అమ్మా అమ్మమ్మగారిల్లు...

ఈ పోస్ట్ ని నా స్వరంలో ఈ యూట్యూబ్ వీడియోగా ఇక్కడ వినవచ్చు. For those of you who can't read Telugu but can understand. You can listen to this post in my voice on YouTube at this link. 

అమ్మమ్మగారిల్లు అంటే ఫస్ట్ గుర్తొచ్చేది కారెంపూడి. మా తాత గారు ఉండేది అందులోని NSP ఇరిగేషన్ కాలనీ లో అది ఊరికి కొంచెం దూరం లో చివరగా కాలవకి కొంచెం దగ్గర గా ఉండేది. కారెంపూడి వరకూ ఉండే బస్సు లు కొన్ని ప్రత్యేకం గా కాలనీ వరకు వెళ్ళేవి, కొన్ని మాత్రం బస్టాండ్ లోనే ఆపేసే వారు. కాలనీకి వెళ్ళే బస్సు లో ప్రయాణం ప్రత్యేకించి చెప్పుకోవాలి. ఊరు సందులు దాటిన తర్వాత రోడ్డుకి రెండు వైపులా పచ్చని చెట్లతో నల్లని తారు రోడ్డు ఆహ్వానం పలుకుతుంది.

నాకు ఆ రోడ్డు చాలా ఇష్టం కనుచూపు మేరా నల్లని పొడవైన రోడ్డు దానికి రెండు వైపులా అన్ని కాలాలలో పచ్చదనం నిండి ఉండే చెట్లు కొన్ని సార్లు పువ్వులు బాగా పూచె కాలం లో ఐతే చెట్టునుండి రాలి కింద పడిన ఎర్రని పువ్వులతో నల్లని రోడ్డు కి రెండు వైపులా ఎర్రని తివాచీ పరిచినట్లు చాలా అందం గా ఉండేది. ఆ చెట్ల పువ్వులలోపలి కాడలతో మేము పిల్లలం అందరం కోడి పందాలు ఆడేవాళ్ళం. వాటిలో గెలిస్తే ఎంత సంబరంగా ఉండేదో బహుశా ఇప్పుడు నిజం కోడి పందాలు గెలిచినా అంత ఆనందంగా ఫీల్ అయ్యేవాళ్ళం కాదేమో :-)

అలా బస్ అంత అందమైన రోడ్ లో ఒక ఐదు నిముషాలు ప్రయాణించాక మా కాలనీ వస్తుంది. రోడ్ మీద ఒక పక్క చిన్న కాఫీ హోటలు దాని పక్కన ఒక కిళ్ళీ బంకు ఉంటే మరో పక్కన కాలనీ లోపలకి వెళ్ళే దారి ఉండేది. రోడ్ ని ఆనుకుని దారి మొదటిలో అటు ఇటు కూర్చోడానికి అరుగు లు లాగా కట్టి ఉండేవి. కారెంపుడి వరకే వచ్చే బస్సులు ఇక్కడ నుండి కాలనీ లోపలకి వెళ్ళే రోడ్ లొ అలా లోపలకి చివర దాకా వెళ్ళి కాలనీ హాస్పిటల్ దగ్గర ఒక రౌండ్ యూ టర్న్ కొట్టి మళ్ళీ వెనక్కి ఊర్లోకి వెళ్ళేవి.

అమ్మమ్మ గారి ఇంటి బయట నుంచుంటే ఇలా యూ టర్న్ కోసం వచ్చిన బస్ కనిపించేది, అప్పట్లో నాకు బస్సే పెద్ద వింతైతే ఇలా ఇంటి ముందుకి రావడం మరొక పెద్ద వింత :-) అంతే కాకుండా ఎవరైనా ఊరికి బయల్దేరే సమయం లో పిల్లల్లో ఒకళ్ళని ఇంటి బయట కాపలా పెట్టి బస్ రాగానే చెప్పమనే వాళ్ళు. అంటే అలా టర్న్ తీసుకుని వెళ్ళీ కాఫీ టిఫిన్ కోసం ఆపే వాళ్ళనమాట, దాంతో మేము తీరికగా వెళ్ళడానికి కొంచెం టైముండేది. 

నాకు మా కాలనీ అంటే చాలా ఇష్టం అన్ని ఇళ్ళు ఇంచుమించు ఒకేలా ఉండేవి, ఒకటే ప్లాన్, ప్రతీ ఇంటి ముందూ బోలెడు ఖాళీ స్థలం దాని తర్వాత చిన్న రోడ్ అది దాట గానే గడ్డి వాము దడి. దాదాపు ప్రతి ఇంట్లో పాడి పశువులు ఉండేవి. ఉదయాన్నే తెల తెల వారుతుండగా లేచి, నిలబెట్టిన మంచం పట్టె మీద తల ఆన్చి నించుని, నిద్ర కళ్ళతో, మత్తుగా అలా ఉండి, లయబద్దం గా వినపడుతున్న పాలు పితికే శబ్దాన్ని, పచ్చి పాల మీద నుండి వచ్చే ఒక రకమైన కమ్మటి వాసనని ఆస్వాదిస్తూ ఉంటే ఎంత బావుండేదో... వర్ణించడానికి మాటలు రావడం లేదు.

ఒకో రోజు ఆఫీసరు గారింట్లో పాలు పోసి రావడానికి నేను కూడా వెళ్ళే వాడ్ని. ఇంకా పూర్తి గా నిద్ర లేవని వీధులలో చుట్టూ పచ్చని చెట్ల మధ్య అమ్మ చేయి పట్టుకుని, మా స్కూల్ కబుర్లు చెప్తూ నడుస్తూ ఉంటే మాకు నేపధ్యం లో పక్షుల కువకువలు, గుడిలో నుండి బాలు గారి గొంతుతో వినిపించే శివస్తుతి వింటుంటే అలసట తెలిసేదే కాదు. ఎంత మధురం గా ఉండేవో ఆ రోజులు. ఉదయం అంటే అలా ఉండాలి అనిపించేలా ఉండేవి. 

అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇల్లు అనగానే గుర్తొచ్చే మరో ముఖ్యమైన విషయం వంటలు. అమ్మమ్మ గారికి ఇద్దరు కొడుకులు ఏడుగురు అమ్మాయిలు. అందరిలోకెల్లా అమ్మ పెద్ద కూతురు నేను పెద్దమనవడిని అనమాట. అందుకే చిన్నతనంలో నాకు ప్రత్యేక హోదా దక్కేది. అంత మంది నన్ను కాలు కింద పెట్టనివ్వకుండా ఆట పాటలతో ఏదడిగితే అదిచ్చేసి ఎక్కడికి కావాలంటే అక్కడికి తిప్పేస్తూ తెగ ముద్దు చేస్తుంటే యువరాజులా ఫీలయ్యేవాడ్ననమాట. 

 

అలా ఇంత మంది ఉన్నారు కనుక ఏం పిండివంటా చేయాలన్నా కాస్త భారీగానే చేయాల్సి వచ్చేది. ఇదీగాక పిండివంటలు అనగానె ఇరుగు పొరుగు చేతి సాయానికి వచ్చేవారు వాళ్ళకు కూడా కలిపి ఏ రేంజ్ లో ఉండేవో మీరే ఊహించుకోండి. ఏం చేసినా దదాపు ఓ రోజంతా పట్టే పెద్ద ప్రహసనమే ఆయ్యేది అందులో మన ప్రివిలేజెస్ మనకెప్పుడూ ఉండేవీ. అరిశల పాకం నుండీ పచ్చి జంతికల పిండి వరకూ దేన్నీ వదిలే వాడ్ని కాదు అన్నింటా ప్రధమ నైవేద్యం మీ వేణుగాడికేనమ్మా అంటూండే వాళ్ళు అందరూ అమ్మతో. 

అమ్మ వీపు మీద మెత్తగా వాలి కబుర్లు చెప్తూ అదేంటి ఇదేంటి అని పిచ్చి ప్రశ్నలు అడుగుతూ, "అబ్బా ఇవన్నీ నీకెందుకురా పైగా పొయ్యి దగ్గర వేడికి ఎందుకు? వెళ్ళి ఆడుకోవచ్చు కదా" అంటూ అమ్మ ముద్దుగా తిట్టే తిట్లు తింటూ, అప్పుడప్పుడు తగిలే వెచ్చని సెగకి కొంచెం బెదురుతూ, అమ్మ కొంగుతో మొహం తుడుచుకుంటూ మధ్య మధ్యలో ఇలా కొంచెం కొంచెం అమ్మ పెట్టేవి తింటుంటే వచ్చే తృప్తి ఆనందం ఇప్పుడు ఎన్ని ఏసీ గదుల్లో ఎంత ఖరీదైనవి తిన్నా దొరకదు గాక దొరకదు.    

 

అప్పుడు నేను మూడో నాలుగో తరగతి చదువుతున్నాను అనుకుంటా సరిగా గుర్తు లేదు ఎలక్షన్స్ వల్లో మరో కారణానికో అమ్మా నాన్నా ఇద్దరికీ శలవలు దొరక్క సంక్రాంతికి అమ్మమ్మగారి ఊరెళ్ళడం కుదరలేదు నర్సరావుపేటలోనె ఉన్నాం. సరే ఎక్కడున్నా మన ఎంజాయ్మెంట్ కి ఏ లోటూ రానివ్వం కనుక ఓ సాయంత్రం అమ్మని పోరుపెట్టి చిల్లర సంపాదించి కొండయ్యకొట్టులో కొబ్బరిబిళ్ళ కొనుక్కుని చప్పరిస్తూ ఇంటిలోకి అడుగుపెట్టా. 

వీధి గుమ్మంలో నుండే కాస్త పెద్ద పెద్దగా అమ్మ గొంతు వినపడుతూ ఉంది హాల్లో గుమ్మం దగ్గరకు వెళ్ళేసరికి తను ఏదో విషయమై పక్కింటి ఆంటీతో గొడవ పడుతున్నారు. ఎపుడైనా అమ్మ చిరుకోపంతో ముద్దుగా నన్ను విసుక్కోడం చూశా కానీ అంత కోపంలో చూడడం అదే మొదలు దాంతో హడలెత్తిపోయాను. ఆ ఖంగారులో ఉండగానే ఆవిడ కాస్త అమ్మ మీదకి వెళ్ళబోయారు. 

ఇక అంతే నేను ఒక్క ఉదుటున పెద్దగా అరుచుకుంటూ సాయానికి చుట్టు పక్కలవాళ్ళని పిలుస్తూ పెద్ద పెద్ద కేకలు పెడుతూ ఆవిడ మీదకెళ్ళిపోయాను. సత్తువ కొద్దీ పెద్దగా అరిచి కేకలు పెట్టేసరికి వాళ్ళిద్దరూ బెదరి పోయి వాళ్ళ గొడవ మర్చిపోయి సైలెంట్ గా ఇద్దరూ కలిసి నన్ను ఊరుకోబెట్టడం లో బిజీ అయిపోయారు. 

ఆ తర్వాత అమ్మ ఆ విషయం తల్చుకొని తల్చుకొని ఎన్ని సార్లు మురిసిపోయేదో లెక్కలేదు. నా పరువు తీసైనా సరే నన్ను కాపాడేస్తాడమ్మా నా కన్న కొడుకు అని తెగ మురిసిపోయేది. ఆ ఒక్క సారి తప్ప పెద్ద పండక్కి అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి మిస్సయిందే లేదు. ఆఖరికి వాళ్ళు మేం ఉండే నర్సరావుపేటకి వచ్చినా కూడా పండగరోజు పొద్దున్నే పూజ చేసేసుకుని అమ్మమ్మ వాళ్ళింటికి పరిగెట్టడమే. 

అమ్మమ్మా వాళ్ళు నర్సరావుపేటకి వచ్చాక ఓ ఏడాది విపరీతమైన గాలివానతో తుఫాను వచ్చింది. అప్పట్లో ఇప్పటిలా పాలపాకెట్స్ కానీ బయట షాప్స్ లో కానీ పాలు దొరికేవి కాదు పాడి ఉన్న వాళ్ళ దగ్గర పోయించుకోవాల్సిందే. పైగా ఆ తుఫానులో అమ్మమ్మవాళ్ళింట్లొ కూడా ఎవరూ మా ఇంటికి పాలు తీస్కురాలేకపోయారు దాంతో ఇంట్లో పాలు లేవని రెండేళ్ళ క్రితమే పుట్టిన చిన్ని తమ్ముడికి పాలు దొరకలేదని నేను ఘోప్ప సాహసం చేసేసి అమ్మ ఎంత వద్దంటున్నా వినకుండా తుఫానులో గొడుగేసుకుని అమ్మమ్మ వాళ్ళింటికి వెళ్ళడం నాకు బాగా గుర్తు. 

అప్పుడు అక్కడ అందరూ ఎంత కంగారు పడ్డారో ఇప్పటికీ జ్ఞాపకం ఉంది. వెళ్ళేప్పుడు బావుంది కానీ వచ్చేప్పుడు గాలికి గొడుగు వెనక్కి మడుచుకుని కొంత మేర చిరిగిపోవడం కూడా గుర్తు. అంత వరకూ ఒక్కడ్నే వీధి చివరి కొట్టుకు తప్ప ఎక్కడకూ వెళ్ళే అలవాటు లేకపోయినా ఒక్కడ్నే అలా వర్షంలో అంతదూరం వెళ్ళడం సాహసమే అని అందరూ మెచ్చుకున్నారు కూడా. కానీ అసలు నేను వెళ్ళడానికి కారణం మాత్రం నాకిష్టమైన వర్షంలో తడవడం కోసమే అనేది నాకు ఒక్కడికే తెలిసిన రహస్యం :-) 

ఇన్ని జ్ఞాపకాలతో నిండి ఉన్న అమ్మమ్మగారిల్లు ఈ ఏడాది మాయమైంది. సరిగ్గా పుష్కర కాలం క్రితం దేవుడి దగ్గిరకి వెళ్ళిపోయిన అమ్మ దగ్గరికే అమ్మమ్మ కూడా మొన్న సంక్రాంతి నాడు వెళ్ళిపోవడంతో ఇప్పుడిక అమ్మమ్మ గారి ఇల్లు అని చెప్పుకోడానికి ఏమీ ఉండదు. ఆ ఇంట్లో మావయ్యో పిన్ని వాళ్ళో ఎవరో ఒకరు ఉన్నా అమ్మమ్మ ఉన్నప్పటంత ఆనందం  ఐతే దొరకదు. ఎనభై ఐదేళ్ళ పైబడిన అమ్మమ్మ ఎవరో చెప్పినట్లే సంక్రాంతికి నాలుగు రోజుల ముందే మా అందరిని చూడాలని ఉందని పిలిపించుకుని చూసి పలకరించి. ఉత్తరాయణం వరకూ వేచి చూసి సంక్రాంతి రోజు రాత్రి పయనమవడం మాలో విషాదంతో పాటు ఆశ్చార్యాన్ని కూడా నింపింది. ఆవిడకి సద్గతులు ప్రాప్తించాలని కోరుకుంటున్నాను.    

మొత్తం చదవండి

కంబాలపల్లి కథలు - మెయిల్

ఈ పోస్ట్ ని నా స్వరంలో ఈ యూట్యూబ్ వీడియోగా ఇక్కడ వినవచ్చు. For those of you who can't read Telugu but can understand. You can listen to this post in my voice on YouTube at this link. 

