అమ్మ జ్ఞాపకాల కబుర్లు

చదువుకోసం హాస్టల్ కు పంపేప్పుడు తన బేలతనం నాకుకనపడనివ్వకుండా దాచుకుంటూ అమ్మ నాకు చెప్పిన ధైర్యం, ఎంత దూరంలో ఉన్నా ఎలాంటి సమస్య అయినా ఫోన్ లోనే తన సలహాలతో దూరం చేసిన వైనం. తనులేకపోతే ఏమీలేదన్న నిస్పృహ, అంతలోనే తనిచ్చిన జీవితం ఉందన్న ఆశ. ఇలా అమ్మ గురించిన కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

అందమైన బాల్యం

మధురమైన జ్ఞాపకాలతో అందమైన బాల్యాన్ని నా సొంతం చేసినందుకు అమ్మానాన్నలకు ఎప్పుడూ ఋణపడి ఉంటాను. మొదటి సంతానాన్నవడంతో నేనాడిందే ఆట పాడిందే పాట అమ్మమ్మ వాళ్ళింటికి వెళ్ళినా మా ఇంట్లో అయినా అపురూపంగా గడిచింది. పాడుకున్న పాటలు, ఆడుకున్న ఆటలు, స్కూల్ ఎగ్గొట్టడానికి వేసిన వేషాలు, తిన్న చిరుతిళ్ళు, నాన్న వేలు పట్టుకుని కొట్టిన షికార్లు, 16mm సినిమాలు కబుర్లు ఇక్కడ చదవచ్చు.

ఇంటర్మీడియెట్ హాస్టల్ కబుర్లు

నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనం అమ్మానాన్నలకు దూరంగా నాదంటూ ఓ స్వంత ప్రపంచం. అప్పటివరకూ ప్రతి చిన్న పనికి వాళ్ళమీద ఆధారపడి ఒక్కసారిగా నాకు నేనే నెగ్గుకు రావాల్సిన పరిస్థితులను తలుచుకుని దిగులు. అంతలోనే చుట్టూ ఉన్న స్నేహితులతో నేస్తం కట్టేసి చేసిన అల్లర్లు, పరోఠాల బిజినెస్సులు, చెరకుతోట దొంగతనాలు, ఆడ్మినిస్ట్రేటర్ కి మస్కాగొట్టి చూసిన సినిమాలు, సరదా కొంటె కబుర్లు ఇక్కడ చూడండి.

ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్

ఇంటర్మీడియెట్ కి రెసిడెన్షియల్ హాస్టల్ కనుక పంజరంలో పక్షిలా బతికితే ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ యూనివర్సిటీ హాస్టల్స్ లోకి వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా జూలోనుండి పచ్చని అడవిలోకి వదిలేసిన జింక పరిస్థితే అయింది, ఎక్కడికి పరుగులెట్టినా ఏం చేసినా అడిగేవాళ్ళులేరు. అసలు హాస్టల్ బిల్డింగ్ లో నిరంతరం కాపుకాసే వార్డెన్ ఉండడనే విషయం నాకు డైజెస్ట్ కావడానికి నెలపట్టింది :-) నిజమా అలా ఎలా సాధ్యం అని ఇప్పటికీ అనిపిస్తూనే ఉంటుంది. అంతటి స్వేఛ్చాప్రపంచంలో చేసిన అల్లర్లు కొన్ని కబుర్లు ఇక్కడ.

సినిమాలు రివ్యూలు..

నాకున్న అతి పెద్ద వ్యసనం సినిమా చూడడం రిలీజైన ప్రతి అడ్డమైన సినిమా చూసేసి ఈబొమ్మలో చూపించినట్లు తెలుగు సినిమాని భుజాల మీద మోసేవాళ్ళలో నేనొకడ్ని. చూసి ఊరుకోకుండా ఇది ఇందుకు బాలేదు అది అందుకు బాగుంది అంటూ పేద్ద వంద సినిమాలు తీసేసి విశ్రమిస్తున్న మేధావిలా చేసే విశ్లేషణలు :-) హహహ చదివిన ఒకరిద్దరు అలా తిడతారు కానీ నా దృష్టిలో ఒక సాధారణ సినీ ప్రేక్షకుడు చూసొచ్చి మిత్రులతో చెప్పే కబుర్ల లాంటి నా సినీ రివ్యూలు ఇక్కడ చదవండి. ఆరెంజ్, ఖలేజా, కృష్ణం వందే జగద్గురుం లాంటివి కొన్ని ఎక్కువమంది ఆదరణ పొందాయ్.

బుధవారం, మార్చి 25, 2015

ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం...

నువ్వెవరు? అనేది చాలా సింపుల్ గా కనిపించే అతి కష్టమైన ప్రశ్న. చాలామందికి అది సమాధానం లేని ప్రశ్న కూడా. ఆ ప్రశ్నకు సమాధానం దొరుకుతుందనే ఆశ రిషి(విజయ్)ని హిమాలయాల్లోని దూద్ కాశి (ఆకాశ గంగ) ప్రయాణానికి పురిగొల్పుతుంది. ఆపేరు మొదటిసారిగా టెంత్ లో తన బెస్ట్ ఫ్రెండ్ సుబ్రహ్మణ్యం(నాని) తో కలసి విన్నాడు కాబట్టి ఆ ప్రయాణం కూడా తనతోనే చేయాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. "డబ్బుదేముంది బాస్ కూటికోసం కోటి విద్యలు, జీతం కన్నా జీవితం విలువైనది ఎప్పుడు ఎంజాయ్ చేశావ్ అని అడిగితే వేళ్ళమీద లెక్కపెట్టుకునే పరిస్థితి నాకొద్దు" అనే ఫిలాసఫీ రిషిది.

అయితే దీనికి పూర్తి వ్యతిరేకంగా "లోకంలో నువ్వెవరో నీ బాంక్ బాలన్స్ తోనే తెలుస్తుంది దాని కోసం నేనేదైనా చేయడానికి రెడీ, సంపాదనే నా జీవితం" అనే ఫిలాసఫీ సుబ్బుది. దూద్ కాశి వెళ్లడం తనకి అస్సలు ఇష్టముండదు అదంతా వేస్ట్ ఆఫ్ టైమ్ అండ్ ఎఫర్ట్ అనుకుంటాడు. సుబ్బు తాను కోరుకున్నట్లే అనతికాలంలో డబ్బు సంపాదించేసి ఒక బిజినెస్ టైకూన్ కూతుర్ని పెళ్ళి చేసుకుని వాళ్ళ కంపెనీకి ఎండీ గా సెటిల్ అవబోయే తరుణంలో... టెంత్ లోనే ట్రాన్స్ ఫర్ అయి వెళ్ళిపొయిన రిషి తిరిగి అతని జీవితంలో ప్రవేశిస్తాడు. 

వారిద్దరికి అనుకోని పరిస్థితులలో ఇంచుమించు రిషిలాంటి మనస్తత్వమే ఉన్న ఆనంది(మాళవిక నాయర్) అనే అమ్మాయి పరిచయమవుతుంది. రిషి దూద్ కాశి ట్రిప్ కు ఆనందిని కూడా తీస్కెళతాను అని చెప్తాడు. ఆనంది ఎవరు, రిషి సుబ్బు మనసు మార్చ గలిగాడా, వీరు ముగ్గురు కలిసి దూద్ కాశి కి ప్రయాణం చేశారా లేదా అసలు వారి జీవితాలు ఎలాంటి మలుపు తిరిగాయి అనేది తెలుసుకోవాలంటే "ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం" సినిమా చూడాలి.

సినిమా లో చెప్పిన ఫిలాసఫీని రెండు కీలకమైన డైలాగ్స్ లో చెప్పేస్తాడు. "ప్రకృతి మనిషి అవసరానికి సరిపడా ఇస్తుంది అత్యాశకి సరిపడా కాదు" అనేది ఒకటైతే రెండోది "గొంగళి పురుగు తన బరువుకన్నా కొన్ని వేల రెట్లు ఆకుల్ని తిని మొక్కల్ని నాశనం చేస్తుంది కానీ అదే పురుగు శీతాకోక చిలుకగా మారాక మళ్ళీ మొక్కలకు ప్రాణం పోస్తుంది. మనిషి కూడా పురుగులా తినీ తినీ భూమిని నాశనం చేస్తున్నాడే తప్ప తనలో ఒక శీతాకోక చిలుక దాగుందనే విషయాన్ని మర్చిపోతున్నాడు" అనేది.

"ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం" సినిమా కేవలం హిమాలయాల్లోని దూద్ కాశి కి చేసిన ప్రయాణం గురించి మాత్రమే కాదు. ఒక మనిషి తనలో దాగున్న ఆ శీతాకోక చిలుకను కనుగొనడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి, జీవితంలో లెక్కలూ అనాలిసిస్ లూ తప్ప అనుబంధాలు అనుభూతుల గురించి పట్టించుకోని ఒక మనిషి వాటిని కనుగొనే దిశగా చేసిన ప్రయాణం గురించి, డబ్బుకన్నా విలువైన వాటిని తెలుసుకోవడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి, తనని తాను కనుగొనడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి, ప్రేమను కనుగొనడానికి చేసిన ప్రయాణం గురించి.

తెలుగు సినిమా కి అలవాటు లేని ఒక కొత్త జొనర్ లో సమకాలీన సమస్యను తీస్కుని వైవిధ్యంగా ప్రజెంట్ చేసిన ఈ చిత్ర దర్శకుడు నాగ్ అశ్విన్ ని అభినందించి తీరవలసిందే. హాస్యంతో కలిపి చెప్పడంతో ఎమోషన్ కాస్త డైల్యూట్ అయినట్లు అనిపించినా అదే లేకపోతే మరో ప్రీచింగ్ సినిమాగా మిగిలుండేది అనిపిస్తుంది. ఈ సినిమా కోసం సముద్ర మట్టానికి ఐదువేల ఐదొందల మీటర్ల ఎత్తులో ఎవరెస్ట్ బేస్ క్యాంప్ లొకేషన్స్ కు చిత్ర యూనిట్ అంతా స్వయంగా ట్రెక్కింగ్ చేస్కుంటూ వెళ్ళి చిత్రీకరించడం అభినందించ దగిన విషయం. ఇంగ్లీష్ సినిమాలు డాక్యుమెంటరీలు చూసేవారికి అంత అనిపించక పోవచ్చు కానీ సగటు తెలుగు ప్రేక్షకులను హిమాలయాల లొకేషన్స్ విజువల్స్ తప్పక ఆకట్టుకొంటాయి.

తన ఫ్లాప్ చిత్రాలలో కూడా నటుడిగా మంచి మార్కులు కొట్టేసే నానీ ఇలాంటి సబ్జెక్ట్ దొరికితే చెలరేగిపోతాడనే విషయం ప్రత్యేకంగా చెప్పక్కర్లేదు. వేరియేషన్స్ చూపడంలోనూ కీలక సన్నివేశాలలోనూ తన నటన ఆకట్టుకుంటుంది. విజయ్ దేవరకొండ బబ్లీ రోల్ తో మరికొంత సేపు కనిపిస్తే బాగుండు అనిపిస్తాడు. పొడవుతప్ప మిగిలిన విషయాల్లో నిత్యా మీనన్ తో కాస్త పోలికలు కలిసిన హీరోయిన్ మాళవిక నాయర్ తన నటనతో మెప్పిస్తుంది. కృష్ణం రాజు గారు చేసిన పాత్ర నాకు చాలా నచ్చింది. ఆయన రెబెల్, బిల్లా లాంటివి కాక ఇటువంటి హుందా అయిన పాత్రలు ఎన్నుకుంటే బాగుంటుందనిపించింది. 

రాధన్ నేపధ్య సంగీతం పాటలూ కూడా సినిమా మూడ్ కు తగినట్లున్నాయి, రాకేష్, నవీన్ ల సినిమాటోగ్రఫీ బాగుంది. వైవిధ్యమైన సినిమాలు ఇష్టపడే ప్రతి ఒక్కరూ చూడదగిన చిత్రం "ఎవడే సుబ్రహ్మణ్యం". ఈ చిత్ర దర్శకుడు నాగ్ అశ్విన్ ముందు ముందు తెలుగులో ప్రతిభ ఉండి సెన్సిబుల్ చిత్రాలను నిర్మించే దర్శకుల జాబితాలో చేరతాడనడంలో ఎటువంటి సందేహం లేదు.

మంగళవారం, ఫిబ్రవరి 10, 2015

మళ్ళీ మళ్ళీ రావు ఇలాంటి సినిమాలు

కొన్నిసినిమాలు పెద్దగా హడావిడి లేకుండా నిశ్శబ్దంగా విడుదలవుతాయి కానీ ప్రేక్షకుల మనసులో అలజడులను రేపి శాశ్వతమైన స్థానాన్ని సంపాదించుకుంటాయి. అలాంటి అరుదైన సినిమానే “మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు”. నిజానికి ఈపేరుతో సినిమా మొదలుపెడుతున్నారన్నపుడు అబ్బా మంచి పాటల్లో లైన్స్ ఇలా వాడి పిచ్చి సినిమాలు తీసి చెడగొడతారెందుకో అని అనుకున్నాను. కానీ సినిమా చూశాక ఆ పాట ఎంత ఇష్టమో సినిమా మీద అంతకు పది రెట్లు ఇష్టమ్ పెరిగింది. ప్రతివారం సినిమాలు విడుదలవుతూనే ఉంటాయి అందులో సగానికి పైగా ప్రేమకథలే ఉంటూంటాయి కాని ఇలాంటి ప్రేమకథలు మాత్రం అరుదుగా వస్తాయి.

అమ్మ(పవిత్ర లోకేష్)నూ పరుగునూ అమితంగా ప్రేమించే రాజారామ్(శర్వానంద్) ఒలింపిక్స్ గెలవాలని కలలు కంటూ ఉంటాడు. లక్ష్య సాధనలో భాగంగా స్టేట్ లెవల్ ఫైనల్స్ లో పాల్గొనే టైమ్ లో నజీరా(నిత్య మీనన్) ని చూస్తాడు. బురఖాలో ఉన్న ఆమె కళ్ళను మాత్రమే చూసినా, నజీరా మంచి మనసును కూడా చూసి ఆమెపై మనసుపడతాడు. నజీరా కూడా ఆతన్ని ఇష్టపడుతుంది. అన్ని ప్రేమ కథల్లో లాగే వారి ప్రేమకూ అడ్డంకులు ఏర్పడతాయి వాటిని అధిగమించి వారు ఎప్పటికైనా ఒకటి కాగలిగారా అనేది తెలుసుకోవాలంటే మీరు ఈ కమ్మని ప్రేమకథను తెరపై చూడాల్సిందే.

పొద్దున్న చూసుకుని మధ్యాహ్నం కలుసుకుని సాయంత్రం పెళ్ళాడి తెల్లారి విడిపోయే ఆధునిక ఫేస్బుక్ ప్రేమల కాలంలో ఏళ్ళతరబడి గుండెల్లో నిలిచి ఉండే ఒక ప్రేమ కథను అదీ ఇంత ఎఫెక్టివ్ గా కన్విన్సింగ్ గా చెప్పగలగడం ఒక్క క్రాంతిమాధవ్ కే చెల్లింది. కమర్షియల్ సినిమాల్లో ఫైట్లకో స్టెప్పులకో డైలాగులకో విజిల్స్ వినబడడం కామనే కానీ ఈ సినిమాలో ప్రేమికుల మధ్య వచ్చే కొన్ని కీలక సన్నివేశాలలో సైతం ప్రేక్షకులు విజిల్స్ వేసీ చప్పట్లు కొట్టారంటే ఆ ప్రేమజంటతో ఎంత ఎమోషనల్ గా కనెక్ట్ అయ్యారో అలా చేయడంలో ఈ సినిమా టీమ్ ఎంతగా విజయం సాధించిందో అర్ధమవుతుంది.

కనిపించడానికి ఇది ఎంత సాధారణమైన ప్రేమకథలా ఉందో అంతే సాధారణంగా ఈ కథలోని పాత్రలు మన చుట్టూ ఉండే సమాజంలోంచే స్క్రీన్ మీదకి నడిచొచ్చేసినట్లుంటాయి. ఒకప్పుడు వచ్చిన అద్భుతమైన ప్రేమకథలు అవి తీసిన బాలచందర్, మణిరత్నం లాంటి దర్శకులు మదిలో మెదులుతారు. ఈ సినిమా ఇంత బాగా రావడానికి టీమ్ ఎఫర్ట్ కారణం ఇంచుమించు అన్ని డిపార్ట్మెంట్స్ పనితీరు చక్కగా ఉంది కాకపోతే నాలుగు పిల్లర్స్ గా నిలిచినది మాత్రం దర్శకుడు, నటీనటులు, డైలాగ్స్, విజువల్స్.

దర్శకుడు “క్రాంతి మాధవ్” ఒక స్వచ్ఛమైన ప్రేమకథను తీసుకుని సహజమైన పాత్రలతో నెమ్మదైనదే అయినా చక్కని కథనంతో మనసుని తాకే అందమైన సన్నివేశాలను అల్లుకుంటే నటీనటులు ఆ పాత్రలకు ప్రాణం పోసి సజీవంగా మన కళ్లముందుంచారు. ఇటీవల విడుదలై హిట్ సాధించిన “రన్ రాజా రన్” లోని శర్వానంద్ కూ ఈ చిత్రంలోని శర్వానంద్ కూ ఒక్క పోలిక కూడా కనబడదు. మనకి ఇందులో కేవలం రన్నర్ “రాజా రామ్” మాత్రమే కనిపిస్తాడు. అంత వైవిధ్యమైన నటనని ప్రదర్శించాడు. 

