నిజం చెప్పి ప్రేమించమనే ఆరెంజ్.

నేనూ మార్గదర్శిలో చేరాను ఆరెంజ్ సినిమా చూశాను :-) ఈ సినిమాగురించి మాటమాట్లాడితే బడ్జెట్ అంటున్నారు అదీకాక ఇంత ఆలశ్యంగా చూశాను కదా అని ఈ కామెడీ డైలాగ్ కొట్టా కానీ ఇలా చిట్టీలు కట్టుకుని పొదుపుచేసి సినిమాకి వెళ్ళవలసివచ్చే రోజులు ఎంతో దూరంలేవు. దిక్కుమాలిన మల్టిప్లెక్స్ పుణ్యమా అని ఇక్కడ టిక్కెట్లకు ఒక స్థిరమైన ధర ఉండదు కన్నడ సినిమాలు కాస్త తక్కువేకానీ పరభాషాచిత్రాలు మరీ ఎక్కువ అవి మొదటివారమైతే 350 తరవాత నుండి వారంమధ్యలో ఐతే పగలు 160, సాయంత్రాలు 180, వారాంతం(శుక్ర,శని,ఆది) వచ్చిందంటే అవే రేట్లు వరుసగా 200, 240 ఐపోతాయి. వీటికితోడు మంచినీళ్ళ సీసా కావాలన్నా యాభైరూపాయిలు అదికూడా బయట నుండి తీసుకు వెళ్ళడానికి వీలు లేదు. పోనీలే నిర్మాతలు బాగుపడతారుకదా అనుకుందామంటే టిక్కెట్ డబ్బులో డిస్ట్రిబ్యూటర్స్ కి వెళ్ళేది తక్కువా థియేటర్ యాజమాన్యానికి వెళ్ళేది ఎక్కువా అంట. నాలాంటి సింగిల్ టికెట్ గాడికే ఈ డబ్బులతో ఒక అరడజను డివిడి లు వాటిలో ఇరవైకి తక్కువగాకుండా సినిమాలు వచ్చేవి అనిపిస్తే ఇక కుటుంబాల పరిస్థితి ఏమిటి ? పైరసీని అరికట్టండి అంటే ఎవరైనా ఎందుకు అరికడతారు ? సరే ఈవాదన ఎంతకీ తెగదు కనుక అదివదిలేసి సినిమా విషయానికి వస్తే... సినిమా నాకు చాలా నచ్చేసింది అలా అని నెగటివ్ పాయింట్స్ లేవని కాదు కానీ ఆలోచింపచేసే సినిమా...

“సముద్రమంత ప్రేమని పొందాలనుకునే ప్రతి ఒక్కరికీ ఈ చిత్రం అంకితం” 

సినిమాప్రారంభానికి ముందు ఈ లైన్ చూసి ఒకింత ఆశ్చర్యపోయాను ఎంటీ ఈ సినిమా హీరో ఏదో కొంతకాలమే ప్రేమిస్తాను అని అంటాడు అన్నారు ఇక్కడచూస్తే సముద్రం అంత ప్రేమ అంటున్నాడు కొంతకాలంలో అదెలా సాధ్యం అని. సినిమా పూర్తయ్యాక భాస్కర్ చెప్పింది అదే అనిపించింది కొంతకాలం ప్రేమిస్తే సముద్రమంత ప్రేమ చూడలేవు కనుక ప్రేమ తగ్గడమోలేదా పాతబడడమో జరిగినపుడు విడిపోవడానికి కారణాలు కాకుండా ఆప్రేమను పెంచుకోవడానికి ఇంకొంచెం ప్రేమించడానికి కారణాలు అణ్వేషించు అలా జీవితకాలం ప్రేమించి చరమాంకంలో సముద్రమంత ప్రేమని ఆస్వాదించు అని. ప్రేయసిని సంతోషపెట్టడానికి ఆబద్దాలాడటం ఏమాత్రం ఇష్టంలేని నిజాయితీగల ఓ కుర్రాడు అలా అబద్ధాలు ఆడేబదులు ప్రేయసికోసం తనని తాను మెల్లగా మార్చుకోవడం ఇంకా సింపుల్ గా చెప్పాలంటే “Don’t sacrifice anything for anybody” అనే అభిప్రాయం నుండి “Sacrifice anything for your Love” అనుకునే వరకూ చేసిన ప్రయాణమే ఈ ఆరెంజ్. 