ఆహా లో స్ట్రీమ్ అవుతున్న కంబాలపల్లి కథలు వెబ్ సీరీస్ లోని మొదటి అంకం 1:56 నిముషాల నిడివి గల "మెయిల్" బావుంది. అక్కడక్కడా కథా సౌలభ్యం కోసం సినిమాటిక్ లిబర్టీస్ తీసుకున్నప్పటికీ సాధ్యమైనంత సహజమైన వాతావరణంలో సహజ సంభాషణలతో దర్శకుడు ఉదయ్ గుర్రాల చక్కగా తీశాడీ సినిమాని. 

ఒకప్పుడు గ్రామీణ నేపథ్యం ఉన్న సినిమాలంటే ఆర్ట్ ఫిల్మ్స్ మాత్రమే ఉండేవి. అభిరుచి ఉన్న ఏ కొద్దిమందో మాత్రమే ఆదరించినా స్లో నెరేషన్ కీ, అవసరంలేని డీటేయిలింగ్ కీ పెట్టింది పేరైన ఇవి కమర్షియల్ సినిమాల్లో జోకులు వేస్కోడానికి మాత్రమే ఎక్కువ ఉపయోగపడేవి. ఐతే ఇప్పుడు న్యూ ఏజ్ ఆర్ట్ ఫిల్మ్స్ పంథా కాస్త మారింది. గ్రామీణ నేపథ్యంతో కూడా చక్కని ఆకట్టుకునే కథా కథనాలు రాసుకుని కమర్షియల్ సినిమాలకు ధీటుగా తెరకెక్కిస్తున్నారు ప్రేక్షకులు కూడా అలానే ఆదరిస్తున్నారు. అలా ఒకప్పటి మాల్గుడిడేస్ ను గుర్తు చేసేవే ఈ కంబాలపల్లి కథలు. 

2005 లో అప్పుడప్పుడే గ్రామాలకు సైతం కంప్యూటర్స్ విస్తరిస్తున్న సమయంలో జరిగిన కథ ఇది. తన ఇంటర్మీడియెట్ రిజల్ట్స్ చూసుకోడానికి ఇంటర్నెట్ సెంటర్ కి వెళ్ళిన రవి(హర్షిత్) మొదటి సారి కంప్యూటర్ ని చూసి ప్రేమలో పడిపోతాడు. డిగ్రీ కంప్యూటర్స్ లో చేయాలని సొంతంగా ఓ కంప్యూటర్ కొనుక్కోవాలని అనుకున్నా తన ఆర్ధిక పరిస్థితి సహకరించక బి.కామ్. లో చేరతాడు. అక్కడ తన క్లాస్మేట్ రోజా(గౌరీప్రియ) తో ప్రేమలో పడతాడు. 

అలాంటి సమయంలో ఆ ఊర్లో ఫోటో స్టూడియో నడుపుకుంటున్న హైబత్(ప్రియదర్శి) ఆ రంగంలో తనకి పోటీ ఎక్కువైందని. స్టూడియో స్థానంలో ఓ చిన్న కంప్యూటర్ తీస్కొచ్చి గేమింగ్ సెంటర్ విత్ ఇంటర్నెట్ అండ్ ప్రింటౌట్ ఫేసిలిటీ ఏర్పాటు చేస్తాడు. ఇది చూసిన రవి అప్పటివరకు తను వెంటబడుతున్న రోజాని కూడా పట్టించుకోకుండా వదిలేసి కంప్యూటర్ నేర్చుకుంటానంటూ హైబత్ వెంటబడడం మొదలు పెడతాడు. 

తనకు కాంపిటీషన్ గా ఊర్లో మరో నెట్ సెంటర్ మొదలు పెట్టనంటేనే నేర్పుతా అంటూ మరికొన్ని షరతులతో హైబత్ రవికి నేర్పడానికి ఒప్పుకుంటాడు. ఫస్ట్ స్టెప్ గా ఒక ఈ మెయిల్ ఐడి క్రియేట్ చేసిస్తాడు రవికి. ఇక దానికి ఎప్పుడు మెయిల్ వస్తుందా అని రోజు చెక్ చేసుకుంటూ ఉంటాడు రవి. ఓ రోజు ఆ ఈమెయిల్ ఐడికి లాటరిలో రెండు కోట్లు గెలిచినట్లుగా మెయిల్ వస్తుంది. ఆ ఈ-మెయిల్ రవి జీవితాన్ని ఎలాంటి మలుపులు తిప్పింది అనేదే మిగిలిన కథ.

ఈ సినిమా గ్రామీణ వాతావరణాన్ని ప్రతిబింభించింది. అందమైన ప్రకృతి అమాయకత్వం స్వచ్చత నిండిన మనుషులు అడుగడుగున కనిపిస్తు సహజమైన సంభాషణలు పలుకుతూ ఆకట్టుకుంటారు. అచ్చంగా ఊరిలో తిరుగుతూ ఒకడి కథ మనం చూస్తున్నట్లుగా అనిపిస్తుంది. అన్ని సంధర్బాల్లో మనకి తోడుండే ఓ స్నేహితుడిని ఎలా చూపించారో అలాగే గర్ల్ బెస్టీ తో ఉండే అందమైన స్నేహాన్ని కూడా అంతే చక్కగా చూపించారు.  

ఇందులోని హాస్యం అంతా కూడా సునిశితమైన హాస్యం సటిల్ హ్యూమర్ అంటారు చూడండి అలాంటిది. అంతా పాత్రల అమాయకత్వం తెలివి తక్కువ తనంలోనుంచే పుడుతుంది. ఏ పాత్రా కావాలని ప్రయత్నించి నవ్వించడం కానీ గట్టిగా నవ్వడమో విరగబడడమో హాస్యం కోసం తిట్టడమో కొట్టడమో లాంటివి ఏవీ కనిపించవు. నటులంతా సహజంగా ప్రవర్తిస్తూనే కావలసినంత నవ్వు పుట్టించారు. ఇక కంప్యూటర్ రూం లోకి చెప్పులు విప్పి వెళ్ళడం లాంటి సన్నివేశాలు చూసినపుడు ప్రతి ఒక్కరికీ సిటీస్ లో సైతం ఈ పద్దతి పాటించడం గుర్తు రాక మానదు. కంప్యూటర్ చుట్టుపక్కల రాసుకున్న సన్నివేశాలన్నీ నాస్టాల్జిక్ అనిపిస్తాయి. 

ప్రియదర్శి ఆల్రెడీ ప్రూవెన్ నటుడు తనకి ఇలాంటి పాత్రలు కేక్ వాక్ లాంటివి. హీరోగా హర్షిత్ చాలా చక్కగా సరిపోయాడు తన పాత్రకి. అలాగే అందం అమాయకత్వం ముగ్ధత్వం కాస్త గడుసుదనం నిండిన హీరోయిన్ పాత్రలో గౌరీ ప్రియ కూడా మెప్పించేసింది. స్నేహితుడు సుబ్బుగా చేసిన మణి, శివన్న గా చేసిన రవీందర్ బొమ్మకంటి ఆఖరికి కంప్యూటర్ కి వైరస్ వస్తే రిపేర్ చేయడానికి వచ్చిన మెకానిక్(ఒకే సీన్) కూడా గుర్తుండి పోతాడు. 

స్వప్నా మూవీస్ ప్రొడక్షన్ వాల్యూస్ గురించి చెప్పుకోవాల్సిన పనేలేదు చక్కగా ఉన్నాయి. అలాగే సినిమాటోగ్రఫీ, ఆర్ట్ డైరెక్షన్, నేపధ్య సంగీతం కూడా సినిమా మూడ్ కి తగినట్లుగా సరిపోయాయి. ఇక దర్శకుడు రాసుకున్న కథనం కాస్త నిడివి ఎక్కువ ఐనట్లు అనిపించింది, ఒక పదిహేను నిముషాలు తగ్గించి ఉంటే బావుండేది. ఐతే మొదట్లో కాస్త నిదానంగా అనిపించినా రవి సమస్యకి మనని కూడా కనెక్ట్ చేయడంలో దర్శకుడు సక్సెస్ సాధించాడు. అది జరిగాక లెంత్ విషయం మర్చిపోతాం ఇక ఊహించని ఆసక్తికరమైన క్లైమాక్స్ తో హాయిగా నవ్వుకుంటూ మంచి సినిమాని చూశాం అనుకునేలా చేశాడు.      

కాస్త నిడివి ఎక్కువయినట్లు అనిపించినా కానీ వైవిధ్యమైన గ్రామీణ నేపథ్యంతో ఉన్న కథలను ఇష్టపడే వారు మిస్సవకుండా చూడవలసిన సినిమా ’మెయిల్’. ఈ సినిమా టీజర్ ఇక్కడ, ట్రైలర్ ఇక్కడ, చెప్పులేసుకుని లోపలకి రావడం వల్ల కంప్యూటర్ కి వైరస్ వచ్చిందంటూ హడావిడి చేసే ఓ సరదా సన్నివేశం ఇక్కడ చూడవచ్చు. ఆసక్తిగా అనిపిస్తే కనుక ఆహా లో స్ట్రీమ్ అవుతున్న ఈ సినిమాని మిస్ అవకండి. 

మొత్తం చదవండి

సోలో బ్రతుకే సో బెటర్...

ఈ పోస్ట్ ని నా స్వరంతో యూట్యూబ్ లో ఇక్కడ వినవచ్చు. For those of you who can't read Telugu but can understand. You can listen to this post in my voice on YouTube at this link. 

సాధారణంగా సాయిధరమ్ తేజ్ సినిమాల నుండి మనం ఏం ఆశిస్తామో అవన్నీ ఉన్న సినిమా "సోలో బ్రతుకే సో బెటరు". మిస్సవకుండా చూడాల్సినదో పాత్ బ్రేకింగ్ సిన్మానో కాదు కానీ తొమ్మిది నెలలుగా థియేటర్ లో అడుగుపెట్టని ప్రేక్షకులకి, బిగ్ స్క్రీన్ కోసం మొహం వాచిపోయి ఉన్న సగటు సినీ అభిమానికి ఒక ఫీల్ గుడ్ ఎంటర్టైన్మెంట్ ని అందించి ఇంటికి పంపిస్తుంది. 

ఇక కథ విషయానికి వస్తే మనం కాలేజ్ లో నానా రకాల ఫిలాసఫీలు కనిపెట్టేస్తుంటాం. బేసిగ్గా ఆ వయసలాంటిది వాటిలో కొన్నిటిని అక్కడే తుంగలో తొక్కేస్తే మరికొన్నింటిని కాలేజ్ బయటికి కూడా మోసుకొచ్చేస్తాం. కొన్ని ఐడియాలుగా మన మనసులోనె పుట్టి మరణిస్తె మరికొన్నిటికి మంచి రూపాన్నిచ్చి మరికొందరికి అంటిస్తాం. అలా కాలేజ్ రోజుల్లో విరాట్ (సాయి తేజ్) మనసులో రూపుదిద్దుకున్న ఫిలాసఫీ నే సోలో లైఫే సో బెటరు. 

ఎంతైనా మనాడు హీరో కాబట్టి ఓ సంఘం పెట్టి దీనికి కొన్ని శ్లోకాలు రాసేసి వాటిని ఓ పుస్తకంగా కూడా అచ్చేయించేసి పెళ్ళి ప్రేమ ఎమోషన్స్ లాంటివాటికి దూరంగా బ్రతకాలని మీటింగులు పెట్టి వాజ్ పేయి, (మూర్తన్న)ఆర్.నారాయణమూర్తి, అబ్దుల్ కలాం ల కటౌట్లు పెట్టి ప్రచారం చెసేస్తుంటాడు.  

ఐతే కాలేజొదిలేసి ఉద్యోగం బాట పట్టాక, తనతో ఉన్న బాచిలర్ ఫ్రెండ్స్ ఒకొక్కరు మెల్లగా సంసారులవడం మొదలు పెట్టాక, వయసైపోయి తెల్ల వెంట్రుకలు రావడం మొదలెట్టేక, ఆఖరికి చివరి వరకు తోడుగా ఉంటుందనుకున్న కుక్క కూడా ఓ తోడును వెతుక్కున్నాక, తను ఆరాద్య దైవంగా కొలిచే మూర్తన్న కూడా ఏ వయసులో జరగాల్సిన ముచ్చట ఆ వయసులో జరగాలని పెళ్ళి చేస్కోవాలని సలహాలిచ్చేకా తప్పని సరై అప్పుడు మన హీరో గారి కళ్ళకి కమ్మిన సోలో పొరలు ఒక్కొక్కటిగా కరిగిపోవడం మొదలౌతుంది.  

ఆఖరికి ఊరంతటికీ శకునం చెప్పే బల్లి ఇంటెనకాల కుడితి తొట్లో పడినట్లు మన వీరో గారు కూడా వీరోయిన్ తో ప్రేమలో పడతాడు. అక్కడ మన వాడికి ఓ పెద్ద ట్విస్ట్ ఎదురౌతుంది. తెలుగు సినిమాల్లో పండిపోయిన ఆడియన్స్ ఆ ట్విస్టేంటో ఈజీగానే ఊహించగలరు కానీ నేను చెప్పదలచుకోవడం లేదు. 

ఆ ట్విస్టేంటీ? హీరో గారు ఒంటరిగానే మిగిలి పోయారా? లేక హీరోయిన్ తో జంట కట్టారా? ఒకవేళ కడితే మరి కాలేజ్ లో ఈయన స్థాపించిన సంఘం దాన్ని ఫాలో అయిన స్టూడెంట్స్ ఏం చేశారు? అనేది తెలుసుకోవాలంటే సుబ్బు దర్శకత్వంలో మెగా మేనల్లుడు సాయితేజ్(ఇదే పేరు వేస్కున్నారండీ థరమ్ ని ఎత్తేశారు టైటిల్స్ లో బహుశా ఏ న్యూమరాలజిస్టో చెప్పుంటారేమో) నటించిన "సోలో బ్రతుకే సో బెటరు" సినిమా చూడాల్సిందే. 

ఇచ్చిన పబ్లిసిటీ పెట్టిన కౌటౌట్లు చూసి ఇదేదో బ్రహ్మచారి గా ఉండడం వల్ల పొందే లాభాల పై తీసిన సినిమా అని వెళ్ళే సోలో బ్రదర్స్ ని నిరుత్సాహ పరుస్తూ అరగంట కూడా గడవక ముందే వాళ్ళ కళ్ళల్లో కారంగొట్టి మూడొందలరవై డిగ్రీస్ లో యూటర్న్ కొట్టి ఫ్యామిలీ లైఫే సో బెటరూ పెళ్ళి చేసుకోండిరా అబ్బాయిలూ అని చెప్పి పంపించే సినిమా ఇది. ఈ దెబ్బతో సాయితేజ్ అన్న మమ్మల్ని మోసం చేశాడు అని వాళ్ళంతా ఫీలైనా ఆశ్ఛర్యం లేదనమాట :-)

సినిమాలో సంగీతం సినిమాటోగ్రఫీ ప్రొడక్షన్ వాల్యూస్ అన్నీ కూడా సినిమాకి తగినట్లే ఉన్నాయ్ నథింగ్ స్పెషల్ అలా అని నథింగ్ బాడ్ అలా అలా వాటి పని అవి చేసుకుంటూ పోయాయి. ముఖ్యంగా సినిమా నిడివి విషయంలొ జాగ్రత్త పడడం సినిమాకి అడ్వాంటేజ్ అవుతుంది. డైలాగ్స్ అక్కడక్కడా బావున్నాయ్ ఎమోషన్స్ పై రాసిన కొన్ని డైలాగ్స్ బావున్నాయ్. కొత్త దర్శకుడు సుబ్బు ఐడియాస్ బానే ఉన్నాయి కానీ ఆచరణలో కాస్త తడాబడ్డాడా అనిపించింది. ఫస్ట్ సినిమా సాధారణంగా అద్భుతంగా రాస్కుంటూ ఉంటారు దర్శకులు అది మిస్సింగ్ అనిపించిందనమాట.

