అమ్మ జ్ఞాపకాల కబుర్లు

చదువుకోసం హాస్టల్ కు పంపేప్పుడు తన బేలతనం నాకుకనపడనివ్వకుండా దాచుకుంటూ అమ్మ నాకు చెప్పిన ధైర్యం, ఎంత దూరంలో ఉన్నా ఎలాంటి సమస్య అయినా ఫోన్ లోనే తన సలహాలతో దూరం చేసిన వైనం. తనులేకపోతే ఏమీలేదన్న నిస్పృహ, అంతలోనే తనిచ్చిన జీవితం ఉందన్న ఆశ. ఇలా అమ్మ గురించిన కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

అందమైన బాల్యం

మధురమైన జ్ఞాపకాలతో అందమైన బాల్యాన్ని నా సొంతం చేసినందుకు అమ్మానాన్నలకు ఎప్పుడూ ఋణపడి ఉంటాను. మొదటి సంతానాన్నవడంతో నేనాడిందే ఆట పాడిందే పాట అమ్మమ్మ వాళ్ళింటికి వెళ్ళినా మా ఇంట్లో అయినా అపురూపంగా గడిచింది. పాడుకున్న పాటలు, ఆడుకున్న ఆటలు, స్కూల్ ఎగ్గొట్టడానికి వేసిన వేషాలు, తిన్న చిరుతిళ్ళు, నాన్న వేలు పట్టుకుని కొట్టిన షికార్లు, 16mm సినిమాలు కబుర్లు ఇక్కడ చదవచ్చు.

ఇంటర్మీడియెట్ హాస్టల్ కబుర్లు

నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనం అమ్మానాన్నలకు దూరంగా నాదంటూ ఓ స్వంత ప్రపంచం. అప్పటివరకూ ప్రతి చిన్న పనికి వాళ్ళమీద ఆధారపడి ఒక్కసారిగా నాకు నేనే నెగ్గుకు రావాల్సిన పరిస్థితులను తలుచుకుని దిగులు. అంతలోనే చుట్టూ ఉన్న స్నేహితులతో నేస్తం కట్టేసి చేసిన అల్లర్లు, పరోఠాల బిజినెస్సులు, చెరకుతోట దొంగతనాలు, ఆడ్మినిస్ట్రేటర్ కి మస్కాగొట్టి చూసిన సినిమాలు, సరదా కొంటె కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్

ఇంటర్మీడియెట్ కి రెసిడెన్షియల్ హాస్టల్ కనుక పంజరంలో పక్షిలా బతికితే ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ యూనివర్సిటీ హాస్టల్స్ లోకి వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా జూలోనుండి పచ్చని అడవిలోకి వదిలేసిన జింక పరిస్థితే అయింది, ఎక్కడికి పరుగులెట్టినా ఏం చేసినా అడిగేవాళ్ళులేరు. అసలు హాస్టల్ బిల్డింగ్ లో నిరంతరం కాపుకాసే వార్డెన్ ఉండడనే విషయం నాకు డైజెస్ట్ కావడానికి నెలపట్టింది :-) నిజమా అలా ఎలా సాధ్యం అని ఇప్పటికీ అనిపిస్తూనే ఉంటుంది. అంతటి స్వేఛ్చాప్రపంచంలో చేసిన అల్లర్లు కొన్ని కబుర్లు ఇక్కడ.

సినిమాలు రివ్యూలు..

నాకున్న అతి పెద్ద వ్యసనం సినిమా చూడడం రిలీజైన ప్రతి అడ్డమైన సినిమా చూసేసి ఈబొమ్మలో చూపించినట్లు తెలుగు సినిమాని భుజాల మీద మోసేవాళ్ళలో నేనొకడ్ని. చూసి ఊరుకోకుండా ఇది ఇందుకు బాలేదు అది అందుకు బాగుంది అంటూ పేద్ద వంద సినిమాలు తీసేసి విశ్రమిస్తున్న మేధావిలా చేసే విశ్లేషణలు :-) హహహ చదివిన ఒకరిద్దరు అలా తిడతారు కానీ నా దృష్టిలో ఒక సాధారణ సినీ ప్రేక్షకుడు చూసొచ్చి మిత్రులతో చెప్పే కబుర్ల లాంటి నా సినీ రివ్యూలు ఇక్కడ చదవండి. ఆరెంజ్, ఖలేజా, కృష్ణం వందే జగద్గురుం లాంటివి కొన్ని ఎక్కువమంది ఆదరణ పొందాయ్.

బుధవారం, జులై 29, 2009

కలవరమాయేమదిలో !!

కనులే కలిపే కథలే తెలిపే నాలోని భావాలే
అలలై మెదిలే కలలే కదిపే వేవేల రాగాలే
పలికే.. స్వరాలే ఎదకే.. వరాలై
పదాలు పాడు వేళలో కలవరమాయే.. మదిలో...

కలవరమాయేమదిలో!! ఈ దశాబ్దపు ఉత్తమ చిత్రం అని ఖచ్చితంగా చెప్పను కానీ, మంచి తెలుగు చిత్రాలు రావాలి అని కోరుకుంటున్న ప్రతి ఒక్కరు తప్పని సరిగా చూసి ప్రోత్సహించ వలసిన చిత్రం. హీరో గా కమల్ కామరాజు అందం :-) అక్కడక్కడా స్క్రీన్ ప్లే లోపాలూ పంటి కింద రాళ్ళ లా తగుల్తూ ఉన్నా... ఆకట్టుకునే స్వాతి నటన, ఆహ్లాదకరమైన మంచి సంగీతం, చక్కని కథాంశం, ఆలోచింప చేసే కొన్ని సంభాషణలు, పాటలలో వనమాలి గారి అర్ధవంతమైన సాహిత్యం తో ఓ ప్రత్యేకమైన చిత్రం గా నిలబడుతుంది. ఈ చిత్ర నిర్మాత దర్శకుడు చేసిన ఈ మంచి ప్రయత్నానికి ప్రోత్సాహం అందించ వలసిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది, ఆ ప్రోత్సాహం మరికొందరి నిర్మాతల/దర్శకుల ఆలోచనా ధోరణి ని ప్రభావితం చేయగలిగితే అంత కన్నా తెలుగు చలన చిత్ర అభిమానులకి కావలసినదేముంది.