ఇక నిత్యామీనన్ మొదటి సగంలో ఎక్కువభాగం బురఖాలో కనిపించి కళ్ళతోనే నటించేసి వేల భావాలను పలికించింది. అలాగే తను ప్రధానంగా నడిచే సెకండాఫ్ అంతా కూడా ఎంతో గ్రేస్ ఫుల్ గా చేసింది. హీరోకి అమ్మగా చేసిన పవిత్ర, కోచ్ గా చేసిన సూర్య, చాలా కాలం తర్వాత కనిపించిన చిన్నా, కథని మలుపు తిప్పే పాత్రలో నాజర్, నిత్య ఫ్రెండ్ జ్యోతిగా చేసిన నటి అందరూ చాలా బాగా నటించారు. ఇక రచయిత “సాయిమాధవ్ బుర్రా” ప్రాసల కోసం పాకులాడకుండా సులభశైలిలో అర్ధవంతమైన ఆలోచింపజేసే చక్కని సంభాషణలు పలికించి ఆ మాటలు సినిమా పూర్తయాక కూడా చాలారోజులు మనలని వెంటాడేలా చేశాడు.
 
ఇక సినిమాటోగ్రాఫర్ “వి.ఎస్.జ్ఞానశేఖర్” ఈ సినిమాని తెరకెక్కించిన తీరు అద్భుతం ప్రతి విజువల్ నూ అందంగా తీర్చి దిద్దాడు. సంగీతాన్ని అందించిన మళయాళీ సంగీత దర్శకుడు “గోపీ సుందర్” పాటల విషయంలో కాస్త తడబడినా నేపధ్య సంగీతాన్ని మాత్రం ప్రతి సన్నివేశాన్ని ఎలివేట్ చేసేలా అందించాడు. వెరసి ఈ సినిమా చూస్తున్నపుడు దృశ్యకావ్యమంటే ఇదేనేమో అనిపిస్తుంది. మామూలు సినిమా చూసినట్లుగా కాక, ఒక మంచి పుస్తకం  చదువుతున్నట్లో, సముద్రపు ఒడ్డున కూర్చుని ఒక కమ్మటి కవితను ఆస్వాదిస్తున్నట్లో ఒక అందమైన అనుభూతి మన సొంతమవుతుంది.

ఇదే చిత్రానికి చిరకాలం గుర్తుండిపోయే మరోచరిత్ర, అభినందన, గీతాంజలి లాంటి ప్రేమకథలకు కుదిరినట్లుగా మంచి సంగీత సాహిత్యాలు కూడా తోడై ఉంటే సినిమా మరో మెట్టు ఎదిగి ఉండేది. అలాగే మరీ నెమ్మదైన కథనం, అక్కడక్కడ మేకప్ పరమైన దోషాలూ, సినిమా ప్రారంభంలో సంగీతపాఠాల సన్నివేశాలలో ఉచ్ఛారణ దోషాలు లాంటి లోపాలు పంటికింద రాయిలా అక్కడక్కడా తగిలినా అవి సినిమా అనుభూతిని ఏమాత్రం డిస్ట్రబ్ చేయవు.

హృద్యమైన ప్రేమ కథలను ఇష్టపడే ప్రతి ఒక్కరూ మిస్ అవకుండా చూడవలసిన సినిమా “మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు”. ఇంత స్వచ్ఛమైన, నిర్మలమైన ప్రేమకథలు అరుదుగా వస్తూ ఉంటాయి కనుక మిస్ అవ్వకండి. సాధారణంగా మళయాళంలోనో తమిళ్ లోనో అపుడపుడూ ఇలాంటి ఇంటెన్స్ ప్రేమకథలు వస్తుంటాయి. వాటికి ధీటుగా తెలుగులో వచ్చిన ఈ చక్కని చిత్రాన్ని ప్రోత్సహించడం ఇటువంటి మంచి చిత్రాలు కోరుకునే ప్రతి తెలుగు సినీ అభిమాని బాధ్యత.


ఈ చిత్రంలో నాకు నచ్చిన కొన్ని సంభాషణలు.. (సినిమా చూసి వచ్చాక మాత్రమే వీటిని చదవమని మనవి)
"నువ్వెప్పుడూ గెలవడానికి పరిగెట్టు పక్కనోడ్ని ఓడించడానికి కాదు. ఓడించాలి అనుకునే వాడు వెంటపడుతూ ఉంటాడు వాడెపుడూ వెనకే ఉంటాడు, గెలవాలనుకునే వాడు ముందుంటాడు ఎపుడూ గెలుస్తూనే ఉంటాడు. గెలవడం అంటే ఓడించడం కాదు."

"గెలుపుతో స్నేహం చేయండి.. ఎప్పుడూ మీతోనే ఉంటుంది. ఓటమిని ప్రేమించండి.. ఎప్పుడూ మిమ్మల్ని గెలిపిస్తూ ఉంటుంది."

"కంటికీ మనస్సుకూ కామన్ సెన్స్ ఉండదు.. వాటితో తిరిగితే మనమూ చెడిపోతాం."

"జేబులో రూపాయ్ లేకపోయినా అమ్మాయిని ట్రై చేయొచ్చు... కానీ లక్ష్యాన్ని ట్రై చేయకూడదా..!! లక్ష్యం అమ్మాయికన్నా సెక్సీగా ఉంటుందిరా."

తండ్రి : "ఇండియా ఎలా ఉంది.."
కూతురు : "అలాగే ఉంది.. చూడ్డానికి ఎలా ఉన్నా.. బ్రతకడానికి బాగుంటుంది."

"ప్రేమంటే కలిసుండటం కాదు.. దూరాన్ని కూడా దగ్గరగా ఫీలవడం."

"కన్నీళ్ళు... మనకొస్తే అది కష్టం అవుతుంది.. అవే మనకోసం వొస్తే ప్రేమ అవుతుంది."

"వయసైపోయిందా...?!!! వయసు పెరుగుతూ ఉంటుంది..ఒకసారే అది ఆగిపోతుంది."

"బిడ్డ ఆకలి తీరిందగ్గరనుంచీ అమ్మ ఆకలి మొదలవుతుంది..."

"ఎదురుచూపులని వెతకడం కూడా ప్రేమేనేమో!!"

"చూడాలనుంది.. నీ అందాన్ని కాదు.. నీలో బతుకుతున్న నన్ను.. నాలో ఉన్న నిన్ను.. నేను చూడాలి.."

"బ్రేకప్ చెప్పాలనిపిస్తే అది ప్రేమే కాదు... నిజమైన ప్రేమ ఎప్పటికీ బ్రేకప్ అవదు."

"ఓటమిని పరిగెత్తించు అది గెలుపు వరకూ తీస్కెళుతుంది."

"అతను గుర్తు పట్టకపోతే చచ్చిపోతాను, గుర్తు పడితే ఇక బ్రతకలేను."
(చాలా సంవత్సరాల తరువాత ప్రేమికుణ్ణి కలవబోతున్న ప్రేయసి)

"ప్రేమలో పెళ్ళి ఉండకపోవచ్చు కానీ పెళ్ళిలో ప్రేమ ఉంటుంది."

తల్లి : (ఉత్తరం చదవమన్న కూతురుతో) "తప్పమ్మా. ఒకళ్ళు రాసింది మరొకరు చదవకూడదు."
కూతురు : "పిల్లలు రాసింది తల్లి చదవాలమ్మా... తప్పులు దిద్దాలిగా."

"బతుకుని లెక్క చేయకపోయినా ఫరవాలేదు. చావును గౌరవించాలి."

"కన్నీళ్ళు మనిషీ కవలపిల్లలు... పుట్టినప్పటి నుండి పోయేవరకూ మనతో ఉండేది కన్నీళ్ళే."

"నాదీ అనేది ఫీలింగ్ సార్ అది కొంటే రాదు.. వస్తే పోదు.."

"ఇన్నాళ్ళాగితేనే ప్రేమవుతుందని రూలేదైనా ఉందా... ప్రేమలో ఎవరూ పద్దతిగా పడరు.."

"ఇప్పుడంటే ఆశల్తో ఆలోచనలతో ప్రేమించుకుంటాం ఓ వయసొచ్చాక ఇవన్నీ ఉండవు అపుడు జ్ఞాపకాలతో ప్రేమించుకోవాలి. ఎన్నుంటే అంత మంచిది కదా..." (“ఈ దాగుడు మూతలెందుకూ నువ్వెవరో సూటిగా చెప్పచ్చు కదా” అన్న ఫ్రెండ్ తో హీరోయిన్)

"వాడి ప్రేమ నీకు పిచ్చిలా ఉంది కదా..."
"అలా లేకపోతే అది ప్రేమ కాదు కదా..."