సత్య సుదర్శన్ లాంటి వాళ్ళు ఉన్నా కూడా గోవింద గౌడ గా కన్నడ యాస తో వెన్నెల కిషోర్ చేసిన కామెడీ బావుంది. ఉన్నంత కాలం భార్య విలువ తెలుసుకోకుండా సెటైర్లు జోకులు వేస్తూ తిడుతూ టైం పాస్ చేసి తను దూరమయ్యాక తన విలువ తెలుసుకుని కుప్పకూలిపోయే సగటు భర్త గా రావురమేష్ త్రెడ్ బావుంది. 

సాయితేజ్ కి ఇలాంటి రోల్స్ కేక్ వాక్.. అవలీలగా చేస్కుంటూ పోయాడు. సెకండాఫ్ లో తన ఫిలాసఫీనే పచ్చివెలక్కాయలా తన గొంతుకి అడ్డంపడి మింగలేక కక్కలేక తను పడే అవస్థను చూస్తే నవ్వొస్తుంటుంది. ఇతను ఫిట్నెస్ మీద మరికాస్త శ్రద్ద పెట్టాలి. నభానటేష్ తన రోల్ కి బాగా సూట్ అయింది తగినట్లుగా బాగా చేసింది. కమర్షియాలిటీ కోసం కావాలని ఇరికించిన ఫైట్ సీన్స్ ని కథకి వాడుకోవడంలో దర్శకుడు సుబ్బు ఇంటిలిజెన్స్ బావుంది. రాజేంద్రప్రసాద్, నరేష్ గార్ల టాలెంట్ ని పూర్తిగా ఉపయోగించుకోలేదు అనిపించింది ఉన్నంతలో ఫర్వాలేదనిపించారు. 

ఓవరాల్ గా మిస్సవకూడని గొప్ప సినిమా ఏం కాదు గానీ బొత్తిగా సినిమాలు మిస్సవుతున్నాం అని ఫీలవుతున్న సినిమా పిచ్చోళ్ళని కాస్త రొటీన్ అనిపించినా రెండు గంటల పాటు అలరించే ఒక ఫీల్ గుడ్ ఎంటర్టైనర్ సోలో బ్రతుకే సో బెటర్. 

మొత్తం చదవండి

వెళ్ళిరండి బాలూ...

ఈ పోస్ట్ ని నా స్వరంతో యూట్యూబ్ లో ఇక్కడ వినవచ్చు. For those of you who can't read Telugu but can understand. You can listen to this post in my voice on YouTube at this link. 

అసలు పాటంటూ లేని ప్రపంచాన్ని ఊహించగలమా.. ఒక వేళ ఊహిస్తే ఎంత ఖాళీగా చైతన్య రహితంగా నిస్తేజంగా అనిపిస్తుందో కదా. బాలు లేని సినిమా పాట కూడా అంతే అసలు ఊహించలేం, బాలూనే పాట పాటే బాలు. ఒకటా రెండా డెబ్బై నాలుగేళ్ళ వయసు, సుమారు యాబై ఏళ్ళ కెరీర్, పదహారు భాషలు, నలబై వేల పాటలు. ఇప్పటికీ తన గొంతులో అదే ఫ్రెష్ నెస్, పాటంటే పాడటమంటే అదే హుషారు. బాగా పాడాలని అదే తపన.

 

కోవిడ్ లాక్ డౌన్ టైమ్ లో కొన్ని పాటలు పాడుతూ వీడియోలు చేసినా, డాక్టర్లకు ధన్యవాదాలు తెలుపుతూ చప్పట్లు కొట్టిన వీడియో చేసినా ఎంత హుషారుగా చేశారో ఇపుడు మళ్ళా చూస్తుంటే ఈ మనిషి ఇప్పుడే వెళ్ళవలసిన వాడు కాదనిపిస్తుంది. అయ్యో ఇలాంటి మనిషినా కోవిడ్ కు బలి పెట్టుకుంది అనిపిస్తుంది. కానీ కర్మ సిద్ధాంత కోణంలో ఆలోచిస్తే మృత్యువు ఒక కారణం వెతుక్కుంటుంది అంతే, ఎవరైనా దానికి తల వంచక తప్పదు అనీ అనిపిస్తుంది. 

నా చిన్నప్పుడు ఓ ఐదారు వారపత్రికలు ఒకదానిపై ఒకటి పేర్చినంత సైజ్ లో ఉండే రేడియోని నా గుండెల మీద పెట్టుకుని ట్యూన్ చేసుకుంటూ లెక్కలేనన్ని పాటలు వింటూ ఉండేవాడిని. ఆ పాటలకు ముందో తర్వాతో పాడింది బాలసుబ్రహ్మణ్యం అని చెప్పెవారు కానీ అసలు ఆయన ఎవరో ఎలా ఉంటాడో ఆయన గొంతెలా ఉంటుందో అసలు తెలిసేది కాదు. ఎందుకంటే అప్పట్లో నా దృష్టిలో ఆ పాటలు పాడుతున్నది అంతా ఆయా నటీ నటులే అసలా మిమిక్రీ మ్యాజిక్ అండ్ ఎనర్జీ లేకపోతే అన్ని పాటలు వినగలిగే వాడ్ని కూడా కాదేమో. ఇంతగా పాటలంటే పిచ్చీ ఎక్కి ఉండేది కాదేమో. 

సినిమా పాటలంటే ఏ ఒక్కరి కృషో ఖచ్చితంగా కాదు సినిమాలో తగిన ఓ చక్కని సంధర్బం సృష్టించే దర్శకుడు నుండి సంగీత కారులు సాహిత్య కారులు ఇత్యాది చాలా మంది కృషీ ఉంటుంది కానీ ఆ పాటకు తన గాత్రంతో ప్రాణం పోసి సంగతులతో ఛమకులద్ది ప్రేక్షకుడికి చేర వేసేది మాత్రం బాలూ నే. కొన్ని తరాల పాటు సినిమా పాటలు ఇంతగా ప్రజల జీవితాల్లో కలిసిపోడానికి ముఖ్య కారణం మాత్రం తనే అనడంలో ఏం సందేహం లేదు.  

ఎవరికైనా అభిమాన గాయనీ గాయకులెవరైనా ఉండచ్చు కానీ బాలూనీ ఆ గళాన్ని అభిమానించని సినీ సంగీతాభిమాని అసలు ఉంటాడా. అసలు బాలూనీ పాటనీ వేరు చేసి చూడలేము. బాలూ నే పాట పాటే బాలూ అందుకే రకరకాల కారణాలతో వేరే వేరే గాయకుల పేర్లు చెబుతాం కానీ అసలు సినిమా పాట అనగానే మొదట గుర్తొచ్చేది మాత్రం బాలసుభ్రహ్మణ్యమే.  

మొదట తెలియకపోయినా తరువాత తరువాత టీనేజ్ దాటాక ఆయన గొంతుని ప్రత్యేకంగా గుర్తుపట్ట గలిగే వయసొచ్చాక ఆయన గురించి తెలుసుకునే కొద్దీ ఆయనపై అభిమానం అంతకంతకూ పెరుగుతూ పోయింది. ఎంతగా అంటే కాలేజ్ రోజులలో నటుడిగా ఆయనని గుణ, ప్రేమికుడు, దొంగ దొంగ లాంటి సినిమాలలో చూసి బరువులో ఆయనతో పోలికలున్న నేను నాకే తెలియకుండా ఆయన భాషను హావభావాలను అనుకరించేంతగా పెరిగిపోయింది. 

కొందరు మిత్రులు ఇది గమనించి హెచ్చరిస్తే అదేం లేదురా అని అంటూనే లోలోపల మురిసిపోయె వాడిని :-) ఈ ఊపులోనే కాలేజ్ యాన్యువల్ డే కి ప్రేమికుడు సినిమాలోని "అందమైన ప్రేమ రాణి" పాటకు నేనూ ఓ ఆప్తమిత్రుడూ (ప్రభుదేవాలా సన్నగా ఉండేవాడు) కలిసి స్టేజ్ పెర్ఫార్మెన్స్ ఇవ్వాలని చాలా అనుకున్నాం కానీ కుదరలేదు.  

ఒక్క పాటలూ నటనేనా తన డబ్బింగ్ తో కమల్ చేసే వైవిధ్యమైన పాత్రలకు ఎంతగా ప్రాణం పోసేవారో తెలియనిదేముంది. ఆ ప్రయత్నంలోనే గులాబీ రేకుల్లాంటి వోకల్ కార్డ్స్ కి ధైర్యం చేసి రెండు సార్లు సర్జరీ చేయించుకున్నారు. "ఈ సర్జరీ తర్వాత మీ స్వరం మారిపోవచ్చు లేదా ఇక పాడలేక పోవచ్చు" అని అన్న డాక్టర్లతో "ఇలా అరకొరగా తప్పులతో పాడడం కంటే అసలు పాడక పోవడమే నయం" అని అన్నారంటే పాట పట్ల తనకున్న అభిమానం కమిట్మెంట్ ఎంత గొప్పవో ఆలోచించచ్చు.  

తన స్వరంతో యాటిట్యూడ్ తో పాటలకు జీవం పోయడం ఒక ఎత్తు అయితే ఆయన వ్యక్తిత్వం మరో ఎత్తు. ఎంత ఉన్నతమైన శిఖరాలని అధిరోహించినా ఆ నిరాడంబరత్వం అందరితో కలిసిపోవడం.  స్నేహాన్ని ఆయన గౌరవించే పద్దతి. (హంబుల్ నెస్) ఒదిగి ఉండే తత్వం మరెవరిలోనూ నేను చూడలేదు. ఆస్థాయిలో ఉంటూ అసలు ఇంత వినయంగా ఉండడం అసాధ్యం అనే ఆలోచనతో అదంతా నటననుకుని ఆయనని అపార్థం చేసుకున్న వాళ్ళు కూడా లేకపోలేదు. కానీ అలాంటి వాళ్ళని కూడా సహృదయంతో అర్థం చేసుకుని పల్లెత్తు మాట అనని అనలేని పసివాడు మా బాలు. 

తనని ఇంత వాణ్ణి చేసిన కోదండపాణి గారి పేరుమీద రికార్డింగ్ స్టూడియో నడపడమే కాక. తన ఉన్నతికి తోడ్పడిన ప్రతి ఒక్కరినీ గుర్తుంచుకుని పదే పదే తలుచుకోవడం ఆయన ఎప్పుడూ మరువరు. గురువులకీ లబ్దప్రతిష్టులకి పాదాభి వందనం, సాష్టంగ నమస్కారం చేయడం పరిపాటే కానీ శబరిమల పైకి ఎక్కించడానికి తనని డోలీలో మోసుకుని వెళ్ళే వాళ్ళ కాళ్ళకి మొక్కిన తరువాతే డోలీలో కూర్చునే సంస్కారం మాత్రం మా బాలుడికే చెల్లు. 

తన పాటలతో రేడియో ద్వారా రికార్డ్ ప్లేయర్లు క్యాసెట్ ప్లేయర్ల ద్వారా ఎప్పుడో ప్రతి ఇంటిలోనూ ఓ ముఖ్యమైన సభ్యుడిగా కలిసిపోయిన బాలూ టీవీ రంగానికి వచ్చాక పాడుతా తీయగా, స్వరాభిషేకం లాంటి ప్రోగ్రామ్స్ తో వినపడే సభ్యుడుగానే కాక నట్టింట్లో మనతో కలిసి తిరిగే  సభ్యుడిగా మారిపోయారు. 

పాడుతా తీయగా కార్యక్రమంలో పాటలతో పాటు ఆయన చెప్పే సినిమా సంగతులు మనసుకు హత్తుకునేలా ఎంత చక్కగా చెప్తారో తెలిసినదే. అసలు అన్ని విషయాలు గుర్తుపెట్టుకోగల ఆయన జ్ఞాపక శక్తి చూసి అబ్బురమనిపిస్తుంది. ఒకోసారి సమయాభావం వల్ల ప్రోగ్రాం చూడడం కుదరకపోయినా యూట్యూబ్ లో వెతుక్కుని పాటలు స్కిప్ చేసి ఆయన వివరణ మాత్రమే విన్న రోజులు కూడా లేకపోలేదు. అసలు పాడుతా తీయగా లాంటి ఒక కార్యక్రమాన్ని పాతికేళ్ళగా నిరాటంకంగా కొనసాగించగలుగుతున్నారంటే ఈటీవీ అండ్ బాలు గారి క్రమశిక్షణా మరియూ నిబద్దతను తప్పకుండా మెచ్చుకుని తీరాల్సిందే.

ఈ పాటలతో పాటు ఈ పాడుతా తీయగా కార్యక్రమంలో నాకు బాగా నచ్చిన నేను అలవాటు చేసుకున్న విషయం ఆయన ప్రోగ్రాం చివర్లో చెప్పే సూక్తి. "సర్వేజనా సుఖినోభవంతు" ని కొద్దిగా మార్చి "సర్వేజనా సుజనోభవంతు.. సర్వే సుజనా సుఖినోభవంతు.." అనే ఈ మాట మొదటి సారి ఆయన నోట విన్నప్పుడు చాలా నచ్చేసింది. నిజమే కదా అందరూ మంచితనాన్ని అలవరచుకుంటే ఎంత బావుంటుంది అపుడు ఆటోమాటిక్ గా అందరూ సుఖంగా ఉంటారు కదా అని అనిపించింది. అందుకే నేనూ ఇదే అనుకుంటూ ఉంటాను.   

వియ్ మిస్ యూ బాలూ. మిస్ అవడమేంటిలే పాట ఉన్నంత వరకూ ప్రపంచంలో నలుమూలలా తెలుగు వారిళ్ళల్లో నిరంతరం మీరు వినిపిస్తూనే ఉంటారు కానీ నేను ఎక్కువగా మిస్సయ్యేది మాత్రం మీ మాటని. సంగీత ప్రపంచంలో భావితరాల గాయనీ గాయకులకి చక్కగా దిశానిర్దేశం చేయగల దిక్సూచీ నేడు దూరమైంది, ఆ తరాల కోసమే ఈ బాధ, ఇందులో మాత్రం మీరు లేని లోటు భర్తీ చేయడం అంత సులభం కాదు. 

నేను కలవాలనుకున్న అతి కొద్దిమంది ప్రముఖ వ్యక్తుల్లో మీరూ ఒకరు అది మాత్రం తీరని కోరికగానే మిగిల్చి వెళ్ళిపోయారు. ఐనా వెళ్ళిరండి బాలూ.. అవకాశముంటే మళ్ళీరండి.. కోట్లాది అభిమానులం మీ గళం వినడానికీ మీ వ్యక్తిత్వం నుండి పాఠాలు నేర్చుకోవడానికీ ఒళ్ళంతా చెవులు చేసుకుని ఎదురు చూస్తూనే ఉంటాం.

సాగర సంగమం సినిమా కోసం విశ్వనాథ్ గారు బాలు గారి గళంలోనే చెప్పించిన ఈ శ్లోకం బాలు గారికి చక్కగా సరిపోతుంది. 

జయంతితే సుకృతినో రససిద్ధాః కవీశ్వరాః 

నాస్తి తేషాం యశః కాయే జరామరణజం భయం

నాస్తి జరామరణజం భయం

మొత్తం చదవండి

మణియారయిలె అశోకన్ & c u soon...