స్వాతి కలర్స్ ప్రోగ్రాం చేసేప్పుడు ఒకోసారి ఈ అమ్మాయెవరో బాగా మాట్లడుతుంది అనుకున్నా ఒకోసారి మరీ ఇంత ఒవర్ యాక్షన్ అవసరమా అనుకునే వాడ్ని. మెల్లగా సినిమాలలో ప్రవేసించింది చూస్తున్నాం కానీ నన్ను అమితంగా ఆకట్టుకున్న పాత్ర మాత్రం ఆడవారి మాటలకి అర్ధాలే వేరు లే చిత్రం లో, ఆ సినిమా లో నాకు నచ్చిన అంశం కేవలం స్వాతి పాత్రే. చాలా బాగా చేసింది అనిపించుకుంది. ఇక అష్టాచెమ్మా చిత్రం లో అక్కడక్కడా బాగానే ఉందనిపించినా శ్రీనివాస్ డామినేట్ చేయడం, చాలా చోట్ల అతి గా అనిపించడం వల్ల పెద్దగా నచ్చ లేదు. ఇక ఈ సినిమా లో కొన్ని చోట్ల వెటకారం గా ఆహా!! అనిపించినా సినిమా మొత్తం మీద చాలా సార్లు ముచ్చట పడిపోయి సోక్యూట్ అనీ, మరి కొన్ని సార్లు వహ్వా!! అనీ అనిపించుకునే నటన ని ప్రదర్శించింది. మరి ఆ పాత్రని అలా మలిచారేమో ఆ ఎఫెక్టే ప్రతిఫలించిందేమో తెలియదు. హీరోతో పీకల్లోతు ప్రేమ లో మునిగి పోయిన సన్నివేశాల్లో ఎంత బబ్లీగా ఆకట్టుకుంటుందో.. తన లక్ష్య సాధన కోసం తపించి పట్టుదలగా ప్రయత్నించడం లోనూ, మరి కొన్ని బరువైన సెంటిమెంటి సన్నివేశాలలోనూ అంతగానే ఆకట్టుకుంది.

ఇక సంగీత ప్రధానమైన కథాంశం తో వెలువడిన ఈ చిత్రం లో శరత్ వాసుదేవన్ సంగీతం చక్కగా ఉంది. అన్నీ క్లాసికల్ సాంగ్స్ లేదా కీర్తనలు అందించాలి అని అలోచించకుండా సమ పాళ్ళ లో మామూలు పాటలు, "కరివరదుని", "గురుర్బ్రహ్మ", "పల్లవించని.." లాటి పాటలూ ఉంచి ఆకట్టుకునే సంగీతాన్ని అందించారు. సింగిల్ కార్డ్ గీతరచయిత గా వనమాలి గారు మంచి సాహిత్యాన్ని అందిస్తే... దాని కి సరైన ప్రాధాన్యతను ఇస్తూ వాయిద్యాల హోరు సాహిత్యాన్ని మింగేయకుండా జాగ్రత్త పడుతూ.. మంచి ఆర్కెస్టైజేషన్ తో వినసొంపైన బాణీలు కూర్చారు వాసుదేవన్. ఇక చిత్ర గారి గానం గురించి ప్రత్యేకించి నేచెప్పేది ఏముంది.

కమల్ కామరాజు ని భరించగలిగితే సినిమా చూడటానికి ఇక మీరు ఏమీ ఆలోచించ వలసిన అవసరం లేదు. అతను అందం తో కండల ప్రదర్శనతో విసిగించినా... స్వాతి కి క్లాస్ పీకే సన్నివేశాల్లో అతని ప్రాముఖ్యత అపారం. ముఖ్యం గా లక్ష్యం గురించి చెప్తూ చెప్పిన డ్యాష్ ఫిలాసఫీ (వివేకానందుడి ఫోటో చూపిస్తే ఆయన గురించి చెప్తారేమో అనుకున్నా..కానీ చిన్న సరెప్రైజ్ ఇచ్చాడు దర్శకుడు), ఇంకా అమ్మ గురించి చెప్తూ.. ఒకోసారి సింపతీ మన విచక్షణ ని ఎంతగా ప్రభావితం చేస్తుందో, ఓ అంశాన్ని లేదా సమస్యని ఇతరుల దృఃక్కోణం నుండి పరిశీలించడం ఎంత అవసరమో ఆలోచించేలా చెప్పే సంభాషణలు నన్ను చాలా ఆకట్టుకున్నాయి. నాకు అవకాశం దొరికిన వెంటనే ఈ చిత్రాన్ని మళ్ళీ థియేటర్ లో చూస్తాను, మీరూ చూడండి.

ఈ సినిమా లోని కొన్ని పాటల పల్లవులు మీకోసం. కేవలం సాహిత్యపు రుచి చూడటానికే అనమాట. "ఓ నేనే ఓ నువ్వని.." పాట మంచి మెలొడీ తో ఆకట్టుకుంటే.. "నీలో అణువంత.." అల్లరిగా ఆకట్టుకుంటుంది.. టైటిల్ సాంగ్ "కలవరమాయే మదిలో..." మన మదిని కలవరపరిస్తే.. "తొలి తొలి ఆశలెన్నో రేపుతున్న.." పాట హుషారుగా సాగిపోతుంది. ఇక ఈ టపా చివరలో ఇచ్చిన, చిత్రం క్లైమాక్స్ లో వచ్చే "పల్లవించనీ.. నా ప్రథమ కీర్తనం.." సాహిత్యం సినిమా అంతా చూశాక చాలా అర్ధవంతంగా అనిపించి మనసంతా ఆర్ధ్రతతో నింపేస్తుంది.

