అమ్మ జ్ఞాపకాల కబుర్లు

చదువుకోసం హాస్టల్ కు పంపేప్పుడు తన బేలతనం నాకుకనపడనివ్వకుండా దాచుకుంటూ అమ్మ నాకు చెప్పిన ధైర్యం, ఎంత దూరంలో ఉన్నా ఎలాంటి సమస్య అయినా ఫోన్ లోనే తన సలహాలతో దూరం చేసిన వైనం. తనులేకపోతే ఏమీలేదన్న నిస్పృహ, అంతలోనే తనిచ్చిన జీవితం ఉందన్న ఆశ. ఇలా అమ్మ గురించిన కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

అందమైన బాల్యం

మధురమైన జ్ఞాపకాలతో అందమైన బాల్యాన్ని నా సొంతం చేసినందుకు అమ్మానాన్నలకు ఎప్పుడూ ఋణపడి ఉంటాను. మొదటి సంతానాన్నవడంతో నేనాడిందే ఆట పాడిందే పాట అమ్మమ్మ వాళ్ళింటికి వెళ్ళినా మా ఇంట్లో అయినా అపురూపంగా గడిచింది. పాడుకున్న పాటలు, ఆడుకున్న ఆటలు, స్కూల్ ఎగ్గొట్టడానికి వేసిన వేషాలు, తిన్న చిరుతిళ్ళు, నాన్న వేలు పట్టుకుని కొట్టిన షికార్లు, 16mm సినిమాలు కబుర్లు ఇక్కడ చదవచ్చు.

ఇంటర్మీడియెట్ హాస్టల్ కబుర్లు

నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనం అమ్మానాన్నలకు దూరంగా నాదంటూ ఓ స్వంత ప్రపంచం. అప్పటివరకూ ప్రతి చిన్న పనికి వాళ్ళమీద ఆధారపడి ఒక్కసారిగా నాకు నేనే నెగ్గుకు రావాల్సిన పరిస్థితులను తలుచుకుని దిగులు. అంతలోనే చుట్టూ ఉన్న స్నేహితులతో నేస్తం కట్టేసి చేసిన అల్లర్లు, పరోఠాల బిజినెస్సులు, చెరకుతోట దొంగతనాలు, ఆడ్మినిస్ట్రేటర్ కి మస్కాగొట్టి చూసిన సినిమాలు, సరదా కొంటె కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్

ఇంటర్మీడియెట్ కి రెసిడెన్షియల్ హాస్టల్ కనుక పంజరంలో పక్షిలా బతికితే ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ యూనివర్సిటీ హాస్టల్స్ లోకి వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా జూలోనుండి పచ్చని అడవిలోకి వదిలేసిన జింక పరిస్థితే అయింది, ఎక్కడికి పరుగులెట్టినా ఏం చేసినా అడిగేవాళ్ళులేరు. అసలు హాస్టల్ బిల్డింగ్ లో నిరంతరం కాపుకాసే వార్డెన్ ఉండడనే విషయం నాకు డైజెస్ట్ కావడానికి నెలపట్టింది :-) నిజమా అలా ఎలా సాధ్యం అని ఇప్పటికీ అనిపిస్తూనే ఉంటుంది. అంతటి స్వేఛ్చాప్రపంచంలో చేసిన అల్లర్లు కొన్ని కబుర్లు ఇక్కడ.

సినిమాలు రివ్యూలు..

నాకున్న అతి పెద్ద వ్యసనం సినిమా చూడడం రిలీజైన ప్రతి అడ్డమైన సినిమా చూసేసి ఈబొమ్మలో చూపించినట్లు తెలుగు సినిమాని భుజాల మీద మోసేవాళ్ళలో నేనొకడ్ని. చూసి ఊరుకోకుండా ఇది ఇందుకు బాలేదు అది అందుకు బాగుంది అంటూ పేద్ద వంద సినిమాలు తీసేసి విశ్రమిస్తున్న మేధావిలా చేసే విశ్లేషణలు :-) హహహ చదివిన ఒకరిద్దరు అలా తిడతారు కానీ నా దృష్టిలో ఒక సాధారణ సినీ ప్రేక్షకుడు చూసొచ్చి మిత్రులతో చెప్పే కబుర్ల లాంటి నా సినీ రివ్యూలు ఇక్కడ చదవండి. ఆరెంజ్, ఖలేజా, కృష్ణం వందే జగద్గురుం లాంటివి కొన్ని ఎక్కువమంది ఆదరణ పొందాయ్.

శనివారం, జూన్ 28, 2008

అనగనగా ఓ హిచ్...

ఆయ్!! మీరు సరిగానే చదివారండి అప్పుతచ్చులేం లేవు...లేదూ నేనింకేదో చెప్పబోయి తుమ్మనూ లేదు... అది హచ్(తుమ్ము) కాదు హిచ్చే... అనుమానమేం లేదు వీడికి పిచ్చే... అని మీరు నిర్ధారించే లోపు టాపిక్ లోకి వచ్చేస్తాను. మొన్నీ మధ్యన నా ఫ్రెండ్ మా ఊరి నుండి వేరే ఊరికి మూవ్ అయ్యాడు అని చెప్పాను కదా... తనకి ఒక చిన్ని కారు తో పాటు బోలెడంత సామాను ఉంది. సామాను అంటే ఇక్కడ అమ్మేసి వెళ్ళి అక్కడ కొనుక్కునే టైపు సామాను కాదండోయ్... బట్టలు, పుస్తకాలు ఇతరత్రా చిన్ని చిన్ని ఎలెక్ట్రానిక్ సామన్లు ఇంకా మోజు పడి కొనుక్కున్న జిం సామాగ్రి గట్రా అనమాట. సొ అవన్నీ కారు తో సహా తను వెళ్ళే ఊరికి తీసుకు వెళ్ళాలి. మూవ్ అవడానికి ఒక నెల ముందు నుండే ఆలోచించీ... చించీ... చించి మిగతా ఉపాయాలేమి పని చేయడం లేదు అని ఎంత దూరమైనా సరే నే డ్రైవ్ చేసుకెళతా అని ఓ నిర్ణయానికి వచ్చేసాడు.

సరే సామాను చూస్తే బోలెడు ఉంది కార్ చూస్తే చిన్నది ఏం చేయాలా అని ఆలోచించి కార్ కి ఒక Uhaul Trailer తగిలిద్దాం అని డిసైడ్ అయ్యాడు. ఇక్కడే మన హీరో(హిచ్) ఎంటర్ అయ్యేది...సాధారణం గా Sports utility vehicles లేదా పికప్‌ట్రక్కులకీ వుండే ఈ హిచ్ ని మన వాడి బుజ్జి Toyota Celica కార్ కి తగిలించాలి. మామూలు గా ఏ Uhaul ఆఫిసుకో లేదా మెకానిక్ షెడ్ కో తీసుకు వెళ్తే ఓ నాలుగైదువందల డాలర్లు తీసుకుని బిగించి ఇచ్చే వాడు. కానీ మా వాడికి కార్ మెకానిజం అంటే బోలెడంత ఇష్టం, తను మెకానికల్ ఇంజినీరు లెండి. ఈ కార్ ని అమ్మేయకుండా ఇంకా వాడుతున్నదే దాని మీద ప్రయోగాలు చేయడానికి.

మనమేమన్నా తక్కువ తిన్నామా Instrumentation Engineering పట్టా పుచ్చుకున్నాం కదా, అదీ కాక నాకు చిన్నప్పటి నుండీ ఇలాంటి పనులు అంటే మహా సరదా... కావాలంటే మా ఇంట్లో పాత గడియారాలని రేడియో లని అడగండి వాటి ధీన గాధలు వినిపించటానికి సొంతం గా ఓ బ్లాగ్ ఓపెన్ చెస్తాయి.... అంటే హైస్కూల్ కి వచ్చాక తిరిగి బిగించడం కూడా వచ్చిందనుకోండీ అంతకు ముందు విషయాలు మీరు నన్ను అడక్కూడదు. అప్పట్లోనే మన ఈ కళని చూసి మా నాన్న గారు సతీ లీలావతి సినిమా లో కమల హాసన్ లా "మనోడి రిపేరింగుని జూసావా పెద్ద ఇంజినీరైపోతాడీడు" అని అనుకునే వారంట.