ఈ 2020 లో కాస్తో కూస్తో లాభ పడిన వాటిలో మలయాళ సినీ పరిశ్రమ ఒకటి అని చెప్పచ్చేమో. తెలుగు సినిమాలు పూర్తిగా ఆగిపోవడంతో ఆన్లైన్ అండ్ ఓటీటీ తెలుగు ప్రేక్షకులు పూర్తిగా మలయాళ సినిమాల బాట పట్టారు. దానికి తగ్గట్లే హ్యూమన్ ఎమోషన్స్ కి విలువిస్తూ కథకు పెద్ద పీట వేసి తీస్తున్న ఆ సినిమాలు కూడా బావుంటున్నాయి. ఓటీటీలలో అందుబాటులో ఉంటున్న సబ్ టైటిల్స్ భాష తెలియకపోయినా సులువుగా చూసేయడానికి సహాయపడుతున్నాయ్.    

ఈ మలయాళ సినిమాల గురించి సోషల్ మీడియా అంతా కోడై కూస్తున్నా కూడా నా బాషాభిమానం అడపాదడపా ఒకటి రెండు తప్ప నన్ను ఆ సినిమాలని ఎక్కువ చూడనివ్వలేదు. కానీ కొన్ని సినిమాల్లోని కంటెంట్ చివరకు నన్నూ ఆ సినిమాలకి ఎడిక్ట్ చేసేసింది. అలా ఈ మధ్య చూసిన రెండు మంచి సినిమాల గురించే ఇపుడు మీకు చెప్పబోతున్నది. 

ఈ రెండు సినిమాలు రెండూ ఉత్తర దక్షిణ ధృవాలు. "మణియారయిలె ఆశోకన్" పూర్తిగా ఒక చిన్న ఊరిలో పచ్చని వాతావరణంలో అందమైన సినిమాటోగ్రఫీతో స్వచ్చమైన మనుషుల మధ్య భావోద్వేగాలతో చిత్రీకరించుకుని అమ్మ ఒడిని గుర్తు చేస్తే. "c u soon" దుబాయ్ నేపథ్యంలో పూర్తి టెక్నాలజీ అండ్ ఇంటర్నెట్ బేస్ చేసుకుని కొందరు వ్యక్తుల ఆన్లైన్ జీవితాలని కళ్ళకి కడుతూ రహస్య ప్రేయసిని తలపిస్తుంది.

మణియారయిలె అశోకన్ : ప్రకృతి పచ్చదనంతో వాతావరణంలోనే ప్రేమ నిండి ఉన్న ఒక చిన్న ఊరిలో గవర్నమెంట్ ఆఫీస్ లో క్లర్క్ గా పని చేస్తుంటాడు అశోకన్. తన ఈడు వారందరికీ పెళ్ళిళ్ళైపోతుంటాయ్ కానీ తన టర్న్ మాత్రం ఎంతకీ రాదు. ఒకటి రెండు అరేంజ్డ్ మారేజెస్ కోసం ప్రయత్నించినా బెడిసి కొడుతుంటాయి. ఇలాంటి టైమ్ లో అతికష్టం మీద ఒక పెళ్ళి సంబంధం కుదురుతుంది. 

పెళ్ళైన మొదటి రాత్రే పెళ్ళి కూతురు "మీకిది రెండో పెళ్ళనీ ఆల్రెడీ ఇద్దరు పిల్లలున్నారనీ విన్నాను నిజమేనా" అని అడుగుతుంది. ఆ ప్రశ్నకి జవాబే ఈ సినిమా, తన పెళ్ళికి ముందు అశోకన్ జీవితంలో ఏం జరిగింది? ఆ పవాదు నిజమేనా? ఇందులో తన మిత్రుడు అర్జున్(దుల్కర్) పాత్రేంటి అనేది తెలుసుకోవాలంటే ఈ సినిమా చూడాలి. 

తెలుగు సినిమాల్లో కామెడీగా ఉపయోగించుకున్న ఒక చిన్న పాయింట్ పై చాలా సెన్సిబుల్ గా హ్యూమన్ ఎమోషన్స్ కు విలువ ఇస్తూ ప్లజంట్ స్క్రీన్ ప్లేతో చిత్రీకరించిన సినిమా ఇది. ఇదో పాత్ బ్రేకింగ్ సినిమా అని చెప్పలేం కానీ ఓ మంచి ఫీల్ గుడ్ ఫ్యామిలీ ఎంటర్టైనర్. మానసిక సమస్య గురించి వారి పాయింటాఫ్ వ్యూలో చూపించిన సినిమా అనిపించింది.

సినిమా పూర్తయ్యాక తప్పకుండా చిన్న చిరునవ్వును పూయిస్తుంది. టెక్నికల్ గా సినిమాటోగ్రఫీ చాలా బావుంది. అశోకన్ గా చేసిన జాకబ్ గ్రెగరీ గుర్తుండి పోతాడు, నిజానికి సినిమా పూర్తయ్యేసరికి అశోకన్ అభిమానిగా మారిపోడానికి కారణం ఆ పాత్ర పోషించిన గ్రెగరీనే. అలాగె డుల్కర్ రోల్ తన గెటప్ బావుంది తను ఉన్న రెండు కీలకమైన సీన్స్ చాలా బావున్నాయి. గెస్ట్ అప్పియరెన్స్ ఇచ్చిన దుల్కర్, అనుసితార, నజీరియా, అనుపమ పరమేశ్వరన్ అదనపు ఆకర్షణగా నిలిచారు.

కథా కథనాలలో వేగం, కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్ లాంటి వాటి గురించి పట్టించుకోకుండా ప్రశాంతమైన అలలా హాయిగా సాగిపోయే సినిమాలు నచ్చేవారికి ఈ సినిమా కూడా ఖచ్చితంగా నచ్చుతుంది. ఈ సినిమా నెట్ఫ్లిక్స్ లో ఇక్కడ చూడవచ్చు. ప్రోమో యూట్యూబ్ లో ఇక్కడ చూడవచ్చు. 

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

c u soon : అమెజాన్ ప్రైమ్ లో ఉన్న ఈ సినిమా ఓ మంచి థ్రిల్లర్. అందుకే కథ గురించి నేనేం చెప్పదలచుకోలేదు. వీలైతే మీరూ కథ తెలుసుకోకుండా సినిమా చూడండి. కథగా చూస్తే ఇది ఒక చిన్న పాయింటే కానీ ఈ సినిమా చిత్రీకరించిన విధానం దానికి రాసుకున్న స్క్రీన్ ప్లే మాత్రం  అద్భుతం. 

టేకింగ్ లో హాలిఉడ్ సినిమా సెర్చింగ్ ని పోలిన ఈ సినిమా ఖచ్చితంగా ఇండియన్ సినిమాకి ఓ వైవిధ్యమైన ప్రయత్నం. సోషల్ డిస్టెన్సింగ్ ని సోషల్ నెట్వర్కింగ్ ని భలే ఉపయోగించుకుని తీశారు, సినిమా మొత్తం ఐఫోన్ పై చిత్రీకరించారట. కేవలం ఒక కంప్యూటర్ స్క్రీన్ చాట్ విండోస్ వీడియో కాల్స్ మాత్రమే చూపిస్తూ దదాపు గంటా నలభై నిముషాల పాటు కూర్చోపెట్టడం మామూలు విషయం కాదు. 

ఇంటర్నెట్ లైఫ్, ఛాటింగ్, వీడియో కాలింగ్ యాప్స్, వీడియో కాల్స్ లాంటి వర్చువల్ ప్రపంచంతో బొత్తిగా పరిచయం లేని వారికి ఈ సినిమా అర్థంకాకపోవచ్చు కానీ వాటితో పరిచయం ఉన్నవారికి మాత్రం ఈ సినిమాని దర్శకుడు ప్లాన్ చేసుకున్న విధానం కొన్ని సీన్స్ చూపించిన పద్దతి వాటికి ఆ ఆన్లైన్ టూల్స్ తోనే వాడిన చిన్న చిన్న ట్రిక్స్ అన్నీ కూడా చాలా ఆకట్టుకుంటాయి. 

ఈ సినిమా దర్శకుడి ఆలోచనని ఆచరణలో పెట్టడంలో నటీ నటుల నటన చాలా ముఖ్యమైంది. ఎందుకంటే చాలా భాగం క్లోజప్స్ అవడంతో వాళ్ళ ఎక్స్ప్రేషన్సే ఎక్కువ కనిపిస్తుంటాయ్. వాళ్ళలో ఏ ఒక్కరు ఏ మాత్రం ఫెయిల్ అయినా సినిమా మీద ఆసక్తి పోతుంది. ఫహాద్ ఫాజిల్ గురించి తెలిసినదే అలాగే కపెల్లా లో లీడ్ రోల్ పోషించిన రోషన్ మాథ్యూ కూడా బాగా చేశాడు. అలాగే ముఖ్యమైన స్త్రీపాత్ర పోషించిన దర్శనా రాజేందర్ కూడా ఆకట్టుకుంటుంది. 

ఈ సినిమాలో చెప్పుకోవలసిన మరో ముఖ్యమైన విషయం సౌండ్ డిజైన్, అది చాలా బావుంది. ఆన్లైన్ లైఫ్ గురించి తెలిసిన వాళ్ళకి ఈ సౌండ్ డిజైన్ పై పెట్టిన శ్రద్ధ ప్రత్యేకంగా తెలుస్తుంది. వైవిధ్యమైన సినిమాలు ఇష్టపడే ప్రతి ఒక్కరూ చూడాల్సిన సినిమా c u soon. ఆ టెక్నిక్ కోసమైనా చూసి తీరవలసిందే. మొదలయ్యాక కాసేపు కేవలం ఓ కంప్యూటర్ తెర మీద జరుగుతున్నవి చూడ్డం కాస్త అసహనానికి గురి చేయవచ్చు కానీ ఒక సారి కథలో లీనమయ్యాక అలవాటు పడిపోతాం. ఈ సినిమా ప్రోమో ఇక్కడ చూడండి. మీకు ఆసక్తి కలిగితే సినిమా అమెజాన్ ప్రైమ్ లో ఇక్కడ చూడండి ఖచ్చితంగా నచ్చుతుంది. 

 

మొత్తం చదవండి

బాలుగారి ఆరోగ్యం కోసం...

గత కొన్ని దశాబ్దాలుగా భారతీయులని తన సుమధుర గాత్రంతో ఆలరిస్తున్న బాలసుబ్రహ్మణ్యం గారు గత కొన్ని రోజులుగా కోవిడ్ తో పోరాడుతున్న విషయం అందరకూ తెలిసిందే. వారు త్వరగా కోలుకొని పూర్తి ఆరోగ్యవంతులుగా ఇంటికి తిరిగి రావాలని మనస్ఫూర్తిగా ఆ భగవంతుడిని వేడుకుంటున్నాను. 

ఈ రోజు అనగా గురువారం ఆగస్ట్ 20 వ తారీఖున సాయంత్రం ఆరుగంటలకు (ఇండియా టైమ్) ఐదు నిముషాల పాటు బాలుగారు పాడిన పాటలను వింటూ వారి ఆరోగ్యం కోసం సామూహిక ప్రార్థనలు చేయాలని అభిమానులు సంకల్పించారు. ఇందుకోసం #GetWellSoonSPBSIR అనే హాష్ టాగ్ ఉపయోగిస్తున్నారు. మరిన్ని వివరాలు ఈనాడు పేపర్ లో ఇక్కడ చూడవచ్చు.

అందుకే వారు పాడిన పాటలలో నాకెంతో ఇష్టమైన ఈ పాటను ఇక్కడ పోస్ట్ చేస్తున్నాను. ఈ పాట ఆడియో మాత్రమే వినాలంటే ఇక్కడ వినవచ్చు లేదా ఇక్కడ డౌన్లోడ్ చేస్కోవచ్చు. ఎంబెడెడ్ వీడియో ఇక్కడ చూడవచ్చు. 

చిత్రం : చిలకమ్మ చెప్పింది..(1977)

సంగీతం :  M.S.విశ్వనాథన్

సాహిత్యం : ఆత్రేయ

గానం : బాలు

కుర్రాడనుకుని కునుకులు తీసే..

హహ వెర్రిదానికీ.. పిలుపూ..

కుర్రాడనుకుని కునుకులు తీసే..

వెర్రిదానికీ పిలుపు 

ఇదే నా మేలుకొలుపూ..ఊ..!!

మల్లెలు విరిసే మధువులు కురిసే

లేత సోయగమున్నది నీకు

మల్లెలు విరిసే మధువులు కురిసే

లేత సోయగమున్నది నీకు

దీపమంటీ రూపముంది..

దీపమంటీ రూపముంది..

కన్నె మనసే చీకటి చేయకు..

కన్నె మనసే చీకటి చేయకు..

కుర్రాడనుకుని కునుకులు తీసే..

వెర్రిదానికీ పిలుపు 

ఇదే నా మేలుకొలుపూ..ఊ..!!

మత్తును విడిచీ.. మంచిని వలచీ..

తీపికానుక రేపును తలచీ..

కళ్ళు తెరిచి.. ఒళ్ళు తెలిసీ..

మేలుకుంటే మేలిక మనకూ..

మేలుకుంటే మేలిక మనకూ..

కుర్రాడనుకుని కునుకులు తీసే..

వెర్రిదానికీ పిలుపూ.. 

ఇదే నా మేలుకొలుపూ..ఊ..

వెన్నెల చిలికే వేణువు పలికే.. వేళ.. 

నీ కిది నా తొలిపలుకు

వెన్నెల చిలికే వేణువు పలికే.. వేళ.. 

నీ కిది నా తొలిపలుకు

మూగదైనా రాగవీణ..

మూగదైనా రాగవీణ..

పల్లవొకటే పాడును చివరకు..

పల్లవొకటే పాడును చివరకు.

కుర్రాడనుకుని కునుకులు తీసే..

వెర్రిదానికి పిలుపు 

ఇదే నా మేలుకొలుపు 

 

మొత్తం చదవండి

గుంజన్ సక్సేనా...

"కలలు కనండి సాకారం చేసుకోండి" అనే అబ్దుల్ కలాం గారి కొటేషన్ కు నిలువెత్తు రూపం ఫ్లైట్ లెఫ్ట్ నెంట్ గుంజన్ సక్సేనా. భారతవాయుసేన తరఫున యుద్దంలో పాల్గొన్న తొలి మహిళా పైలట్ తను. 1999 లో జరిగిన కార్గిల్ యుద్దంలో తన చీతా హెలికాప్టర్ సాయంతో శత్రు స్థావరాలను గుర్తించడం, సైనికులకు ఆహారం, ఆయుధాలను సరఫరా చేయడమే కాక ఎందరో క్షతగాత్రులను యుద్దభూమినుండి సురక్షిత ప్రాంతాలకు తరలించి రక్షించారు. తన సేవలను గుర్తించి భారత ప్రభుత్వం శౌర్య చక్ర బిరుదుతో సత్కరించింది, ప్రజలు మరియూ డిపార్ట్మెంట్ కార్గిల్ గర్ల్ గా పిలుచుకునే ఆ గుంజన్ కథే ఇటీవల నెట్ఫ్లిక్స్ లో విడుదలైన ఈ "గుంజన్ సక్సేనా, ది కార్గిల్ గర్ల్" సినిమా.

1984 లో విమానంలో విండో సీట్ లో కూర్చున్న అన్న తనని మేఘాలు చూడనివ్వకుండా బ్లైండ్స్ వేసేస్తున్నాడని అలిగిన పదేళ్ళ గుంజన్ ని చూసిన ఎయిర్ హోస్టెస్ ముచ్చట పడి కాక్ పిట్ లోకి తీస్కెళుతుంది. అక్కడనుండి కనిపించే అందమైన దృశ్యాన్ని చూసిన గుంజన్ ఆ క్షణమే పైలట్ కావాలని నిర్ణయించుకుంటుంది.

