క్షుర ’ఖ’ర్మ

తెలుగు భాషలో నాకు నచ్చని ఒకే ఒక పదం క్షవరం. చిన్నప్పటి నుండీ మంగలి చేతిలో హింస భరించ లేక, అలా అని జుట్టుని అలా వదిలేయలేక పడ్డ కష్టాలు నాకూ ఆ దేవుడికే తెలుసు. అసలు మనిషి అనాటమీ గురించి ఎపుడైనా ఆలోచిస్తే ఆహా  దేవుడు ఎంత అద్భుతమైన అర్కిటెక్ట్ అని అనిపిస్తుంటుంది. కానీ అంత గొప్ప ఆర్కిటెక్ట్ కూడా అప్పుడప్పుడూ పప్పులో కాలేస్తాడు అని చెప్పడానికి ఒక ఉదాహరణ జుట్టు. తలలో ఉన్న మెదడు కు దెబ్బ తగలకుండా రక్షణ కోసాం జుట్టును అమర్చాడనుకుందాం సరే బాగుంది. కానీ అది కుషన్ లా కాస్త పెరిగి, ఓ స్టైల్ లో అలా ఉండిపోయేలా ఉంటే ఎంత బాగుండేది. అలాకాకుండా అది జీవితాంతం అలా పెరుగుతూనే ఉండే ఏర్పాటు చేశాడు చూశారా అక్కడే మరి నాకు మండుద్ది. పోని కత్తిరించకుండా వదిలేద్దామా అంటే అడ్డ దిడ్డంగా ఎగిరి మొహం మీద పడటం, చెవుల పైనంతా పెరిగి చిరాకు తెప్పించటం ఇత్యాదిగా దాని నిర్వాకాలు మాటల్లో చెప్పనలవి కాదు. ఇంతేనా అసలు దాని నిర్వహణ కోసం రోజూ కొబ్బరి నూనె సీసానో, శలవురోజుల్లో అయితే ఆముదం సీసానో చేత పట్టుకుని వెంటపడే అమ్మనుండి తప్పించుకోడానికి ఎంత చాక చక్యం కావాలి. పోనీ గుండు గీయించేద్దాం అంటే, అబ్బే అదస్సలు బాగోదు. హు మగవాడిగా పుట్టినందుకు ఈ కష్టాలు భరించక తప్పదు కదా. 

నా చిరాకుకు ఒక మినహాయింపు వాలుజడ, అంటే మరి దాన్ని భరించాల్సింది మనం కాదు కదా :-) అది కూడా ఓ కారణం మినహాయించడానికి. కానీ గుప్పెడు మల్లెలు తురిమిన వాలు జడ నాగుపాములా అలా వయ్యారంగా కదులుతూ ఉంటే ఆ అందం చూడటానికి రెండు కళ్ళూ సరిపోతాయిటండీ... అసలు ఒకప్పటి అమ్మాయిలను చూసి కుళ్ళుకునే వాడ్ని ఎంచక్కా అందమైన వాలు జడ వీళ్ళసొంతం, అదీకాక నెలకోసారి మంగలిచేతికి తలప్పగించి వాడు దానిపై తబలా వాయిస్తూ వాలీబాల్ ఆడుకుంటుంటే భరించాల్సిన అవసరం లేదుకదా అని. ఒకప్పటి అని ఎందుకన్నానంటే పాపం ఇప్పుడు వాళ్ళుకూడా క్రాఫింగ్ చేయించేస్తున్నారు కదా అందుకని. కానీ తర్వాత్తర్వాత చెల్లాయిని చూస్తే అర్ధమైన విషయం ఏమిటయ్యా అంటే వాలుజడ నిర్వహణ కోసం అమ్మాయిలంతా మంగలోడి కన్నా నిరంకుశులు అయిన అమ్మల చేతికి ప్రతిరోజు బుర్ర అప్పగించి నానా హింస భరిస్తారు పాపం :-( అని. వారి సహనానికో వందనం ఇదుగో :-)