తొలి తొలి ఆశలెన్నో రేపుతున్న థిల్లాన
మనసును మీటుంతుంటే కొత్త పాటనవుతున్నా
ఏ చిన్ని సందళ్ళు విన్నా ఈ గుండె చాటున
నా గొంతు వాకిళ్ళలోన ఆ పాట దాగునా?
దరి చేరే స్వరము నాకో వరము
ప్రతి రోజూ పదము పాడే సమయాన
నన్నే నీలో కన్నా

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

నీలో అణువంత ప్రేమున్నా.. అనుమానం రేగేనా..నాతో తగువే తగునా...
చాల్లే తమ తీరు చూస్తున్నా.. మితి మీరి పోయేనా..అంతా ఒకటే నటనా..
నా ప్రేమ సంతకాల సాక్ష్యాలే చూపనా..
ఏం మాయ చేసినా నీమాటే చెల్లునా..
నాపై..కోపాలేనా..

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ఓ నేనే.. ఓ నువ్వని.. ఒక తీరే మన ప్రేమనీ..నీ గూటికే రానీ..
నేనంటూ ఇక లేననీ.. నీ వేంటే ఉన్నాననీ..చాటనీ..
చేశానే నీ స్నేహాన్నీ... పోల్చానే నా లోకాన్నీ..నీవాణ్ణీ..

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

మాతృదేవోభవ! పితృదేవోభవ!
ఆచార్యదేవోభవ!

పల్లవించనీ నా ప్రథమ కీర్తనం
ఒక మాతృప్రేమకే ఓంకారముగా
ప్రణమిల్లి పాడనీ నా హృదయ స్పందనం
ఒక తండ్రి కలలకే సాకారముగా
జన్మను పంచిన జననీ జనకుల
ఆలనలే ఆలాపనగా
అనురాగములే ఆలంబనగా

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

శనివారం, జులై 25, 2009

సీతాకళ్యాణం - వాగ్దానం(1961) సాహిత్యం

ఘంటసాల మాష్టారి గాత్ర మాధుర్యమో, శ్రీ రామ కథ లోని మహత్తో, పెండ్యాల వారి సంగీత మహిమో లేదా అసలు హరికధా ప్రక్రియ గొప్పతనమే అంతో నాకు సరిగా తెలియదు కానీ, ఈపాట ఎన్ని సార్లు విన్నా ఒళ్ళు పులకరిస్తూనే ఉంటుంది. రేలంగి, నాగేశ్వరరావు, కృష్ణకుమారి లపై చిత్రీకరించిన ఈ పాట లో విశేషమేమిటంటే.. చిత్రీకరణ లో ఎక్కడా శ్రీరామ కళ్యాణాన్ని చూపించరు కానీ కనులు మూసుకుని పాట వింటుంటే మాత్రం కళ్యాణ ఘట్టం అంతా కనుల ముందు సాక్షాత్కరిస్తుంది. ఇది రాసినది శ్రీశ్రీ గారు అని మొదటి సారి తెలిసినపుడు చాలా ఆశ్చర్య పోయాను. ఇక పాట విషయానికి వస్తే రేలంగి గారి బాణి లో చిన్న చిన్న చెణుకు లు విసురుతూ నవ్విస్తూ హుషారు గా సాగే కధ లో మనం మైమరచి పోతాం. "రఘూ రాముడూ... రమణీయ..." అని మొదలు పెట్టగనే తెలియకుండానే తన్మయంగా తల ఊపేస్తాం.. "ఎంత సొగసు కాడే.." అంటే అవును కదా అని అనిపించక మానదు... అసలు సొగసు అన్న మాట పలకడం లోనే ఘంటసాల గారు ఆ దివ్య సుందర మూర్తిని సాక్షాత్కరింప చేస్తారు.
మీరెపుడైనా జలపాతాన్ని దూరం నుండి కాకుండా దాని పై నుండి చూశారా... ప్రవాహం అంతా చాలా ప్రశాంతంగా, నిశ్శబ్దంగా ఏదో చిన్న పిల్ల కాలువ లా ప్రవహిస్తూ కనిపిస్తుంది... కాని ఒక్క సారి అంచుకు వెళ్ళి చూడగానే పైనుండి పోటెత్తుతూ ఉదృతంగా హుషారు గా ముందుకు దూకుతూ మనకి కనువిందు చేస్తుంది. ఇంత వర్ణించడమెందుకు చాలా సినిమా లలో జలపాతాల లో ప్రమాదం సీన్ల లో ఇది మీరు గమనించే ఉంటారు. అలానే అప్పటి వరకు నెమ్మదిగా వ్యాఖ్యానంతో సాగే కథ ఒక్క సారిగా "ఇనకుల తిలకుడు నిలకడ గల క్రొక్కారు మెఱుపు వలె నిల్చీ.." అని అంటూ ఆ జలపాతపు దూకుడునంతా తన స్వరం లో చూపించేస్తారు ఘంటసాల గారు. ఇక చివరికి వచ్చే సరికి హెచ్చు స్వరం లో ఒక్క సారి గా "ఫెళ్ళు మనె విల్లు... " అనగానే సీతమ్మవారి సంగతేమో కానీ కధ వింటున్న వారెవ్వరికైనా గుండె ఝల్లు మనక మానదు అంటే అతిశయోక్తి కాదేమో.

పొయిన ఏప్రిల్ లో శ్రీరామ నవమి రోజు ఈ పాట చాలా గుర్తు చేసుకున్నాను అదే రోజు మధురవాణి గారు తన బ్లాగు లో ఈ పాట లింక్ ఇచ్చారు.. దానికి వెంటనే సాహిత్యం ఇద్దామనుకున్నాను కాని ఇన్ని రోజులకి కుదిరింది. మధురవాణి గారికి ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటూ మళ్ళీ అప్ లోడ్ చేయడానికి బద్దకించి, వారి ఈస్నిప్స్ యకౌంట్ నుండే ఎంబెడ్ చేయబడిన పాట ని, ఈ హరికథా సాహిత్యాన్ని ఇక్కడ మీకోసం ఇస్తున్నాను. విని, చదివి ఆనందించండి తప్పులేమన్నా ఉంటే వ్యాఖ్య ద్వారా తెలియచేయండి.