ఆ నిర్ణయాన్ని అన్నతో చెప్తే తను "అమ్మాయిలు పైలట్ అవలేరు ఎయిర్ హోస్టెస్ లు మాత్రమే అవగలరు" అని ఆటపట్టిస్తుంటే చూసిన తండ్రి సక్సేనా(పంకజ్ త్రిపాఠి) "ఎవరు చెప్పారు కాలేరని, అసలు తనని ఎవరు నడుపుతున్నారన్నది విమానమే పట్టించుకోనపుడు నీకేంటి నొప్పి" అని అతన్ని మందలించి, "విమానం నడిపేది ఆడైనా మగైనా పైలట్ అనే అంటారు నువ్వు తప్పకుండా పైలట్ అవుదువుగాని ముందు చదువు మీద శ్రద్ధ పెట్టు" అని గుంజన్ ని ప్రోత్సహిస్తాడు. 

రియల్ అండ్ రీల్ గుంజన్ సక్సేనా

అలా మొదలైన తన కలని గుంజన్ ఎలా సాకారం చేస్కుంది, అప్పటివరకూ పూర్తిగా మగవాళ్ళే ఆధిపత్యం వహిస్తున్న ఆ రంగంలో మొదటి సారి కాలు మోపి మహిళల కోసం మార్గం ఎలా సుగమం చేసింది. ఆ ప్రోసెస్ లో ఏఏ అడ్డంకులు ఎదుర్కొంది ఎలాంటి సపోర్ట్ అందుకుంది. రక్షణ/సేఫ్టీ పేరుతో అడుగడుగుకు వెనక్కి లాగుతున్న తన అన్నని ఎలా ఎదుర్కొంది. ఈ విజయం సాధించడానికి కొండంత అండగా తన తండ్రి తనతో ఎలా నిలబడ్డాడు అనేది తెలుసుకోవాలంటే గుంజన్ సక్సేనా సినిమా చూడాలి. 

నేను హిందీ సినిమాలు తక్కువే చూస్తాను. పెద్ద హీరోలు పెద్ద అంచనాలు ఉండి హిట్ అయిన సినిమాలు క్రిటిక్స్ ఆదరణ పొందిన సినిమాలు మాత్రమే చూస్తుంటాను. అక్కడి నటీనటులు కూడా నాకు పెద్దగా తెలియరు. ఐతే ఈ కథ గురించి విన్నపుడు చూడాల్సిన సినిమా అనిపించింది. అలాగే శ్రీదేవి కూతురు "జాన్వి" నటించిందన్న కారణం కూడా ఒకటి తోడైంది. ఐతే తన మొదటి సినిమా నేను చూడలేదు. ఈ సినిమానే నేను చూసిన తన మొదటి సినిమా. నాకైతే తన నటన నచ్చేసింది. 

కెరీర్ తొలిదశలోనే ఇలాంటి పాత్రలు దక్కడం తన అదృష్టం అయితే ధైర్యంగా ఒప్పుకుని మెప్పించడం మాత్రం జాన్వి గొప్పదనమే. తనని అప్పుడే శ్రీదేవితో పోల్చి చూడలేం కానీ పాతికేళ్ళ పైలట్ గా ముగ్ధత్వం అమాయకత్వం బేలతనం ఎలా కళ్ళతోనే ప్రదర్శించిందో తన మొండితనం, పట్టుదల, కార్యదక్షతలను అంతే చక్కగా ప్రదర్శించింది. తను పడిన ప్రతి కష్టాన్ని చూసి ఎంత చలించి పోతామో అందుకున్న ప్రతి విజాయాన్ని చూసి అంతే  ఆనందపడతాం. ఆ అనుభూతిని మనకి అందివ్వడంలో జాన్వీ, పంకజ్ త్రిపాఠిల నటన ఆయా సన్నివేశాలని రాసుకున్న దర్శకుని ప్రతిభ ముఖ్యంగా చెప్పుకోవలసినవి. 

పంకజ్ త్రిపాఠి పాత్ర మనకి గుర్తుండి పోతుంది. తండ్రిగా తను ప్రోత్సహించే పద్దతి ఎక్కడా డ్రమటైజ్ చేయకుండా సహజంగా చాలా బావుంది. ఆ ప్రాసెస్ లో తను చెప్పే మాటలు కూడా చాలా బావున్నాయ్ కోట్స్ గా మిగిలిపోతాయ్. ఆ తండ్రీ కూతుళ్ళ బంధం చూసినపుడు ఖచ్చితంగా మన ఇంటి అమ్మాయిలను మనం ఎంత వరకూ ఎలా ప్రోత్సహిస్తున్నాం అనే విషయం ప్రశ్నించుకుంటాం. అలాగే ప్రతి అమ్మాయి అలాంటి నాన్న కావాలని కోరుకుంటుంది. ఆల్రెడీ ఉండి ఉంటే ధీమాగా మరోసారి హత్తుకుని గువ్వపిట్టలా తన చేతులలో ఒదిగిపోతుంది.      

ఇతర నటీనటుల మరియూ టెక్నీషియన్ల పేర్లు నాకు తెలియవు కనుక చెప్పలేకపోతున్నాను. ప్రొడక్షన్ వాల్యూస్ బావున్నాయి నటీనటులంతా తమ తమ పాత్రలలో మెప్పించారు. సినిమాటోగ్రఫీ ఆకట్టుకుంటుంది. అలాగె నేపధ్యసంగీతం అవసరమైన చోట్ల సన్నివేశాలని ఎలివేట్ చేస్తూ ఎమోషన్స్ కి కనెక్ట్ చేయడానికి తోడ్పడింది. వార్ సన్నివేశాలు అవసరం మేరకు పరిమితంగానే తీసినా, ఉన్నంతవరకూ బాగానే ఆకట్టుకుంటాయి. దర్శకుడు శరణ్ శర్మకు ఇది తొలి చిత్రం అంటే నమ్మలేం.  

ఐతే తొలి మహిళా పైలెట్ అనే పాయింట్ ని పండించడానికి సినిమాటిక్ లిబర్టీస్ తీస్కుని కొన్ని సన్నివేశాలని మరీ ఎక్కువ డ్రమటైజ్ చేశారేమో అనిపిస్తుంది. డిసిప్లిన్ కి మారుపేరైన ఆర్మీ ఆఫీసర్స్ అలా ప్రవర్తిస్తారా ? గుంజన్ అన్నయ్యతో సహా అందర్నీ కావాలనే అలా విలన్స్ ని చేస్తున్నారా అనే చిన్న సందేహం మనకి ఏ మూలో వస్తుంది. కాకపోతె మనిషి సహజంగానే మార్పుకు వ్యతిరేకత చూపిస్తాడు. ఒక రిథమ్ లో సాగుతున్న జీవితంలో మార్పును అంత సులువుగా స్వాగతించలేడు. 

ముఫ్ఫై ఏళ్ళ క్రితం కేవలం మగవాళ్ళు మాత్రమే ఉన్న తమ ఎయిర్ బేస్ లో అసలు ఆడవాళ్ళకి ప్రత్యేకంగా వాష్ రూమ్ కట్టించాలన్న స్పృహ కూడా లేని పరిస్థితులలో ఓ మహిళా పైలట్ ను తమతో చేర్చుకోవాల్సి రావడం. తర తరాలుగా పాతుకు పోయిన మేల్ డామినేటెడ్ సొసైటీ నియమాలు, పద్దతులు వారినలా ప్రవర్తించేలా చేశాయి అని మనకు మనమే సర్ది చెప్పుకుంటాము. అన్నయ్య విషయంలో తనకి తానుగా తీస్కున్న పెద్దరికం సేఫ్టీ కన్సర్న్ ఎలాగూ ఉంది.

ఏదేమైనా గుంజన్ సక్సేనా ఒక డిఫరెంట్ మూవీ, అనవసరమైన ప్రేమ సన్నివేశాలు డ్యుయెట్ లు కామెడీ లాంటివి ఇరికించకుండా నిజాయితీగా కథకు మాత్రమే పరిమితమై చెప్పాలనుకున్న విషయాన్ని ఎక్కడా ఫోకస్ తప్పకుండా చెప్తూ తీసిన ఒక మంచి సినిమా. యువతకు స్ఫూర్తినిచ్చే ఆదర్శవంతమైన సినిమా. జాన్వి సద్వినియోగ పరచుకున్న ఒక మంచి అవకాశం. మీరూ మిస్సవకండి వీలుంటే చూడండి. నెట్ఫ్లిక్స్ లో హిందీ, ఇంగ్లీష్, తెలుగు,తమిళ భాషలలో ఇక్కడ చూడవచ్చు. ఈ సినిమా ట్రైలర్ ఇక్కడ చూడవచ్చు. 

మొత్తం చదవండి

ఉమామహేశ్వర ఉగ్రరూపస్య..

సహజత్వానికి ఒరిజినాలిటీకీ కేరాఫ్ అడ్రస్ అనదగ్గ "కేరాఫ్ కంచరపాలెం" లాంటి సినిమా తీసిన దర్శకుడు "వెంకటేష్ మహా" రెండో సినిమా "ఉమామహేశ్వర ఉగ్రరూపస్య". ఇది "మహేషింటె ప్రతీకారం" అనే మలయాళ సినిమాకి రీమేక్ అని విన్నపుడు ఇంత ఒరిజినాలిటీ ఉన్న దర్శకుడు రీమేక్ ఎందుకు ఎన్నుకున్నాడో అని ఆశ్చర్యపోయాను. ఒరిజినల్ సినిమా చూడలేదు కనుక పోల్చి చెప్పలేను కానీ ఈ సినిమా చూశాక మాత్రం "ఈ కథకు తను తప్ప ఇంకెవరు న్యాయం చేయలేరనిపించేలా తీశాడు" అనిపించింది 

టైటిల్ చూసి ఇదేదో యాంగర్ మానేజ్మెంట్ లాంటి సినిమా అని పొరబడకండి. ఎప్పుడూ ఎవరినీ కనీసం గట్టిగా కోప్పడి కూడా ఎరుగని మహేష్ అనే ఓ అతి మంచివాడి జీవితంలోని కొన్ని పేజీలు ఈ సినిమా. ఇందులో కోపం, ప్రతీకారం ఓ చిన్న భాగం మాత్రమే తన తండ్రితో అనుబంధం, ప్రేమ, కెరీర్, స్నేహం లాంటివి మిగిలిన భాగాలు. వీటినన్నిటిని అత్యంత సహజంగా అరకులోయ నేపథ్యంలో అందంగా తెరకెక్కించాడు దర్శకుడు.  

కంటికింపుగా అరకు లోయలోని ప్రకృతి అందాలని చూపిస్తూ, పాత్రలు తప్ప నటులు కనపడనివ్వని కాస్టింగ్ తో, ఆహ్లాదకరమైన వాతావారణంలో సున్నితమైన హాస్యాన్ని (సటిల్ హ్యూమర్) పండిస్తూ, భావోద్వేగాలను చూపిస్తూ, దైనందిన జీవితంలో మనకు ఎదురుపడే మాములు మనుషులతో అత్యంత  సహజంగా ఉందీ సినిమా. 

సినిమా స్లోగా ఉంది, కాన్ఫ్లిక్ట్ లేదు లాంటి రివ్యూలు చదివి మీరు ఆగిపోయినట్లైతే వాటిని పక్కనపెట్టి మీరు నిరభ్యంతరంగా చూసేయచ్చు. రేసీ స్క్రీన్ ప్లే అని చెప్పను కానీ స్లో అని కూడా నాకనిపించలేదు. పూర్తయ్యాక మాత్రం ఓ మంచి సినిమా చూసిన అనుభూతిని మిగులుస్తుంది. ముందు ముందు స్పాయిలర్స్ ఉన్నాయి కనుక ఇక ముందుకు చదవకుండా క్లోజ్ చేసేసి ఓటీటీ ప్లాట్ఫాం "నెట్ ఫ్లిక్స్" లో ఉన్న ఈ సినిమా చూసి వచ్చేసి ఆ తర్వాత చదవండి. 

కథగా చెప్పుకోడానికి పెద్దగా ఏం లేదు పైన చెప్పినట్లు ఇది మహేష్ ఉగ్రరూపం గురించిన కథ అనేకన్నా తన జీవితంలోని కొన్ని పేజీల కథ అంతే. అరకులో తనకు తండ్రి నుండి వారసత్వంగా వచ్చిన "కోమలి ఫోటోస్టూడియో" నడుపుతూ ఉండే ఉమామహేశ్వరరావు కోపమంటే ఏంటో ఎరుగని ఒక అతి మంచి మనిషి. తన మిత్రుల మీద కూడా కనీసం గొంతు పెంచి మాట్లాడి ఎరుగడు. అలాంటి అతను తన మిత్రులని కాపాడటానికి ఓ గొడవ ఆపాలని చేసే ప్రయత్నంలొ ఒకడి చేతిలో దెబ్బలు తిని ఘోరమైన అవమానానికి గురౌతాడు. ఆ అవమాన భారంతో ఆవేశంలో ఓ శపథం చేస్తాడు. 

ఆ శపథం ఏమిటి ? దాన్ని నెరవేర్చుకున్నాడా లేక తన  మంచితనంతో వదిలేశాడా ? ఈ ప్రాసెస్ లో తన ఫోటోగ్రఫీకి ఎలా పదును పెట్టుకున్నాడు? తన ప్రేమ కథ ఎలాంటి మలుపులు తిరిగిందీ? తనకి వారసత్వంగా ఫోటోగ్రఫీ కళని ఓ చిన్న స్టూడియోని బోలెడంత అనుభవ సారాన్ని ఇచ్చిన తన తండ్రితో అతని అనుబంధం ఎలాంటిది? అనేవి తెలియాలంటే "ఉమామహేశ్వర ఉగ్రరూపస్య" సినిమా చూడాలి. 

వెంకటేష్ మహా అచ్చతెలుగు నేటివిటీ కోసం అరకు నేపథ్యంగా ఈ కథను తెరకెక్కించినా అక్కడక్కడా మలయాళ వాసనలు తగులుతూనే ఉంటాయి. ఐనా కానీ మొదటి పది నిముషాలు దాటితే సినిమాలో పూర్తిగా లీనమవడంతో ఇక ఆ విషయం మనకు గుర్తుకు రాకుండా చేయడంలో మహా సక్సెస్ అయ్యాడు.

సన్నివేశాలన్నీ చాలా సహజంగా రాసుకున్నాడు ఫైట్స్ కొరియోగ్రఫీ కూడా చాలా సహజంగా పల్లెల్లో ఇద్దరు కొట్టుకుంటే ఎలా కొట్టుకుంటారో అలాగే అనిపిస్తుంది. అలాగే సంభాషణలలో ఉత్తరాంధ్ర యాస కూడా చక్కగా పలికించారు. మనల్ని అరకు మధ్యలో కుర్చీ వేసి కూర్చోబెట్టేయడంలో దర్శకుడు మహా, ఆర్ట్ డైరెక్టర్, సినిమాటోగ్రాఫర్ అప్పు ప్రభాకర్, సంగీత దర్శకుడు బిజిబల్ సఫలీక్రుతులయ్యారు. సంగీత సాహిత్యాలు చక్కగా కుదిరిన పాటలు సన్నివేశాలకు తగినట్లు ఆహ్లాదకరంగా వచ్చి వెళ్తుంటాయి. నేపధ్య సంగీతం కూడా చాలా బావుంది.   