అమెరికాలో ఈ బాధ మరింత ఘోరంగా ఉండేది. అక్కడ ఎక్కువగా మెక్సికన్స్ మరియూ చైనీస్ ఈ పని చేసే వారు. వాళ్ళకి ఇంగ్లీష్ లో చెప్పినా సరిగా అర్ధం అయ్యేది కాదు పోని అర్ధం కాలేదు అని మరో సారి అడిగి మనకి ఎలా కావాలో తెలుసుకుంటారా అంటే ఊహూ అదీలేదు. మనం చెప్పిన దానికంతా తలాడించేసి  వాడికి నచ్చిన స్టైల్లో చేసి పంపించేస్తాడు. ఒకసారి ఇలానే నేను ఐదు నిముషాలు జుట్టుపట్టుకుని మరీ చూపించి వివరించాను వాడు బుద్దిగా విని నేఆపగానే ఒక మెషీన్ తీసుకుని వరికోతలు కోసినట్లు జుయ్.య్.య్.మని తలంతా రెండు రౌండ్ లు వేసి రెండే నిముషాల్లో అయిపోయింది ఫో!! అన్నాడు, నాకేం చేయాలో అర్ధంకాక డబ్బులు ఇచ్చి బయటపడ్డాను. ఇక్కడి రేట్లు కూడా మరీ దారుణం రెండు నిముషాలు మిషన్తో చేసే పనికి 13 డాలర్ల ఫీజు పైన రెండు డాలర్ల టిప్పూ వెరసి 15 డాలర్లు ముక్కుపిండి వసూలు చేసేవాడు (ఈసారెళ్తే వాల్ మార్ట్ లో ఓ మూల క్షౌరశాల కూడా పెట్టమని సలహా ఇవ్వాలి). సరే ఇంటికొచ్చి చూస్కుందును కదా తలంతా సగం చీకేసిన తాటి టెంక లా ఒకసగం అంతా క్రాఫ్ చేయని పొడవు జుట్టు రేగిపోయి, మరోసగం క్రాఫింగ్ చేసిన జుట్టు కుదురుగా నున్నగా అణిగిపోయి దర్శనమిచ్చింది. ఆ వికృతరూపాన్ని చూసి ఝడుసుకుని మళ్ళీ వాడి దగ్గరికి వెళ్ళే ధైర్యం చేయలేక వేరే చోటకి వెళ్ళి సరిచేయించుకుని వచ్చాను.

సరే ఇక బెంగుళూరు వచ్చిన మొదట్లో అప్పటికే చాన్నాళ్లవుతుంది, చిరాకుగా ఉంది  అని తప్పనిసరై సెలూన్ వేట మొదలెట్టాను, ఎవర్నడిగినా ఇక్కడే ఇక్కడే అని చెప్తుంటే కాబోలు అనుకుని అలా కాళ్ళరిగేలా ఓ కిలోమీటరు పైనే నడిచి ఏదో ఒక మెన్స్ పార్లర్ అని కనిపిస్తే దాన్లోకి అడుగు పెట్టాను. తలుపు తీసి లోపలికి అడుగు పెట్టానో లేదో చల్లని ఎయిర్ కండిషన్ గాలి, సుమధురమైన రూమ్ ఫ్రెషనర్ ఘుమ ఘుమలు మైమరపించాయి. ఓ క్షణం పరికించి చూస్తే మాంచి టివీ ప్లస్ మ్యూజిక్ సిస్టం, ఒక పక్కగా అక్వేరియం, ఖరీదైన (ఫోటోల్లో చూపించినలాంటి) కుర్చీలు, ఓ మూలగా వాషింగ్ మెషీన్, ప్రతి కుర్చీకీ పక్కన వాళ్ళు కనపడకుండా ఇండివిడ్యువల్ కంపార్ట్ మెంట్స్(కార్పొరేట్ అఫీసుల్లో కూడా ఉండవేమో). కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలిపే లైట్లు, గ్రానైట్ ఫినిషింగ్ తో వాష్ బేసిన్ ప్లాట్‍ఫాం. మొత్తం పోష్ సెటప్ చూస్తే వీర లెవల్ లో వసూల్ చేస్తాడు అనిపించింది ఓ క్షణం వెనక్కితిరిగి చూడకుండా పారిపోదామా అనికూడా అనిపించింది. కానీ అప్పటికే అలసి పోయి ఉండటంతో ఏదోఒకటి లే ఇక ఓపికలేదు అనుకున్నాను.