చిత్రం : వాగ్దానం
సంగీతం : పెండ్యాల
గానం : ఘంటసాల
సాహిత్యం : శ్రీశ్రీ

శ్రీ నగజా తనయం సహృదయం
శ్రీ నగజా తనయం సహృదయం
చింతయామి సదయం త్రిజగన్మహోదయం
శ్రీ నగజా తనయం...ఊ..ఊ...

శ్రీ రామ భక్తులారా ఇదీ సీతాకళ్యాణ సత్కథ
నలభై రోజులనుంచీ చెప్పిన కథ చెప్పిన చోట చెప్పకుండా చెప్పుకొస్తున్నాను
అంచేత కించిత్తు గాత్ర సౌలభ్యానికి అభ్యంతరం ఏర్పడినట్లు తోస్తుంది
నాయనా కాస్త పాలూ మిరియాలూ ఏమైనా...
చిత్తం.. సిద్దం...

భక్తులారా... సీతామహాదేవి స్వయంవరానికి ముల్లోకాలనుంచీ విచ్చేసిన వీరాధి వీరుల్లో..
అందరినీ ఆకర్షించిన ఒకే ఒక్క దివ్య సుందర మూర్తి ఆహ్హ !! అతడెవరయ్యా అంటే...

రఘూరాముడు రమణీయ వినీల ఘన శ్యాముడు..
రమణీయ... వినీల.. ఘన శ్యాముడు..
వాడు నెలరేడు సరిజోడు మొనగాడు..
వాని కనులు మగమీలనేలు రా..
వాని నగవు రతనాల జాలు రా..
వాని కనులు మగమీలనేలు రా..
వాని నగవు రతనాల జాలు రా..
వాని జూచి మగవారలైన మైమరచి మరుల్కొనెడు మరో మరుడు మనోహరుడు..రఘూరాముడు

సనిదనిసగ రిగరి రిగరి సగరి రిగరి సగగరి సనిదని
సగగరి సని రిసనిస రిసనిస నిదపమగరి రఘురాముడు...
ఔనౌను...
సనిస సనిస సగరిరిగరి సరిసనిస..పదనిస..
సనిగనినిస సనిరిసనిదని నిదసనిదపమ గ మ స
నినినినిని..పస పస పస పస...
సఫ సఫ సఫ తద్దీం తరికిటతక...
రఘూరాముడూ రమణీయ వినీల ఘన శ్యాముడు..
శభాష్..శభాష్...

ఆప్రకారంబుగా విజయం చేస్తున్న శ్రీరామచంద్రమూర్తిని అంతఃపుర గవాక్షం నుండీ సీతాదేవి ఓరకంట చూచినదై
చెంగట నున్న చెలికత్తె తో.. ఎంత సొగసుగాడే..ఎంత సొగసుగాడే మనసింత లోనే దోచినాడే... ఎంత సొగసుగాడే...
మోము కలువ రేడే ఏ..ఏ.. ఏ... మోము కలువ రేడే నా నోము ఫలము వీడే...
శ్యామలాభిరాముని చూడగ నామది వివశమాయె నేడే... ఎంత సొగసుగాడే..
ఇక్కడ సీతాదేవి ఇలా పరవశయై ఉండగా..
అక్కడ స్వయం వర సభా మంటపంలో జనక మహీపతి సభాసదులను చూచి
అనియెనిట్లు ఓ యనఘులార నా యనుగు పుత్రి సీతా...
వినయాదిక సద్గుణ వ్రాత.. ముఖ విజిత లలిత జలజాత...
ముక్కంటి వింటి నెక్కిడ జాలిన ఎక్కటి జోదును నేడు
మక్కువ మీరగ వరించి మల్లెల మాల వైచి పెండ్లాడు...ఊ..ఊ...

అని ఈ ప్రకారం జనక మహారాజు ప్రకటించగానే సభలోని వారందరూ ఎక్కడివారక్కడ చల్ల బడి పోయారట...
మహా వీరుడైన రావణాసురుడు కూడా..హా ఇది నా ఆరాధ్య దైవమగు పరమేశ్వరుని చాపము
దీనిని స్పృశించుట యే మహా పాపము అని అనుకొనిన వాడై వెనుదిరిగి పోయాడట తదనంతరంబున...

ఇనకుల తిలకుడు నిలకడ గల క్రొక్కారు మెఱుపు వలె నిల్చీ..
తన గురువగు విశ్వామితృని ఆశీర్వాదము తలదాల్చి...
సదమల మద గజ గమనము తోడ స్వయంవర వేదిక చెంత..
మదన విరోధి శరాసనమును తన కరమున బూనిన యంత...

ఫెళ్ళు మనె విల్లు గంటలు ఘల్లు మనే...
ఘుభిల్లుమనె గుండె నృపులకు..
ఝల్లు మనియె జానకీ దేహమూ...
ఒక నిమేషమ్మునందె.. నయము జయము ను
భయము విస్మయము గదురా... ఆఆ ఆఆ
శ్రీమద్రమారమణ గోవిందో హారి... హారి
భక్తులందరు చాలా నిద్రావస్త లో ఉన్నట్టుగా ఉంది మరొక్కసారి..
జై శ్రీమద్రమారమణ గోవిందో హారి... హారి
భక్తులారా ఆ విధంగా శ్రీరామచంద్రమూర్తి శివ ధనుర్బంగము కావించినాడు...
అంతట..
భూతల నాధుడు రాముడు ప్రీతుండై పెండ్లియాడే..
పృథుగుణ మణి సంఘాతన్ భాగ్యో పేతన్ సీతన్..
భూతల నాధుడు రాముడు ప్రీతుండై పెండ్లియాడే..
శ్రీమద్రమారమణ గోవిందో హారి... హారి