"ఒకడిలైఫ్ ఇంకొకడికి లైట్ గానే ఉంటుంది కానీ.. ఎవడి లైఫ్ వాడికి చాలా వెయిట్ ఉంటుంది."

కూతురు : "ఏ తల్లీ కూతురు లైఫ్ మీద ఇలా స్పై చేయకూడదు.."
తల్లి : "ఏ కూతురు లైఫూ ఇంత స్పైసీగా ఉండకూడదు.. ఐ యామ్ నాట్ స్పైయింగ్ ఐ యామ్ కన్సర్న్డ్."

"నాన్నకి దూరంగా ప్రేమించిన వాడితో ఉండచ్చు కానీ దూరం చేస్కొని ఉండకూడదు."

"అమ్మనీ ప్రేమనీ మించినది ఏవుంటుంది ?"

"ప్రేమనే వదులుకున్న నాకు ప్రాణమొక లెక్కా.. ఆఫ్ట్రాల్.. ప్రేమకు పుట్టిన ప్రాణం ప్రేమకన్నా చాలా చిన్నది."

"ప్రేమ పుట్టడానికి ఒక్క క్షణం చాలు కానీ అదే ప్రేమ చచ్చిపోడానికి ఒక జీవితం చాలదు."

శుక్రవారం, ఫిబ్రవరి 06, 2015

మా టీవీలో ఓనమాలు on 7th Feb 8PM

మంచి సినిమాలు చాలా అరుదుగా వస్తాయి, వాటిని ప్రోత్సహించడం అటువంటి చిత్రాలని అభిమానించే వారు తప్పక చేయవలసిన పని. ఇంచుమించు రెండేళ్ళ క్రితం "క్రాంతిమాధవ్" దర్శకత్వంలో వచ్చిన ఒక చక్కని చిత్రం "ఓనమాలు". ఈ చిత్రానికి ఖదీర్ బాబు రాసిన పదునైన సంభాషణలు ఆకట్టుకుంటూనే ఆలోచింప చేస్తాయి. ఇంత చక్కని సినిమాను మాటీవీ వారు ఈ శనివారం ఫిబ్రవరి 7 న రాత్రి 8 గంటలకు మొదటిసారి ప్రసారం చేస్తున్నారు. ఈ చిత్రం విడుదలైనపుడు చూడడం కుదరని వారు ఈ సదవకాశాన్ని వదులుకోకుండా తప్పక చూడండి. ఈ చిత్రం పై అప్పట్లో నేను రాసిన రివ్యూ ఇక్కడ చదవచ్చు.  



ఈ చిత్ర దర్శకుడు "క్రాంతిమాధవ్" "శర్వానంద్", "నిత్యామీనన్" జంటగా తీసిన కొత్త చిత్రం "మళ్ళీ మళ్ళీ ఇది రాని రోజు" ఈరోజే (ఫిబ్రవరి ఆరున) విడుదలై "మళ్ళీ మళ్ళీ రావిలాంటి చిత్రాలు" అంటూ విమర్శకుల అభినందనలు పొందడం సంతోషించ దగిన విషయం.

గురువారం, జనవరి 22, 2015

అమ్మా అమ్మా..

కాలం ఎంతటి బాధనైనా మరిపిస్తుందని అందరూ అంటూ ఉంటారు కానీ అది కొంతమేరకే నిజం. అంతకంతకూ పెరిగే మధ్యాహ్నపు నీడలా కాలం గడిచే కొద్దీ బాధ కూడా పెరుగుతుంది... అమ్మ మాకు దూరమై నేటికి ఆరేళ్ళు గడిచినా ఆ దిగులు మాత్రం ఇసుమంతైనా తగ్గలేదు సరికదా తను దూరమైనప్పటి కన్నా తను వదిలి వెళ్ళిన శూన్యం ప్రశ్నిస్తూ తను లేని లోటు అనుక్షణం గుర్తొస్తూ ఉండేకొద్దీ ఆ బాధ మరింత పెరుగుతూనే ఉంది తప్ప తరగడంలేదు. తన అడుగు జాడల్లో నడవాలని ప్రయత్నిస్తూ తను అపురూపంగా నిర్మించిన పొదరింటిని పదిలంగా కాపాడుకుంటూ తన జ్ఞాపకాల ఊతంతో ఎలాగో కాలం గడుపుతున్నాను. 

ఇటీవల విడుదలైన రఘువరన్ బి.టెక్ చిత్రంకోసం రామజోగయ్య శాస్త్రి గారు రాసిన ఈ పాట నాకు చాలా నచ్చింది. ఒకరకంగా నా బాధకే అక్షర రూపమిచ్చారనిపించింది. ముఖ్యంగా రెండవ చరణంలో తను దూరమైనందుకు బాధ పడుతున్న బిడ్డను అమ్మ ఎలా ఊరడిస్తుందో రాసిన వాక్యాలు చక్కగా ఉన్నాయి. అవి జానకమ్మ గారు పాడడం మరింత బాగుంది. అమ్మకు నివాళిగా ఈ రోజు ఈ పాట ఇక్కడ పంచుకోవాలనిపించింది. ఎంబెడ్ చేసినది ఒక నిముషం పాటు సాగే వీడియో ట్రైలర్ మాత్రమే పూర్తి పాట ఆడియో యూట్యూబ్ లో ఇక్కడ లేదా మ్యూజిక్ సైట్ లో ఇక్కడ వినవచ్చు లేదా ఇక్కడ డౌన్లోడ్ చేస్కోవచ్చు. 

అమ్మకు నివాళిగా తన గురించి ఈ బ్లాగులో ఇదివరకు వ్రాసిన పోస్టులు ఇక్కడ చూడవచ్చు.


చిత్రం : రఘువరన్ బి.టెక్ (2014)
సంగీతం : అనిరుధ్ రవిచందర్
సాహిత్యం : రామజోగయ్య శాస్త్రి
గానం : దీపు, జానకి

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..
మాటే లేకుండా నువ్వే మాయం
కన్నీరవుతోంది ఎదలో గాయం
అయ్యో వెళ్లిపోయావే
నన్నొదిలేసి ఎటుపోయావే
అమ్మా ఇకపై నే వినగలనా నీ లాలిపాట
నేపాడే జోలకు నువు
కన్నెత్తి చూశావో అంతేచాలంటా.. 

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..

చెరిగింది దీపం కరిగింది రూపం
అమ్మా నాపై ఏమంత కోపం
కొండంత శోకం నేనున్న లోకం
నన్నే చూస్తూ నవ్వింది శూన్యం.
నాకే ఎందుకు శాపం
జన్మల గతమే చేసిన పాపం
పగలే దిగులైనా నడిరేయి ముసిరింది
కలవరపెడుతోందీ పెను చీకటీ
ఊపిరి నన్నొదిలి నీలా వెళ్ళిపోయింది
బ్రతికీ సుఖమేమిటీ..

ఓ అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..

విడలేక నిన్ను విడిపోయి ఉన్నా
కలిసే లేనా నీ శ్వాస లోనా
మరణాన్ని మరచి జీవించి ఉన్నా
ఏ చోట ఉన్నా నీ ధ్యాసలోనా
నిజమై నే లేకున్నా
కన్నా నిన్నే కలగంటున్నా
కాలం కలకాలం ఒకలాగే నడిచేనా
కలతను రానీకు కన్నంచునా
కసిరే శిశిరాన్నే వెలివేసి త్వరలోనా
చిగురై నిను చేరనా... 

అమ్మా అమ్మా నీ పసివాడ్నమ్మా
నువ్వే లేక వసివాడానమ్మా..
అడుగై నీతోనే నడిచొస్తున్నా
అద్దంలో నువ్వై కనిపిస్తున్నా 
అయ్యో వెళ్లిపోయావే
నీలో ప్రాణం నా చిరునవ్వే 
అమ్మా ఇకపై నే వినగలనా నీ లాలిపాట
వెన్నంటీ చిరుగాలై జన్మంతా
జోలాలీ వినిపిస్తూ ఉంటా...




ఈ పెయింటింగ్ చిత్రించిన వారు Mitra Shadfar ఇక్కడ నుండి సేకరించబడినది, వారికి ధన్యవాదాలు.

బుధవారం, నవంబర్ 26, 2014

రౌడీఫెలో...