ఒప్పుకోవడానికి కష్టమనిపించినా తెలిసో తెలియకో మనలో నూటికి తొంభై మందిమి మన జీవిత భాగస్వామిని నిర్లక్ష్యం చేస్తుంటాం, అది నిర్లక్ష్యం కూడా కాదు we just take them for granted. ప్రేమించడం మొదలైన కొత్తలోనో పెళ్ళైన కొత్తలోనో ప్రయత్నించినంతగా మన ప్రేమని ప్రదర్శించాలని, ఎదుటి మనిషిని సంతోషపెట్టాలని ఆరాటపడటం రాను రాను తగ్గిపోతుంది. అంతమాత్రాన ప్రేమతగ్గిపోయినట్లు అర్ధంకాదు దైనందిన జీవితాల్లో పడి ఇతరత్రా బాధ్యతలవల్ల కొంత ఇవన్నీ కుదరకపోవచ్చు. మరీ కుర్రపిల్లల్లా ఆ చేష్టలేమిటీ అని ఎవరన్నా ఏమైనా అంటారేమో అన్న బిడియం కూడా కారణం కావచ్చు. ఈ సినిమాలో పెళ్ళిరోజు గ్రాండ్ గా జరుపుకుంటూ వాళ్ళ అందమైన మొదటి పరిచయాన్ని నెమరువేసుకుంటున్న హీరోయిన్ తండ్రిని హీరో ఒక ప్రశ్న వేస్తాడు “ఈ రోజు మీరు మీ ప్రేమని ఎలా express చేశారంకుల్” అని. దానికి అతనిదగ్గర సమాధానం ఉండదు, అతనిదగ్గరేకాదు మనలో చాలామంది దగ్గర ఆ సమాధానం ఉండదు. అలా సమాధానంలేకుండా ఉండకూడదు అనే ఆరెంజ్ చెప్తుంది.

నేను రామ్ చరణ్ ని చూడటానికి ఇంకా పూర్తిగా అలవాటుపడలేదు, చాలా చోట్ల ఫ్రెష్ లుక్ తో పెప్పీగా కనిపించినా అక్కడక్కడా ఘోరంగా కూడా కనిపించాడు. ఈ సినిమాలొ డాన్స్ నాకు బాగానచ్చింది, చరణ్ మాటల్లోనే చెప్పాలంటే “కరెంట్ షాక్ కొట్టి కిందపడి గిలగిల కొట్టుకుంటున్నట్లు, చీపురు లేకుండా నేల ఊడుస్తున్నట్లు ఉండే జిమ్నాస్టిక్ స్టెప్స్ ఒకటి కూడా లేవు” అన్నీ కూడా ఫ్రీఫ్లోయింగ్ మూమెంట్ తో ఏమాత్రం కష్టపడకుండా అలవోకగా వేసేలా పాటల మూడ్ కి తగినట్లుగా మంచి ఆహ్లాదకరమైన స్టెప్స్ కంపోజ్ చేశారు. నాగబాబువేసిన చిన్న పాత్ర సినిమాకి చాలా కీలకం సినిమా ఎసెన్స్ అంతా ఆ ఒక్క చిన్నపాత్రతో చక్కని సన్నివేశాలతో చెప్పేశాడు. కానీ ఇతని లెగ్ చిరంజీవికి ఏ సినిమాలో కూడా అచ్చిరాలేదు అదే చరణ్ కి కూడా కంటిన్యూ అవుతున్నట్లుంది, ఈ పాత్రకి ఏ జగపతి బాబు లాంటివారినో ఉపయోగించుకుంటే ఇంకా బాగుండేదేమో అనిపించింది. హాస్యం అంతర్లీనంగా ఉంది పొట్టచెక్కలయ్యేల నవ్వించే సన్నివేశాలు కాదు ప్రత్యేకమైన ట్రాక్ లేదు కానీ చిరునవ్వులు పూయించే సున్నితమైన హాస్యం ఉంది. ఈ ప్రేమకథకు ప్రేక్షకుని పాత్రలో బ్రహ్మానందాన్ని చక్కగా ఉపయోగించుకున్నాడు కొన్ని చోట్ల ఇతని కామెంట్స్ మన అభిప్రాయాలతో సరిగ్గా సరిపోతాయి :-) ఇక పాటలగురించి చెప్పేదేముంది పదే పదే వినదగ్గ పాటలు కనీసం ఒక ఏడాది పాటు వినిపిస్తూనే ఉంటాయి.