మంగళవారం, జులై 21, 2009

ఆటో చాహియే క్యా !! -- రెండు

బెంగళూరు ఆటోల క్రమబద్దీకరణ కోసం ఇక్కడి ట్రాఫిక్ పోలీసులు ప్రవేశ పెట్టిన మరో అంశం డ్రైవర్ లైసెన్స్ ప్రదర్శన. ప్రతి ఆటోలోనూ ఇక్కడ ఫోటోలో చూపించినట్లు డ్రైవర్ పేరు, పోలీస్ స్టేషన్ పరిధి, లైసెన్సు నంబరు అన్నీ కలిపి సాధారణంగా డ్రైవర్ సీటు వెనకాల ప్రయాణీకుల కు స్పష్టంగా కనిపించేలా ప్రదర్శించాలి. విధిగా ప్రతి ఆటోలోనూ ప్రదర్శితమయ్యే ఈ వివరాలు ఆటో వాలాలని కాస్తైనా కంట్రోల్ లో ఉంచుతాయి అనుకుంటున్నాను. అంటే క్షణం క్షణం లో శ్రీదేవి ని దబాయించినట్లు ఆ లిఖ్ లో.. నంబర్ లిఖ్ లో.. కంప్లైంట్ కరో.. అని లెక్క లేకుండా మాటాడే వాడు తగిల్తే మనం ఏమీ చేయలేమనుకోండి అది వేరే విషయం..

ఇక ఇక్కడి ఆటోలో నాకు అత్యంత కోపం తెప్పించే అంశం కుడి వైపు మలుపు తిరగాలి అని తెలిసినా కూడా మూడు లైన ల రోడ్ లో ఎడమ వైపు చివరి లైన్ లో ప్రయాణిస్తూ, హఠాత్తుగా సిగ్నల్ దగ్గరకు వచ్చే సరికి సర్రు మని ఈ చివరి నుండి ఆ చివరికి అడ్డగోలు గా నడిపి ఇతర చోదకులను ఖంగారు పెట్టి ప్రమాదాలకూ ట్రాఫిక్ జామ్ లకూ కారకులవుతారు. మొన్న ఒక రోజు ఇటువంటి సంధర్బం లోనే నేను ఒక కిలో మీటర్ ముందు నుండి డ్రైవర్ తో "బాబు వచ్చే సిగ్నల్ దగ్గర కుడి వైపు తిరగాలి..లైన్ మారు రైట్ లైన్ లోకి వెళ్ళు.." అని చెప్తూనే ఉన్నాను. అయినా అతను నా మాట లెక్క చేయకుండా సరిగా సిగ్నల్ నాలుగు అడుగుల లో ఉందనగా వాడి స్టైల్ లో అడ్డం గా తిప్పేసాడు. నాకు బాగా కోపం వచ్చి తిట్టేసాను. "ఏమోయ్ ఇందాకటి నుండీ చెప్తున్నాను అసలు బుర్రా బుద్దీ ఉన్నాయిటోయ్..." అని క్లాస్ మొదలు పెట్టేసరికి ఓ క్షణం తత్తర పడి లేదు సార్ అని చెప్పినా, మరు నిముషం లో అతను "లేదు సార్ ఇలాంటి పెద్ద రోడ్ లో మాలాటి చిన్న బళ్ళు నిదానంగా వెళ్ళే బళ్ళు ఎడమ వైపునే వెళ్ళాలి కుడివైపు నుండి వేగాంగా వెళ్ళే బండ్లు వెళ్తాయి !! అందుకని నేను చేసిందే కరెక్ట్..." అంటూ లాజిక్ తీసి వాదించడం మొదలు పెట్టాడు. నేను "సరే లేవోయ్ అన్నీ తెలిసినపుడు ఆఖరి నిముషం లో తత్తర పెట్టక ముందే లైన్ మారాలి తెలీదా అని గట్టిగా అరిచేసి వదిలేశా అనుకోండి అంతకన్నా ఏం చేస్తాం, ఎంత చెప్పినా వాడి చెవికెక్కుతుందా.

సరే ఇన్ని కష్టాలు పడుతూ ఆటోల లో ఎందుకు తిరగడం అంటారా... నాకెందుకో ఆటో లో ప్రయాణం చాలా నచ్చుతుంది... ట్ర్.ర్.ర్.ర్ మనే కర్ణ కఠోరమైన శబ్ధ కాలుష్యాన్ని భరించగల ఓపిక ఉండాలే కానీ... ఆటో ప్రయాణాన్ని చాలా బాగా ఆస్వాదించవచ్చు. వేగం పరం గా అయితేనేమీ, వాహన ఎత్తు పరంగా అయితే నేమీ, ఓపెన్ నెస్ పరంగా అయితేనేమీ, ఆటోలో వెళ్తుంటే నాకు ఇంచు మించు నడుస్తూ ఆయా వీధుల లో తిరుగుతున్న అనుభూతే కలుగుతుంది. కార్ కానీ బస్ కానీ మరే వాహనమైనా ఈ అనుభూతి దొరకదు, బైక్ దీనికి ఎక్సెప్షన్ అనుకోండి మరి మనకి అది వచ్చి చావదు కదా :-) అదీకాక హెబ్బాల్ ఓ కుగ్రామం లా ఉంటుందేమో ఇక్కడ ఒకో సారి రోడ్డు పక్కన గాడిదలు, గుర్రాలు, కొండొకచో ఒంటెలు కూడా కనపడి పలకరిస్తూ అలరిస్తూ ఉంటాయి. ఇక ఔటర్ రింగ్ రోడ్డు లో ప్రత్యేకించి నే ప్రయాణం చేసే హెన్నూరు, నాగవర సిగ్నల్స్ మధ్య రోడ్డుకు అటు ఇటు పచ్చని చెట్ల తో బోలెడు ఆహ్లాదకరంగా ఉంటుంది. కార్ లో క్షణం లో అయిపోయే ఈ స్ట్రెచ్ ని ఆటో లో చాలా చక్కగా ఎంజాయ్ చెయ్యచ్చు.
ఈ ఉల్లిపాయ సమోసాలనీ వాటిని కట్టి పడేసిన దారాన్నీ గమనించారా.. ఇటువంటి వరుసలు 5-6 వరకు ఒకదానిపై ఒకటి పేర్చి కేవలం దారం తో, అవి పడి పోకుండా ఓ కోట కట్టి సిగ్నల్ దగ్గర అమ్ముతూ ఉంటారు. అద్భుతమైన ఫీట్ కదూ !! అసలు పావ్ బాజీ లూ, పానీ పూరీలు, ఛాట్ మసాలాలు ఎన్ని వచ్చినా ఈ ఉల్లిపాయ సమోసా కి సాటి రావేమో అని అనిపిస్తుంది నాకైతే, కాదనే వారెవరైనా ఉన్నారా ??