సరే సరే వర్తమానం లోకి వస్తే...ఠాట్ ఇంట్లో ఇద్దరు ఇంజనీర్లం ఉండి ఎవడికో అప్పగించడమేంటి... అదీ గాక గాంధీ గారు ఏమని చెప్పారు మన పని మనమే చేసుకోవాలి అని చెప్పారు (అంటే అదే కారణం కాదు లెండీ ఆ వంక తో మా సరదా కూడా తీరుతుంది ఇంకా కాసిన్ని డబ్బులూ మిగుల్తాయ్ కదా అవి ఎంచక్కా షేర్స్ లో పెట్టుకోవచ్చు అని) సో ఇత్యాది కారణాల వల్ల మేమే బిగించాలి అని డిసైడ్ అయ్యాం అంతర్జాలం లో వెతికి కావాల్సిన సరంజామా ఆర్డర్ చేసాడు మా వాడు. అది రావడానికి ఒక రెండు వారాలు పైనే పట్టింది.

అంతా వచ్చేసాక ఇక చూస్కోండి మా వీరంగం అంతా ఇంతా కాదు ఓ రెండు వారాల పాటు మా అపార్ట్‌మెంట్ జనాలకి ఏమీ అర్ధం అయ్యేది కాదు. గరాజ్ లో చేస్తే ఒక అందం కానీ మేం ఏ మాత్రం సిగ్గు పడకుండా అపార్ట్‌మెంట్ ఓపెన్ పార్కింగ్ లాట్ లో వీకెండ్, వీక్‌డే అని తేడా లేకుండా ఎప్పుడు మూడ్ వస్తే అప్పుడు సాయంత్రాలు ఒక అరగంటా, గంటా టైం దానికి కేటాయించే వాళ్ళం.
ఇదే మేం బిగించిన హిచ్.. స్టీల్ లా మెరిసిపోయేది బాల్‌మౌంట్, రంగు రంగుల వైర్ లు కార్ లోపల్నుండి వచ్చాయి కదా ఆ వేలాడే కనెక్టర్ ని Trailer కి కలిపితే అప్పుడు కార్ తో పాటు Trailer కి కూడా సిగ్నల్ & బ్రేక్ లైట్లు వెలుగుతాయనమాట
అదేంటో మాకు ఏ పనీ మొదటి సారి విజయవంతం అయ్యేది కాదు మొదట Trailer లైట్లకి వైరింగ్ చేయాలి. అది కొంచెం తడబడినా విజయవంతం గా పూర్తి చేసాం. తర్వాత ఒక రోజు ఒక అరగంట నానా తంటాలు పడి బంపర్ పీక లేక వదిలేసాం. మరుసటి రోజు అరనిముషం లో అదీ పీకేసాం. తర్వాత బిగిద్దాం అంటే alignment కుదర్లేదు దాంతో మా వాడి మెకానికల్ బుర్ర ఉపయోగించి Filing చేసాడు అలా Failure is stepping stone of success అని ప్రత్యక్షం గా అనుభవించాం అనమాట.
Uhaul వాడు ఇలా హుక్ చేస్తాడు
మొత్తం మీద అంతా అయిపోయాక మా అనందం మాత్రం వర్ణనాతీతం. ఆదా చేసిన డబ్బులు కాదు కానీ మా పని మేం చేసుకోడం తో వచ్చిన ఆనందం అనమాట. అంతా అయిపోయి చివరగా Uhaul వాడి దగ్గరకి వెళ్తే వాడు అరనిముషం లో మేం బిగించిన హిచ్ కి Trailer హుక్ చేసి ఇచ్చేసరికి మా అనందం అంతా ఇంత కాదు మా అంతట మేమే సొంతంగా కార్ డిజైన్ చేసి డెవలప్ చేసినంత ఫీల్ అయిపోయాం. విమానాన్ని కనిపెట్టిన రైట్ బ్రదర్స్ కూడా అంత ఆనందించి ఉండరు. Toyota Celica హిచ్ మరియూ యూహాల్ ట్రైలర్ తో

సో అదనమాట మా హిచ్ కధా కమామిషు... ఇంకెందుకాలస్యం సాధనమున పనులు సమకూరు ధరలోన... అనుకుంటూ మీరూ ఇలాటిదే ఏదో కార్యక్రమం మొదలు పెట్టండి మరి...

మళ్ళీ మరో టపాలో కలుసుకుందాం...

అంతవరకూ శలవా మరి....

--మీ వేణు.

శుక్రవారం, జూన్ 27, 2008

గుల్మొహర్

ఈ టపా టైటిల్ చూసి ఇదేదో ఈనాడు వారి విపుల పుస్తకం లో అనువాద కధ లా ఉందే అని వచ్చిన వారికి సారీ అండీ, మిమ్మల్ని disappoint చేసినందుకు. ఏదో నోటికి వచ్చినట్లు బ్లాగమంటే సరే కానీ మనకీ కధలూ కవితలు రాసే అంత దృశ్యము లేదు. అప్పటికీ ఆ మధ్య హైస్కూల్ లో చదువుకునే రోజులలో "ఆకుపచ్చని కన్నీరు", "మెత్తని గుండ్రాయి" అని కొన్ని తవికలు రాసాను కానీ జంధ్యాల గారు ఆయన చంటబ్బాయి సినిమా లో వాడుకుంటాను అంటే కాదనలేక ఇచ్చేసాను, మళ్ళీ ప్రయత్నించలేదు :-)
సరే ఇక నా టపా విషయానికి వస్తే, ఇదిగో పైన కనిపిస్తున్న గుల్మొహర్ చెట్టు గురించి, దాని పువ్వుల అందం గురించి వాటి మొగ్గలతో మేము ఆడుకునే కోడి పందెం ఆట గురించీ నా కారంపుడి టపా లో చదివి ఈ చెట్టుపై నాకున్న ఇష్టాన్ని అర్ధం చేసుకుని, వర్షాన్ని సైతం లెక్క చేయకుండా వాళ్ళ ఊరిలో ఉన్న ఈ చెట్టూ, పువ్వులూ ఫోటో లు తీసి నాకు పంపించిన నా నేస్తం "బుడిగి" కి బోలెడు నెనర్లూ థాంక్స్ లూ (పేపర్‌కాయితం లా) చెప్పుకుంటూ ఆ ఫోటో లు నా బ్లాగు లో భద్రపరచుకొని అప్పుడప్పుడూ చూసుకోవచ్చు కదా అని ఈ రోజు టపా లో అవి పోస్ట్ చేస్తున్నా.అశోకుడు రోడ్లకి ఇరువైపులా నాటించింది ఈ చెట్లో అశోక చెట్లో నాకు తెలీదు కానీ మా కాలనీ రోడ్ లో ఇవి మాత్రం గొడుగులా పెద్దగా పెరిగి మంచి నీడనిచ్చేవి. కొన్ని చెట్లకి కింద చెట్టు చుట్టూ అరుగులు కట్టి ఉండేవి పిల్లలం వాటి మీద కూర్చుని మరీ ఆడుకునే వాళ్ళం. మా ఇంట్లో మాత్రం అది Main Road కావడం తో బాబోయ్ బస్సులు వస్తాయ్ అని ఒక్కడ్నే వెళ్ళనిచ్చే వాళ్ళు కాదు ఎవరో ఒకరు ఎస్కార్ట్ ఉండాల్సిందే లేదంటే ఒకో రోజు వాళ్ళే వెళ్ళి కాసిన్ని మొగ్గలు తెచ్చి ఇచ్చి ఇంట్లోనే ఆడుకొమ్మనే వాళ్ళు.