దర్శకుడు సినిమాకి కీలకమైన బట్టర్ ఫ్లై ఎఫెక్ట్ ఫైట్ సీన్ భలే తెరకెక్కించడమే కాక ఇంకా కొన్ని చిన్న చిన్న సీన్స్ సైతం చాలా బాగా తీశాడు. ఓపెనింగ్ షాట్ లోనె హీరో తన స్లిప్పర్స్ కడుక్కుని భద్రంగా ఓ రాతి మీద పెట్టుకోవడం క్లోజప్ లో చూపించి కథాంశం ఇదీ అని భలే చెప్పాడు. స్కూల్ దగ్గరలో గొడవ పడుతున్న ఇద్దరు వ్యక్తులు "జనగణమణ" పాట విని గొడవాపి నిలబడడం. అదే సమయంలో క్లాస్ లో అందరూ సైలెంట్ గా ఉన్నా ఒక పిల్లాడు మాత్రం బ్యాగ్ సర్దుకోడం, అది టీచర్ గమనించి హెచ్చరించడం.   

ఇంకా బ్రేకప్ సీన్ మొత్తం ఎక్జిక్యూట్ చేసిన తీరు నాకు చాలా బాగా నచ్చింది. అలాగే ఆనందం సాంగ్ కి లీడ్ సీన్ లో ముల్లుగుచ్చుకున్న నొప్పి(బ్రేకప్ పెయిన్) తో ఉన్న మహేష్ లైఫ్ లోకి వచ్చిన జ్యోతి ఆ ముల్లుని(నొప్పిని) తీసేయడం. మహేష్ కవర్ ఫోటోని జ్యోతిలో కాంపిటీషన్ అయితే స్వాతికి పంపడం. మహేష్ స్వాతి వీక్లీ కవర్ ఫోటోలో జ్యోతిని చూస్తూ స్వాతి అన్న పేరుని కనపడకుండా మడవడం ఇలాంటి చిన్న చిన్న సీన్స్ భలే అనిపించాయి. మహేష్ తండ్రి పాత్ర తాలూకూ ఫోటోగ్రఫీకి సంబంధించిన సన్నివేశాలు, సుహాస్ నరేష్ మధ్య వచ్చే మొదటి అండ్ చివరి సన్నివేశాలు చాలా బావున్నాయ్.    

సత్యదేవ్ ఎంత మంచి నటుడో తెలిసిందే అయినా ఈ సినిమాలో మహేష్ గా ఇంకా విజృంభించేశాడు. గుబురుమీసాల చాటునుండి మెత్తగా నవ్వే నవ్వుకే సగంమంది ఫ్లాట్ అయిపోతారు. చిన్న చిన్న ఎక్స్ప్రెషన్స్ లో వేరియేషన్స్, బాడీ లాంగ్వేజ్ తో చాలా బాగా అకట్టుకున్నాడు. నరేష్ గారు ఈ మధ్య చేస్తున్న ఇలాంటి కారెక్టర్ రోల్స్ లో చాలా హైలైట్ అవుతున్నారు. ఇందులో కూడా బాబ్జీఅన్నగా గుర్తుండి పోతాడు. తన అనుభవ సారంతో కీలకమైన సమయాల్లో మహేష్ కు దిశానిర్దేశం చేసే తండ్రి పాత్రలో రాఘవన్ గారు బాగా చేశారు ఈయన చెప్పిన మాటలన్నీ బావున్నాయ్.  

ఇంతటి ఉద్దండుల మధ్య కూడా చాయ్ బిస్కట్ ఫేం సుహాస్ తన రోల్ తో నటనతో కామిక్ టైమింగ్ తో కట్టిపడేశాడు. సినిమాలో సత్య తర్వాత బాగా నచ్చేసే కారెక్టర్ సుహాస్ దే. తను ఎన్నుకుంటున్న రోల్స్ కూడా బావుంటున్నాయ్ కమెడియన్ గానే కాక మంచి నటుడిగా తెలుగుతెరమీద ఇంకా మంచి పేరు తెచ్చుకుని నిలిచి ఉంటాడనిపించింది. ఇక సినిమా నిడివి గల ఇంటర్వూలతో పాపులర్ ఐన ఐడ్రీమ్ టి.ఎన్.ఆర్. గారు పంచాయితి మెంబర్ నాంచారయ్య గా ఓ కీలకమైన పాత్రలో కనిపించి మెప్పించారు. తన మిగిలిన సినిమాలకన్నా కాస్త కంఫర్టబుల్ గా నటించారనిపించింది. పలాస దర్శకుడు కరుణ కుమార్(కరుణ), ఈ సినిమా దర్శకుడు వెంకటేష్ మహా(టీకొట్టు ఓనర్) రెండు చిన్న పాత్రల్లో కనిపించి మెప్పించారు. 

ఇక ముఖ్యమైన మహిళా పాత్రలు స్వాతి(చందన), జ్యోతి(రూప), మిథిల(కుశాలిని) పోషించిన కొత్త అమ్మాయిలు ముగ్గురూ చాలా బాగా చేశారు. వీరిలో రూప మాత్రం ప్రత్యేకంగా గుర్తుండి పోతుంది. తన రింగుల జుట్టు, కళ గల నవ్వు మొహం, కళ్ళల్లో మెరుపులు ఇట్టే ఆకట్టుకుంటాయి. అక్కడక్కడ పాత సినిమాల్లో భానుప్రియను గుర్తు చేసింది. ఇక తన పాత్రకున్న యాటిట్యూడ్, లైఫ్ పట్ల తన క్లారిటీ వలన కూడా భలే నచ్చేస్తుంది. దర్శకుడు ఈ పాత్రను ప్రత్యేకమైన శ్రద్దతో తీర్చిదిద్దాడనిపించింది. రూప కూడా అంతే సులువుగా చేసేసింది. ఫ్లాష్ మాబ్ లో డాన్స్ కూడా చాలా ఈజ్ తో చేసింది.   

ఓవరాల్ గా "ఉమామహేశ్వర ఉగ్రరూపస్య" మంచి సినిమా. థియేటర్లలో రిలీజ్ అయి ఉంటే కంచరపాలెం టైప్ లోనే మంచి హిట్ గా నిలిచి ఉండేది. అరకు అందాల కోసం ఖచ్చితంగా థియేటర్లలో చూడాల్సిన సినిమా ఇది. ఒకటీ అరా చిన్న చిన్న లోపాలు ఉన్నా ఓ మంచి సినిమా చూసిన అనుభూతిని పొందాలంటే మీరూ మిస్సవకుండా నెట్ఫ్లిక్స్ లో వెంటనే చూడండి. సినిమా ప్రోమో ఇక్కడ చూడవచ్చు. పాటలు జ్యూక్ బాక్స్ లో ఇక్కడ వినవచ్చు.   

నాకు నచ్చిన కొన్ని సంభాషణలు ఇక్కడ పొందు పరుస్తున్నాను ఫీల్ పోకూడదంటే సినిమా చూసొచ్చాక చదువుకోండి. 

"ఆలోచనలు, జ్ఞాపకాలు ప్రపంచంలో అన్నిటికంటే బరువైనవట, ఏడ్చేస్తే కన్నీరు ఆవిరైపోతుంది, మనసు తేలికవుతుంది."

"జీవితంలో ఏదో తప్పుచేశాననుకుంటూ బతకమాకు అది అన్నింటికంటే ప్రమాదకరం"

"ఇద్దరు మనుషులు కలుస్తారు, రెండు మనసులు విడిపోతాయి. మనిషి శరీరంలో ఎక్కడుందో తెలియని మనసును ఎంతకాలమని నిందిస్తావ్."

"వెళ్ళిపోవాలనుకున్న వారిని వెళ్ళనివ్వకపోతే... ఉన్నా వెలితిగానే ఉంటుంది."

"కళ అనేది పాఠాలు వింటే రాదు పరితపిస్తే వస్తుంది"

"నవరసాలు అంటే మనకు కనపడే ముఖంలో కండరాల కదలిక కాదు మనలో జరగాల్సిన రసాయన ప్రక్రియ"

"ఎమోషన్ అనేది నీలో పుట్టాలి నువ్వు చూసే వస్తువులో కాదు"

"ఆడపిల్లల తండ్రులు అబ్బాయిలందరూ ఎదవలే అని ఎంత గట్టిగా నమ్ముతారో వాళ్ళ పిల్లలక్కూడా విచక్షణ ఉండిద్దని అంత గట్టిగ నమ్మినరోజే ఈ దేశం బాగుపడిద్ది"

"నొప్పి రుచి తెలియని వాడే ఎదుటి వాడి మీద చేయి చేసుకుంటాడు. తెలిసిన వాడు చేయి ఎత్తడానికి కూడా ఆలోచిస్తాడు" 

"శవానికి మాత్రమే నొప్పి కలగదు. ప్రాణముంటే నొప్పి ఉంటుంది"

"అందరికీ తెలియాలంటే చూడక్కర్లేదు వింటే చాలు.. వీళ్ళు చూశారుగా మిగతా వాళ్ళు వింటారు"

 

మొత్తం చదవండి

కనులు కనులను దోచాయంటే...

ఈ సినిమా టైటిల్ చూసినపుడు అబ్బా ఇది మరో రొటీన్ ప్రేమకథ అయుంటుందిలే అని అనిపించి కనీసం ట్రైలర్ కూడా చూడలేదు నేను. అప్పటికీ డుల్కర్ మంచి మంచి స్క్రిప్ట్స్ ఎన్నుకుంటాడు అనే నమ్మకం ఉన్నా కూడా దూరంగానే ఉన్నాను. అలా రిలీజైనపుడు మిస్సయిన ఈ సినిమా మొన్న ఓటీటీ(ఆహా)లో అనుకోకుండా చూసే అవకాశం దొరికింది. సినిమా గురించి రివ్యూలు చదవకుండా ఏం తెలియకుండా చూడడంతో నన్ను బాగానే థ్రిల్ చేశారు.

ఓ రకంగా చెప్పుకోవాలంటే ఇది కూడా ప్రేమ కథ లాంటిదే కానీ ప్రేమ కథ కాదు. ఆ టైటిల్ ఎందుకు పెట్టారో సినిమా చూశాక కానీ మనకు పూర్తిగా అర్ధం కాదు. ఈ జెనర్ లో వచ్చే సినిమాల్లో హాలీఉడ్ సినిమాలకీ మన సినిమాలకీ ఓ ప్రధానమైన తేడా ఉంటుంది అది నైతికత. హీరో దొంగ ఐనా కూడా రాబిన్ హుడ్ తరహా మంచి దొంగలా ఉండాల్సిందే తప్ప మామూలుగా రియలిస్టిక్ గా ఉంటే కుదరదు.

ఈ సినిమా ఆవిషయంలో కాస్త వెసులుబాటుతో ఇచ్చిన క్లైమాక్స్ నాకు నచ్చింది. "ఇలాంటి సినిమాలతో సభ్యసమాజానికి ముఖ్యంగా యువతకి ఏం మెసేజ్ ఇద్దామని" అని అనుకునే టైప్ మీరైతే బహుశా ఈ సినిమా మీకు నచ్చకపోవచ్చు. ఓ కథని కాస్త సినిమాటిక్ లిబర్టీస్ తో అక్కడక్కడా థ్రిల్ చేస్తూ ఎంటర్ టైనింగ్ గా చెప్తే చాలు అని అనుకుంటే మీకు ఈ సినిమా ఖచ్చితంగా నచ్చుతుంది. ఇట్సె క్లీన్ ఎంటర్టైనర్.

సినిమాలోని థ్రిల్స్ ఎంజాయ్ చేయాలంటే ఇక ముందుకు చదవకుండా ’ఆహా’ ఓటీటీ ప్లాట్ఫార్మ్ లోనో, టీవీలో ప్రదర్శించినపుడో ఈ సినిమా చూసొచ్చాక చదవండి.

కథ విషయానికి వస్తే ఈజీ గోయింగ్ ఆవారా బ్యాచ్ అయిన అనాథ హీరో గారు(డుల్కర్) ఓ ఫ్రెండ్ తో కలిసి రకరకాల మోసాలతో డబ్బు సంపాదిస్తూ లావిష్ గా బతికేస్తుంటారు. అలాంటి సమయంలో అందం అమాయకత్వం కలబోసిన హీరోయిన్(రీతూ వర్మ) తో ప్రేమలో పడతారు. ఆ ప్రేమ ప్రభావంతో ఈ పనులన్నిటికి స్వస్తి చెప్పి ఎక్కడైనా గౌరవంగా పని చేసుకుంటూ బ్రతకాలని నిర్ణయించుకుంటారు.

ఐతే చేసిన పాపం వెంటాడకుండా ఊరుకోదు కదా ఓ పవర్ ఫుల్ పోలీసాఫీసర్ (గౌతం మీనన్) వీరి మోసాల గురించి ఇన్వెస్టిగేట్ చేస్తూ ఉంటాడు. హీరోగారు పోలీసులకి దొరికి పోయారా, చేసిన తప్పులకు శిక్ష అనుభవించారా, వారి ప్రేమ కథ ఏమైంది అసలు చేసిన మోసాలు ఎటువంటివి అనేది తెలియాలంటే మీరు కనులుకనులను దోచాయంటే సినిమా చూడాల్సిందే.

ఈ సినిమా పూర్తిగా దర్శకుడి సినిమా, ముఖ్యంగా స్క్రిప్ట్ చాలా బాగా రాసుకున్నాడు. అక్కడక్కడా కొన్ని మోసాల విషయంలో ఇది ఇంత సులువా అనిపించేలా కాస్త సినిమాటిక్ లిబర్టీస్ తీస్కున్నప్పటికీ చాలా వరకూ థ్రిల్ చేయగలిగాడు. ఈ సినిమా చూశాక ఆన్ లైన్ షాపింగ్ చేసే ముందు ఓ నిముషం ఆలోచించకుండా ఉండలేం. ఇంకా ఇందులో టచ్ చేసిన ఇతర మోసాలు కూడా కొత్తగా ఉన్నాయి.

కాస్టింగ్ ఈ సినిమాకు చాలా ప్లస్ అయింది ముఖ్యంగా హీరోయిన్ గా రీతూ వర్మని తీస్కోడం చాలా ప్లస్ అయింది. డుల్కర్ ఆల్రెడీ ప్రూవెన్ నటుడు ఈ పాత్ర తను మరింత అలవోకగా చేసేశాడు. మిగిలిన నటీనటులంతా కూడా పాత్రల్లో ఒదిగిపోయారు. పాటలు ప్రత్యేకంగా గుర్తుండక పోయినా నేపథ్య సంగీతం సన్నివేశాలని ఎలివేట్ చేస్తూ చక్కగా అమరింది. సినిమాటోగ్రఫీ తో సహా మిగతా టెక్నికల్ టీమ్ అంతా కూడా మంచి ఔట్ పుట్ ఇచ్చారు.

ఈ తరహా దోపిడీ దొంగల సినిమాలు ఇష్టపడే వాళ్ళు మాత్రమే కాకుండా వైవిధ్యభరితమైన ఎంటర్టైనింగ్ సినిమాలు నచ్చే వాళ్ళు మిస్ అవకుండా చూడదగిన సినిమా కనులు కనులను దోచాయంటే.

మొత్తం చదవండి

భయం మంచిదే...

అవును ఒక్కోసారి భయం కూడా మంచిదే, ప్రస్తుత పరిస్థితులలో భయం అవసరం కూడా. అపోహలతో హేతుబద్ధత లేని ప్రచారాలను చూసి పానిక్/భయాందోళనలకు గురికావలసిన పని లేదు. ప్రళయం వచ్చేస్తుంది ఏదో జరిగిపోతుందని గాభరా పడాల్సిన పనిలేదు. అలాగని పూర్తిగా మనకేం కాదులే అనే నిర్లక్ష్య ధోరణీ మంచిది కాదు. మన సహేతుకమైన భయాన్ని జాగ్రత్తగా మార్చుకుందాం, కర్తవ్యాన్ని శ్రద్దగా నిర్వహిద్దాం. కరోనా (కోవిడ్ 19) కి మందు లేకపోవచ్చు కానీ సమిష్టిగా అందరూ తగు జాగ్రత్తలు తీస్కుని దాన్ని వ్యాపించకుండా కట్టడి చేయగలం.