ఇక ఆటో ప్రయాణం లో మరో పదనిస సిగ్నల్స్ దగ్గర కనిపించే రక రకాల వ్యక్తులు. సింటెక్స్ వాటర్ ట్యాంక్ షేప్ లో ఉండే కిడ్డీ బ్యాంక్ లు, కర్చీఫ్ లు, జామ కాయలు, కార్ క్లీనింగ్ కి వాడే క్లాత్ లు, వార్తా పత్రికలు, చిన్న చిన్న బొమ్మలు, బాల్స్ ఇత్యాదులు అమ్మే వాళ్ళు వీళ్ళ లో ఒక వర్గం. వీళ్లలో కొందరు రియల్ క్రియేటివ్ బిజినెస్ పీపుల్ ఉంటారు, అసలు వీళ్ళ దగ్గర బోల్డు బిజినెస్ టాక్టిక్స్ నేర్చుకోవచ్చు నేమో అనిపిస్తుంది. కొందరు పిల్లలు ఇలా అమ్ముతూ ఈ పని లోనే రిక్రియేషన్ కూడా కవర్ చేస్తారు. ఒక పిల్లాడు ఆగి ఉన్న కార్ సైడ్ అద్దం లో క్రాఫ్ సరిచేసుకుంటే మరొకడు మూసి ఉన్న విండో గ్లాస్ లో మొహం చూసుకుంటూ రక రకాల హావభావాలు ప్రదర్శిస్తూ కార్ లోపలి వాళ్ళని కూడా ఎంటర్ టైన్ చేస్తూ ఉంటాడు. కారుల్లో వాడు అద్దాలు ఎత్తేసి వీళ్ళ దగ్గర నుండి తప్పించుకున్నా ఆటో లో ఉంటే వీరి భారిన పడక తప్పదు. మొన్నొక రోజు ఇలానే ఆటో ఆగి ఉంటే ఒకమ్మయ్ వచ్చింది నన్ను చూడగానే తెలుగు వాడ్ని అని ఎలా తెల్సుకుందో లేదా అందరితో తెలుగు లోనే మాటాడుతుందో తెలీదు కానీ "అన్నా పిల్లలకి బంతి కొను అన్నా... పిల్లలకి, ఆడుకోడానికి రంగురంగులుగా, మెత్తగా బాగుంటుంది అన్నా..కొనన్నా అని మొదలు పెట్టింది. నిజం చెప్పొద్దూ పిల్లలు, బంతి సంగతి ఎలా ఉన్నా అంకుల్ అనకుండా అన్నా అన్నందుకైనా కొనచ్చేమో అని ఓ క్షణం అనిపించింది :-) సరే ఏదైనా ఇప్పుడు నీ బొమ్మలు కొనడానికి అర్జెంట్ గా పెళ్ళి చేసుకుని పిల్లల్ని కనడం సాధ్యం కాదు లే ఫో అని చెప్పి పంపించేశా..

ఇక ఆటో ప్రయాణం లో విసిగించే మరో బ్యాచ్ హిజ్డాలు, ఒకప్పుడు బెంగళూరు నుండి గుంటూరు కు ప్రశాంతి లో ప్రయాణం చేయాలంటే నాకు చాలా టెన్షన్, ఎందుకంటే ఆ ట్రైన్ మధ్యాహ్నం బయలు దేరుతుంది బెంగళూరు నుండి, అందులో వీళ్ళు అడుక్కోడానికి వచ్చి ఐదో, పదో ఇస్తే తప్ప కదిలే వారు కాదు నానా యాగీ చేశేవారు. ఎప్పుడైనా నిజంగా చిల్లర లేకపోయినా వీళ్ళ భారిన పడక తప్పేది కాదు. వీళ్లకి భయ పడి అప్పట్లో ప్రయాణానికి సిద్దమయ్యేప్పుడు ముందుగా చిల్లర సిద్దంగా పెట్టుకునే వాడ్ని. ఇప్పుడు ఔటర్ రింగ్ రోడ్ లో బనసవాడి, హెబ్బాళ్ మధ్య లో సిగ్నల్స్ దగ్గర వీళ్ళు వచ్చి డబ్బులు అడుగుతుంటారు. కాకపోతే వీళ్ళు ఎక్కువగా సతాయించరు అడిగి ఇస్తే తీసుకు వెళ్తారు లేదంటే లేదు అంతే.. ఒక సిగ్నల్ దగ్గర ఒకళ్ళకంటే ఇవ్వచ్చు కానీ ప్రతి సిగ్నల్ లోనూ అంటే మనకైనా విసుగొస్తుంది.