నాకు పేరు గుర్తు రాక కోడిపుంజు చెట్టు అని పరిచయం చేసిన ఈ చెట్టుకు అసలు "గుల్మొహర్, అగ్నిపూలచెట్టు, పొగడపూలచెట్టు, Flame of the forest (Botanical : delonix regia)" అని బోలెడు పేర్లు ఉన్నాయిట వీటిలో ఏవైనా కరెక్ట్ కాదనిపించినా... ఇంకేదైనా కొత్త పేరు మీకు తెలిసినా వ్యాఖ్య ద్వారా తెలియ చేయండేం. ఎందుకంటే నా ఙ్నాపక శక్తి మీద నాకు పెద్ద గా నమ్మకం లేదు కాని గుల్మొహర్ పేరు మాత్రం గుర్తొచ్చింది తర్వాత ఓ నేస్తం గుర్తు చేస్తే.అప్పట్లో పుష్పవిలాపం గురించి తెలియక పోయినా చెట్టుకి ఉన్నవి ఎక్కువ తెంపే వాళ్ళం కాదు. గాలికి మొగ్గలు పువ్వులూ రాలి కింద పడేవి, బహుశా మా లాంటి పిల్లలు ఆడుకుని ఆనందిస్తారనే చెట్టు మరిన్ని రాల్చేదేమో. అలా కింద పడినవి మాత్రమే ఏరుకుని ఆడుకునే వాళ్ళం. చెట్టు నుండి నేరుగా పువ్వులు కోయకూడదు అని నియమం కాదు లే కాని మొగ్గలు పువ్వులూ మాకు అందనంత ఎత్తులో ఉండేవి అందుకే బుద్ది గా ఉండే వాళ్ళం. కానీ ఇప్పుడు ఆలోచిస్తే అనిపిస్తుంది కర్కశం గా మొగ్గని చిదిమి ఆడుకుని ఆనందించే వాళ్ళమని తెలిస్తే కరుణశ్రీ గారు ఏమని అని ఉండేవారో !!
ఇదిగో ఇలా మెలేసి లాగితే ఎవడి కోడి తల తెగితే వాడు ఓడిపోయినట్లు :-) ఇందులో ఓ చిన్న టాక్టీసు ఉందండోయ్ మనం సెలెక్ట్ చేసుకునే ముందే కొంచెం జాగ్రత్త గా చూసి తలలు కొంచెం స్ట్రాంగ్ గా ఆటాచ్ అయి ఉన్నవి సెలెక్ట్ చేసుకుని రంగం లోకి దిగాలి అప్పుడు కానీ కొంచెం నిలబడలేం.
సరే మరి బొమ్మలు చూసి ఆ ఙ్నాపకాలు మళ్ళీ ఓ సారి గుర్తొస్తే అలా ఓ సారి ఫ్లాష్ బాక్ లోకి వెళ్ళి వచ్చి ఓ పదేళ్ళు వయసు తగ్గించుకోండి :-)

ఈ రోజుకి ఇక శలవా మరి.
--మీ వేణు.

గురువారం, జూన్ 26, 2008

అయ్యోలూ..హమ్మోలు..ఇంతేనా!!

మనకున్న సీరియలోఫోబియా !! (అలా హశ్చర్యపడిపోయేస్తే కష్టం, మాయాబజార్ లో్ "ఎవరూ పుట్టించక పోతే మాటలెలా పుడతాయ్" అన్న ఘటోత్కచుడ్ని ఆదర్శం గా తీసుకుని నేనే కనిపెట్టా ఈ పదం). సరే ఏదో ఒకటి ఏడూ... అని అనేసారని నాకు వినపడిందిలే. సో మనకున్న సీరియలోఫోబియా తో మొదట్లో ఈ అమృతం సీరియల్ జోలికి వెళ్ళే వాడ్ని కాదు. కానీ కొంచెం పాపులర్ అయిన తర్వాత ఇంట్లో బలవంతం గా కూర్చో పెట్టేసి చూయించారు.

మొదట్లో నేను చూసిన ఎపిసోడ్స్ లో కామెడీ కధ కన్నా పాటలకి పేరడీ లు కట్టి వెటకారం చేయడం ఎక్కువ ఉండేది కొన్ని ఎంత బాగా నచ్చేవో కొన్ని అంత చిరాకూ తెప్పించేవి. తర్వాత కొన్ని రోజులకి అన్నీ నచ్చడం మొదలు పెట్టాయి మెల్లగా నేను కూడా Addict అయిపోయాను. మరీ పనులు మానుకుని కాక పోయినా ఆదివారం ఖాళీ వుంటే మాత్రం వదలకుండా చూసే వాడ్ని. మామూలు సాగతీత సీరియల్స్ లా లేకుండా ఇది ఏ వారానికి ఆ వారం చిన్న చిన్న పిట్టకధల లా ఉండటం తో బాగా నచ్చేసింది.

అన్నట్లు ఆదివారం అంటే గుర్తొచ్చింది ఇప్పుడు ఇంకా వేస్తున్నాడో లేదో కానీ అప్పట్లో ఈటీవీ లో ఆదివారం రాత్రి 9:30 కి జంధ్యాల గారి సినిమాలు వేసే వాడు. శ్రీవారికి ప్రేమలేఖ సినిమా అందులో చాలా సార్లు వేసేవాడు అది టెలికాస్ట్ అయిన ప్రతీ సారీ చూసే వాడ్ని. ఎన్ని సార్లు చూసినా బోర్ కొట్టని హాస్యం ఆ సినిమాకే సొంతం.

ఇక సిరివెన్నెల గారు రాసిన ఈ సీరియల్ టైటిల్ సాంగ్ ఎంత ఇష్టమంటే, Just Yellow banner ఈ పాటా, లిటిల్ సోల్జర్స్, ఐతే మూడూ కలిపి CD రిలీజ్ చేస్తే నాకు బెంగళూరు లో దొరకడం లేదు అని హైదరాబాద్ నుండి ఒక ఫ్రెండ్ వస్తుంటే తనతో తెప్పించుకున్నా :-) అంత ఇష్టం అనమాట.

సీరియల్ : అమృతం
సంగీతం : కల్యాణి మాలిక్
సాహిత్యం : సిరివెన్నెల
గానం : కల్యాణి మాలిక్

అయ్యోలూ హమ్మోలు..ఇంతేనా బ్రతుకు హు హు హు.....
ఆహాలూ ఓహొలు..ఉంటాయి వెతుకు హ హ హ.....

మన చేతుల్లోనే లేదా రీమోట్ కంట్రోలు....
ఇట్టే మార్చేద్దాము ఎడుపు గొట్టు ప్రోగ్రాం లు.....

వార్తల్లొ హెడ్ లైన్సా... మన కొచ్చే చిలిపి కష్టాలు......
అయొడిన్ తో అయిపోయే.. గాయాలే మనకు గండాలు....

ఎటో వెళ్ళి పోతూ..నిన్ను చూసింది అనుకో ఓ ట్రబులు..
hello..how do u do.. అని అంటోంది అంతే నీ లెవెలు.
ఆతిధ్యం ఇస్తానంటె మాత్రం వస్తుందా...
తీరిగ్గా నీతో కాలక్షేపం చేస్తుందా..
గాలైనా రాదయ్యా..నీదసలే ఇరుకు అద్దిల్లు....
కాలైనా పెడుతుందా నీ ఇంట్లో పెను తుఫానసలు...

ఒరేయ్ ఆంజినేలు .. తెగ ఆయస పడిపొకు చాలు....
మనం ఈదుతున్నాం..ఒక చెంచాడు భవ సాగరాలు..
కరెంటు రెంటు etc., మన కష్టాలు...
కర్రీ లొ కారం ఎక్కువ ఐతె కన్నీళ్ళు
నైటంతా దోమల్తొ.. ఫైటింగే మనకి గ్లోబల్ వార్..
భారీ గా ఫీల్ అయ్యే.. టెన్షన్ లేం పడకు గోలీ మార్.

బుధవారం, జూన్ 25, 2008

వంట-తంటా (కామన్‌సెన్స్ కరువైన ఓ వంట కధ)

ఆ మధ్య కొన్ని బ్లాగులలో మగ వాళ్ళే వంటింటికి అసలు సిసలు హక్కు దారులు అని అనడం చూసి నా అనుభవాన్ని తెలియచేయాలి అని ఈ టపా మొదలు పెట్టాను....ఇక చదవండి.

ఈ మధ్యే నా పాత తెలుగు రూమ్మేట్ వేరే ఊరికి మారిపోడం తో సులేఖా, ఏక్‌నజర్ లాటి వెబ్‌సైట్ల లో ప్రకటనలు ఇచ్చి మళయాళీ యువతరానికి ప్రతినిధి అయిన ఒక అతనికి నా అపార్ట్మెంట్ లో ఓ గది అద్దెకిచ్చాను. పేరు బాబి :-) అలా నవ్వకండి అతని పేరు కృష్ణ సినిమాలో బ్రహ్మానందానికి పెట్టి కామెడీ చేస్తే అతనేం చేస్తాడు చెప్పండి. నాకూ మొదట్లో పిలిచినప్పుడల్లా నవ్వు ఆపుకోడం కొంచెం కష్టమైందనుకోండీ.