సినిమా టైటిల్స్ చివర షాట్ లో స్క్రీన్ మొత్తం తెల్లని దుమ్ముతో నిండి ఉంటుంది అది మెల్లగా సద్దుమణిగి స్క్రీన్ మీద ఒక సగం అంతా జెనీలియా మొహం మిగతాసగంలో పైన ఒక మూల దర్శకత్వం భాస్కర్ అన్న పేరు కనపడతాయి. ఈ దర్శకుడి జెనీలియా పిచ్చి గురించి చెప్పటానికి ఇంతకంటే నిదర్శనం ఇంకేమి కావాలి. సినిమాపై అన్ని కోట్లు ఖర్చుపెట్టిన నిర్మాత ఈవిడ దుస్తులపై ఇంకాస్త ఖర్చుపెట్టి ఇంకో నాలుగంగుళాలు పొడవు కుట్టిస్తే బాగుండేది. అయినా దుస్తులు పొడవు తగ్గే కొద్దీ రేటు పెరుగుతుందనుకుంటా కదా ఆ లెక్కన చూస్తే నిర్మాతకి కాస్త డబ్బులు మిగిలేవేమో. కానీ గుడ్డిలో మెల్ల ఏమిటంటే ఈవిడ ఇంట్లోఉన్నపుడైనా కాస్త నిండుగా ఒళ్ళు కప్పుకుని పరువు నిలబెట్టింది అంతవరకుసంతోషం. పొట్టిబట్టలు పిచ్చిజుట్టుతో యంగ్ గా కనిపించవచ్చు అని ఎవరుచెప్పారోకాని ముందువాళ్ళని తన్నాలి. ఇక తన ఇంట్రడక్షన్ ని చూసి సినిమా అంతా ఇంతేఉంటుందా ఇంటర్వెల్ లో బయటపడటం ఎలాగా అని ఆలోచిస్తున్నటైంలో ఆ సన్నివేశాల్లో తనని చూసి ప్రేమలో పడిన చరణ్ వాళ్ల అక్కతో “ఇవ్వాళ సిడ్నీలో ఓ తింగరిదాన్ని చూశాను” అని చెప్పడంతో పోనిలే దర్శకుడికి కనీసం ఆ క్లారిటీ ఉందికదా అని కుదుటపడ్డాను. అనుకున్నట్లుగానే మొదట్లో తను అలా ఎందుకు ఉంది రాను రాను ఎలా చేంజ్ అయింది అన్నది బాగానే చూపించాడు.