సరే ఇప్పటికే చాలా పెద్ద టపా అయినట్లుంది. చివరగా మొన్న పన్నెండో తారీఖు ఈనాడు ఆదివారం ప్రత్యేక సంచిక లో ప్రచురించిన చిన్న వ్యాసం గురించి ప్రస్తావించి ముగిస్తాను. ఆటోలకీ అద్భుతమైన ఫాన్స్ ఉన్నారు అని ఈ వ్యాసం నిరూపిస్తుంది. విదేశీయులతో అటోలో భారత యాత్ర చేస్తూ సేవా కార్యక్రమాలని కూడా చేస్తున్న అరవింద్ గారి గురించి తెలుసుకోవాలంటే, పైనున్న బొమ్మ పై క్లిక్ చేసి వ్యాసం చదవండి.

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
ఈ టపా ప్రచురించిన కొన్ని గంటలలో ఇపుడే ఈ ముంబయి ఆటోవాలా గురించి చదివి ఆశ్చర్య పోయాను. ఇతని ఆటోలో ఫస్ట్ ఎయిడ్, టీవీ, పత్రికలు, ఫ్యాన్ లాటి సౌకర్యాలు కల్పించడం ఒక ఎత్తైతే, ఇతని ఆటోలో వికలాంగులకు ఇరవై ఐదు శాతం తగ్గింపు, అంధులకు యాభై రూపాయలవరకూ ఉచిత ప్రయాణ సౌకర్యం లాంటి వివరాలు విని నాకు నోట మాట రాలేదు. ఈ రియల్ హీరో గురించి పూర్తిగా చదవాలంటే ఈ లింక్ చూడండి. ఈ అసక్తికరమైన ఈ మెయిల్ ను నాకు ఫార్వార్డ్ చేసిన నేస్తానికి బ్లాగ్ ముఖంగా ధన్యవాదాలు.
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

శనివారం, జులై 11, 2009

ఆటో చాహియే క్యా !! -- ఒకటి

వీడెవడండీ బాబు హిందీ శీర్షిక, అదీ తెలుగు స్క్రిప్ట్ లో పెట్టాడు అని ఆశ్చర్య పోతున్నారా.. చెప్తా చెప్తా అసలు ఎంత తెలుగు వాళ్ళమైనా హిందీ మన జాతీయ భాష అన్న విషయం మర్చిపోతే ఎలా? ఈ విషయం లో ఏ మాటకామాటే చెప్పుకోవాలి ఆటో డ్రైవర్ ల దేశభక్తి ని మాత్రం మెచ్చుకోవాల్సిందే... ఊరేదైనా కానివ్వండి హైదరాబాద్, చెన్నై, బెంగళూరు ఏదైనా సరే వీళ్ళంతా మాట్లాడే ఏకైక భాష హిందీ. ప్రాంతీయ భాష మాట్లాడని వాళ్ళుంటారేమో కానీ ఆటో డ్రైవర్ల లో హిందీ మాట్లాడవాళ్ళని నేను ఇంత వరకూ చూడలేదు. మన జాతీయ భాష ని ఇంతగా గౌరవించి ప్రాచుర్యాన్ని పెంపొందిస్తున్న వీళ్ళ దేశభక్తిని గుర్తించక పోతే ఎలా చెప్పండి. సరే ఇక విషయానికి వస్తే నేను అమెరికా లో ఉన్నపుడు అన్నిటికన్నా ఎక్కువగా మిస్ అయింది ఆటోలని :-) నిజం అండీ బాబు అక్కడ ఎక్కడికి వెళ్ళాలన్నా ముందు ఎలా వెళ్ళాలి అనేది ప్లాన్ చేసుకోవాలి, డ్రైవింగా, టాక్సీనా, బస్సా, ట్రైనా ఇలా వీటిలో ఏదోఒకటి అని ప్లాన్ చేసుకోవాలి. అంతే కానీ బెంగళూరు లో లా ఆలోచన వచ్చిందే తడవు రోడ్ పైకి వచ్చి "ఆటో" అని చేయెత్తి ఆపి ఎక్కి కూర్చుని ఇంకో ఆలోచన లేకుండా గమ్యం చేరుకునే అవకాశం అక్కడ ఉండదు. అంటే ఇక్కడ ఇంకో ఆలోచన లేకుండా అని రాసే ముందు నేను కొంచెం ఆలోచించిన మాట వాస్తవమే :-)
ఓ సగటు బెంగళూరు ఆటో

ఆటోలలో పలురకాలు లేవేమో కానీ ఆటోవాలాలో చాలా రకాలు ఉంటారు... కొందరు సాధ్యమైనంత మేరా రౌడీ లుక్ కోసం ప్రయత్నిస్తే అతి కొందరు సాధారణ లుక్ తో సరిపెట్టుకుంటారు మరి కొందరు మాత్రం నీట్ గా డ్రెస్ చేసుకుని వాచీ గట్రాల తో డీసెంట్ గా ఉంటారు. ఇలాంటి డీసెంట్ బ్యాచ్ సాదారణంగా చదువుకున్న బ్యాచ్ అయి ఉంటుంది ఎక్కడో అరుదుగా తగిలే వీళ్లని చూడటం తోనే మనకి విషయం అర్ధం అవుతుంది వీళ్ల మీటర్లు సరిగా పని చేస్తాయి, మీటర్ ఎంత చూపిస్తే అంతే చార్జీ వసూలు చేస్తారు ఎక్కువ ఆడగరు, వీళ్ళు కష్టపడే బ్యాచ్ అనమాట. నాకు ఆమధ్య ఇలాంటి వ్యక్తే తగిలాడు. నేను వచ్చీ రాని కన్నడ లో కష్ట పడుతుంటే అతను స్పష్టమైన ఆంగ్లం మాట్లాడటం మొదలు పెట్టాడు, తర్వాత సంగతేంటి గురూ అని అడిగితే తన సమాధానం "ఇంట్లో అమ్మా నాన్న చదువుకోరా అని పంపిస్తే గాలికి తిరిగాను అప్పుడు తెలియలేదు ఇప్పుడు అనుభవిస్తున్నాను కాని నేను తప్పుడు పనులు చేయడం లేదు కష్టపడుతున్నాను ఉన్నంత లో హ్యాపీ సార్..." అని. అతని నిజాయితీ కి ముచ్చటేసింది ఓ క్షణం ఆవకాయ్ బిర్యాని లో హీరో గుర్తొచ్చాడు.