సరే ఇక సోది ఆపి విషయం లోకొస్తే ఇతను మొన్న ఒక రోజు సాయంత్రం కాలీఫ్లవర్ కూర చేస్తాను అని మొదలు పెట్టాడు. ఆహా !! బావుంది సరే నువ్వు చేసి పెట్టు బాబు మేము తిని పెడతాం, అని నా ఫ్రెండూ నేను కొంచెం షాపింగ్ ఉంటే వెళ్ళి ఆ పని చూసుకుని ఒక అరగంటలో వచ్చాం. మేం వచ్చే సరికి ఘుమఘుమలు పార్కింగ్ లాట్ వరకూ కొడుతున్నాయి. మన వాడు పథ్యం కూర వండినా గరమ్మసాలా కొబ్బరి లాంటివి వేసి సువాసనలు మాత్రం తెప్పించేస్తాడు లెండి. మేమిద్దరం ఆకలితో నక నక లాడుతూ ఆహా ఏమి మన భాగ్యము అని పాడుకుంటూ ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టాం.

మేం అడుగు పెట్టే సరికి అతను కిచెన్ లో, war room లో critical decision తీసుకోబోయే ఆర్మీ మేజర్ లా తుపాకి బదులు ఒక చిన్న గరిటె పట్టుకుని హడావిడి గా అటూ ఇటూ తిరగుతున్నాడు. మాకు చూడగానే దాల్ మె కుచ్ కాలా హై అనిపించింది. సరే ఇంతకీ సంగతేంటి గురూ అని ఇద్దరం ఒకేసారి అడిగేసాం. sorry Man it's a disaster అన్నాడు. అది సరే నాయనా ఇంత మంచి ఘుమఘుమలు కొడుతుంటే అలా ఎలా ఒప్పుకుంటాం అసలు ఏం జరిగిందో చెప్పు అని అడిగాం. దానికి మన వాడు ఇలా చెప్పుకొచ్చాడు.

మసాలాలు గట్రా అన్నీ వేసి కాలీఫ్లవర్ కొంచెం ఉడికాక మరీ కొద్దిగే ఉంది ముగ్గురుకి సరిపోదేమో అనిపించిందట, దాంతో ఫ్రిజ్ లో ఉన్న ఫ్రోజెన్ కాకరకాయ ముక్కలని యధా తధం గా కూర లో పడేసాడుట. తర్వాత మరి మన వాడికి రుచి చూడాలి అని ఎందుకనిపించిందో, చూస్తే కూరంతా చేదు విషం పోనీ అక్కడితో ఆపేశాడా అంటే లేదు. కొంచెం తెలివి తేటలు ఉపయోగించి బోలెడు ఉప్పు పోసేసాడు "ఉప్పు చేదుని విరక్కొడుతుంది" అని ఎవరో చెప్పినట్లున్నారు, సరే ఇంత చేసినా చేదు పోలేదు గదా అని పంచదార కూడా కలిపాడుట. వింటున్న మా మొహాలలో తెలుగు సినిమాలలో కామెడీ నటులు అందరూ పూనారా అన్నట్లు చిత్ర విచిత్రమైన expressions అన్నీ పలికాయంటే నమ్మండి.

అసలు కాలీఫ్లవర్ కాకరకాయ రెండూ కలిపి వండాలి అన్న ఆలోచనే అమోఘం, బహుశా రెండూ "క" తోనే మొదలయ్యాయి కదా అని కలిపేద్దాం అనుకున్నాడేమో. దానికి తోడు మళ్ళీ ఫిక్షింగ్ ట్రీట్మెంట్ ఒకటి. అయినా ఒక సారి ప్రయత్నించి చూద్దాం అని ఒక ముక్క నోట్లో వేసుకుని చూద్దును గదా, చంటబ్బాయి సినిమా లో శ్రీలక్ష్మి వండిన "అఱటి పండు లంబా లంబా" తిన్న ఎడిటర్ కి మల్లే చిన్నప్పుడు చదువుకున్న హిస్టరీ పాఠాలు అన్నీ గుర్తొచ్చేసాయి. సరే అన్నం ఎందుకు లే వేస్ట్ చేయడం అని ప్రియా పచ్చళ్ళు, దిక్కుమాలిన యోగర్ట్ లతో భొంచేస్తుంటే అంతకు ముందు రోజే చదివిన మగవాళ్ళ వంట టపాలు గుర్తొచ్చి ఈ ప్రహసనాన్ని తప్పక బ్లాగాలి అని అనుకున్నాను.

అద్భుతం గా వండి వార్చే మగవాళ్ళంతా నా మీద దండయాత్రకి సిద్దం కాకండేం. నా ఉద్దేశ్యం మగ వాళ్ళకి వంట రాదు అని చెప్పడం కాదు. నారీమణులంతా నిజం గా వంట గది అప్పగించే ఆలోచనలో ఉంటే, ఓ పాలి ఆలోసించి ఆ పని చేయండి, కీడెంచి మేలెంచమన్నారు కదా పెద్దలు :-)

సోమవారం, జూన్ 23, 2008

వాసంత సమీరం లా

ఏవో కొన్ని ప్రోగ్రాం లు, పండగల కి ప్రత్యేకించి తీసిన టెలీఫిల్మ్ లు తప్ప అంత గా ఆకట్టుకోని కార్యక్రమాల మధ్య బాగా ప్రాచుర్యాన్ని పొందిన మొదటి తెలుగు ధారా వాహిక ఋతురాగాలేనేమో. అప్పట్లో నాకు తెలిసి ఆదివారం ఉదయం వచ్చే రామాయణం తర్వాత మా ఊరిలో దాదాపు ప్రతి ఇంట్లోను ఒకే సమయం లో high volume లో పెట్టుకుని చూసే ప్రోగ్రాం లో ఇది ఒకటి. ఋతురాగాలు దూర దర్శన్ లో సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు వచ్చేది అనుకుంటాను, స్కూల్ / కాలేజి నుండి ఇంటికి వచ్చే టైము. నాకు ఇంకా బాగా గుర్తు, ఇంటికి వస్తుంటే దారి పొడవునా ప్రతి ఇంట్లోనూ ఈ పాట మార్మోగిపొతుంటుంది. నేను ఈ సీరియల్ ఎప్పుడూ చూడక పోయినా ఈ పాట మాత్రం చెవులు రిక్కించి వినే వాడ్ని. ప్రారంభం లో వచ్చే ఝుం తన నం తననం... వినగానే చాలా హాయిగా అనిపించేది. ఇప్పటికీ ఈ పాట వింటుంటే మనసు అప్పటి ఙ్నాపకాలలోకి వెళ్ళి పోతుంది. అప్పట్లో బాగా పేరుపొందిన కార్యక్రమాలలో చిత్ర లహరి, చిత్ర హార్, చిత్రమాల కూడా వుండేవి. వరుసగా గురు, శుక్ర, ఆది వారాలలో వచ్చేవనుకుంటా.

జెమినీ లో ఈ ధారావాహిక ఇప్పుడు తిరిగి ప్రసారం చేస్తున్నారల్లే వుంది. తెలుగు TV కి access లేని వాళ్ళు ఈ పాట ని ఇక్కడ చూడవచ్చు.

http://www.youtube.com/watch?v=OW_DaYkE-_E



సంగీతం : బంటి, రమేష్
సాహిత్యం : బలపద్ర పాత్రుని మధు
గానం : సునీత, బంటి.

వాసంత సమీరం లా
నునువెచ్చని గ్రీష్మం లా
సారంగ సరాగం లా
అరవిచ్చిన లాస్యం లా

ఒక శ్రావణ మేఘం లా
ఒక శ్రావణ మేఘం లా
శరత్చంద్రికల కల లా..