నారా రోహిత్ నాకు నచ్చే నటులలో ఒకరు. తెలుగులో ఇతర కమర్షియల్ హీరోలకి భిన్నంగా తనకంటూ ఒక పంథా సృష్టించుకోవాలని తపనపడే ఇతని స్టోరీ సెలక్షన్ బాగుంటుంది. మొదటి చిత్రం 'బాణం' లోనే తన ప్లస్ పాయింట్స్ ని సరిగా క్యాచ్ చేసి వాటిని హైలైట్ చేసే కథతో వచ్చి మంచి మార్కులేయించుకున్నాడు. తరువాత ఒక లవ్ స్టోరీ (సోలో), ఒక ఫ్యామిలీ రివెంజ్ డ్రామా(ఒక్కడినే), ఒక సోషల్ మెసేజ్ ఫిల్మ్ (ప్రతినిధి) ఇలా ఏం చేసినా మినిమమ్ గ్యారెంటీ ఔట్ పుట్ ఇచ్చే ప్రామిసింగ్ హీరో అనిపిస్తాడు నాకు. కమర్షియల్ సక్సెస్ ఎలా ఉన్నా కానీ ఇతని సినిమాలు ఖచ్చితంగా వైవిధ్యంగా తప్పక ఒకసారైనా చూడాలనిపించేలా ఉంటాయి.

పాటల రచయిత 'కృష్ణ చైతన్య' దర్శకత్వంలో నారా రోహిత్ హీరోగా వచ్చిన కొత్త చిత్రం ఈ 'రౌడీఫెలో'. దర్శకులుగా మారే రచయితల సినిమాలు అంతత్వరగా డిజప్పాయింట్ చేయవనే నమ్మకాన్ని మరోసారి నిలబెట్టింది ఈ చిత్రం. నెరేషన్ విషయంలో కాస్త నెమ్మదిగా ఉన్నట్లనిపించినా అది కూడా సినిమాకి ఒక స్టైల్ ని యాడ్ చేసింది ఇక డైలాగ్స్ విషయంలో అయితే చాలా చక్కగా రాసుకున్నాడు. సినిమాలో కొన్ని కీలక సన్నివేశాలు తను తీసిన విధానం వాటి ఫ్రేమింగ్ ప్రేక్షకులతో "ఆహా ఏం తీశాడ్రా" అని అనిపిస్తాయి. అఫ్ కోర్స్ వాటికి ’సన్నీ’ ఇచ్చిన నేపధ్య సంగీతం, ఓం సినిమాటోగ్రఫీ, నటీనటుల చక్కని పెర్ఫార్మెన్స్ కూడా తోడయ్యాయనుకోండి.

కథ విషయానికి వస్తే లెక్కలేనంత ఆస్థి, మంచి మనసు ఉన్నా నిలువెల్లా ఇగో తో నిండిపోయిన ఒక అహంకారి రాణా ప్రతాప్ జయదేవ్( నారా రోహిత్). తన కాలర్ పట్టుకున్నందుకు మూడేళ్ళ తర్వాత కూడా మర్చిపోకుండా అమెరికా నుండి వచ్చి వాడ్ని కొట్టి తన అహాన్ని తృప్తిపరచుకునే రకం. ఒక ఎస్పీతో(ఆహుతి ప్రసాద్) అయిన గొడవలో అహం దెబ్బ తిన్న రాణా పోలీస్ డిపార్ట్మెంట్ లోనే చేరి ఆ ఎస్పీకి పక్కలో బల్లెంలా తయారవాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. అయితే కొల్లేరు ఎస్సై గా ఛార్జ్ తీసుకున్నాక ఓ కేస్ ఇన్వెస్టిగేషన్ లో అక్కడి బీదల బ్రతుకులతో చెలగాటమాడుతూ వారినుండి మనిషిగా జీవించే హక్కును సైతం లాగేసుకుంటున్న లోకల్ ఎంపీ అసురగణ దుర్గా ప్రసాద్ (రావు రమేష్) గురించి తెలుసుకుంటాడు. రాణా కేస్ ఇన్వెస్టిగేషన్ ఏమైంది ఆ ఎంపీకి ఎలా బుద్దిచెప్పాడు అనేది మిగిలిన కథ.

నారా రోహిత్ స్ట్రెంత్స్ లో మొదట నిలిచేది తన డైలాగ్ డెలివరీ.. ఈ సినిమాలో దర్శకుడు దాన్ని పీక్స్ లో ఉపయోగించుకున్నాడు. యారొగెంట్ పోలీసాఫిసర్ గా ఈ పాత్రలో కరెక్ట్ గా సరిపోయాడు. అయితే ఫిట్ నెస్ విషయంలో తన గత చిత్రం ప్రతినిధి కన్నా నయమే అనిపించినా మరింత శ్రద్ద తీస్కోకపోతే ముందుముందు ఇతనిని భరించడం కష్టమయే ప్రమాదం ఉంది. తర్వాత చెప్పుకోవలసింది రావురమేష్ నటన ఇతనికి సరైన పాత్రలు దొరికితే ఎప్పుడూ చెలరేగిపోతాడు. ఇందులో కూడా అలాగే తనకి వచ్చిన అవకాశాన్ని చక్కగ సద్వినియోగ పరచుకున్నాడు. తన సటిల్ పెర్ఫార్మెన్స్, డైలాగ్ డెలివరీ చూస్తే ముందు ముందు మరింత మంచి పేరు తెచ్చుకుంటాడు తన తండ్రి పేరు నిలబెడతాడు అని అనిపించింది.

గొల్లపూడి గారు, తాళ్ళూరి రామేశ్వరి గారు, పరుచూరి వెంకటేశ్వరరావు గారు, జోగి బ్రదర్స్, అజయ్ అందరూ తమ తమ పాత్రలకు తగిన న్యాయం చేశారు. ప్రవీణ్ కి మంచి పాత్ర లభించింది. థియేటర్ ఓనర్ ’సిల్క్’ గా పోసాని కృష్ణ మురళి కామెడీ బాగానే పండించాడు. కమెడియన్ సత్య(స్వామిరారా ఫేం) సునీల్ ని అనుకరించడానికి వృథా ప్రయత్నం చేశాడు, తన ఒరిజినల్ స్టైల్లో చేస్తేనే ఎక్కువ ఆకట్టుకునేవాడేమో అనిపించింది. హీరోయిన్ విశాఖ సింగ్ ఫర్వాలేదు సినిమాలో నెగటివ్ పాయింట్ ఏమైనా ఉందంటే అది హీరోగారి లవ్ ట్రాకే అసలే నెమ్మదిగా నడిచే స్క్రీన్ ప్లేకి ఇది మరికాస్త బ్రేక్ వేసినట్లుగా అయింది. అయితే పాటలు ఒక్క చరణమే చిత్రీకరించడం ఒక ప్లస్ పాయింట్.

కొల్లేరు నేపధ్యంగా అల్లుకున్న ఈ సినిమాలో కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్ కి తక్కువ ప్రాధాన్యతనిచ్చి స్లో నెరేషన్ అయినా తను చెప్పాలనుకున్న పాయింట్ పై మాత్రమే దృష్టినిలిపి నడిపించారు దర్శకుడు. తెలుగులో వచ్చే రొటీన్ లవ్ స్టోరీలూ, బకరా కమెడియన్ కామెడీలూ, నవ్వొచ్చే ఫైటింగ్ యాక్షన్ సినిమాలు చూసి బోర్ కొట్టి కొత్తదనం కోరుకుంటున్న వారికి ఈ సినిమా తప్పక నచ్చుతుంది.

అయితే కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్, లౌడ్ కామెడీ, లవ్ ట్రాక్ లాంటివి సరిగా లేకపోవడం, స్లో నెరేషన్ లోటుగా భావిస్తే మీరు ఈ సినిమాకి దూరంగా ఉండడం మంచిది. సినిమాని ఆస్వాదించడానికి అవి అడ్డంకి కాదని మీరు భావిస్తే వైవిధ్యమైన కథతో, ఆలోచింపచేసే సంభాషణలతో, బిలీవిబుల్ ఫైట్స్, సటిల్ కామెడీ కి తోడు చక్కని సినిమాటోగ్రఫీ, సరైన నేపధ్య సంగీతం, నటీనటుల బెస్ట్ కంట్రోల్డ్ పెర్ఫార్మెన్స్ తో కూడిన ఒక మంచి తెలుగు సినిమా చూసిన అనుభూతి కోసం ’రౌడీ ఫెలో’ చూడండి. సినిమాలో నాకు నచ్చిన కొన్ని డైలాగ్స్ ఇక్కడ ఇస్తున్నాను. 

“అరవై సెకన్లలో డెబ్బైరెండు సార్లు కొట్టుకునే గుండెకే లాజిక్ లేదు ఇక నేను చేసిన పనుల గురించి అడిగితే ఏం చెప్తారా.”

“జంతువులకి చెప్పాలి, మనిషిని అడగాలి, నాలాంటోడ్ని బతిమాలాలి.”