అంతలో ఓ పక్కనుండి యాప్రాన్ కట్టుకుని చేతిలో ఓ కత్తెర పట్టుకుని మాంచి ఇంగ్లీష్ లో ఒకతను పలకరించాడు. అతన్ని చూసిన వెంటనే ఫక్కుమని నవ్వొచ్చేసింది. కింద ఫోటోలో చూపించినట్లుగా, అంత కాకపోయినా ఇంచుమించు అంత గడ్డం, చెవులవరకూ అంటే సగం పైగా బట్టతల. అతన్ని ఇలాటి మెన్స్ బ్యూటీ పార్లర్ లో పెట్టడం చూసి నవ్వాగలేదు. "నువ్వు అర్జెంట్ గా ఓ విగ్గు కొనుక్కో.. లేదంటే ఈ పనైనా మానేయవోయ్.." అని సలహా ఇద్దాం అనుకున్నాను. చూస్తే తెలుగువాడిలా కనిపించాడు "ఏం పేరోయ్.." అని అడిగా/ దివాకర్ అన్నాడు నాకు ఎందుకో తోటరాముడు గారి దినకర్ ప్లస్ ఏప్రిల్ ఒకటి విడుదల లోని దివాకరం ఇద్దరూ కలిసి గుర్తిచ్చారు. సరే తెలుగు అని తెలిసాక మాట్లాడటం మొదలెట్టాడు.

"అసలు మీకు మీ జుట్టు మీద కానీ మీమీద కానీ శ్రద్ద లేదు సార్... ఇవ్వాళ రేపు జనం ఎలా ఉంటున్నారు ? జిమ్ లని బ్యూటీ పార్లర్ లని ఎంత శ్రద్దగా మెయింటెయిన్ చేస్తున్నారో తెలుసా?. మీరిలా మీగురించే పట్టించుకోకుండా ఉంటే ఎలా సార్?" అన్నాడు. అహా అలాగా "అది సరే ఇంతకీ పట్టించుకోవడం అంటే ఏంటి సార్?" అని అడిగాను. "ఫేషియల్ చేద్దాం సార్, బ్లీచ్ చేద్దాం సార్" అని వాడి దగ్గర ఉన్న సర్వీసులన్నీ మార్కెటింగ్ చేయడం మొదలెట్టాడు. "అలాక్కాదు కానీ ముందు క్రాఫ్ చేసి తగులడు రా బాబు.." అని చెప్తే మొదలెట్టి క్రాఫ్ చేస్తున్నంత సేపు వాగుతూనే ఉన్నాడు. ధ్యాసంతా మిగిలిన సర్వీసులపై ఉంటే ఇక క్షవరం ఎలా చేసుంటాడో మీకు వేరే చెప్పాలా.. అసలే పలచని సిల్కీ హెయిర్ ఆపై వాడు అడ్డదిడ్డంగా కత్తెరతో స్వైర విహారం చేస్తుంటే జుట్టు కుదుళ్ళతో సహా పెరకబడటం తెలుస్తుంది. "ఒరే..ఒరే.. నేను క్షవరం చేయమన్నాను రా జుట్టుపీకమనలేదు.." అని తిట్టేశాను కాస్తేలే సార్ అని కవర్ చేశాడు. ఇక గెడ్డం గీసేప్పుడైతే  సుత్తివీరభద్రరావు గారి తిట్లు గుర్తొచ్చాయ్ "ఇంకోసారి చేయి వణికిందంటే నీ నవరంధ్రాలలోను మైనం కూరతాను కుంకా... గడ్డం చేస్తే సుతారంగా నెమలీక తో నివిరినట్లుండాల్రా దోగుడుపార తో దోకినట్లు కాదు". అని తిట్టేద్దాం అనిపించింది. మొత్తం మీద అన్నీ ముగించి చివరికి 370 బిల్లేశాడు. క్షవరం నా తలకా, నా జేబుకా రా నాయనా అని తిట్టుకుంటూ బిల్లు కట్టి బయటపడ్డాను, అదీ జరిగింది.