గత కొన్ని రోజులుగా నేను వింటున్న కొన్ని నిర్లక్ష్యపు సమాధానాలు :

"అబ్బే మనది వేడి ప్రదేశం సార్ మనకేం కాదు.."
వేడి /చలి /హ్యుమిడిటీ లాంటి వాటికీ కరోనా వైరస్ కి ఏ విధమైన సంబంధం లేదు. అయినా దుబాయ్ తో సహా ఈ వైరస్ ఇప్పటికే విస్తరించిన నూటనలభై దేశాల్లో లేని ఎండలు కానీ ఉష్ణోగ్రతలు కానీ కాదు మనవి. మన దేశంలో కన్నా అక్కడ ఇంకా ఎక్కువ ఉంటుంది ఐనా అక్కడ రోజు రోజుకీ ఎలా వ్యాపిస్తుందో చూస్తూనే ఉన్నాం.

"ఎవడో ఎక్కడో నాన్వెజ్ తిని తెచ్చుకున్న రోగం ఇది, నేను శాఖాహారిని నాకేం కాదు"
ఈ వైరస్ మొదట మనుషుల్లోకి వచ్చినది ఎలా అయినా వ్యాపించేది మాత్రం తినే తిండి ద్వారా కాదు, మన అజాగ్రత్తల వల్ల. శాఖాహార మాంసాహరాలతో సంబంధం లేకుండా మనం తినే ఆహారం ఉపరితలంపైన ఈ వైరస్ ఉంటే అది మనకీ అంటుకుంటుంది. ఈ వైరస్ ఉమ్మి ద్వారా వ్యాపిస్తుంది, దానితో కాంటాక్ట్/టచ్ అనేది అత్యంత కీలకం. ఉమ్మిగానే కాదు తుమ్ము లేదా దగ్గు వచ్చినపుడు వచ్చే తుంపరల మేఘంలో ఉండి అది నేల, డస్క్, గోడ, టేబుల్, సోఫా లాంటి వాటిపై సెటిల్ అయి కొన్ని గంటలపాటు యాక్టివ్ గా ఉండి అక్కడ ముట్టుకున్న అందరికి సోకుతుంది. సమూహాల్లో తిరగవద్దు అనేది, శుభ్రత పాటించమని అడిగేది ఇందుకే.

"ఆ ఎయిడ్స్, సార్స్, ఎబోలా, స్వైన్ ఫ్లూ, బర్డ్ ఫ్లూ ఇలా ఎన్ని చూళ్ళేదు అవన్ని ఎక్కడెక్కడో వస్తాయ్ కానీ మనకేం కాదు"
తిన కూడనిది తిని మానవాళికి ఈ వైరస్ అంటించిన వారిది ఎంత తప్పో. తీస్కోవలసిన జాగ్రత్తలు తీస్కోకుండా నిర్లక్ష్య ధోరణితో ఈ వైరస్ వ్యాప్తికి కారణమయ్యే మీలాంటి వారిదీ అంతే తప్పు. మీకు ఇమ్యూనిటీ/రెసిస్టెన్స్ పవర్ ఎక్కువ ఉండచ్చు సాధారణ ట్రీట్మెంట్ తో మీరు కోలుకోవచ్చు. కానీ మీ నిర్లక్ష్యంతో మరో పదిమందికి అంటించడం వారిలో ఇంత ఇమ్యూనిటీ లేని వారి మరణానికి కారణం అవడం క్షమించరాని నేరం.

అందుకే ఎలాంటి అపోహలకు తావు లేకుండా ప్రభుత్వ సూచనలను తూ.చ. తప్పకుండా పాటిద్దాం, సమిష్టి కృషితో ఈ వైరస్ వ్యాప్తిని అరికడదాం. ఇటలీలా, చైనాలా పరిస్థితి చేయి దాటక ముందే, సైన్యమో, పోలీసులో మనలని బలవంతంగా నిర్భంధించాల్సిన పరిస్థితి రాకముందే మేలుకుందాం. 

సాధ్యమైనంత వరకూ ఇంటిపట్టునే ఉండండి. ప్రభుత్వం ఇస్తున్న శలవులని వినోద యాత్రలకు విహరాలకు తీర్థయాత్రలకూ వాడకండి. అత్యవసరమైతే తప్ప బయట తిరగకండి. సమూహాలలోకి అసలే వెళ్ళ వద్దు. ప్రయాణాలను వాయిదా వేస్కోండి. షాపింగ్ మాల్స్ /థియేటర్లు /గుడి/చర్చ్/మసీదు/ వాకింగ్ పార్కులు వీటి దరిదాపులకు కూడా వెళ్ళకండి. మీకు దొరికిన ఈ అనుకోని విశ్రాంతిని పూర్తిగా ఇంట్లోనే కుటుంబంతో క్వాలిటీ టైమ్ గడపడానికి కేటాయించండి. అలాగని బంధుమిత్రులతో గెట్ టుగెదర్ లు కూడా ప్లాన్ చేయకండి.

చేతులను మోచేతుల వరకూ శుభ్రపరచుకోండి. కేవలం పంపుకింద చేతులు పెట్టి వదిలేయకుండా సోప్ తో అరచేతులు, వాటి పైనా, వేళ్ళు, బొటన వేళ్ళు, వేళ్ళ మధ్యలో, గోర్లకింద (గోర్లు పెరగనివ్వక పోవడం మంచిది) మొత్తం ఇరవై సెకన్ల పాటు (హ్యాపీ బర్త్ డే పాట పూర్తిగా పాడేంత సేపు) సబ్బుతో రుద్దుకోండి. తుమ్ము లేదా దగ్గు వచ్చినపుడు కర్చీఫ్, టిష్యూ పేపర్ నో లేదా మోచేతిని అడ్డుగా పెట్టుకుని తుమ్మండి. కేవలం అరచేతులు అడ్డుపెట్టుకోవడం సరిపోదు. ఆ తర్వాత ఆ టిష్యూని జాగ్రత్తగా మూత వున్న డస్ట్ బిన్ లో పారేయండి. ముఖాన్ని, ముఖ్యంగా నోరు, ముక్కు, కళ్ళని చేతితో తాకకండి. కౌగిలింతలు, కరచాలనం / షేక్ హ్యాండ్ బదులు నమస్కారం తో సరిపెట్టండి కొన్ని రోజులు.

పబ్లిక్ ప్రదేశాలనే కాదు మీ అపార్ట్మెంట్ లోని గేట్లు, లిఫ్ట్, మెట్లు, వాటికి అనుకోడానికి ఉండే బార్స్, మీ ఇంటి డోర్ నాబ్స్ అన్నిటిని సాధ్యమైనంత వరకు ముట్టుకోకుండా ఉండడానికి ప్రయత్నించండి. తప్పనిసరి పరిస్థితులలో టిష్యూ ఉపయోగించండి. జ్వరం, జలుబు, దగ్గు, ఊపిరి తీస్కోవడానికి ఇబ్బంది లాంటి వ్యాధి లక్షణాలు కనిపిస్తే వెంటనే మాస్క్ ధరించి మీ దగ్గరలోని హాస్పటల్ ను సంప్రదించండి. ఈ లక్షణాలు లేని వాళ్లు మాస్క్ ధరించాల్సిన అవసరం లేదు.

ఇంటికి వచ్చే హెల్పర్స్ / పనిమనుషులకు తగిన జాగ్రత్తలు చెప్పండి. చేతులు శుభ్రంగా కడుక్కున్న తర్వాతే ఇంట్లో దేన్నైనా తాకనివ్వండి. వంటమనిషి ఉంటే మాస్క్ వేసుకుని వంట చేయించడం శ్రేయస్కరం. మొహామాటాలకన్నా ప్రాణం మిన్న అందుకే ఇలాంటి నియమాలను వారికి చెప్పడానికి ఇబ్బంది పడకండి. మన ఇంటికి వచ్చేప్పుడే కాదు ఇక్కడి నుండి వారింటికి వెళ్ళిన తర్వాత కూడా ఇలా చేతులు కడుక్కోకుండా వాళ్ళ ఇంట్లో దేన్ని ముట్టుకోవద్దని చెప్పండి. సమయం వెచ్చించి అయినా వారికి అర్ధమయ్యేలా చెప్పడం మన బాధ్యత.

మీ ఆరోగ్యాన్ని జాగ్రత్తగా చూస్కోండి. ఇమ్యూనిటీ/రెసిస్టెన్స్ పవర్ పెరగడానికి లిమ్ సీ లాంటి సి.విటమిన్ టాబ్లెట్స్ వేస్కోండి. అల్లం, సొంఠి, నిమ్మకాయ, వెల్లుల్లి, తెల్ల మిరియాలు, పసుపు గుమ్మడి లాంటి ఇమ్యూనిటీ పెంచే సహజమైన ఆహార పదార్ధాలు తినండి. ఐతే ఇవి కేవలం మీ రోగనిరోధక శక్తి పుంజుకోడానికే తప్ప వైరస్ ని నివారించలేవని గుర్తించండి.

గొంతులో స్వల్పంగా నస లాంటిది ఏదైనా ఇబ్బందిగా అనిపిస్తే తక్షణమే వేడినీళ్ళలో కొంచెం ఉప్పుకలిపి దానితో కానీ లేదా వినెగర్ కలిపిన నీటితో కానీ గార్గిల్ చేయండి. ఈ వైరస్ ముందు గొంతులో డార్మెంట్ గా ఉండి రెండురోజుల తర్వాత మిగిలిన లక్షణాలు బయట పెడుతుందని ఒక ప్రచారం జరుగుతుంది ఇది ఎంతవరకూ కరెక్టో తెలియదు కానీ ఈ ఒక్క ఇబ్బంది తప్ప ఇతర లక్షణాలేవీ లేనప్పుడు పాటించడం వలన నష్టం లేదనుకుంటున్నాను.   

షాపింగ్ కి సాధ్యమైనంత వరకూ ఎలక్ట్రానిక్ పేమెంట్స్ ఈ వాలెట్స్, పేటీఎమ్, గూగుల్ పే, ఫోన్ పే లాంటి వాటిని ఉపయోగించండి. డబ్బులు ఒకరి చేతి నుండి ఒకరికి మార్చడాన్ని వీలైనంతగా తగ్గించండి.

మన ఇంటి మెయిన్ గేట్లు, డోర్ నాబ్స్, ఇంటికి రోజూ తీసుకు వచ్చే పాలు, పేపర్, కూరలు, ఇంకా చెత్త తీస్కుని వెళ్ళే వాళ్ళు హాండిల్ చేసే వేస్ట్ బాస్కెట్/చెత్త బుట్ట, వీటన్నిటిని స్టెరిలైజ్ చేసిన తర్వాతే వాడండి.

స్టెరిలైజేషన్ కి ఆల్కహాల్ బేస్డ్ శానిటైజింగ్ లిక్విడ్స్ దొరికితె సరే లేకపోతే నాకు ఓ నేస్తం చెప్పిన ఈ పద్దతి ఫాలో అవండి. సోప్ సొల్యూషన్ని లేక వెనిగర్ మరియూ నీళ్ళని సమపాళ్ళలో కలిపి కోలిన్ లాంటి స్ప్రే బాటిల్స్ లో పోసుకుని పైన చెప్పిన వాటిపై స్ప్రే చేయవచ్చు ఈ మిశ్రమానికి నిమ్మరసం ఉప్పు కూడా కలపవచ్చు. ఇదే కాక డెట్టాల్ లాంటి లిక్విడ్ ని నీటిలో డైల్యూట్ చేసి దాన్ని కూడా స్ప్రే బాటిల్స్ లో నింపి దాన్ని కూడా వాడుకోవచ్చు.

అవసరానికి మించి స్టాక్ చేసుకునే అలవాటుని మానండి. గుర్తుంచుకోండి మీరీ వైరస్ భారిన పడకుండా ఉండాలంటే వైరస్ వ్యాప్తిని అరికట్టాలంటే మీరొక్కరే జాగ్రత్తలు తీస్కుంటే చాలదు మీ తోటి వారు సైతం తగిన జాగ్రత్తలు తీస్కోవాలి. అందుకే మాస్క్ లు శానిటైజర్స్ లాంటి వాటిని అవసరానికి మించి స్టాక్ పెట్టుకోకుండా అందరికీ అందేలా జాగ్రత్తలు తీస్కుందాం.   

ఈ అనుకోని ఉపద్రవం ఇంకా మహమ్మారి కాకముందే ప్రతి ఒక్కరం మన సామాజిక బాధ్యతను అర్ధం చేసుకుని వ్యక్తిగత శుభ్రతని పాటిస్తూ సంఘటితంగా పోరాడి వ్యాపించకుండా అరికడదాం.

మొన్న గురువారం ప్రధాని మోడీ గారు చెప్పినది వినే ఉంటారు కదా. జనతా కర్ఫ్యూ మంచి ఆలోచన, ముందు ముందు ఒక్క రోజు కన్నా ఇంకా ఎక్కువ పాటించాల్సిన అవసరం రావచ్చు. ముందుగా ఈ ఒక్క రోజు పాటిస్తే వైరస్ వ్యాప్తిని కొంత వరకు నెమ్మదింపచేయచ్చు. అందుకే ప్రతి ఒక్కరూ ఈ ఆదివారం మార్చి 22 న ఉదయం ఏడు నుండి రాత్రి తొమ్మిది వరకు జనతా కర్ఫ్యూలో పాల్గొనండి. వీలైతే ఆదివారం రాత్రి పూట కూడా బయట తిరగకుండా ఉంటే మంచిది. అలాగే ఈ ఆపస్సమయంలో ప్రాణాలకు సైతం తెగించి సహాయం అందిస్తున్న వైద్య సిబ్బంది, పోలీస్, రవాణా, మున్సిపల్, పారిశుధ్య కార్మికులు మరియూ ఇతర అన్ని ప్రభుత్వ విభాగాల సిబ్బంది సేవలు వెలకట్టలేనివి. విదేశాలనుండి వచ్చిన వారు ఎక్కడెక్కడ తిరుగుతున్నారో ట్రేస్ చేసి పట్టుకుంటున్న ఇంటెలిజెన్స్ టీమ్స్ సేవలు కూడా అమోఘం. ఈ ఆదివారం అంతా జనతా కర్ఫ్యూని పాటించి సాయంత్రం ఐదుగంటలకు మన ఇంటి గుమ్మం నుండో కిటికీ నుండో చప్పట్లు కొడుతూ వీరందరి సేవలను అభినందిద్దాం. నేను జనతా కర్ఫ్యూలో పాల్గొంటున్నాను మీరూ పాల్గొనండి.  

వైరస్ గురించి సమగ్రమైన సమాచరం యూట్యూబ్ లో ఇక్కడ చూడవచ్చు. ఇదే కాక అసలు చేతులను సబ్బుతో ఎందుకు ఇరవై సెకన్లు కడగాలి అనేది అర్ధమవడానికి ఈ వీడియో  కూడా చూడండి. 

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

రాంబాబు తోట గారు ఫేస్బుక్ లో ఈ వైరస్ గురించి మరింత సమగ్రమైన సమాచారాన్ని తెలుగులో అందించారు అది ఇక్కడ కాపీ పేస్ట్ చేస్తున్నాను. వారి ఫేస్బుక్ పోస్ట్ లింక్ ఇక్కడ చూడవచ్చు. వారికి రిప్లై ఫేస్బుక్ లోనే ఇవ్వగలరు.