“మూగవాడిది ఒక విధమైన మౌనమైతే పేదవాడిది మరొక విధమైన మౌనం. మూగవాడు మాటల్రాక మాట్టాడ్డు, పేదవాడికి అన్నీ తెలిసినా మట్లాడలేడు.”

“ద్రౌపది నవ్వినపుడు దుర్యోదనుడు లైట్ తీస్కుని ఉంటే మహాభారతం ఉండేదా? సీత నవ్వుని రావణాసురుడు పట్టించుకోకపోతే రామాయణం ఉండేదా? పురాణాలన్నీ ఇగో ప్రాబ్లమ్సేననమాట.”

“కోపం బాగా కాస్ట్లీ అనమాట మాటి మాటికీ వాడకూడదు.”

“నేను సాయం చేయను న్యాయం చేస్తాను.”

“చరిత్ర ఎక్కువగా చెడ్డవాళ్ళనే గుర్తుంచుకుంటుంది.”

హీరో : “నాకు పెద్దగా ఆశలూ లేవు ఆకలంటే తెలీదు...”
ఒక పెద్దాయన : “ఆశకీ ఆకలికి మధ్య అవసరం ఉంటుంది అది ఎప్పుడు ఎలా వస్తుందో ఎవరికీ తెలీదు.”

“మనిషిని చూసి మనిషి ఎందుకు భయపడాలి ?”

“మంచి విషయాలు గొప్పోళ్ళు చెప్పారంటే విలువిస్తారు కానీ నువ్వు నేనూ చెప్పామంటే ఎవరూ పట్టించుకోరు.”

“ప్రెపంచకంలో మనిషి గురించి ఆలోచించే ప్రతివాడూ పిచ్చోడే కదా.”

“మీకంటే బెంజ్ ఉంది కాబట్టి ఇన్నోవా వద్దన్నారు అదే పాత స్కూటర్ మీద తిరిగేవాడైతే కావాలనుకుంటాడు.”

“చేపలుపట్టే వలలో తిమింగలాలు పడవు.”

“నువు మనుషులను భయపెట్టగలవేమో అక్షరాలను కాదు.”

“ఆకలితో ఉన్న జంతువు కన్నా ఆశతో ఉన్న మనిషే ప్రమాదకరం.”

“ఇండియాలో గాంధీ గారి మాట కన్నా నోటుకే విలువెక్కువ.”

శనివారం, అక్టోబర్ 25, 2014

కార్తికేయ

జవాబులేని ప్రశ్నలు అంటూ ఉంటే అది ప్రయత్నలోపమే తప్ప తగినవిధంగా ప్రయత్నిస్తే సమాధానం దొరకని ప్రశ్న అంటూ ఉండదని నమ్మే క్యూరియస్ అండ్ డేరింగ్ మెడికో కార్తీక్. తను మెడికల్ కాంప్ లో భాగంగా సుబ్రహ్మణ్యపురం అనే చిన్న ఊరికి వెళ్తాడు. అక్కడ ఎంతో పురాతనమైన ఒక సుబ్రహ్మణ్యస్వామి దేవాలయం ఉంటుంది కానీ ఇటీవల మూసి వేయబడిన ఆ గుడి తలుపులు తెరవడానికి ఎవరు ప్రయత్నించినా అసలు ఆ గుడి గురించి మాట్లాడినా కూడా చనిపోతూ ఉంటారు. ఈ విషయం తెలిసిన కార్తీక్ తన సహజమైన క్యూరియాసిటీ తో ఆ రహస్యాన్ని ఎలా ఛేదించాడనేదే "కార్తికేయ" సినిమా.

నిఖిల్ తన ట్రెండ్ మార్చి చేసిన గత చిత్రం స్వామిరారా తరహాలోనే హైపర్ యాక్షన్ ని పక్కన పెట్టేసి పాత్రకు తగినట్లు హుందాగా నటించాడు. స్వాతి కూడా అవసరానికి మించి బబ్లీనెస్ ప్రదర్శించకుండా చాలా కంట్రోల్డ్ పెర్ఫార్మెన్స్ తో ఆకట్టుకుంది. ఒకటి రెండు సార్లు మేకప్ విషయంలో మరికాస్త శ్రద్ద తీసుకుని ఉంటే బాగుండేది అనిపించింది. ప్రవీణ్, సత్య హాస్యం బాగుంది అలాగే జోగి బ్రదర్స్ లో ఒకరైన జోగినాయుడికి మంచి పాత్ర దక్కింది. మిగిలిన సీనియర్ నటులు తనికెళ్ళ భరణి గారు, రావురమేష్, తులసి, కిషోర్, రాజా రవీందర్ అంతా వారి వారి పాత్రల్లో చక్కగా ఒదిగిపోయారు. 

నూతన దర్శకుడు చందు మొండేటి కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్ జోలికి వెళ్ళకుండా పూర్తిగా కథా కథనాలను నమ్ముకుని తెరకెక్కించారీ చిత్రాన్ని. సస్పెన్స్ ను చివరివరకూ మెయిన్ టెయిన్ చేస్తూ తను రాసుకున్న కథనం ఆకట్టుకుంది. అయితే సినిమా అంతా బిల్డప్ మరీ ఎక్కువవడంతో చివరికి సస్పెన్స్ రివీల్ అయినప్పుడు ఇంతేనా అని కాస్త డిజప్పాయింట్ మెంట్ కి గురయ్యే అవకాశాలు లేకపోలేదు. కాకపోతే భక్తిని సైన్స్ ని చాలా చక్కగా బ్యాలెన్స్ చేస్తూ సినిమాని కంక్లూడ్ చేసిన తీరు నాకు బాగా నచ్చింది.

ఈ సినిమాకి శేఖర్ చంద్ర నేపద్య సంగీతం మంచి ఎసెట్ అయింది చాలా సన్నివేశాలను ఎలివేట్ చేయడానికి తోడ్పడింది. అలాగే కార్తీక్ ఘట్టమనేని సినిమాటోగ్రఫీ కూడా మరో పెద్ద ఎసెట్. పాటలలో ఒకటి రెండు మెలోడీలు ఆకట్టుకుంటాయి కానీ ద్రిల్లర్ కావడంతో పాటలు నెరేషన్ కి అడ్డుపడిన ఫీలింగ్ కలిగింది. "ఇంతలా" అనే పాట కాన్సెప్ట్ అండ్ చిత్రీకరణ మాత్రం బాగుంది. రొటీన్ ఫార్ములా చిత్రాలకు భిన్నంగా థ్రిల్లర్ సబ్జెక్ట్ తో కథే హీరోగా తీసిన చిత్రం కార్తికేయ. వైవిధ్యమైన సినిమాలను థ్రిల్లర్ సినిమాలనూ ఇష్టపడే ప్రేక్షకులు తప్పక ఒకసారి చూసి తీరవలసిన చిత్రమిది, డోంట్ మిస్ ఇట్. 

శుక్రవారం, ఆగస్టు 22, 2014

ఊహలు గుసగుసలాడే...

ప్రేమ !... రెండక్షరాల పదం... ఒక చిన్న ఫీలింగ్ / ఎమోషన్... సినిమాలు మొదలయినప్పటినుండీ... ఆమాటకొస్తే కథలు చెప్పడం మొదలైన దగ్గర నుండి కూడా ఇప్పటికి కొన్ని వేల సార్లు కథా వస్తువుగా ఉపయోగపడింది ఈ ప్రేమ, ఇక ముందు కూడా ఉపయోగపడుతుంది.

ప్రేమ కథలు ఎన్ని సార్లు విన్నా చూసినా బోర్ కొట్టవని కొత్తగానే ఉంటాయని పదే పదే హిట్ అయ్యే ఎన్నో ప్రేమకథలు ఇప్పటికే ప్రూవ్ చేశాయి. అలాంటి ఒక ప్రేమకథకి ఆకట్టుకునే కథనం, చక్కని సంభాషణలు, సున్నితమైన హాస్యం కూడా తోడైతే... ఆ సినిమా చూడడం ఒక మంచి అనుభూతిని ఇస్తుంది.

అలాంటి ఓ మంచి సినిమానే "ఊహలు గుసగుసలాడే" సినిమా... ఈ సినిమా ఈ ఆదివారం (24 ఆగస్ట్ 2014) సాయంత్రం 6 గంటలకు మాటీవీ లో టెలికాస్ట్ అవుతుంది. అవకాశమున్న ప్రతిఒక్కరూ తప్పక చూడండి... డోంట్ మిస్ ఇట్... ఒక వేళ మిస్ అయినా 25 ఆగస్ట్ 2014 నుండి డివిడి లభ్యమవనుంది సొంతం చేస్కోండి.

