి కన్నా తను వదిలి వెళ్ళిన శూన్యం ప్రశ్నిస్తూ తను లేని లోటు అనుక్షణం గుర్తొస్తూ ఉండేకొద్దీ ఆ బాధ మరింత పెరుగుతూనే ఉంది తప్ప తరగడంలేదు. తన అడుగు జాడల్లో నడవాలని ప్రయత్నిస్తూ తను అపురూపంగా నిర్మించిన పొదరింటిని పదిలంగా కాపాడుకుంటూ తన జ్ఞాపకాల ఊతంతో ఎలాగో కాలం గడుపుతున్నాను. 

ఇటీవల విడుదలైన రఘువరన్ బి.టెక్ చిత్రంకోసం రామజోగయ్య శాస్త్రి గారు రాసిన ఈ పాట నాకు చాలా నచ్చింది. ఒకరకంగా నా బాధకే అక్షర రూపమిచ్చారనిపించింది. ముఖ్యంగా రెండవ చరణంలో తను దూరమైనందుకు బాధ పడుతున్న బిడ్డను అమ్మ ఎలా ఊరడిస్తుందో రాసిన వాక్యాలు చక్కగా ఉన్నాయి. అవి జానకమ్మ గారు పాడడం మరింత బాగుంది. అమ్మకు నివాళిగా ఈ రోజు ఈ పాట ఇక్కడ పంచుకోవాలనిపించింది. ఎంబెడ్ చేసినది ఒక నిముషం పాటు సాగే వీడియో ట్రైలర్ మాత్రమే పూర్తి పాట ఆడియో యూట్యూబ్ లో ఇక్కడ లేదా మ్యూజిక్ సైట్ లో ఇక్కడ వినవచ్చు లేదా ఇక్కడ డౌన్లోడ్ చేస్కోవచ్చు. 

అమ్మకు నివాళిగా తన గురించి ఈ బ్లాగులో ఇదివరకు వ్రాసిన పోస్టులు ఇక్కడ చూడవచ్చు.


చిత్రం : రఘువరన్ బి.టెక్ (2014)
సంగీతం : అనిరుధ్ రవిచందర్
సాహిత్యం : రామజోగయ్య శాస్త్రి
గానం : దీపు, జానకి

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..
మాటే లేకుండా నువ్వే మాయం
కన్నీరవుతోంది ఎదలో గాయం
అయ్యో వెళ్లిపోయావే
నన్నొదిలేసి ఎటుపోయావే
అమ్మా ఇకపై నే వినగలనా నీ లాలిపాట
నేపాడే జోలకు నువు
కన్నెత్తి చూశావో అంతేచాలంటా.. 

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..

చెరిగింది దీపం కరిగింది రూపం
అమ్మా నాపై ఏమంత కోపం
కొండంత శోకం నేనున్న లోకం
నన్నే చూస్తూ నవ్వింది శూన్యం.
నాకే ఎందుకు శాపం
జన్మల గతమే చేసిన పాపం
పగలే దిగులైనా నడిరేయి ముసిరింది
కలవరపెడుతోందీ పెను చీకటీ
ఊపిరి నన్నొదిలి నీలా వెళ్ళిపోయింది
బ్రతికీ సుఖమేమిటీ..

ఓ అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..

విడలేక నిన్ను విడిపోయి ఉన్నా
కలిసే లేనా నీ శ్వాస లోనా
మరణాన్ని మరచి జీవించి ఉన్నా
ఏ చోట ఉన్నా నీ ధ్యాసలోనా
నిజమై నే లేకున్నా
కన్నా నిన్నే కలగంటున్నా
కాలం కలకాలం ఒకలాగే నడిచేనా
కలతను రానీకు కన్నంచునా
కసిరే శిశిరాన్నే వెలివేసి త్వరలోనా
చిగురై నిను చేరనా... 

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..
అడుగై నీతోనే నడిచొస్తున్నా
అద్దంలో నువ్వై కనిపిస్తున్నా 
అయ్యో వెళ్లిపోయావే
నీలో ప్రాణం నా చిరునవ్వే 
అమ్మా ఇకపై నే వినగలనా నీ లాలిపాట
వెన్నంటీ చిరుగాలై జన్మంతా
జోలాలీ వినిపిస్తూ ఉంటా...




ఈ పెయింటింగ్ చిత్రించిన వారు Mitra Shadfar ఇక్కడ నుండి సేకరించబడినది, వారికి ధన్యవాదాలు.

నేను ???

నా ఫోటో
అర్ధంకానివాళ్ళకో ప్రశ్నార్థకం, అర్ధమైన వాళ్ళకో అనుబంధం. ఈ లోకంలో ఎందరో పిచ్చాళ్ళున్నారు. డబ్బు, పదవి, కీర్తి, కాంత, కనకం, ప్రేమ, సినిమా, మంచితనం, తిండి ఇలా ఎవరికి తోచిన పిచ్చిలో వాళ్ళు మునిగి తేలుతుంటారు. నేనూ ఓ పిచ్చోడ్నే.