కరోనా వైరస్ ౼ ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ(W.H.O) మార్గదర్శక సూత్రాలు 

కరోనా వైరస్ చాలా వేగంగా వ్యాప్తి చెందే వైరస్. సరైన జాగ్రత్తలు తీసుకున్నంత కాలం ఆందోళన పడనవసరం లేదు. తీసుకోకపోతే మాత్రం ప్రమాదకరం. ప్రాణాంతకం కూడా.  ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ(W.H.O) సూచించిన గైడ్ లైన్స్ పాటిస్తే కరోనా బారిన పడకుండా మనల్ని, మన చుట్టూ ఉన్నవారిని కాపాడుకోవచ్చు.  కరోనా వైరస్ గాలిలో  ప్రయాణించలేదు.  COVID-19 వ్యాధిగ్రస్తులు తుమ్మినా, దగ్గినా వచ్చే తుంపర ద్వారా బయటకు వెదజల్లబడుతుంది. ఆ తుంపర గాలిలో ఎంత సేపు నిలిచి ఉంటే, అంతసేపు ఉంటుంది. అలా బయటకు వచ్చిన డ్రాప్లెట్స్ కుర్చీ, టేబుల్, తలుపులు, డోర్ నాబ్స్, బస్సు, ట్రెయిన్ లో ఉండే స్టీల్ రాడ్స్ మొదలైనటువంటి ఉపరితలాల(surfaces)కి అంటుకొని ఉంటుంది. వాటిని మనం తాకి అదే చేతితో నోరు, ముక్కు, కంటిని తాకితే, మన శరీరంలోకి చేరుతుంది. ఇతరుల్ని తాకితే, వారికి అంటుకుంటుంది.

కరోనా ఏ మార్గం ద్వారా ఒకరి నుండి ఒకరికి వెళుతుందో గుర్తు పెట్టుకొని, W.H.O సూచించిన క్రింది జాగ్రత్తలు పాటించాలి.
 
1. మీ చేతులను తరచుగా కడగాలి
బయటకు వెళ్లినప్పుడు పబ్లిక్ లో ఉన్న surfaces ని తాకడం వల్ల వైరస్ అంటుకుంటుంది కాబట్టి,  చేతులను ఆల్కహాల్ ఆధారిత సానిటైజర్ తో రుద్దుకోవాలి. లేదా సబ్బు మరియు నీటితో కడగాలి. అలా చేస్తే మీ చేతుల్లో ఉండే వైరస్లు చనిపోతాయి.
 
2. సామాజిక దూరాన్ని పాటించండి.
దగ్గు లేదా తుమ్ము ఉన్నవారికీ మీకూ మధ్య కనీసం ఒక మీటర్ (3 అడుగులు) దూరం ఉండేలా చూసుకోండి. దగ్గినప్పుడు లేదా తుమ్మినప్పుడు వారి ముక్కు లేదా నోటి నుండి వచ్చే తుంపర(ద్రవ బిందువులు)లో వైరస్ ఉండవచ్చు. వారికి దగ్గరగా ఉండటం వల్ల ఆ బిందువులలో పాటు కరోనా వైరస్ ని పీల్చుకోవడం వల్ల COVID-19 రావొచ్చు.

3. కళ్ళు, ముక్కు మరియు నోరు తాకడం మానుకోవాలి. పూర్తి స్పృహలో ఉండి, ముఖాన్ని తాకే అలవాటును మార్చుకోండి. ఎందుకంటే, మనం బయటకు వెళ్ళినప్పుడు కుర్చీలు, టేబుల్స్, బస్సులో, ట్రెయిన్ లో సపోర్టు కోసం వాడే స్టీల్ రాడ్స్ వంటి ఉపరితలాలను చేతులతో తాకుతాము. అలా వైరస్లు చేతులకు అంటుకొని, మీ కళ్ళు, ముక్కు లేదా నోటి ద్వారా శరీరంలోకి ప్రవేశిస్థాయి.
 
4. మీరు మరియు మీ చుట్టుపక్కల ప్రజలు శ్వాసకోశ పరిశుభ్రతను పాటించేలా చూసుకోండి. దగ్గు లేదా తుమ్ము ఉన్నప్పుడు మీ వంచిన మోచేయి లేదా టిష్యూ పేపర్ తో నోరు మరియు ముక్కును కప్పాలి. అలా వాడిన టిష్యూ పేపర్ ని వెంటనే పారవేయాలి. ఇలా కాకుండా నేరుగా చేతులు అడ్డు పెట్టుకోవడం వల్ల, ఆ వైరస్ మీ చేతులకు అంటుకొని, ఇతర ఉపరితలాలకు వ్యాప్తి చెందుతుంది.
 
5. మీకు జ్వరం, దగ్గు మరియు శ్వాస తీసుకోవడంలో ఇబ్బంది ఉంటే, వైద్య సహాయం తీసుకోండి. స్థానిక ఆరోగ్య అధికారుల సూచనలను అనుసరించండి. వారి వద్ద తాజా సమాచారం ఉంటుంది. ముందుగానే కాల్ చేస్తే, మీ ఆరోగ్య సంరక్షణ ప్రదాత మిమ్మల్ని త్వరగా సరైన ఆరోగ్య సదుపాయాన్ని కల్పిస్తారు.
 
6. COVID-19 వ్యాప్తి చెందుతున్న ప్రాంతాలలో లేదా ఇటీవల(గత 14 రోజులు) సందర్శించి ఉంటే, ముందుగా  స్థానిక ఆరోగ్య అధికారికి ఫోన్  చేసి సమాచారం అందించండి. వారు అవసరమైన పరీక్షలు చేసి మీ ఆరోగ్యాన్ని కాపాడతారు.

CORONA HELPLINE NUMBERS

A.P - 08662410978

T.S - 104

Central help line number  +91-11-23978046

మాస్క్ ఎప్పుడు, ఎలా ధరించాలి?
మీ ఆరోగ్యం  బాగుగా ఉండి, COVID-19 సంక్రమించినట్టు అనుమానం ఉన్న వ్యక్తికి సపర్యలు చేస్తూ ఉంటే  మాస్క్ ధరించాలి. లేదా మీకు దగ్గు లేదా తుమ్ము ఉంటే  ధరించాలి. లేదా  మూడు అడుగుల సామాజిక దూరాన్ని పాటించడం కుదరని బస్సు, ట్రెయిన్ లో ప్రయాణిస్తున్నప్పుడు మాత్రమే మాస్క్ ధరించాలి. ఇవేమీ లేనప్పుడు, ఇంటిలో ఉండగా మాస్క్ అవసరం లేదు.
 
ఆల్కహాల్ ఆధారిత  సానిటైజర్ లేదా సబ్బు మరియు నీటితో  చేతిని శుభ్రపరచుకున్నాకే  మాస్క్ ని తాకాలి.  లేకుంటే, చేతికి ఉన్న వైరస్ మాస్క్ కి అంటుకొని వైరస్ శరారంలోకి ప్రవేశించవచ్చు.   మాస్క్ తో నోరు మరియు ముక్కును  పూర్తిగా కప్పండి. మరియు మీ ముఖం మరియు ముసుగు మధ్య ఖాళీ లేకుండా చూసుకోవాలి. మాస్క్ వేసుకున్నాక  దాన్ని తాకడం మానుకోండి.  ఒక వేళ తాకితే  ఆల్కహాల్ ఆధారిత  సానిటైజర్  లేదా సబ్బు మరియు నీటితో చేతులను శుభ్రం చేసుకోవాలి.  మాస్క్ తడిగా  ఉంటే  అది పడేసి కొత్తది వేసుకోండి. సింగిల్-యూజ్ మాస్క్‌లను తిరిగి ఉపయోగించవద్దు. మాస్క్ తొలగించడానికి తాళ్లను పట్టుకొని మాత్రమే తొలగించాలి. (ముసుగు ముందు భాగంలో తాకవద్దు) మూత ఉన్న చెత్త డబ్బాలో వెంటనే పడేసి, ఆల్కహాల్ ఆధారిత హ్యాండ్ రబ్ లేదా సబ్బు మరియు నీటితో చేతులు శుభ్రం చేయండి.

కరోనా గురించి ఉన్న కొన్ని అపోహలు. 

1. కరోనా వైరస్ వేడిగా ఉండే మన దేశంలో వ్యాపించదు అనేది కేవలం అపోహ.  ఇప్పటివరకు లభించిన ఆధారాల నుండి, COVID-19 వైరస్ వేడి మరియు తేమతో కూడిన వాతావరణంతో సహా అన్ని ప్రాంతాలలో వ్యాపిస్తుంది.

2. వేడి స్నానం చేయడం వల్ల కొత్త కరోనావైరస్ వ్యాధి రాదు అనేది కూడా అపోహ మాత్రమే. ఎక్కువ వేడిగా ఉన్న నీళ్లతో స్నానం చేయడం ప్రమాదకరం.

3. హ్యాండ్ డ్రైయర్స్ తో చేతుల్ని పొడిగా చేసుకోవడం వల్ల వైరస్ పోతుంది అనేది కూడా అపోహ. సబ్బు, నీటితో చేయి కడుక్కోవడం తప్పని సరి.

4.  థర్మల్ స్కానర్లు  కరోనా వైరస్ ని గుర్తిస్తాయా?  జ్వరం వచ్చిన వ్యక్తులను మాత్రమే థర్మల్ స్కానర్లు గుర్తిస్తాయి. వ్యాధి బారిన పడి, జ్వరం రాని వారిని గుర్తించలేవు.  వ్యాధి బారిన పడినవారు అనారోగ్యానికి గురై జ్వరం రావడానికి 2 నుండి 10 రోజుల మధ్య సమయం పడుతుంది.

5. శరీరమంతా ఆల్కహాల్ లేదా బ్లీచింగ్ పౌడర్/క్లోరిన్ చల్లడం వల్ల  కరోనావైరస్ను చంపగలమా?
శరీరమంతా ఆల్కహాల్ లేదా క్లోరిన్ చల్లినా, శరీరంలోపలి  వైరస్లను చంపలేము. అటువంటి పదార్థాలను చల్లడం బట్టలు లేదా శ్లేష్మ పొరలకు (అంటే కళ్ళు, నోరు) హానికరం. ఉపరితలాలను క్రిమిసంహారక చేయడానికి ఆల్కహాల్ మరియు క్లోరిన్ రెండూ ఉపయోగపడతాయి. అయితే అవి తగిన సిఫారసుల క్రింద ఉపయోగించాల్సిన అవసరం ఉంది.

6. న్యుమోనియా కోసం వేసుకున్న టీకాలు కొత్త కరోనావైరస్ నుండి రక్షిస్తాయనేది అపోహ. కరోనాకి స్వంత టీకాని తయారు చేయడం అవసరం. పరిశోధకులు 2019-nCoV కి వ్యతిరేకంగా వ్యాక్సిన్‌ను అభివృద్ధి చేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. ఇప్పటికి తయారవ్వలేదు.

7. క్రొత్త కరోనావైరస్ సంక్రమణను నివారించడానికి ఉప్పు కలిపిన నీళ్లతో ముక్కును క్రమం తప్పకుండా కడగడం సహాయపడుతుందా? జలుబుతో ముక్కును క్రమం తప్పకుండా కడగడం వల్ల జలుబు నుండి ప్రజలు త్వరగా కోలుకోగలరని కొన్ని పరిమిత ఆధారాలు ఉన్నాయి. అయినప్పటికీ, శ్వాసకోశ ఇన్ఫెక్షన్లను నివారించడానికి అది సరిపోదు.

8. వెల్లుల్లి తినడం కొత్త కరోనావైరస్ సంక్రమణను నివారించగలదా?
వెల్లుల్లి ఆరోగ్యకరమైన ఆహారం, ఇది కొన్ని యాంటీమైక్రోబయల్ లక్షణాలను కలిగి ఉంటుంది. అయినప్పటికీ వెల్లుల్లి తినడం ప్రజలను కొత్త కరోనావైరస్ నుండి రక్షించిందని ప్రస్తుత వ్యాప్తి నుండి ఎటువంటి ఆధారాలు లేవు.

9. కొత్త కరోనావైరస్ వృద్ధులను ప్రభావితం చేస్తుందా, లేదా యువకులు కూడా బారిన పడుతున్నారా?
అన్ని వయసుల వారికి కొత్త కరోనావైరస్ (2019-nCoV) సోకుతుంది. వృద్ధులు, మరియు ముందుగా ఆరోగ్య సమస్యలు ఉన్నవారు (ఉబ్బసం, మధుమేహం, గుండె జబ్బులు వంటివి), వ్యాధి నిరోధకాశక్తి తక్కువ ఉన్నవారు ఈ వైరస్‌తో తీవ్రంగా అనారోగ్యానికి గురయ్యే అవకాశం ఉంది.

10. కొత్త కరోనావైరస్ను నివారించడంలో మరియు చికిత్స చేయడంలో యాంటీబయాటిక్స్ ప్రభావవంతంగా ఉన్నాయా?
లేదు, యాంటీబయాటిక్స్ వైరస్లకు వ్యతిరేకంగా పనిచేయవు. కేవలం బ్యాక్టీరియాలకు వ్యతిరేకంగా మాత్రమే పనిచేస్తాయి. అయినప్పటికీ, మీరు 2019-nCoV కోసం ఆసుపత్రిలో ఉంటే, మీరు యాంటీబయాటిక్స్ పొందవచ్చు ఎందుకంటే బాక్టీరియల్ కో-ఇన్ఫెక్షన్ సాధ్యమే.

11. కొత్త కరోనావైరస్ను నివారించడానికి లేదా చికిత్స చేయడానికి ఏదైనా నిర్దిష్ట మందులు ఉన్నాయా?
ఈ రోజు వరకు, కొత్త కరోనావైరస్ (2019-nCoV) ను నివారించడానికి లేదా చికిత్స చేయడానికి నిర్దిష్టమైన మందు సిఫారసు చేయబడలేదు. అయినప్పటికీ, వైరస్ సోకిన వారు లక్షణాల నుండి ఉపశమనం పొందటానికి మరియు చికిత్స చేయడానికి తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి.  మరియు తీవ్రమైన అనారోగ్యంతో బాధపడుతున్నవారు, సహాయక వైద్యాన్ని పొందాలి.
 
అన్నింటికంటే ముఖ్యంగా వదంతులను, వాట్సాప్ మెస్సేజులనూ నమ్మకండి. W.H.O సూచనలు పాటించండి. చేతులను సబ్బు మరియు నీటితో కడుక్కోవడం, ముక్కు నోరు, కంటిని తాకకుండా ఉండటం, మూడు అడుగుల సామాజిక దూరానికి కట్టుబడి ఉండటం, తుమ్ము వచ్చినప్పుడు టిష్యూ అడ్డుపెట్టుకొని దాన్ని డస్ట్ బిన్ లో పడేయడం చేస్తూ ఉంటే, కరోనాపై మనమంతా విజయం సాధించవచ్చు.
 

Note బై రాంబాబు గారు : పాంప్లెట్ ప్రింట్ చేయించడం కోసం, పూర్తిగా W.H.O  వెబ్సైట్ నుండి తీసుకున్న అధికారిక సమాచారంతో తయారు చేసిన రైటప్. ఎవరైనా వెరిఫై చేసుకోవచ్చు. షేర్/కాపీ పేస్ట్/whatsapp చేసుకోవచ్చు. పాంప్లెట్స్ ప్రింట్ వేసుకోవచ్చు.

Link : https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/advice-for-public

మొత్తం చదవండి