హేమంత తుషారం లా
నవ శిశిర తరంగం లా
కాలం.. జాలం.. లయలొ కలల అలల సవ్వడి లొ
కాలం.. జాలం.. లయలొ కలల అలల సవ్వడి లో
సాగే జీవన గానం అణువణువున ఋతురాగం
సాగే జీవన గానం అణువణువున ఋతురాగం

వాసంత సమీరం లా
నునువెచ్చని గ్రీష్మం లా
సారంగ సరాగం లా
అరవిచ్చిన లాస్యం లా

గురువారం, జూన్ 19, 2008

బండి కాదు మొండి ఇదీ

"అప్పట్లో" అని అంటూ ఈ రోజు పోస్ట్ మొదలు పెడుతుంటే, హఠాత్తుగా "అహ నా పెళ్ళంట" సినిమా లో "మా తాతలు ముగ్గురు..." అని అంటూ ఆటో బయోగ్రఫీ చెప్పే నూతన్ ప్రసాద్ గారు గుర్తొచ్చి నాకే నవ్వు వచ్చింది, నేను కూడా అలా తయారవుతున్నానా అని. అయినా స్వగతం అంటూ బ్లాగడం మొదలు పెట్టాక తప్పదు కదా. అయినా ఇంచు మించు అదే రేంజ్ లో సుత్తి కొట్టినా కనీసం అందులో నూతన్ ప్రసాద్ గారి లా కట్టేసి కూర్చో పెట్టి వినింపించడం లేదు కదా అని నాకు నేనే సర్దిచెప్పుకున్నాను :-)

సరే ఇక విషయానికి వస్తే మొన్న ఒక రోజు ఆన్‌లైన్ లో ఏదో న్యూస్ క్లిప్పింగ్ విడియో చూస్తుంటే, దానిలో పెరుగుతున్న పెట్రోల్ ధరల గురించి చెప్తూ "బండి కాదు మొండి ఇది" పాట ని నేపధ్యం లో వినిపిస్తున్నారు అది వినగానే ఔరా అనిపించింది. దాదాపు 30 యేళ్ళ క్రితం ఆత్రేయ గారు వ్రాసిన ఈ పాట ని ఇంకా వాడుకుంటున్నారు అంటే ఎక్కడ వేసిన గొంగళి అక్కడే అన్నట్లు ఈ సమస్య ఇంకా అలానే ఉన్నందుకు విచారించాలా, లేకా అలాంటి ఒక సమస్యని చలోక్తి గా తన పాట లో కలిపి వ్రాసిన ఆత్రేయ గారిని, కల కాలం నిలిచి పోయే స్వరాన్ని ఇచ్చిన యం.యస్.విశ్వనాథన్ గారిని మెచ్చుకోవాలా అనేది అర్ధం కాలేదు. మురళీ మోహన్ గారు నటించిన రామదండు అనే ఈ సినిమాకి బాలచందర్ గారు పర్యవేక్షణ మాత్రమే అని వుంటుంది కాని కధా వస్తువు, టేకింగ్ అంతా ఆయన స్టైలే కనిపిస్తుంది.

ఇంతకీ కొసమెరుపు ఏవిటంటే పెట్రోల్ ధరని పల్లవి లోనే ఉపయోగించినా పాటంతా ఒక పాత డొక్కు కారు తో పడుతున్న పాట్ల గురించి.

నేను చిన్నప్పుడు ఇష్టం గా విన్న పాటలలో ఇదీ ఒకటి....

చిత్రం : రామదండు
సంగీతం : యం.యస్.విశ్వనాథన్
సాహిత్యం : ఆత్రేయ

బండి కాదు మొండి ఇదీ సాయం పట్టండీ...
పెట్రోల్ ధర మండుతోంది ఎడ్లు కట్టండి...
గోపాలా.. గోవిందా.. రావయ్యా.. లాగయ్యా..

||బండి కాదు||

ఎక్కడికి వెళ్ళాలయ్యా...వెళ్ళినాక చెప్తానయ్యా..
చెప్పకుంటె ఎట్టాగయ్యా... చెప్పుకుంటె తంటాలయ్యా...

||ఎక్కడికి||
||బండి కాదు||

అరె ఇంగ్లాండు మహరాణి ఈ డొక్కు కార్లోనె ఊరేగి వెళ్ళిందటా...హా..
అది చూశాకా మోజెక్కీ మైసూరూ మహరాజ దర్జాగ కొన్నాడటా..
అది ఏలమేసారు నాన్న పాట పాడారు...ఏ గాణి ఇచ్చారు ఏగించుకొచ్చారు
ఇది పుట్టాక ఇట్టాగే నెట్టించు కుంటూంది నెట్టింది ఇన్నేళ్ళటా...||2||
అదే అలవాటు అయ్యిందటా...
అరె ఊగిపోతుందీ...అసలు ఊడిపోతుందీ...
ఒట్టి బొమికెలేనండి...దీన్ని మోసుకెళ్ళండీ...
మీ పెళ్ళిళ్ళు జరగాలి రా... నాయనా...
మీరు ఊరేగి వెళ్ళాలి రా..ఇది జగన్నాధ రధమేను రా...

||ఎక్కడికి||
||బండి కాదు||
గోపాలా.. గోవిందా..రేయ్ నాయ్‌నా గోపాలా..
రా రా సాయం పట్రా..నెట్టు నెట్టు నెట్టు నెట్టు..

అరె కన్నాను పిల్లల్ని అరడజను కోతుల్ని
చిన్నారి సైన్యాన్నీ..పేరెట్టాను రామదండనీ...
అరె లంక కెళ్ళింది... రాణి తోటి వచ్చిందీ...
అరె బ్రిడ్జి కట్టిందీ... ఇంత ఎవరు చేసిందీ..
మా రామదండు నెదిరించి ఏసైన్యం ఏనాడు గెలిచింది బతికిందీ...
హ హా...ఇది ఊరంతా తెలిసిందీ...
ఈ కారు చూడండీ... నకరాలు చేస్తోందీ...
దీనంతు చూడండీ... ఒక్క తోపు తోయ్యండీ...
అరె ఈ కారు కొన్నందుకూ... నేనిందర్ని కన్నందుకూ...
సరిపోయారు తోసేందుకూ....