 

చెడిపోవడానికి అన్ని అవకాశాలున్నా కూడా బుద్దిమంతుడిగా మిగిలిపోయిన ఒక రిచ్ మంచబ్బాయి ఆనంద్ గా "అష్టాచెమ్మా" సినిమాతో పరిచయమైన "శ్రీనివాస్ అవసరాల" దర్శకుడిగా అవతారమెత్తి తెరకెక్కించిన తొలి చిత్రం ఇది. నటుడిగా ఆ సినిమాతో ఎంత ఆకట్టుకున్నాడో దర్శకుడిగా, రచయితగా అడుగడుగునా తన మార్క్ చూపిస్తూ ఈ సినిమాతో కూడా అంతే ఆకట్టుకున్నాడు. ఎక్కడా వెకిలి హాస్యానికి చోటివ్వకుండా క్లీన్ కామెడీతో ఒక మంచి సినిమా చూసిన అనుభూతిని మన సొంతం చేశాడు. 

ఈ సినిమాకి కళ్యాణ్ కోడూరి సంగీతం కూడా ఒక పెద్ద ఎసెట్ అయింది. సంగీతం అంటే వాయిద్యాల హోరుగా సాహిత్యాన్ని మింగేసేదిగా నిర్వచనాన్ని మార్చేస్తున్న ఈరోజుల్లో... సిరివెన్నెల, అనంత శ్రీరాం రాసిన పాటల్లోని అందమైన సాహిత్యాన్ని చక్కగా కాంప్లిమెంట్ చేస్తూ ప్రతి పదమూ స్పష్టంగా వినిపించేలా దానికి సపోర్టింగ్ గా నేపధ్యంలో పరిమితమైన వాయిద్యాలతో చాలా హాయైన అనుభూతిని ఇచ్చింది. కావాలంటే ఒకసారి ఈ క్రింది పాట విని చూడండి మీరే ఒప్పుకుంటారు. అలాగే నేపధ్య సంగీతం సైతం ప్రతి సీన్ లోనూ సంభాషణలను మింగేయకుండా సన్నివేశాలను ఎలివేట్ చేస్తుంది. 



సినిమాకు మరో ఎసెట్ వెంకట్ సి దిలీప్ సినిమాటోగ్రఫీ... వైజాగ్ బీచ్ అయినా, టీవీ స్టూడియో అయినా, అపార్ట్మెంట్ కాంప్లెక్స్ అయినా, సినిమా థియేటర్ అయినా, ఏదైనా కూడా చూడచక్కని ఫ్రేమ్స్ లో కళ్ళకి ఏమాత్రం శ్రమనివ్వని కలర్ కాంబినేషన్స్ లో సన్నివేశానికి తగిన మూడ్ కియేట్ చేస్తూ హాయిగా అనిపిస్తుంది. సినిమాలోని ముఖ్యమైన మూడు పాత్రల్లోనూ నాగశౌర్య, రాశిఖన్నా, శ్రీని అవసరాల ఒదిగిపోయారు. సపోర్టింగ్ రోల్స్ చేసిన ఇతర నటీనటులంతా కూడా ఆకట్టుకున్నారు. 

కథ కన్నా కథనానికి ఎక్కువ ప్రాముఖ్యతనిచ్చిన ఈ సినిమా ఒక మహోన్నతమైన తెలుగుసినిమా అని చెప్పను కానీ ఆకట్టుకునే కథనంతో చక్కని పాటలతో సున్నితమైన హాస్యంతో ఒక మంచి సినిమాని చూసిన అనుభూతిని అందిస్తుంది. కామెడీ అంటే బూతులు, డబుల్ మీనింగ్ డైలాగులు, ఎదుటి వ్యక్తిని బకరాని చేయడం లేదా తన్నడం మాత్రమే అనుకోకుండా సన్నివేశాలనుండి సంభాషణలనుండి కూడా హాస్యాన్ని సృష్టించవచ్చని ప్రూవ్ చేసిన ఒకప్పటి జంధ్యాల సినిమాలను గుర్తు చేసే సినిమా ఈ "ఊహలు గుసగుసలాడే". ఈ పోస్ట్ లో ఎంబెడ్ చేసిన ట్రైలర్స్ చూడండి నచ్చితే ఈ సినిమా మిస్ అవకండి. 


శుక్రవారం, ఆగస్టు 15, 2014

మార్పు మనతోనే మొదలవ్వాలి...

 
"మన బాధ్యతను మనం సక్రమంగా నిర్వర్తించడం కూడా దేశభక్తే... మార్పు మనతోనే మొదలవ్వాలి.." అని తెలియజేస్తూ ఈ స్వాతంత్ర దినోత్సవానికి ఒక చక్కని లఘు చిత్రాన్ని కానుకగా అందించారు హీరో అల్లూ అర్జున్. ఈ లఘు చిత్రానికి దర్శకత్వం వహించిన సుకుమార్ నీ, అల్లూ అర్జున్ నీ మరియూ ఈ చిత్రానికి పని చేసిన టీం అందరినీ కూడా హృదయపూర్వకంగా అభినందిస్తూ ఇటువంటి సందేశాత్మకమైన లఘుచిత్రాన్ని నిర్మించినందుకు ధన్యవాదాలు తెలుపుతున్నాను. ఈ చిత్రానికి సంబందించిన ప్రెస్ మీట్ ఇక్కడ చూడవచ్చు. ఈ లఘు చిత్రాన్ని క్రింది ఎంబెడ్ వీడియోలో లేదా ఇక్కడ చూడవచ్చు.

మిత్రులందరికీ స్వాతంత్ర దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు.  

బుధవారం, మే 07, 2014

ఎన్నికల కబుర్లు..

ఆదివారం కాకపోయినా ఆ రోజు అందరికీ సెలవు ఉండేది... సెలవు అయినాకానీ నాన్న మాత్రం ఇంట్లో ఉండేవారు కాదు.. ఒకరోజు ముందుగానే ప్రయాణమయి ఎక్కడో దూరంగా ఉండే ఊరికి స్పెషల్ డ్యూటీ మీద వెళ్ళేవారు... నాన్న వెళ్ళిన దగ్గర నుండీ అమ్మ రేడియో, టీవీ అన్నీ ఎదురుగా పెట్టుకుని వింటూ చూస్తూ నాన్న డ్యూటీకి వెళ్ళిన ఊరిలో ఏ గొడవలూ రాకూడదని అందరు దేవుళ్ళకీ మొక్కులు మొక్కుకుంటూ గడిపేది...

తెల్లారి ఎన్నికల రోజు పది పదకొండు గంటల సమయంలో వంట పనులన్నీ అయ్యాక పార్టీ కార్యకర్తలు అరేంజ్ చేసిన వాహనాల్లో అమ్మ ఇంకా పక్కింటి ఆంటీలందరూ వెళ్ళి ఓటు వేసి వచ్చేవాళ్ళు. ఇంట్లో ఓటుహక్కులేని పిల్లలమంతా ఆటల్లో మునిగి తేలుతూ అమ్మతో ఏమేమి స్పెషల్స్ వండించుకోవాలో ప్లాన్లు వేసుకుంటూ ఉండేవాళ్ళం. ఓటుహక్కు గురించి బొత్తిగా అవగాహనలేని స్కూల్ రోజుల్లో ఓట్లంటే రాజకీయనాయకులకు లబ్ది చేకూర్చేవి మాత్రమే అనీ అందుకే వాళ్ళు అలా కారుల్లో తీస్కెళ్ళి ఓట్లేయిస్తారనీ అనుకునేవాడ్ని.

కంప్యూటర్లు లేని ఆ రోజుల్లో ఓటరు జాబితాలతో అన్నీ ఇన్నీ పాట్లు కావు ఫోటోలు ఉండేవి కావు, పేర్లు సరిపోయేవి కాదు స్లిప్పులపై పేర్లలో తేడాలు ఉంటే ఓటేయనిచ్చేవారు కాదు అయినా దొంగ ఓట్లు చాలా పడేవి. కొన్నిసార్లు ఓటు వేయడానికి వెళ్ళే సరికే అక్కడ వీళ్ళ వోట్లు ఎవరో వేసేసేవారు. హోటల్ దగ్గరో రోడ్ మీద ఎదురైతేనో కొంతమంది “ఒరేయ్ ఈ వేలుమీద ఉన్న గుర్తు ఎలా చెరిపేయాలో చెప్పరా చదూకున్నావ్ గా ఆ మాత్రం తెలియదా” అని అడిగేవారు ఆ గుర్తు చెరపడానికి నానారకాల విన్యాసాలు చేసేవారు.  

సెల్ఫోన్ల ఊసే లేక లాండ్ లైన్ ఫోన్లు, టీవీలు కూడా పరిమితంగా ఉండే ఆ రోజుల్లో రేడియోలో వార్తలు, వార్తా పత్రికలు సాయంత్రం ప్రచురించే స్పెషల్ ఎడిషన్ పేపర్లు, ఇంకా ఆనోటా ఈనోటా తెలిసే గాలివార్తలే ప్రముఖమయేవి. చాలా సార్లు ఉదయం ప్రశాంతంగా జరిగే ఎన్నికలు మధ్యాహ్నానికి రకరకాల వార్తలతో గందరగోళమయేవి.