ఈ సినిమాలో కథ గురించి చెప్పుకోడానికి పెద్దగా ఏమీలేదు ఇప్పటికే చాలా రివ్యూలలో చెప్పేశారు కూడా కదా ఉన్న కాస్త కథ గురించీ అందుకే ఇక నేను ఆ పాయింట్ టచ్ చేయడంలేదు. గ్రాఫిటీ బాగుంది స్ప్రే క్యాన్ ఫైట్ ప్రత్యేకంగా ఉంది కానీ అంత గొప్పగా అనిపించలేదు. ఇక స్కైడైవింగ్ ఫైట్ తో మన చెవుల్లో ఏకంగా పూల మొక్కలే పెట్టేశాడు అనిపించింది ఏమాత్రం కన్విన్సింగ్ గా లేదు. అసలా ఫైట్ మొత్తం ఎత్తేస్తే ప్రభుపాత్ర మరికొంతబాగా ప్రజంట్ చేసినట్లు ఉండేది, నా అనుమానం అది భాస్కర్ స్క్రిప్ట్ లో ఉండిఉండదు ఫ్యాన్స్ కోసం వేసిన వేషాలయి ఉండచ్చు. ట్రూత్ / డేర్ గేం సన్నివేశం నాకు చాలా నచ్చింది. అక్కడక్కడా కొన్ని డైలాగ్స్ చాలా బాగున్నాయి “ప్రేమించిన అమ్మాయిని ప్రేమిస్తున్నట్లు నటించడం మహాపాపంరా” లాంటి డైలాగ్స్ మిమ్మల్ని ఆలోచింపజేస్తాయి. 

ఆరెంజ్ name is not about the fruit, it’s about the color, it’s about the freshness. సినిమాకి ఈ పేరుతోనే ఒక తాజాదనం తీసుకువచ్చాడు భాస్కర్. మొదటినుండి చివరివరకూ ఏదో కొన్నిచోట్లతప్ప ప్రతి ఫ్రేం లోనూ ఆ తాజాదనం ప్రతిఫలించింది. ఈ సినిమాని హైదరాబాద్ నేపధ్యంలో తీసి ఆ తాజాదనం తీసుకురావాలంటే చాలా క్రియేటివిటీ కావాలి అదిలేకే సిడ్నీ నేపధ్యాన్ని గ్రాఫిటీని ఎన్నుకున్నాడు. సినిమాకి రిపీట్ ఆడియెన్స్ అయిన మాస్ కి ఈ సినిమాలోని గాఢత అర్ధంకాక, యువతకి ఈ సినిమాలోని నిజాయితీని ఎదుర్కొనే ధైర్యంలేక ఈసినిమాని  ఫ్లాప్ చేశారేమో అనిపించింది. ఈ సినిమా అయ్యాక వస్తుంటే నేనువిన్న కామెంట్ “మా ఫ్రెండ్ చెప్పింది నిజమే మామ గర్ల్ ఫ్రెండ్ తో కలిసి ఈ సినిమాకి చచ్చినా రాకూడదు”.

నిజాయితీగా ప్రేమగురించి ఆలోచింపచేసే సినిమా ఆరెంజ్. నిజమైన ప్రేమకీ ప్రేమ అనే భ్రమకి తేడాతెలియని యువత మిస్ అవకుండా చూడవలసిన సినిమా ఆరెంజ్. మేం ప్రేమిస్తున్నాం ప్రేమలోఉన్నాం అని అనుకునే వాళ్ళని పక్కన పెడితే మీరు మీ ప్రేయసినో జీవితభాగస్వామినో నిజంగా ప్రేమిస్తున్నట్లైతే ఈ సినిమా చూశాక తనదగ్గర మీ ప్రేమని మరోసారి వ్యక్తీకరించాలనీ తననుండి తొలినాటి అదే ప్రేమని మళ్ళీ మళ్ళీ పొందాలనీ ఖచ్చితంగా అనిపిస్తుంది. ఒక వైవిధ్యమైన స్క్రిప్ట్ తో ముందుకు వచ్చిన భాస్కర్‍నీ, ప్రయోగమనో మూడోసినిమానేకదా అనో భయపడకుండా ధైర్యంగా సినిమా చేయడానికి అంగీకరించిన రామ్ చరణ్‍నీ అభినందించి తీరాలి.