ఇంకో బ్యాచ్ ఉంటుంది వీళ్ళు అస్సలు వొళ్ళు వంచరు, బద్దకం బ్యాచ్, సాధారణంగా ఆటో స్టాండ్ లలో ఇలాంటి వాళ్ళు ఎక్కువ తగుల్తారు, బాగ పొట్టలు పెంచి ఆటోలలో అడ్డంగా పడి నిద్ర పోడమో లేదా నలుగుర్ని కలేసి పేకాడటం, కబుర్లు చెప్పడం లాటివి చేస్తుంటారు. లోకల్ గా జరిగే గణేశ ఉత్సవాలలోనో మరో చోట తాగి తందనాలాడటం వీధుల్లో కొట్లాటల్లోనో వీళ్ళకి ఆసక్తి తప్ప కష్టపడదాం ఆటో తోలదాం సంపాదిద్దాం అనే అలోచన ఉండదు. వీళ్ళని మీరు బాడుగ అడగగానే వచ్చే మొదటి సమాధానం రాను... లేదా కనీసం పదింతలు రేటు చెప్తారు దానికి ఇష్టమైతే ఎక్కు లేదంటే నీ ఖర్మ అన్నట్లుంటుంది వీళ్ళ వ్యవహారం. ఇలాంటి వాళ్ళని చూసే నా నేస్తం వీళ్ళ తో ఇగో ప్రాబ్లం బాసు నా వల్ల కాదు కావాలంటే నడిచెళ్తా కాని అటో ఎక్కను అంటాడు. నాకూ ఒకోసారి చాలా చిరాకొస్తుంది వీళ్ళని చూసి కానీ మనకి కాస్త సహనం పాళ్ళు ఎక్కువ కనుక నెట్టుకొచ్చేస్తుంటాం.

సరే వీళ్ళ సంగతి ఇలా ఉంటే ఈక మీటర్ల గురించి అడగనే అక్కర్లేదు. అప్పుడెప్పుడో కొన్నేళ్ళ క్రితం "బెంగళూరు లో డిజిటల్ మీటర్ లు ప్రవేశ పెడుతున్నారుట, దూరం, చార్జీ, వెయిటింగ్ అని అన్నీ ప్రత్యేకంగ తెలుస్తాయిట ఇహ మోసాలు గట్రా ఉండవు కామోసు.." అని అనుకున్నాం కానీ వాటిలోనే ఇంకా అత్యాధునాతన పద్దతి లో మోసాలు చేయడానికి అవకాశముంది అనే విషయాన్ని మరిచాను. అప్పటికీ ఇంజినీరింగ్ లో మా చేత మైక్రో ప్రాసెసర్ ప్రోగ్రాం చేయించి మరీ నేర్పించారు అప్పుడు కూడా మేము ఇలాంటి యల్ఈడే లే వాడాం లెండి అందుకే ఈ డిజిటల్ మీటర్ లు చూడగానే నాకు అదే గుర్తొస్తుంది. మొన్నొక రోజు ఆటో ఎక్కితే నలభై కావాల్సిన దూరానికి అరవై అయింది.. సంగతేంటి గురూ అని అంటే ఏంటి సార్ అలా మాట్లాడతారు డిజిటల్ మీటర్ అని బుకాయించబోయాడు నేను కాస్త గట్టిగా అడిగి పద చెక్ చేయిద్దాం అనే సరికి సరే రోజు ఎంతవుతుందో అంతే ఇవ్వండి సార్ అని పట్టుకు పోయాడు. మాములు మీటర్ల లో అయితే ఇంతవరకూ ఏ రెండు మీటర్లు ఒకే రీడిం చూపించిన పాపాన పోలేదు. ఈ విషయం లో చెన్నై చానా నయం ఎందుకంటే అక్కడ మోసం చేయడానికి అసలు మీటర్లే ఉండవు మరి !! వాడెంతడిగితే అంత ఇవ్వాల్సిందే !!

దీనిని అరికట్టడానికి బెంగళూరు ట్రాఫిక్ పోలీసులు నగరం లో అక్కడక్కడా ప్రీపెయిడ్ ఆటోస్టాండ్ లని పెట్టారు. ఇక్కడ పోలీసులే దూరాన్ని బట్టి ముందే రేటు వసూలు చేస్తారు ప్రీ పెయిడ్ టాక్సీ లాగ కాని తక్కువ దూరమైతే వాడి సణుగుడు భరించాల్సిందే... బెంగళూర్ లో ఆటోలకి పెట్రోల్ డీజిల్ వాడకం చాలా తక్కువే, ఎక్కువ భాగం CNG ఆటోలే ఈ ఆటోలని ప్రవేశ పెట్టిన కొత్త లో ఈ గ్యాస్ కొన్ని బంకుల లో మాత్రమే దొరకడం వలన వాటిలో విపరీతమైన్ రద్దీ ఉండేది, ఒకోసారి ట్రాఫిక్ జాం అయి ఆ ఏరియాలని తప్పించుకుని వెళ్ళాల్సిన అవసరం కూడా వచ్చేది.

సరే టపా పొడవు పెరుగుతున్నట్లుంది మరికొన్ని విషయాలు రేపు చెప్తాను అంత వరకూ శలవ్...

నేను ???

నా ఫోటో
అర్ధంకానివాళ్ళకో ప్రశ్నార్థకం, అర్ధమైన వాళ్ళకో అనుబంధం. ఈ లోకంలో ఎందరో పిచ్చాళ్ళున్నారు. డబ్బు, పదవి, కీర్తి, కాంత, కనకం, ప్రేమ, సినిమా, మంచితనం, తిండి ఇలా ఎవరికి తోచిన పిచ్చిలో వాళ్ళు మునిగి తేలుతుంటారు. నేనూ ఓ పిచ్చోడ్నే.