||ఎక్కడికి||2||

||బండి కాదు||

సోమవారం, జూన్ 16, 2008

తాళి కట్టు శుభవేళ

నిన్నటి జూనియర్ పాట తర్వాత ఈ పాట కూడా బాగా గుర్తొచ్చింది సరే అని పోస్ట్ చేస్తున్నాను. ఈ పాట ప్రభావమో లేకా మిమిక్రీ కి మామూలు గానే అంత క్రేజ్ వుందో తెలీదు కాని, అప్పట్లో మా ఇంట్లో చిన్న టేప్ రికార్డర్ వుండేది దాని లో రక రకాల శబ్దాలు మిమిక్రీ చేయడానికి ప్రయత్నించి రీకార్డ్ చేసే వాడ్ని. చేతి బొటన వేలు, చూపుడు వేలు కి మధ్య వుండే గాడి ని నోటికి perpendicular గా పెట్టుకుని "కూ...చుక్ చుకు" అంటూ వేసే ట్రైన్ కూత, ఇంకా ట్రైన్ రన్నింగ్ సౌండ్ ఒకటి చాలా బాగా వచ్చేది అప్పట్లో. మా చిన్న మామయ్య గారు "నాయనా శుయోధనా" అంటూ శకుని డైలాగులు , ఇంకా వేటగాడు లో రావు గోపాల రావు గారి "గాజు గది గాజు గది అని నువ్వట్టా మోజు పడి..." అనే డైలాగులు భలే చెప్పేవారు. మా నాన్న గారు వింటుండటం తో దాన వీర శూర కర్ణ లో సంభాషణలు, పద్యాలు, ఇంకా సత్య హరిశ్చంద్ర లో పద్యాలు కూడా నాకు బాగా నచ్చేవి. అవి వింటూ వాళ్ళతో పాటు చెప్పుకుంటూ అప్పుడప్పుడూ మా వాయిస్ కూడా రికార్డ్ చేసుకుని వింటూ చాలా సరదాగా గడిపే వాళ్ళం... నాన్న అన్ని రకాలు వినే వాళ్ళు అప్పుడప్పుడూ నాటకాలు వేసిన అనుభవం వుండటం తో అటు పద్యాలు, పాత పాటలు, ఇంకా మాములు మసాలా సినిమా పాటలు, ఇంకా యాదోంకిబారాత్, షోలే, షాన్ లాంటి హిందీ పాటలు కూడా వింటూ వుండే వారు. బహుశా నాకు కోడా అందుకే అన్ని రకాల సంగీతాన్ని ఆస్వాదించ గలగడం అలవాటు అయిందేమో అనిపిస్తుంది ఒకో సారి. అంతులేని కధ <p><a href="http://musicmazaa.com/telugu/audiosongs/movie/Anthuleni+Katha.html?e">Listen to Anthuleni Katha Audio Songs at MusicMazaa.com</a></p>
చిత్రం : అంతులేని కధ
సాహిత్యం : ఆత్రేయ
సంగీతం : యం యస్ విశ్వనాథన్
గానం : బాలు.
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యాణమాలఒహొహూ అహహా ఊహూహు.. యే హే హే...
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యాణమాల
ఎనాడు ఎ జంటకో రాసి వున్నాడు విధి ఎప్పుడో
ఎనాడు ఎ జంటకో రాసి వున్నాడు విధి ఎప్పుడో
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా....
వికటకవి ని నేను వినండీ ఒక కధ చెపుతాను...
కాకులు దూరని కారడవి...
అందులో.. కాలం యెరుగని మానోకటి..
ఆ అందాల మానులో!! ఆ అద్బుత వనంలో!!..
చక్కని చిలకలు అక్కా చెల్లెలు పక్కన గోరింకలు..
ఒక గోరింకకు ఓ చిలకమ్మకు ఒద్దిక కుదిరెనమ్మ
బావ రావా నన్నేలుకోవా....
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా....
ఎనాడు ఎ జంటకో రాసి వున్నాడు విధి ఎప్పుడో..
ఎనాడు ఎ జంటకో రాసి వున్నాడు విధి ఎప్పుడో..
మేళాలు తాళాలు మంగళ వాద్యాలు.. మిన్నంటి మోగెనమ్మా...
థుంథుంథుంథుం..థుథుంథుథుం..థుంథుంథుంథుం..థుథుంథుథుం
మేళాలు తాళాలు మంగళ వాద్యాలు.. మిన్నంటి మోగెనమ్మా...
వలపు విమానాన తలపుల వేగాన వచ్చాయి కాన్కలమ్మా..
Singapore airlines announces the arrival of flight S2583
ఊరేగు దారుల వయ్యారి భామలు వీణలు మీటిరమ్మా...
శింగారి జాణల ముంగాలి మువ్వలు ఘల్లున మోగెనమ్మా..
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా....ఒహొహూ అహహా ఊహూహు.. యే హే హే...
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా...
ఎనాడు ఎ జంటకో రాసి వున్నాడు విధి ఎప్పుడో..
ఎనాడు ఎ జంటకో రాసి వున్నాడు విధి ఎప్పుడో..
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా...
గోమాత లేగతొ కొండంత ప్రేమతొ దీవించ వచ్చెనమ్మా...
కాన్వెంటు పిల్లల పోలిన నెమళులు గ్రీటింగ్సు చెప్పిరమ్మా...
Wish you both a happy life... happy happy married life
హి హహ హీ హ హ...హి హి హ హ...
నాలుగు వేదాలు వల్లించు హరిణాలు మంత్రాలు చదివెనమ్మా
మాంగల్యం తంతునానేనా మమ జీవన హేతునా..
కంఠే బద్నామి శుభగే త్వంజీవ శరదాంశతం...
నాలుగు వేదాలు వల్లించు హరిణాలు మంత్రాలు చదివెనమ్మా
పట్టపుటేనుగు పచ్చగ నూరేళ్ళు వర్దిల్ల మనెనమ్మా....
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా...
చేయి చేయిగ చిలుకా గోరింక శయ్యకు తరలిరమ్మా..
చెల్లెలి కోసం త్యాగము చేసిన చిలుకమ్మ తొలగెనమ్మా..
తప్పుగ తలచిన అప్పటి గోరింకకిప్పుడు తెలిసెనమ్మా..
అది చిలుకే కాదని బావిలొ కప్పని జాలిగ తలచెనమ్మా...
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా...
ఎనాడు ఎ జంటకో రాసి వున్నాడు విధి ఎప్పుడో..
తాళి కట్టు శుభవేళ మెడలో కల్యణమాలా...

ఆదివారం, జూన్ 15, 2008

జూనియర్.. జూనియర్

ఈ పాట ఇంకా అంతులేని కధ లో మిమిక్రీ పాట నచ్చని చిన్న పిల్లాడు వుండడేమో... ఈ పాట నాకు చాలా ఇష్టం చిన్నపుడు ఈ పాట పదే పదే వినే వాడ్ని కాని తీరా సినిమాకు తీసుకు వెళ్ళినప్పుడు మాత్రం ఈ పాట వచ్చే సరికి నేను నిద్ర పోయానుట. నిద్ర లేపితే కూడ సరిగా చూడ లేదు అని చెప్పేది అమ్మ. అసలు మనం చిన్నప్పుడు కొంచెం వెరైటీ లెండి. మా ఇంట్లో సినిమాలు ఎక్కువ చూసే వాళ్ళం. ఒక సారి నేను నిద్ర పోయాక అలానే నన్ను ఎత్తుకుని సెకండ్ షో కి ఏదో రాజుల సినిమా కి తీసుకు వెళ్ళారుట (అక్బర్ సలీం అనార్కలి అనుకుంటా). మనకి సినిమా మధ్యలో మెలకువ వచ్చి కొంచెం సేపు సినిమా చూసి, నాకు నచ్చ లేదు, అసలు నన్ను అడగకుండా ఇలాంటి చెత్త సినిమాకి ఎవరు తెమ్మన్నారు పదండి వెళ్ళిపోదాం అని గొడవ చేస్తే. పాపం మా నాన్న గారు నన్ను ఎత్తుకుని గేట్ కీపర్ స్టూల్ మీద కుర్చుని సరే నువ్వు నా భుజం మీద పడుకుని బయటకి చూడు నేను సినిమా చూస్తాను అని అక్కడే కుర్చుని సినిమా అంతా చూశారుట :-) అలా అప్పుడప్పుడు చాలా పెంకితనం చూపించే వాడ్ననమాట.

సరే ఇంక మన పాట లోకి వస్తే...మాట్లాడే బొమ్మ వుండటం తో చిన్న పిల్లల పాట అని ఓ తెగ సంబర పడి పోయేవాడ్ని కాని నిజానికి పాట ఎంతో లోతైన అర్ధం తో వుంటుంది. అప్పట్లో ఆ అర్ధం తెలిసేది కాదు అనుకోండి. పెద్దైన తర్వాత ఈ సినిమా చూసినప్పుడు కమల్, బాలచందర్, ఆత్రేయ గార్లని మెచ్చుకోకుండా వుండలేకపోయాను. ఆ పాట సాహిత్యం తెలుగు లిరిక్స్ లో పోస్ట్ చేసిన రవి గారికి థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ... ఇక్కడ ఇస్తున్నాను.

<p><a href="http://musicmazaa.com/telugu/audiosongs/movie/Idhi+Katha+Kaadu.html?e">Listen to Idhi Katha Kaadu Audio Songs at MusicMazaa.com</a></p>

చిత్రం : ఇది కధ కాదు
సాహిత్యం : ఆత్రేయ
సంగీతం : యం.యస్. విశ్వనాథన్
గానం : బాలు, రమోల

జూనియర్.. జూనియర్.. జూనియర్...
Yes Boss
ఇటు అటు కాని హృదయంతోటి ఎందుకురా ఈ తొందర నీకు ||2||
అటు ఇటు తానొక ఆటబొమ్మనీ తెలిసే ఎందుకు వలచేవు ||2||
ఒడ్డున పెరిగే గడ్డిపోచవూ..
గడ్డిపోచా? నేనా? హి హి హి హి..
ఒడ్డున పెరిగే గడ్డిపోచవూ ఒద్దిక నదితో కోరేవు...

ఒడ్డున పెరిగే గడ్డిపోచకు హృదయం ఎందుకు వుండకూడదు
వుందని ఎందుకు ఒప్పుకోరాదు...
రబ్బరు బొమ్మకు రాగం తెలుసు ఆటబొమ్మకు ఆశలు తెలుసు
ఇద్దరు ఒక్కటె ఎందుకు కారాదు..

జూనియర్ జూనియర్ జూనియర్
ఇటు అటు కాని హృదయంతోటి ఎందుకురా ఈ తొందర నీకు...