పేపర్ బాలెట్ ఉపయోగించే ఆ రోజుల్లో బాలెట్ బాక్సుల్లో నీళ్ళు, ఇంకూ పోసేవాళ్ళు, పోలింగ్ బూత్ లో చొరబడి వాటిని ఎత్తుకెళ్ళే వాళ్లు, ఓటర్ జాబితాలను చించేసేవాళ్ళూ, రిగ్గింగ్ చేసే వాళ్ళూ, ఎన్నికల ఆఫీసర్స్ ని కిడ్నాప్ చేసే వాళ్ళు, బాంబు దాడులు కత్తిపోట్లు రాళ్ళ దాడులు గొడవలు కొన్ని సార్లు రణరంగాన్ని తలపించేవి.
 
డ్యూటీకి వెళ్ళి వచ్చిన నాన్న కథలు కథలుగా ఆ సంఘటనలు దదాపు వారం రోజులు చెప్పేవారు. చండశేషనుడు గా పేరొందిన టి.ఎన్.శేషన్ ఎన్నికల నిర్వహణాధికారిగా వచ్చేవరకూ ఇలాంటి పరిస్థితులే కొనసాగాయి. ఆ తర్వాత నుండి మెల్లగా పరిస్థితులు మెరుగవడం మొదలైంది.

ఇపుడంతా ఎలక్ట్రానిక్ యుగం, పేపర్ బాలెట్స్ స్థానంలో ఎలెక్ట్రానికి ఓటింగ్ మెషీన్స్ వచ్చాయి. హింస రక్తపాతం చాలావరకూ తగ్గింది. అప్పటితో పోలిస్తే ఇప్పుడూ చెదురు ముదురు సంఘటనలు జరుగుతున్నా కూడా రెలెటివ్ గా చాలా ప్రశాంతంగా జరుగుతున్నాయనే చెప్పచ్చేమో....

ఇంతకీ ఇపుడిదంతా ఎందుకు గుర్తు చేసుకున్నానంటే ఈరోజు ఎన్నికలు జరిగాయి కాబట్టి నేనూ ఓటేశాను కాబట్టి. ఉదయాన్నే ఏడున్నరకల్లా పోలింగ్ స్టేషన్ కి వెళ్ళి దదాపు గంటన్నర సమయం వెచ్చించి నా ఓటు హక్కు వినియోగించుకున్నాను.

పొద్దున్న చల్లగా ఉంటుంది క్యూలో ఎదురు చూడడం కూడా సులువు అనుకుని వెళ్తే దదాపు మా వార్డ్ లో అందరూ అదే అనుకున్నట్లున్నారు నేను వెళ్ళే సరికే దదాపు అరవై మందికి పైగా క్యూ ఉంది సరే కదా అని ఎదురు చూడ్డం మొదలెడితే ఎనిమిదయ్యే సరికి మిట్టమధ్యాహ్నంలా సూర్యుడు ప్రతాపం చూపడం మొదలెట్టాడు.

గుంటూర్లో అసలే చెమటలెక్కువేమో ఒక పక్కన గాలి వీస్తూన్నా కూడా ఏమాత్రం ఆరకుండా చెమటలు పడుతూనే ఉన్నాయి. లైఫ్ ఈజ్ జిందగీ రూల్ ప్రకారం మనం నుంచున్న క్యూలోనే జనం ఎక్కువ ఉంటారు అదే మెల్లగా కదులుతూ ఉంటుంది ఎప్పుడూ, ఈ వేళ కూడా అంతే మెల్లగా నడుస్తుంది.

మా వార్డ్ జనాభాకే చైతన్యం ఎక్కువై ఇంత పొద్దున్నే వచ్చేశారు మా పక్క బూత్ మరోటి కూడా రష్ గానే ఉంది వాళ్ల క్యూ కాస్త చెట్ల నీడలో సాగింది. ఇక మా రెండూ తప్ప మిగిలిన బూత్స్ లో ఎక్కడా పది పదిహేనుమందికి మించలేదు. వీటన్నిటికి తోడు క్యూ జంప్ చేద్దామని ప్రయత్నించేవాళ్ళకీ తక్కువ లేదు.

సరే ఎలాగైతేనేం ఓటింగ్ ముగించుకుని ఇంటికి చేరుకుని పనులు చూసుకుని సీనియర్ సిటిజన్ కనుక క్యూలో ఎదురు చూడాల్సిన పని ఉండదులే అని పన్నెండు ప్రాంతంలో కాస్త వాతావరణం కూడా చల్లబడిందిలే అని నాన్నగారిని ఓటు వేయించడానికి తీస్కెళితే మా బూత్ లో స్టాఫ్ అందరూ ఖాళీగా ఈగలు తోలుకుంటూ కూర్చున్నారు.

ఏ సిటిజన్ అయినా డైరెక్ట్ గా వెళ్ళి ఓటేసి వచ్చేయడమే అనమాట. హారినీ నేనూ తమ్ముడూ ఆవేశంగా పొద్దున్న వచ్చామనమాట మేం కూడా ఇప్పుడే వస్తే పోయేది అనుకున్నాను. కనుక మిత్రులారా ఉదయాన్నే వెళ్ళడం కన్నా అవకాశముంటే ఇలా ఏ లంచ్ టైమ్ లోనో వెళ్తే సులువుగా క్యూలు లేకుండా ఓట్ వేసి వచ్చేయచ్చనమాట గుర్తుంచుకోండి.

ఏదైతేనేం ఎపుడూ నేనో చెల్లాయో ఊరిలో ఉండకపోవడమో, నాన్న ఎలెక్షన్ డ్యూటీలకి వెళ్ళడమో జరిగేది కనుక మా ఇంట్లో అందరమూ ఓట్లు వేసే అవకాశం ఉండేది కాదు. నేను పుట్టి బుద్ది ఎరిగాక ఈరోజు మొదటిసారి మా ఇంట్లో అందరమూ ఓటేసి మా తరఫున వందశాతం పోలింగ్ నమోదు చేయగలిగామనమాట.

ఇన్నీ చెప్పి మరి ఓటేశానని చెప్పే ప్రూఫ్ చూపించకపోతే ఎలా... అసలే ఈ కాలంలో ఈ వేలుచూపించడమో స్టైల్ కదా.. ఇదనమాట విషయం.

శనివారం, ఫిబ్రవరి 01, 2014

కౌముది లో నేను...

కౌముది సాహితీ మాసపత్రికలో పాఠకులు పాల్గొనే శీర్షికలో ఈ ఏడాది థీం "టెంత్ క్లాస్ జ్ఞాపకాలు" అని మీరు చూసే ఉంటారు. ఈ నెల(ఫిబ్రవరి 2014) కౌముదిలో ఈ శీర్షికన నేను రాసిన వ్యాసం ప్రచురితమైంది. నా వ్యాసం ప్రచురణకి స్వీకరించిన కిరణ్ ప్రభ గారికీ, కాంతి గారికీ ధన్యవాదాలు. 

వ్యాసం చూడాలంటే ఇక్కడ పత్రిక లింక్ పై క్లిక్ చేసి ఇండెక్స్ కిందకి స్క్రోల్ చేస్తే పాఠకులు పాల్గొనే శీర్షిక అన్న దానిమీద క్లిక్ చేస్తే నా వ్యాసం చూడవచ్చు. లేదా ఇక్కడ క్లిక్ చేస్తే నా వ్యాసం డాక్యుమెంట్ డైరెక్ట్ గా ఓపెన్ అవుతుంది. మీ స్పందన కౌముదిలో కామెంట్స్ రూపంలో ఇక్కడ తెలియచేయవచ్చు.

ఈ శీర్షికకు మీరూ వ్యాసాలు పంపించవచ్చు మీ టెంత్ క్లాస్ అనుభవాలను గూర్చి 3-4 పేజీలలో వచ్చేట్లుగా యూనికోడ్ లో టైప్ చేసి editor@koumudi.net కు పంపించండి. మరిన్ని వివరాలకు వ్యాసంలోని మొదటిపేజ్ లో గల ప్రకటన చూడండి. 

నేను ???

నా ఫోటో
అర్ధంకానివాళ్ళకో ప్రశ్నార్థకం, అర్ధమైన వాళ్ళకో అనుబంధం. ఈ లోకంలో ఎందరో పిచ్చాళ్ళున్నారు. డబ్బు, పదవి, కీర్తి, కాంత, కనకం, ప్రేమ, సినిమా, మంచితనం, తిండి ఇలా ఎవరికి తోచిన పిచ్చిలో వాళ్ళు మునిగి తేలుతుంటారు. నేనూ ఓ పిచ్చోడ్నే.