సాగరమున్నా తీరనిదీ నీ దాహమురా..
కోకిలగానం కాకి పాడితే ద్రోహమురా..
నీ మొహమురా హి హి హి హి హి...
సాగరమున్నా తీరనిది నీ దాహమురా..
కోకిలగానం కాకి పాడితే ద్రోహమురా..
తీగకు పందిరి కావలెగానీ తెలుసా నువ్వే పందిరని ||2||

నీటిని చూసి దాహమువేస్తే తేనెకోసం తేటి వస్తే
పాపం గీపం అనడం ఛాదస్తం
No it's bad...
But I am mad...
మోడు కూడ చిగురించాలని మూగమనసు కోరే కోర్కెను
మోసం ద్రోహం అనడం అన్యాయం
హ హ హ హ
what పక పక పిక పిక.. హూ...

జూనియర్..ఊ...
జూనియర్ జూనియర్ జూనియర్
ఇటు అటు కాని హృదయంతోటి ఎందుకురా ఈ తొందర నీకు...


చైత్రము లోన చినుకు పడాలని కోరేవు
మార్గసిరాన మండుటెండకై చూసేవు
Boss, Love has no season, not even reason
Shut up
చైత్రము లోన చినుకు పడాలని కోరేవు
మార్గిశిరాన మండుటెండకై చూసేవు
ఉదయంకోసం పడమర తిరిగి ఎదురుతెన్నులు కాచేవు ||2||

ఎండా వాన కలిసొస్తాయి
వెలుగు చీకటి కలిసుంటాయి
జరగని వింతలు ఎన్నో జరిగాయి
It is highly idiotic
No boss, it is fully romantic
హ హ హ హ
పాట పాడెను ముద్దుల బొమ్మ
పక పక నవ్వేవెందులకమ్మా
మనసున వున్నది చెప్పీ నవ్వమ్మా
మనసున వున్నది చెప్పీ నవ్వమ్మా

ఇటు అటు కాని హృదయంతోటి ఎందుకురా ఈ తొందర నీకు

బుధవారం, జూన్ 04, 2008

కలిసి వుంటే కలదు సుఖము

నేను చిన్నపుడు నరసరావుపేట్ లో ఉండే వాళ్ళం అని చెప్పాను కదా. అమ్మ ట్రైన్ లొ వర్క్ కోసం గుంటూరు వెళ్ళి వచ్చేది, రోజూ రెండు గంటల పైనే జర్నీ పాపం వెళ్ళి రావడానికి. సో లంచ్ కి బాక్స్ తీసుకు వెళ్ళి వచ్చేప్పుడు స్టేషన్ లో నాకు మెలొడీ ఇంకా రక రకాల చాక్లేట్లు తెచ్చేది. అవి ఎంజాయ్ చేసి ఊరికే ఉండకుండా సాయంత్రం అమ్మ ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత ఆ బాక్స్ తీసుకుని కమల్‌హాసన్ లాగా స్టైల్ కొడుతూ "కలిసి వుంటే కలదు సుఖము" అని మరోచరిత్ర సినిమా లో పాట పాడుతూ బాక్సు మీద దరువు వేస్తూ డాన్సు వెస్తుంటె అమ్మా నాన్న అందరూ చూసి తెగ నవ్వుకునే వాళ్ళు (ఈ పాటలో కమల్ కూడా అలానే సరిత లంచ్ బాక్సు మీద దరువు వేస్తూ పాడాతాడు లెండి). మనకి చిన్నప్పుడు ఇలాంటి కోతి వేషాలు కూడ అలవాటనమాట యంటీఆర్ స్టెప్ లూ, ఏయన్నార్ స్టెప్ లూ కాపీ కొట్టడానికి ప్రయత్నించే వాడిని :-)

సరే కేవలం సినిమా పాటల పేర్లని వుపయోగించి ఆత్రేయ గారు వ్రాసిన ఈ సరదా అయిన పాట వింటుంటే ఓ చిరు నవ్వు బోలెడంత హుషారు వచ్చేస్తాయి ఇప్పటికీ. అలాంటి "కలిసి వుంటే కలదు సుఖమూ" పాట సాహిత్యం ఇక్కడ మనందరి కోసం... మరోచరిత్ర

<p><a href="undefined?e">undefined</a></p>

చిత్రం : మరోచరిత్ర
గానం : బాలూ, రమోలా
సాహిత్యం : ఆత్రేయ
సంగీతం : యం. యస్. విశ్వనాథన్

కలిసి వుంటే కలదు సుఖము.. కలసి వచ్చిన అదృష్టము
శభాష్ ... అహా.. హ... హ...
కలిసి వుంటే...కలిసి వుంటే కలదు సుఖమూ
కలిసి వుంటే కలదు సుఖమూ
కలిసి వచ్చిన అదృష్టము ఇది కలిసి వచ్చిన అదృష్టము
కన్నె మనసులూ.. మూగ మనసులూ ఆ..
అ..కన్నె మనసులూ.. మూగ మనసులూ
తేనె మనసులూ.. మంచి మనసులూ

||కలసి||

మొనగాళ్ళకు మొనగాడూ దసరా బుల్లోడు
ప్రేమనగర్ సోగ్గాడూ పూల రంగడు
మొనగాళ్ళకు మొనగాడూ దసరా బుల్లోడు
ప్రేమనగర్ సోగ్గాడూ పూల రంగడు
పక్కింటి అమ్మాయీ గడుసమ్మాయి... ఆ ఛీ! ఏం కాదు
పక్కింటి అమ్మాయీ గడుసమ్మాయి
అమెరిక అమ్మాయీ రోజులు మారాయి
ఆఆ డాండ..డాడ్డా..డడ..డాండ..డాడ్డా..డడ..

||కలసి||

మంచి వాడు మామకు తగ్గ అల్లుడు.. ఓ అలాగా..
చిక్కడు దొరకడు కదలడు వదలడు వాడే వీడు...హ హ అయ్యొ పిచ్చి వాడు
ఏయ్.. మంచి వాడు మామకు తగ్గ అల్లుడూ..
చిక్కడు దొరకడు కదలడు వదలడు వాడే వీడు...
ఈడు జోడు తోడూ నీడా నాడు నేడూ ||2||
ప్రేమించి చూడు పెళ్ళి చేసి చూడు... హమ్మ బాబొయ్
డాండ..డాడ్డా..డడ..డాండ..డాడ్డా..డడ..

||కలసి||

కారంపుడి a.k.a కారెంపుడి

పౌరుషాలకు పుట్టినిల్లు అయిన పలనాటి నడిబొడ్డున ఉన్న ఒక గ్రామం. ఇప్పుడు బహుశా పెద్ద ఊరు అయి ఉంటుందేమో కాని నా చిన్నప్పుడు మాత్రం ఒక పెద్ద గ్రామం మాత్రమే. మాచర్ల నుండి ఒక 40 కి.మి. ఉంటుంది అనుకుంటాను, దుర్గి మీదుగా వెళితే వస్తుంది కారంపుడి. పల్నాటి యుద్దం జరిగింది ఇక్కడే అని అంటారు. అంతే కాక బ్రహ్మనాయుడు కట్టించిన చెన్న కేశవ ఆలయం కూడా బాగా ప్రసిద్ది. ఇంకా పల్నాటి యుద్దం లో వాడిన ఆయుధాలు ఇక్కడ ఇంకా భద్ర పరచబడి ఉన్నాయని వాటికి సంబందించి కొణతముల మహోత్సవం ఇప్పటికీ జరుగుతుంది అని ఈ మధ్యనే ఎక్కడో చదివాను. అప్పట్లో చిన్న తనం కదా ఈ చారిత్రిక ప్రాధాన్యం తెలిసేది కాదు కాకపోతే పీర్ల పండుగ అని జరిగేది దాని గురించి వినే వాడ్ని కాని మేము చిన్న పిల్లలం అని మాకు ఆ విషయాలు ఎక్కువ తెలియనిచ్చె వాళ్ళు కాదు.

అమ్మా నాన్న ల వృత్తి రీత్యా మేము ఉండేది నరసరావుపేట్ కావడం తో మేము అక్కడ నుండి నకిరికల్లు మీదుగా వెళ్ళేవాల్లం. ఊరు ప్రయాణం అంటే అందరు చిన్న పిల్లల్లానే నేను చాలా సరదా పడేవాడ్ని. అప్పట్లో ఎర్రబస్సు ఎయిర్‌బస్సు కన్నా అపురూపం గా కనిపించేది. బస్సు బయలుదేరేది నరసరావుపేట్ నుండే కావడం తో సాధారణం గా సీట్ కోసం ఇబ్బంది ఉండేది కాదు ఇక కిటికీ పక్కన సీట్ దొరికితే ఆ సంతోషం చెప్పనే అక్కర్లేదు. నేను బాగా చిన్నపుడు ఇలానే కిటికీ పక్క సీట్ లో కూర్చుంటే గురజాల లోనో లేక గుత్తికొండ లోనో బస్సు ఆగినప్పుడు అక్కడ షోడా సీసాలతో కొట్టుకుంటుంటే ఆ సీసాల గాజు పెంకు ఒకటి వచ్చి నా మెడకు గుచ్చుకుంది ఆ మచ్చ అలానే ఇప్పటికీ కనిపిస్తుంది అని అమ్మ చెప్తుంటుంది. అంటే ఈ మధ్య చూసుకో లేదు లెండి ఒక పది సంవత్సారాల క్రితం చెప్పింది అమ్మ ఈ విషయం.

సరె ఇక ఊరు కి వెళుతుంటే మొదట తగిలేది టూరింగ్ టాకీసు. పేరు సరిగా గుర్తు లేదు జయలక్ష్మి అనో ఇంకోటో ఉండేది. ఎప్పుడైనా మొదటి ఆట సినిమాకి వెళ్ళినపుడో లేదా ఆ టైముకి అటుగా బస్సు లో వెళ్ళినప్పుడో ఘంటసాల గారి "నమో వెంకటేశా" "ఏడుకొండలవాడా" పాటలు వినడం తప్పని సరి. మేము సినిమాకి వెళ్ళేప్పుడు ఈ పాట వినబడుతుంటే కొంచెం నడక వేగం పెంచే వాళ్ళం అమ్మో తెర లేస్తుంది సినిమా మొదలవుతుంది అని. సినిమా అంటే గుర్తొచ్చింది మీలో ఎంత మందికి గుర్తుందో కాని అప్పట్లో స్క్రీన్ కి ముందు ఎర్రని తెరలు వుండేవి ఈ మధ్య కాలం లో నేను ఎక్కడా చూడలేదు కాని అప్పట్లో తెర కి చివరన ఇంక మధ్య మధ్య లో అక్కడక్కడా లైట్లతో ఎర్రని రంగు లో కుచ్చుల కుచ్చుల తో అందం గా వయ్యరం గా మెల్ల గా అలా అలా తెర పైకి లేస్తుంటే చూడటానికి రెండు కళ్ళు చాలేవి కాదు. ఒక పక్క సినిమా మొదలు పెట్టేస్తున్నారు అన్న ఆనందం కూడా తోడవగా చాలా బాగా ఎంజయ్ చేసేవాడ్ని.

సరే ఈ టూరింగ్ టాకీసు దాటిన వెంటనే నాగులేరు ఉండేది ఒకోసారి వర్షా కాలం లో బాగా పొంగు వచ్చి రాక పోకలకి అంతరాయం ఏర్పడినా మాములు సమయం లో నింపాదిగా ప్రవహిస్తూ కింద అంతా రక రకాల సైజులలో ఉన్న నాపరాళ్ళు కనిపిస్తూ చాలా అందం గా ఉండేది. మా ఊరు రోడ్డు అలా వేసారో లేకా ఊరే అలా అభివృద్ది చెందిందో కానీ రోడ్డు మీద నుండి చూస్తుంటే ఏటవాలు (diagonal) గా ప్రవహిస్తూ చూడటానికి చాలా బావుండేది. నాగులేరు ని ఆనుకుని కొంచెం దూరం లో బస్టాండ్ ఉండేది అక్కడ దొరికే తినుబండారాలంటే నాకు చాలా ఇష్టం వాటిలో బెండ్లు, పంచదార చిలకలు, బెల్లం పూసమిఠాయి ఐతే మరీ ఇష్టం.

మా తాత గారు ఉండేది NSP ఇరిగేషన్ కాలనీ లో అది ఊరికి కొంచెం దూరం లో చివరగా కాలవకి కొంచెం దగ్గర గా ఉండేది. ఐతే మేము ఎక్కిన బస్సు లు కొన్ని ప్రత్యేకం గా కాలనీ వరకు వెళ్ళేవి, కొన్ని మాత్రం బస్టాండ్ లోనే ఆపేసే వారు. కాలనీకి వెళ్ళే బస్సు లో ప్రయాణం ప్రత్యేకించి చెప్పుకోవాలి. బస్టాండ్ నుండి బయల్దేరాక ఊరిలో కొంచెం దూరం ఇరుకు సందులలోనుండి అంత పెద్ద బస్సు ని చాలా చాకచక్యం గా తీసుకు వెళ్ళేవాళ్ళు డ్రైవరు. వాళ్ళ గురించి ఇప్పుడు తలుచుకుంటే పద్మవ్యూహం లో అభిమన్యుడు గుర్తొస్తుంటాడు ఖచ్చితం గా వీళ్ళంతా అభిమన్యుడి వారసులే అయి వుండి వుంటారు :-) అలా నానా కష్టాలు పడి ఒక ఐదు నిముషాలలో ఊరు దాటిన మరుక్షణం రోడ్డుకి రెండు వైపులా పచ్చని చెట్లతో నల్లని తారు రోడ్డు ఆహ్వానం పలుకుతుంది.

నాకు ఆ రోడ్డు చాలా ఇష్టం కనుచూపు మేరా నల్లని పొడవైన రోడ్డు దానికి రెందు వైపులా అన్ని కాలాలలో పచ్చదనం నిండి ఉండే చెట్లు కొన్ని సార్లు పువ్వులు బాగా పూచె కాలం లో ఐతే చెట్టునుండి రాలి కింద పడిన పువ్వులతో నల్లని రోడ్డు కి రెండు వైపులా ఎర్రని తివాచీ పరిచినట్లు చాలా అందం గా ఉండేది. ఆ చెట్ల పేరు ఎంటో గుర్తు లేదు కానీ వాటి పువ్వులతో మేము పిల్లలం అందరం కలిసి కోడి పందాలు ఆడేవాళ్ళం. ఆ పువ్వులు విచ్చుకోడానికి సిద్దంగా ఉండే సమయం లోనే గాలికి రాలి కింద పడేవి అలా పడిన మొగ్గలని ఏరుకుని ఓపెన్ చేస్తే లోపల పొడవాటి కాండం దాని కొసన సన్నని బంధం తో బియ్యపుగింజ ఆకారం లో ఉండేది. వాటిని ఒకదానికి ఒకటి లంకె వేసి లాగితే ఎవరి పువ్వు విరిగి పోతే వాడు ఓడిపోయినట్లు. నిజం గా కోడి పందాలు గెలిచినంత గా ఫీల్ అయ్యేవాళ్ళం అందులో గెలిచి :-)

నాకు ఆ రోడ్ అంటే ఎంత ఇష్టం అంటే అప్పట్లోనే నేను ఎప్పుడైన ఇదే రోడ్ లో నా సొంత కారు లో నా అంతట నేనే చాలా స్పీడ్ గా డ్రైవ్ చేసుకుంటూ ఈ రోడ్ ఉన్నంత దూరం అలానే వెళ్ళాలి అని అనుకునే వాడ్ని. కాని ఆ తర్వాత తాత గారు అక్కడ నుండి నరసరావు పేట్ వచ్చేయడం తో మళ్ళీ ఆ ఊరు వెళ్ళడమే కుదరలేదు ఈ సారి ఇండియా వెళ్ళినప్పుడైనా కుదురుతుందేమో చూడాలి.

సరే లెండి ఈ రోజుకి బాగానే బుర్ర తిన్నట్లున్నాను కాదా.. కారెంపుడి లో మా యన్‌యస్పీ కాలనీ కబుర్లతో మళ్ళీ త్వరలో కలుద్దాం.

అంతవరకూ శలవా మరి...
--వేణు.

నేను ???

నా ఫోటో
అర్ధంకానివాళ్ళకో ప్రశ్నార్థకం, అర్ధమైన వాళ్ళకో అనుబంధం. ఈ లోకంలో ఎందరో పిచ్చాళ్ళున్నారు. డబ్బు, పదవి, కీర్తి, కాంత, కనకం, ప్రేమ, సినిమా, మంచితనం, తిండి ఇలా ఎవరికి తోచిన పిచ్చిలో వాళ్ళు మునిగి తేలుతుంటారు. నేనూ ఓ పిచ్చోడ్నే.